Is dit reden om te klagen bij/over de huisarts?
Hoi.
Half Mei ongeveer ging ik de eerste keer naar mn huisarts met echt kneiterveel pijn in mn been, na een kort onderzoekje stelde ze de diagnose ischias en verwees me door naar de fysio, na ongeveer 4 behandelingen merkte ik alleen maar ergere pijn dus terug naar de huisarts, zij stelde toen de diagnose slijmbeursontsteking in mn heup, dus daar heeft ze toen een injectie ingezet.
Na 1,5 week verging ik nog steeds van de pijn dus weer bellen voor pijnstillers, eerste keer scheepte ze me af met voorgeschreven naproxen (dezelfde die ook gewoon vrij verkrijgbaar is) daarna werd de pijn zo erg dat ik via de huisartsenpost tramadol heb gekregen, die hielpen beter maar mn eigen huisarts vond het niet verantwoord om mij opiaten te geven dus ik moest het maar doen met middeltjes die niet werken.
Dus toen vroeg ik om een doorverwijzing zo tegen half juli omdat ik het idee had dat het gewoon niet beterde. Maar volgens haar deed ik veel te veel en moest ik maar de naproxen met paracetamol combineren en meer rust terwijl ik toen al mn vakantie had afgezegd en al in de ziektewet zat.
Die boodschap bracht ze over via haar assistente, daarop ben ik telefonisch flink uit mn plaat gegaan waarop ze voorstelde dat de huisarts mij de volgende dag tijdens het telefonisch spreekuur terug kon bellen. Dus dat heeft ze toen gedaan en toen heeft ze me doorgestuurd naar een particuliere kliniek. Daar is een mri gemaakt waaruit een hernia op een vervelende plek bleek te zitten en die veroorzaakte de pijn in mn been.
Gisteren is er een spuit in mn hernia gezet en de specialist hoopt dat het nog met injecties opgelost kon maar ik moest me voorbereiden op een rugoperatie binnen nu en 6 weken omdat de hernia er al te lang zat en ik veel eerder had moeten komen.
Dit is de tweede keer dat de huisarts me een doorverwijzing weigert en zelf allerlei diagnoses en remedies verzint. Is dit normaal voor huisartsen of is dit reden genoeg om mn beklag te doen? Ik heb 0 vertrouwen nog in deze huisarts en wil eigenlijk overstappen maar de enige andere praktijk in dit dorp zit al vol.
Je ging half mei voor het eerst naar de huisarts. Ook al was er hernia eerder geconstateerd dan nog is het advies om de eerste maanden alleen af te wachten en de pijn te bestrijden.
Sterkte de pijn van een hernia kan echt heel ernstig zijn weet ik uit eigen ervaring.
Hopelijk helpt de spuit, en kun je anders z.s.m. een operatie krijgen. Ik ben zelf nog steeds heel blij dat mijn hernia uiteindelijk geopereerd is. Direct na de operatie was al een groot deel van de pijn weg.
Kersje schreef op 30-08-2022 om 10:45:
[..]
Was het maar zo makkelijk! Ik ben een aantal maanden geleden terug verhuisd naar mijn geboorteplaats (100 km verderop) en ik kreeg alleen maar ‘sorry, patiëntenstop’ als terugkoppeling. Daarna mijn zorgverzekeraar gebeld met de vraag of zij konden bemiddelen, maar dat konden ze pas doen als ik van 10(!!) huisartsen een ‘nee’ had ontvangen!?
Uiteindelijk met een kruiwagen (werkgever van mijn zus) mezelf kunnen inschrijven als patiënt bij de huisarts. En dan te weten dat deze praktijk zojuist 2500 nieuwe patiënten (uit Oekraine) erbij had genomen en daar ook flink wat subsidie voor krijgt. Kunnen deze mensen natuurlijk niets aan doen, maar als je dan als NL-er en ongeneeslijk ziek zijnde steeds wordt afgewezen, doet dat echt wel wat met je!
Dat vind ik echt asociaal! En Nederland maar vol blijven stouwen ondertussen....
Daglichtlamp schreef op 30-08-2022 om 10:56:
Je ging half mei voor het eerst naar de huisarts. Ook al was er hernia eerder geconstateerd dan nog is het advies om de eerste maanden alleen af te wachten en de pijn te bestrijden.
Sterkte de pijn van een hernia kan echt heel ernstig zijn weet ik uit eigen ervaring.
Hopelijk helpt de spuit, en kun je anders z.s.m. een operatie krijgen. Ik ben zelf nog steeds heel blij dat mijn hernia uiteindelijk geopereerd is. Direct na de operatie was al een groot deel van de pijn weg.
Maar dan is het nog wel fijn om te weten wat er precies aan scheelt zodat je ook uitzicht hebt op wanneer het evt eindigt of er iets aan gedaan wordt. Nu wist ik gewoon helemaal niks. Ik heb dus nu 10 maanden met pijn gelopen waarvan de laatste 5 maanden met ernstige pijn en dan steeds een andere diagnose krijgen die niks oplost. Tussen de mri en mn spuit zat maar twee weken, de chirurg vond het ook idioot dat er niet eerder een mri gemaakt was. En zag vooral reden om mij nu snel te behandelen ipv afwachten of het vanzelf geneest.
Ongeacht de reacties die je hier krijgt, kan je toch voor jezelf bepalen of je een klacht hebt of niet?
Als je ontevreden bent en niet achter het proces staat, maak dat dan kenbaar bij je praktijk. Informeel, of formeel. Ik snap niet zo goed wat je hier wenst te horen.
Battle-Royale schreef op 30-08-2022 om 11:41:
[..]
Maar dan is het nog wel fijn om te weten wat er precies aan scheelt zodat je ook uitzicht hebt op wanneer het evt eindigt of er iets aan gedaan wordt. Nu wist ik gewoon helemaal niks. Ik heb dus nu 10 maanden met pijn gelopen waarvan de laatste 5 maanden met ernstige pijn en dan steeds een andere diagnose krijgen die niks oplost. Tussen de mri en mn spuit zat maar twee weken, de chirurg vond het ook idioot dat er niet eerder een mri gemaakt was. En zag vooral reden om mij nu snel te behandelen ipv afwachten of het vanzelf geneest.
Als je pas half mei voor het eerst naar de huisarts ging heb je dus 1,5 maand doorgelopen met hevige pijn? Misschien moet je in het vervolg wat minder doorzetten en eerder dan de huisarts gaan.
En voor nu: vraag goed advies over pijnstillers. Ik kreeg eigenlijk veel te laat te horen dat ik de zware pijnstillers gewoon moest combineren met de paracetemol en NSAID's i.p.v. in plaats van alleen de zware pijnstillers slikken (die eigenlijk dus veel te weinig hielpen).
Battle-Royale schreef op 30-08-2022 om 09:52:
[..]
Mijn been is verre van gevoelloos, was het maar zo’n feest, dan had ik nergens over geklaagd.
Klinkt vreemd, maar een gevoelloos been kan ontzettend veel pijn doen.
Ik herken je verhaal. Ben meer dan 17 jaar niet serieus genomen. Met als resultaat dat ik met spoed geopereerd ben om een dwarslaesie te voorkomen. Maar wel veel schade door jarenlang door te hebben moeten gaan met mijn slechte rug. Ik heb dagelijks zenuwpijn, neuropathie, en heb een rolstoel nodig. Onlangs verhuisd naar een rolstoelvriendelijke woning omdat er geen herstel meer mogelijk is.
Ik vind dat er zo makkelijk gezegd wordt dat je eerder aan de bel had moeten trekken. Als de ene na de andere huisarts zijn schouders ophaalt, kun je weinig.
Ik ben uiteindelijk bij de pijnpoli terecht gekomen. Want elke dag zenuwpijn is echt hels. Daarin leef ik echt met je mee. Wil je dan ook veel sterkte wensen. Gelukkig dat de arts die me zou behandelen (ok was al klaar) voor het eerst wél echt naar me luisterde en de behandeling cancelde. Door hem heb ik nog enigszins kracht in mijn been en kon ik net op tijd geopereerd worden. Eenmaal rug open bleek het zo'n zooitje dat ze 5 (!) operaties in één keer uitgevoerd hebben.
Je hebt weinig aan mijn verhaal, denk ik. Maar hopelijk blijf je je gevoel volgen en dat uitspreken naar de artsen. Heel veel sterkte gewenst.
Apiejapie schreef op 30-08-2022 om 13:50:
[..]
Klinkt vreemd, maar een gevoelloos been kan ontzettend veel pijn doen.
Ik herken je verhaal. Ben meer dan 17 jaar niet serieus genomen. Met als resultaat dat ik met spoed geopereerd ben om een dwarslaesie te voorkomen. Maar wel veel schade door jarenlang door te hebben moeten gaan met mijn slechte rug. Ik heb dagelijks zenuwpijn, neuropathie, en heb een rolstoel nodig. Onlangs verhuisd naar een rolstoelvriendelijke woning omdat er geen herstel meer mogelijk is.
Ik vind dat er zo makkelijk gezegd wordt dat je eerder aan de bel had moeten trekken. Als de ene na de andere huisarts zijn schouders ophaalt, kun je weinig.
Ik ben uiteindelijk bij de pijnpoli terecht gekomen. Want elke dag zenuwpijn is echt hels. Daarin leef ik echt met je mee. Wil je dan ook veel sterkte wensen. Gelukkig dat de arts die me zou behandelen (ok was al klaar) voor het eerst wél echt naar me luisterde en de behandeling cancelde. Door hem heb ik nog enigszins kracht in mijn been en kon ik net op tijd geopereerd worden. Eenmaal rug open bleek het zo'n zooitje dat ze 5 (!) operaties in één keer uitgevoerd hebben.
Je hebt weinig aan mijn verhaal, denk ik. Maar hopelijk blijf je je gevoel volgen en dat uitspreken naar de artsen. Heel veel sterkte gewenst.
Ja mijn been is niet gevoelloos maar voelt aan alsof het in brand staat, ik kan er korte tijd op staan (ong 5 minuten) voor de pijn zo erg wordt dat ik gewoon omval als ik niet direct op de bank ga hangen. Normaal zitten, autorijden of fietsen is niet meer mogelijk.
Maar komen al jouw problemen door een hernia? Want dat klinkt niet als een tof vooruitzicht.
Battle-Royale schreef op 30-08-2022 om 14:17:
[..]
Ja mijn been is niet gevoelloos maar voelt aan alsof het in brand staat, ik kan er korte tijd op staan (ong 5 minuten) voor de pijn zo erg wordt dat ik gewoon omval als ik niet direct op de bank ga hangen. Normaal zitten, autorijden of fietsen is niet meer mogelijk.
Maar komen al jouw problemen door een hernia? Want dat klinkt niet als een tof vooruitzicht.
Heel herkenbaar, jouw klachten.
Er was bij mij veel meer aan de hand. Uiteindelijk bleken mijn hernia's slechts bijzaak. Maar de pijn kan echt verschrikkelijk zijn!
het is rot allemaal maar ook huisartsen maken fouten. De werkdruk is momenteel afgrijselijk en hoe jouw communicatie richting huisarts was weet ik ook niet.
is je vraag of het terecht is om je beklag te doen? Zo te horen wel dus dien een klacht in
In plaats van een klacht in te dienen, zou je ook met je HA in gesprek kunnen gaan om te vragen waarom ze bepaalde keuzes gemaakt heeft. Wellicht is het voor jou dan duidelijker. Ik kan namelijk met wat kennis van richtlijnen en standaarden best snappen waarom ze bepaalde stappen genomen heeft en waarom andere niet meteen. Ik denk dat wat (goede!) uitleg voor heel wat meer begrip en minder onvrede kan leiden.
NightNurse schreef op 31-08-2022 om 08:23:
In plaats van een klacht in te dienen, zou je ook met je HA in gesprek kunnen gaan om te vragen waarom ze bepaalde keuzes gemaakt heeft. Wellicht is het voor jou dan duidelijker. Ik kan namelijk met wat kennis van richtlijnen en standaarden best snappen waarom ze bepaalde stappen genomen heeft en waarom andere niet meteen. Ik denk dat wat (goede!) uitleg voor heel wat meer begrip en minder onvrede kan leiden.
Nou nee, ik loop nu al maanden met pijn en ondanks een glorieuze dag zonder pijn is die nu weer volle bak terug, en dit had allemaal al opgelost kunnen zijn. Als je als huisarts iemand met hevige pijn met wat vrij verkrijgbare pijnstillers naar huis stuurt gaat er iets niet goed. Ik ben sinds half mei 3 keer langsgeweest en heb 3 keer moeten bellen voor dit zelfde probleem, je zou denken dat het dan wel tijd is om actie te ondernemen. Maar zij heeft meerdere keren gezegd dat dit geen hernia is en was ik niet uit mn plaat gegaan had ik nu nog steeds niks verder gekomen. Na de mri ben ik in dezelfde maand al aan een behandeling begonnen maar die is door het lange doorsukkelen met dingen die het niet waren waarschijnlijk niet meer genoeg.
Battle-Royale schreef op 31-08-2022 om 09:01:
[..]
Nou nee, ik loop nu al maanden met pijn en ondanks een glorieuze dag zonder pijn is die nu weer volle bak terug, en dit had allemaal al opgelost kunnen zijn. Als je als huisarts iemand met hevige pijn met wat vrij verkrijgbare pijnstillers naar huis stuurt gaat er iets niet goed. Ik ben sinds half mei 3 keer langsgeweest en heb 3 keer moeten bellen voor dit zelfde probleem, je zou denken dat het dan wel tijd is om actie te ondernemen. Maar zij heeft meerdere keren gezegd dat dit geen hernia is en was ik niet uit mn plaat gegaan had ik nu nog steeds niks verder gekomen. Na de mri ben ik in dezelfde maand al aan een behandeling begonnen maar die is door het lange doorsukkelen met dingen die het niet waren waarschijnlijk niet meer genoeg.
Ik snap het advies waarop je hier reageert wel. Een hernia wordt überhaupt niet meteen geopereerd. Ook voor het krijgen van een mri ben je normaliter maanden verder. En als het dan dus een hernia blijkt, wordt er eerst zoveel maanden afgewacht of dit vanzelf overgaat.
Qua pijnstillers hadden wellicht andere opties voorgesteld kunnen worden. Maar ik zou ook eerst het gesprek met de huisarts aangaan. Het heeft mij veel geholpen dat ik mijn situatie met de huisarts besproken heb. Ook dat ze nu weet dat als ik zeg dat ik pijn heb, dat ook echt zo is. Ze stuurt me sinds dat gesprek nooit meer naar huis met 'kijk nog maar een weekje aan'. En daarmee heb ik mijn verhaal kunnen doen, mijn doel bereikt (serieus genomen worden) en de situatie ook vanuit haar kant kunnen bekijken en niet enkel vanuit mij als patiënt.
Ik denk ook dat je nu beter een open gesprek in kunt gaan met jouw gevoel, je verhaal, jouw visie en jouw vragen. En er samen misschien uitkomen. Daar bereik je het meeste mee, in mijn ogen.
Soms is het ook gewoon moeilijk voor de huisarts om een goed traject te starten. Tien jaar geleden ging ik naar de huisarts met pijn in mijn heup, zo voelde ik dat. Naar de orthopeed die beginnende slijtage vaststelde. Achteraf blijkt dat er heel iets anders aan de hand is, het komt uit mijn buik. 10 jaar gesport in een "heupengroepje" tussen de bejaarden en, omdat het wel iets hielp vol blijven houden tot het echt niet meer ging.
Misschien als ik had gezegd dat de pijn soms ook in mijn buik leek te zitten dat de dokter dan een ander traject had gestart.
Het ligt er dus ook aan welke informatie jij aan de arts geeft welk pad hij/zij op gaat met behandeling en verwijzing. Toen ik een paar weken geleden was geopereerd lag ik op een zaal met iemand die aangaf heel veel pijn te hebben en zolang het kon kreeg ze daar pijnstillers voor, van verschillende types de maximale dosis. Na een tijdje zat ze aan het absolute maximum, er mocht echt geen tablet meer bij, dan kan je boos zijn dat je geen pil meer krijgt maar ook dankbaar dat je, met veel pijn, in ieder geval op weg bent naar herstel en ervan uitgaan dat de dokter met de kennis die hij/zij heeft bezig is om je beter te maken.