Chaos en opruimen
Het is zaterdagochtend en ik zucht weer eens over de chaos, er is een zekere mate van ontploffing zeg maar. Niet zodanig dat er niemand binnen mag komen, maar opgeruimd is het niet.
We hebben een vrij klein huis, houden van creatieve dingen, kinderen van 10 & 12, autisme (sindskort wordt dit heel duidelijk bij oudste), triggers & trauma door verleden bij kinderen, ook bij opruimen speelt dit, kleine kamertjes die bij oudste ook altijd vol is en vol chaos....
Het gaat vooral om spullen / speelgoed wat blijft liggen. Of het wordt wel opgeruimd, maar dan staat er een bak gravitrax, een ander soort bak met lego, er staat een bak / snijmat / miniatuur huis in wording waar al 2 weken niet naar gekeken wordt.
Slaapkamer is eigenlijk vol, dus het blijft maar hier staan. Kind overziet het niet, dus naar binnen schuiven bij haar slaapkamer is geen oplossing denk ik.
Oja en die vele schoenen en tassen 
Ik kan wel wat input gebruiken, wat is jullie ideale opruimhack? Ideale kasten? Routines? Tips voor opruimen & autisme?
Eens stevig de kasten doorgaan en spullen weg doen is een optie, daar zal ik in mijn vakantie eens mee aan de slag gaan.
Brand maar los!
het is volgende week Koningsdag, dus maak daar gebruik van 
en wat je niet verkoopt kan naar de kringloop/weggeef etc 
Gewoon echt heel veel minder speelgoed overal. Onze zoon van 8 heeft inmiddels nog maar de helft van z’n speelgoed en daar merkt ie eigenlijk helemaal niets van: hij speelde toch altijd met hetzelfde. De rest is naar zolder (voor ooit..) of verkocht. Beneden hebben wij inmiddels echt alleen nog maar wat knutselspullen, boeken en spelletjes liggen, zodat het in de woonkamer heel snel opgeruimd is. Al het andere gaat ‘s avonds mee naar de kamer (waar dan dus ruimte is).
ik zou snel gaan beginnen en dan met koningsdag op de rommelmarkt gaan staan. verdienen de kinderen er evt wat geld aan, wat hun mss motiveert om op te ruimen. 
Wat ik zou aanraden is routine aanwennen. Na het eten gaat hier het opruim muziekje aan. Een timer met wat opzwepende muziek. En zodra het muziekje aanstaat gaat iedereen tien minuten opruimen. Wij krijgen in die tien minuten echt heel erg veel gedaan.
Voor het ontspullen zou je ook kunnen afspreken dat iedereen elke dag van de meivakantie tien dingen uitzoekt die weg mogen. Tien dingen is heel makkelijk. Maar het kan er wel voor zorgen dat weg doen makkelijker wordt, waardoor het meer onderdeel wordt van het opruimen.
ik ruim ook elke dag een kwartiertje op. Ooit begonnen toen de kinderen klein waren en heb het erin gehouden. In een kwartier doe je bijvoorbeeld ook een keukenkastje of lade en inmiddels is er ook schoonmaken aan toegevoegd: de wc of twee ramen ofzo. Ik vind het echt heel goed werken, een kwartier is zo om en voor mijn gevoel ben ik veel minder tijd aan het huishouden kwijt. Als je tegen jezelf zou zeggen dat je 1 keer per week bijna twee uur moet opruimen/schoonmkaen dan is dat veel lastiger vol te houden.
En koop (of leen) het boek van "de huishoudcoach". Ik heb geen aandelen 🙃.
Ze geeft echt hele goede tips die makkelijk uitvoerbaar zijn. Ze heeft ook een website.
Ik zou beginnen met de schoenen en de tassen.
Zet een schoenenrek bij de voordeur. Iedereen max 2 of 3 paar schoenen daar. De rest in hun slaapkamer.
Op de kapstok ook maximaal 3 jassen.
Hang een extra kapstok/haken op voor de schooltas en gymtas van je kinderen.
Al gezegd, maar 10 of 15 min opruimen werkt voor mij ook heel goed. Ook als ik moe ben, een rotdag heb oid is 10 min nog haalbaar. Dat helpt mij ook om überhaupt te beginnen, omdat het zo goed te overzien is. Ik kan anders nog wel overweldigd worden door hoeveel moet. Als het meer is dan in de tijd kan begin ik met het meest dringende. En soms heb ik dan de smaak te pakken. Maar soms stop ik ook na 10 min. Meestal is 10 min tijd zat.
De speelgoedkast is beperkt in grootte. Als hij vol is moet een schifting plaatsvinden om er nog iets bij de kunnen doen.
Ik heb een losse rommel speelgoedkist. Voor dingetjes die nergens bij horen en/of geen eigen plek hebben. Een los popje, prulletjes die ze her en der krijgen, kleine bal enz. Daar gooi ik alle losse dingen in die ik vind.
Misschien vindt je kind het wel nodig, maar niet nodig genoeg en vindt ze op dat moment andere dingen meer aantrekkelijk om te doen dan dat wat je moeder vindt dat je moet doen.
Ik werd altijd doodmoe van "moetjes" (zelfs lichamelijk werd ik loodzwaar) terwijl ik energie kreeg van dat wat ik aantrekkelijk en boeiend vond.
En zorg gewoon voor minder spullen. Bv speelgoed. Kinderen hebben vaak veel te veel speelgoed, bij elk diploma, gebeurtenis, oid krijgen ze wel iets. Daardoor heb je ook veel meer in huis. En vaak wordt er niet mee gespeeld, omdat er te veel keuze is.
De bak heet hier ook tinderbak, en staat bovenop de wasmachine. Alle lonely socks verzamelen zich daar en eens in de x tijd is het matching day; dan kijken we of er nog paartjes zijn ontstaan.
Verder; niet kopen. Elke lege bak of sure guard opslagruimte vraagt erom om gevuld te worden. Opruimen kan misschien echt pijn doen, maar je bereikt geen opgeruimd hoofd gevoel als je alles maar wegstouwt.
Wat wel werkt? Teken dag! Groot tekenvel (of een oude behang rol of de kranten die toch weg moeten) op tafel. Elk potlood, stift, pen die je vindt moet getest worden. Met wat jouw kind helpt. Vieze woorden schrijven? Dieren tekenen? Kubusjes met doorsneden verzinnen (ik ben toch niet de enige die daarop kikt? Alles wat het niet doet of stuk is of hapert; kan weg.
Verder; door het uit te stellen naar je vakantie maak je er misschien wel iets heel groots van. En dat werkt bij mij altijd verlammend. Wat nou als je vandaag die tien minuten pakt. Begin in een kamer, met de drie dozen truuk van houden - ergens anders heen en weggooien. Als de timer gaat, stop je. Misschien geeft de blik op iets dat al weg mag je wel veel meer lucht dan de gedachte dat je straks je hele meivakantie gaat besteden aan opruimen.
Bij mijn IADH kind werkte routine en voorspelbaarheid het beste. Dus elke avond na het eten 10 minuten opruimen. Vooraf bespreken dat we op dag Z naar zijn spullen gingen kijken om te zien wat er naar de koningsdagmarkt/kringloop kon.
Plus dat ik dat kind dan een paar uur bezig kon laten zijn met fotograferen van dingen die hij niet wilde vergeten. Die konden daarna alsnog weg. Denk aan diploma omdat hij de tafel van 4 wist, de 15 Vierdaagse medailles, het steentje uit de tuin van de buren- het bleek hem met 1 fotoboek net zo goed te helpen om het ‘in zijn hoofd te bewaren’.