Kat durft trap niet af.
Sinds 3 weken heb ik twee nieuwe katten geadopteerd: een van 7 maanden en een die een jaartje ouder is. Ze zijn samen opgegroeid en heel leuk samen. Ik heb boven de logeerkamer tijdelijk ingericht als "kattenkamer", zodat ze van daaruit de nieuwe woning kunnen verkennen. De jongste is wat avontuurlijker ingesteld en sjeesde binnen een paar dagen al het hele huis door. Hij komt mij ook doelgericht beneden opzoeken voor eten of gezelligheid. Maar de oudste... zit ondertussen al drie weken boven omdat hij - naar het lijkt - de trap niet af durft. Of wil.
Ik had gehoopt dat hij de andere kat wel een keer achterna zou lopen, maar die intrinsieke motivatie zit er niet in. Proberen te overtuigen met eten zet ook geen zoden aan de dijk. Hij eet wel aan de rand van de trap, maar zodra ik het bakje 1 trede naar beneden verplaats gaat hij om zich heen zitten staren en negeert het bestaan van het eten totaal. Ik heb hem een keer met een reismandje naar beneden gebracht zodat hij kon zien dat de trap geen eng gat naar niks is, maar nadat hij vol verwondering rond heeft gekeken is hij weer naar boven vertrokken en nooit meer teruggekeerd.
Hij is wat verlegen (maar wel altijd duidelijk blij om mij te zien), dus als hij gewoon wat meer tijd nodig heeft voor alles wil ik dat natuurlijk respecteren. Maar ik zou hem ook graag een handje helpen om het wat makkelijker te maken. Ik vind het nu zo sneu dat hij hele dagen op een saaie kamer zit, terwijl beneden prikkel-technisch echt veel leuker is voor een kat (grote ramen met uitzicht, een afgezet balkon, verstopholletjes en een mooie grote krabbaal)
Ik heb al mijn hele leven katten, maar op dit "probleem" was ik niet voorbereid... Is het echt een kwestie van loslaten, tijd en geduld, of heeft iemand een idee hoe ik hem kan helpen? In zijn oude woning was geen trap aanwezig, dus daar waren ze idd niet mee bekend. Maar hij sprong en klom wel bovenop kasten en keukens, dus een fysiek probleem zal het niet zijn.
De nieuwe katten van mijn vader hebben zich maanden nauwelijks laten zien. We vroegen ons af of ze nog in leven waren en opeens kwamen ze steeds vaker te voorschijn en nu hebben ze her en der slaapplekken, zijn ze graag buiten en komen ze kroelen. Het zijn schoot katten, maar houden wel van een kroel op zijn tijd.
Het heeft echt weken geduurd voordat ze zich met regelmaat lieten zien en uit hun veilige ruimte durfden te kopen.
Luttjetrut schreef op 22-09-2024 om 14:11:
[..]
Nee, de jongste at al vrij snel beneden. In principe is hij al heel gefixeerd op beneden. Als ik naar beneden ga komt hij mee en hij komt vaak daar bij mij zitten als ik bezig ben of kook. Hij wacht mij daar ook al op als ik thuis kom. Maar zolang de ander boven blijft, zal hij dat natuurlijk ook als thuishonk blijven zien.
Ik heb op dit moment ook alleen het droogvoer als “leverage”. De jongste lust gelukkig de brokjes van de oudste niet. Want als ik ze wat anders probeer te voeren schrokt hij eerst (beneden) zijn portie op om vervolgens naar boven te rennen de daar de portie van de oudere kat voor zijn neus weg te eten. En die laat dat ook zonder morren gebeuren. Dus alle mogelijke lekkere dingen dingen die ik aan bied, resulteren in de kortste keren in een opdringere kitten. Zelfs als ik de deur bijv. een half uur dicht houd. De oudste is een langzame eter van kleine porties.
Voor dat eten hebben ze van die handige bakjes die alleen open gaan voor het dier met de juiste chip.
Ik heb hier een bejaarde die bijgevoerd wordt met dieetvoer met extra calorieën en een jonge schrokop werkt nu al bijna 2 jaar perfect.
Geduld hebben.. echt! En verder wat hierboven al is geschreven (maantjes voor gladde traptredes en voerbakken die werken op de chip van de betreffende kat)
Ysenda schreef op 22-09-2024 om 21:27:
[..]
Voor dat eten hebben ze van die handige bakjes die alleen open gaan voor het dier met de juiste chip.
Ja, die ken ik. Maar voor nu lost dat niks op, want zo’n chip-bak is niet geschikt om hem de trap mee af te lokken. En zoals ik al schreef lust de jongste zijn brokjes toch niet, dus hij kan echt genoeg en gewoon rustig eten hoor 
Ik wilde er enkel mee duidelijk maken dat ik geen rustige situatie kan creëren waarmee ik hem al paaiend over die streep kan krijgen.
Loezzie schreef op 22-09-2024 om 21:20:
De nieuwe katten van mijn vader hebben zich maanden nauwelijks laten zien. We vroegen ons af of ze nog in leven waren en opeens kwamen ze steeds vaker te voorschijn en nu hebben ze her en der slaapplekken, zijn ze graag buiten en komen ze kroelen. Het zijn schoot katten, maar houden wel van een kroel op zijn tijd.
Het heeft echt weken geduurd voordat ze zich met regelmaat lieten zien en uit hun veilige ruimte durfden te kopen.
Maar dat is niet het probleem. Hij laat zich zien, aaien, zelfs op zijn buik. Hij komt naar mij toe, speelt en is blij me te zien. Hij durft alleen de trap niet af. Als hij al die tijd in een hoekje verstopt zat, had ik dit topic niet geopend. Dan was het duidelijk waarom hij de trap niet af komt. Maar eigenlijk doet hij het heel goed en staan verder alle seinen op groen.
We blijven dus maar gewoon even afwachten. Vandaag zag ik hem al twijfelend naar de trap kíjken. Dat is al een stap verder dan gisteren.
Blauwe_Regen86 schreef op 22-09-2024 om 22:21:
Geduld hebben.. echt! En verder wat hierboven al is geschreven (maantjes voor gladde traptredes en voerbakken die werken op de chip van de betreffende kat)
Idd, leun vooral voorlopig even achterover. Ik heb ooit een getraumatiseerde poes opgevangen en die heeft zeker een maand onder mijn bed gezeten. Eten, drinken en kattenbak daar in de buurt gezet en daar maakte zij wel gebruik van.
Stapje voor stapje kwam zij af en toe even om de hoek kijken en bij onverwachte dingen schoot zij gelijk weer onder mijn bed.
Uiteindelijk is het niet hélemaal goed gekomen maar het was wel een lief poesje. Helaas is zij niet oud geworden. (nierfalen)
Luttjetrut schreef op 22-09-2024 om 22:51:
[..]
Maar dat is niet het probleem. Hij laat zich zien, aaien, zelfs op zijn buik. Hij komt naar mij toe, speelt en is blij me te zien.
En toch wil dat allemaal niet zeggen dat hij al helemaal gewend is. Wacht maar af, over een half jaar blijken allebei je poezen net anders te zijn dan je nu denkt. En gaat de oudere poes gewoon de trap op en af, ook zonder dat jij dat forceert.
Ik heb voor mijn vorige kat ooit een kattenladder gebouwd. Daar ging hij meteen zonder problemen omhoog, maar naar beneden heeft langer geduurd. Dat idee moet ik maar gewoon in mijn achterhoofd houden als ik weer aan de situatie begin te twijfelen.
(Vanmorgen lag hij trouwens met zijn voorpootjes en neusje over de rand van de trap. Dus er zit wel progressie in, hoe klein ook.)
Ik bedenk me in eens: zie hij/zij wel goed? Want dat kan natuurlijk ook onzeker maken.
Ysenda schreef op 23-09-2024 om 15:46:
Ik bedenk me in eens: zie hij/zij wel goed? Want dat kan natuurlijk ook onzeker maken.
Die vraag heb ik mij ook gesteld. Gisteren zat hij wel voor het raam naar een vogel in de dakgoot te kijken. En hij kijkt altijd mee als de kitten aan het spelen is, ook met zachte balletjes die hij niet hoort of ruikt.
Het ging dan toch weer sneller dan verwacht: ze zitten nu fijn samen beneden op de poezenbank
Luttjetrut schreef op 24-09-2024 om 08:33:
Het ging dan toch weer sneller dan verwacht: ze zitten nu fijn samen beneden op de poezenbank
Ah leuk 
Luttjetrut schreef op 24-09-2024 om 08:33:
Het ging dan toch weer sneller dan verwacht: ze zitten nu fijn samen beneden op de poezenbank
Top! (ik wil ook even zeggen dat ik jouw forumnaam zo leuk vind)
Luttjetrut schreef op 24-09-2024 om 08:33:
Het ging dan toch weer sneller dan verwacht: ze zitten nu fijn samen beneden op de poezenbank
Wat leuk!
oudmaarnognietkoud schreef op 24-09-2024 om 09:51:
[..]
Top! (ik wil ook even zeggen dat ik jouw forumnaam zo leuk vind)
Thanks! 