Rook jij (nog)?

Ik heb nooit gerookt, zelfs nooit geprobeerd.
Ik heb alle stoppogingen van mijn ouder meegemaakt en daardoor gezien hoe moeilijk dat was. Ik was echt als de dood om verslaafd er aan te raken.

Ik heb gerookt als een schoorsteen, vanaf mijn tienerjaren tot bijna 9 jaar geleden, ben gestopt met hulp van het boek van Alan Carr. Ik was heel erg verslaafd, een sigaret opsteken was het eerste dat ik deed nadat ik wakker werd en het laatste wat ik deed voor ik ging slapen.

Ik ben nog steeds heel erg opgelucht en blij dat ik niet meer rook. Na de eerste moeilijke maanden heb ik er ook nooit meer behoefte aan gehad. 

Als ik jonge mensen zie roken wil ik ze het liefst door elkaar rammelen en roepen: doe dat je longen en je lichaam nou niet aan! Maar dat heeft helaas geen zin...

Regendrup. schreef op 09-12-2021 om 11:53:

[..]

Ja dat herken ik wel. Hier zeer verslavingsgevoelige ouder, dus ook alle andere soorten van drugs vermijd ik als de pest. Ook om de reden doodsbang zijn om er zelf verslaafd aan te raken.

Ik gebruik weleens iets en tegenwoordig soms wiet zodat ik wat makkelijker in slaap val.

Maar durfde pas iets, behalve alcohol, toen ik midden 20 was. Inmiddels ken ik mijzelf goed genoeg en weet dat ik niet heel verslavingsgevoelig ben gelukkig. Daarnaast zorg ik ook altijd dat ik niet te vaak iets gebruik. Ik ben het type dat een paar avonden wiet gebruikt en het vervolgens vergeet en de rest van het zakje oud laat worden 😂

Maar sigaretten blijf ik ver van. Van de meeste drugs kan ik de lol nog snappen en van alcohol vind ik de smaak bijvoorbeeld lekker, maar van sigaretten heb ik nooit gesnapt wat daar dan leuk of lekker aan is.

Nooit gerookt, wel meegerookt als kind. Mijn ouders zijn pas gestopt toen ik het huis al uit was. Mijn vader was al op zijn achtste begonnen met roken. Een langdurige ziekenhuisopname was bij hem uiteindelijk het einde van het roken (hij was toen zo ziek dat hij niet naar de toen nog bestaande rookkamers in het ziekenhuis kon). Mijn moeder die altijd beweerde dat ze niet verslaafd was, maar voor de gezelligheid meerookte, moest toen ook wel stoppen.

Rokende jongeren vind ik ook altijd heel erg. Mijn ouders hadden nog het excuus dat wellicht nog niet breed bekend was hoe schadelijk roken was toen ze begonnen. De huidige jeugd heeft geen enkel excuus.

ik heb van mijn 16e tot 30e gerookt als een ketter. Daarna rigoureus gestopt want zwanger. 

Nu rook ik nog heel soms op feesten en partijen maar mag geen naam hebben.

Nooit gerookt. Helaas wel altijd in de rook van mijn rokende ouders gezeten ondanks mijn astma en meerdere longontstekingen. Ik merk het altijd gelijk in een ruimte, mijn longen reageren er gelijk op.

Nope, nooit gerookt.

Ik heb wel ooit gerookt , maar gestopt toen ik zwanger werd van mijn 1e . Nooit meer gerookt sindsdien.

Af en toe een jointje.
Verder heel lang heel veel gerookt; zo óntzettend blij daar vanaf te zijn. 

Zelf nooit gerookt en mijn broer ook niet, maar wel onze hele jeugd in de rook van mijn ouders gezeten. Beide ouders roken helaas nog. Mijn moeder zei tegen de neuroloog (na een klein herseninfarct) dat ze gaat stoppen, maar ik geloof er niks van. De vrouw van mijn vader rookt helaas ook. Die zie ik ook niet zo snel stoppen helaas. Als we er zijn roken ze netjes buiten en ze roken nooit in de auto wat erg fijn is als je een keer mee rijd.

Ik rook al 40 jaar. 
Nooit op café of restaurant en ook nooit binnen.

Gewoon buiten in de tuin onder mijn 'afdakje' en voor zover ik weet doe ik daar niemand kwaad mee.
Ik vind alcohol drinken veel erger!