kunstgebit op jonge leeftijd
Hallo lezer,
Graag zou ik wat meningen/advies horen van mensen die ervaring hebben (al dan niet professioneel) met het laten plaatsen van een kunstgebit op jonge leeftijd. Het gaat hier om een nogal complexe situatie die ik eerst even zal uitleggen.
Mijn zoon is begin 20 en gediagnosticeerd met een autisme spectrum stoornis. Tanden poetsen is vanaf jonge leeftijd al een groot probleem en dat probleem is naarmate hij ouder werd alleen maar groter geworden. Uiteindelijk is hij er helemaal mee gestopt. Hij kan niet uitleggen waarom tanden poetsen voor hem zo moeilijk is. Ik vermoed het mondgevoel van de borstel over de tanden, maar dat is een gok.
Nu is hij op een punt beland dat er enorm veel gaten in zijn gebit zitten, het ziet er heel lelijk uit (zwarte plekken) en hij heeft er last van met eten. Ook op sociaal gebied heeft het invloed, denk aan vriendinnetjes krijgen en werkgever.
De tandarts adviseert toch alles te laten vullen en te repareren wat er te repareren valt. Dit brengt uiteraard enorme kosten met zich mee, zo'n 1200 euro minimaal, geld wat hij niet heeft. Nu overweegt zoon een kunstgebit, maar de tandarts wil hier niet aan omdat een kunstgebit op jonge leeftijd later problemen kan geven door het slinken van de kaak.
En nu lopen we dus vast.
Stel zoon gaat voor de dure behandeling, dan ben ik bang dat hij alsnog niet gaat poetsen. Het probleem blijft dus bestaan. Stel zoon zoekt een andere tandarts en gaat voor een kunstgebit, hoeveel problemen kan hij op latere leeftijd verwachten? En hoe heftig zal de behandeling zijn, want het trekken van tanden/kiezen en het aanmeten van een gebit zal ook allerlei "vreemd mondgevoel" geven?
Maar zoals het nu is wil hij ook niet verder, de schaamte is groot.
Iemand hier met advies, tips, andere ideeën (wie weet zijn er nog andere oplossingen?) of ervaringen?
Ik lees even mee. Hier ook een zoon met autisme bij wie tanden poetsen ook echt een dingetje is. Hij doet het gelukkig wel, maar zeker niet trouw 2 keer per dag. Veel is dus wel herkenbaar. Maar gelukkig bij ons lang niet zo erg. Van de mondhygieniste moest hij electrisch poetsen. De electrische tandenborstel die wij gebruiken wilde hij niet. Hij heeft nu een soortgelijke op batterijen, die waarschijnlijk net anders aanvoelt in beweging, want die pakt hij wel. En tandpasta is ook een uitdaging. Heb er laatst nog een draadje aan gewijd. Gelukkig weer eentje gevonden die hij accepteert.
Hij gaat wel 2 keer per jaar naar de tandarts, onder lichte dwang. Intussen is hij 18 en heb ik mentorschap over hem en hopelijk heeft dat voldoende effect dat hij (vanmiddag) weer mee gaat. Hij vindt dat echt vreselijk, is er dagen vooraf al mee bezig.
Ik vind dit verder ook wel echt iets voor de tandarts hoor. Die had toch al veel eerder kunnen doorverwijzen als jullie hebben aangegeven dat het zo erg is dat hij echt niet wil of kan poetsen? Dan moeten er toch andere opties zijn?
Ik hoop dat jullie alsnog hulp kunnen krijgen bij een gespecialiseerde tandarts en dat je zoon ook zover nog is te krijgen. Een kunstgebit zou echt het laatste redmiddel moeten zijn lijkt me.
Op zich snap ik het idee van het kunstgebit wel hoor. Ik denk dat het na een tijdje wel geaccepteerd wordt door je zoon w.b. dragen. Zoon hier heeft een periode een beugel gehad. Was in het begin echt een drama, maar naarmate hij er langer in zat accepteerde hij het wel en hoorde je nauwelijks nog klachten van hem. Hooguit wanneer er iets was strakker gezet of iets los zat. Achteraf viel het hele traject ons mee. We hadden erger verwacht.
Maar ik heb dus geen idee hoe het zit met schoonhouden van je gebit/kaken bij een kunstgebit. Moet je dan ook nog poetsen? Bij een beugel is dat juist extra van belang en zoon kreeg daar dus altijd klachten over van de orthodontist.
Misschien gaat hij zijn tanden poetsen als hij kans wil maken op een leuk meisje. Je weet maar nooit.
Pfff, nou hier had ons tandartsbezoekje van vandaag nog een leuk staartje. Zoon was keurig mee gegaan. Ik ging eerder naar huis want moest nog werken. Vroeg ik later aan zoon of de tandarts nog iets gezegd had. Hij zei van wel, maar wist niet goed wat. Vroeg het dus aan man, want die was ook mee. Blijkt dat er foto's waren gemaakt waarop te zien was dat zijn verstandskiezen scheef staan. Wordt nu beoordeeld door de kaakchirurg of ze eruit moeten... Ik vrees dus van wel, maar dat wordt echt een drama. Zoon heeft namelijk een trauma overgehouden aan een eerder bezoek aan een kaakchirurg die het nodig vond om zonder voorbereiding 10 keer te prikken met verdovingsnaald. Zoon moest toen 4 tanden en een kies laten verwijderen i.v.m. beugeltraject. Alles ging in 1 keer, dus was echt drama. Hij wil dit dus echt nooit meer. Ik vrees dat als het nodig is, het onder narcose zal moeten...
Tango schreef op 26-10-2022 om 22:30:
Pfff, nou hier had ons tandartsbezoekje van vandaag nog een leuk staartje. Zoon was keurig mee gegaan. Ik ging eerder naar huis want moest nog werken. Vroeg ik later aan zoon of de tandarts nog iets gezegd had. Hij zei van wel, maar wist niet goed wat. Vroeg het dus aan man, want die was ook mee. Blijkt dat er foto's waren gemaakt waarop te zien was dat zijn verstandskiezen scheef staan. Wordt nu beoordeeld door de kaakchirurg of ze eruit moeten... Ik vrees dus van wel, maar dat wordt echt een drama. Zoon heeft namelijk een trauma overgehouden aan een eerder bezoek aan een kaakchirurg die het nodig vond om zonder voorbereiding 10 keer te prikken met verdovingsnaald. Zoon moest toen 4 tanden en een kies laten verwijderen i.v.m. beugeltraject. Alles ging in 1 keer, dus was echt drama. Hij wil dit dus echt nooit meer. Ik vrees dat als het nodig is, het onder narcose zal moeten...
Iemand uit mijn omgeving is laatst ook onder narcose geweest bij de kaakchirurg voor het trekken van diverse tanden. Ook ASS, ook angst (laten we het zo maar noemen) voor de tandarts/ kaakchirurg. Geen vreemde vraag hoor. Het kost alleen meer tijd en is niet per sé de eerste voorkeur. Maar het gebeurd echt te wel vaker.
Meerdere tanden aan beide kanten van het gebit trekken heeft meestal niet de voorkeur, maar het is kiezen tussen opties die geen van allen ideaal zijn.
Tickel schreef op 25-10-2022 om 21:37:
[..]
Het is meer dat je zoon misschien denkt van het poetsen af te zijn als hij een kunstgebit neemt. Ik weet niet of hij bewust is dat hij alsnog moet poetsen zodat hij geen ontstekingen in zijn mond krijgt.
Ah oké. Maar dat poetsen zal dan wel iets minder intensief zijn vermoed ik, je hoeft immers niet in allerlei hoekjes?
Venusss schreef op 27-10-2022 om 10:13:
[..]
Ah oké. Maar dat poetsen zal dan wel iets minder intensief zijn vermoed ik, je hoeft immers niet in allerlei hoekjes?
Met een zachte borstel alle kanten van je kaak, maar ook het verhemelte. Dat is om de doorbloeding goed te houden. Maar wellicht heeft de tandarts/technicus goede ideeën om het minder belastend te maken.
Loezzie schreef op 25-10-2022 om 21:51:
[..]
ASS en mondverzorging kan echt een ding zijn. Prikkels worden anders waargenomen.
Tandpasta kan vies smaken, denk aan de muntsmaak die vaak gebruikt wordt. Sommigen poetsen liever met een zoetige tandpasta of juist een tandpasta met andere smaak zoals Paradontax.
Het gevoel van 'iets' in je mond kan al vervelend zijn..laat staan dat het een (te) zachte borstel is of juist het geluid én gevoel van een elektrische tandenborstel. Dat 'voel' je door je hele hoofd.
Het zou fijn zijn als je zoon kan aangeven wat hij lastig vindt. Weet hij hoe te poetsen? Want dan kan je beter een goede aanpak bedenken.
Er zijn vele mensen die hun gebit niet goed kunnen verzorgen. Een angstandarts kan nog nog een stap voor een CBT zijn.
Er zijn er ook velen die onder narcose behandeld worden. Niet elk jaar, dit hoeft niet altijd 1x in de zoveel tijd als het echt nodig is. En tussendoor probeert de mondhygiëniste of de tandarts de boek zo schoon mogelijk te houden. Trekken/ een kunstgebit is vaak laatste optie.
Met Google vind je ook wel wat informatie over mondverzorging en ASS. Al is dat vooral gericht op handelen van de arts en wat minder op alternatieven voor mondverzorging.
Succes ermee!
Dankjewel voor je uitgebreide reactie. Het is in elk geval niet de tandpasta, wij gebruiken zelf al heel lang Paradontax en dat was ook altijd de enige tandpasta die hij verdroeg. Dus die kan ik wel afstrepen als oorzaak. Ik denk dat het vooral het gevoel in de mond is.Een elektrische tandenborstel was altijd een harde no-go. Precies wat je zegt, het trillen gaat door je hele hoofd. Hij heeft ook extreem veel moeite met bepaalde dingen aanraken. Een voorbeeld is onze wasmand, het aanraken daarvan geeft hem rillingen (het is een wasmand met een structuur in de stof). Zo ook met nagels vijlen, dat mocht ik nooit doen als hij in de kamer was want hij werd niet goed van dat geluid en het idee hoe zoiets voelt. Maar er is nog iets aan de hand, dat heeft meer te maken met je ertoe zetten. Dit stukje kan ik moeilijk uitleggen en zelfs zelf duiden. Sommige acties kunnen hem zo overspoelen, zorgen geven of groot lijken dat ie er gewoon niet aan kan beginnen. Toen hij nog thuis woonde kon ik hem daar nog enigszins in begeleiden, nu woont hij niet meer thuis en kan dat dus niet meer.
Ik heb je link gelezen en kan alleen maar concluderen dat onze tandarts geen kennis heeft van mensen met ASS. Niets van dat alles is ooit toegepast. Sterker nog, het tegenovergestelde werd gedaan. Ineens een andere mondhygiëniste (stagaire) krijgen die ver boven zijn pijngrens doorging is daar een voorbeeld van.
Tango schreef op 26-10-2022 om 14:49:
Ik lees even mee. Hier ook een zoon met autisme bij wie tanden poetsen ook echt een dingetje is. Hij doet het gelukkig wel, maar zeker niet trouw 2 keer per dag. Veel is dus wel herkenbaar. Maar gelukkig bij ons lang niet zo erg. Van de mondhygieniste moest hij electrisch poetsen. De electrische tandenborstel die wij gebruiken wilde hij niet. Hij heeft nu een soortgelijke op batterijen, die waarschijnlijk net anders aanvoelt in beweging, want die pakt hij wel. En tandpasta is ook een uitdaging. Heb er laatst nog een draadje aan gewijd. Gelukkig weer eentje gevonden die hij accepteert.
Hij gaat wel 2 keer per jaar naar de tandarts, onder lichte dwang. Intussen is hij 18 en heb ik mentorschap over hem en hopelijk heeft dat voldoende effect dat hij (vanmiddag) weer mee gaat. Hij vindt dat echt vreselijk, is er dagen vooraf al mee bezig.
Ik vind dit verder ook wel echt iets voor de tandarts hoor. Die had toch al veel eerder kunnen doorverwijzen als jullie hebben aangegeven dat het zo erg is dat hij echt niet wil of kan poetsen? Dan moeten er toch andere opties zijn?
Ik hoop dat jullie alsnog hulp kunnen krijgen bij een gespecialiseerde tandarts en dat je zoon ook zover nog is te krijgen. Een kunstgebit zou echt het laatste redmiddel moeten zijn lijkt me.
Op zich snap ik het idee van het kunstgebit wel hoor. Ik denk dat het na een tijdje wel geaccepteerd wordt door je zoon w.b. dragen. Zoon hier heeft een periode een beugel gehad. Was in het begin echt een drama, maar naarmate hij er langer in zat accepteerde hij het wel en hoorde je nauwelijks nog klachten van hem. Hooguit wanneer er iets was strakker gezet of iets los zat. Achteraf viel het hele traject ons mee. We hadden erger verwacht.
Maar ik heb dus geen idee hoe het zit met schoonhouden van je gebit/kaken bij een kunstgebit. Moet je dan ook nog poetsen? Bij een beugel is dat juist extra van belang en zoon kreeg daar dus altijd klachten over van de orthodontist.
Ergens fijn dat er herkenning is en dat hij zeker de enige niet is. Ik kan alleen maar zeggen, blijf er bovenop zitten nu het nog kan. Ik denk dat ik dat meer had moeten doen, achteraf bezien. Niet in de zin van dwingen te poetsen of dwingen naar de tandarts te gaan ( dwingen lukt nl niet) maar wel in de zin van nog mee naar binnen gaan bij de tandarts, ook al was hij ruim boven de leeftijd dat zoiets "normaal" is. Maar ook dat wilde hij (gek genoeg?) op een gegeven moment niet meer. Hij wil zo graag normaal zijn, dat zegt hij vaker. Maar eigenlijk had ie gewoon toch die begeleiding nodig.
Wat je verteld over die beugel, het is eerst moeilijk maar later wordt het beter geaccepteerd, is ook wat ik denk dat er zou gebeuren bij een kunstgebit. Maar ja, een kunstgebit is onomkeerbaar en heeft dus zeker zijn nadelen zoals slinken kaak.
Tango, wat balen van die verstandskiezen. Hopelijk is het niet nodig en zo wel, dan zou ik iig heel goed bespreken hoe ze dit willen aanpakken en een goed plan maken samen. Zodat het zo min mogelijk invasief is en er geen nieuw trauma bij komt!