Kanker heeft gewonnen; moeder overleden
Ik zoek gewoon een plekje om van mij af te schrijven.
De band tussen mij en mijn moeder is zeer wisselend. Maar ik gun nooit iemand op aarde kanker toe.
Begin 2020 diagnose eierstok kanker met uitzaaiingen o.a naar de lymfeklieren, longen en organen.
Chemotherapie gehad 8 kuren en tussendoor een zware operatie waarbij een hoop is weg gehaald.
Scan half 2021 wees uit dat er niks meer zat ook in het bloed niks te vinden.
Begin 2022 i.v.m vage klachten en twijfelachtige foto scan gehad niks op te zien.
Laatste weken is mijn moeder veel ziek lijkt niet op te knappen. Inmiddels bloed geprikt en er zijn tumormarkers gevonden. En op de echo was veel vocht zichbaar wat de vorige keer ook was toen ze de tumor vonden.
Vandaag de ct scan gehad en hopelijk morgen de uitslag.
KoekieJupe schreef op 27-01-2024 om 08:57:
Als je al weet welke kaart je wil, en dus ook de envelop, kan je die ook alvast regelen bij de uitvaartverzorger. Dan kan ze nu alvast enveloppen schrijven. Dat scheelt straks werk, en energie, die je nodig hebt voor al die andere dingen die bij een afscheid om de hoek komen kijken.
Sterkte. P.s. ken je het boek Leven toevoegen aan de dagen? Geniet van elkaar. Maak foto’s en video’s, geluidsopnamen van haar stem. Knuffel (vader 2 maanden geleden ook overleden)
Bedankt! Ook nog een optie
Nee ben niet bekend met het boek zal eens kijken.
Jij ook 
2 maanden is nog kort.
Mijn moeder gaat steeds verder achteruit en dat maakt mij bang en onrustig.
Merk ook dat ik onzeker word geen idee waarom.
Heb samen met mijn moeder de kleding die ik zal dragen tijdens de uitvaart uitgezocht en heb het laten zien.
ach toch is het misschien een idee om iets van yoga of ontspanningsoefeningen te doen?
Kan mij die onzekerheid goed voorstellen had ik met mijn vader ook.
Niet wetende wanneer, hoe en zal het rustig verlopen dat speelde bij mij toen.
Weer even een grote voor je
Broodjebrie schreef op 02-02-2024 om 18:50:
ach toch
Ik probeer mediteren met een app.
Grietje2 schreef op 02-02-2024 om 18:55:
Kan mij die onzekerheid goed voorstellen had ik met mijn vader ook.
Niet wetende wanneer, hoe en zal het rustig verlopen dat speelde bij mij toen.
Weer even een grote
Dat ook en gewoon de angst voor de uitvaart zelf.
Ben nu ook dood moe en dan vergroten mijn emoties ook.
rooiekater schreef op 02-02-2024 om 19:03:
[..]
Ik probeer mediteren met een app.
Goed zo. Wees lief voor jezelf
Broodjebrie schreef op 02-02-2024 om 20:03:
[..]
Goed zo. Wees lief voor jezelf
Doe ik ook zeker 
Zo weer effe naar ze toe.
rooiekater schreef op 03-02-2024 om 08:19:
[..]
Doe ik ook zeker
Zo weer effe naar ze toe.
Waarvoor ben je bang?
Het aanzien van het lijden van je moeder?
Het stervensproces op zich?
De organisatie rondom een overlijden
Het feit dat je “alleen” achterblijft.
Hoe het zal voelen zonder je moeder?
Als je je angsten kan categoriseren is het misschien makkelijker om hulp te vragen?
Het is een rottijd! Wens je sterkte!
KoekieJupe schreef op 03-02-2024 om 11:28:
Waarvoor ben je bang?
Het aanzien van het lijden van je moeder?
Het stervensproces op zich?
De organisatie rondom een overlijden
Het feit dat je “alleen” achterblijft.
Hoe het zal voelen zonder je moeder?
Als je je angsten kan categoriseren is het misschien makkelijker om hulp te vragen?
Het is een rottijd! Wens je sterkte!
Het zijn meerdere angsten.
Wanneer besluit je we gaan waken?
Leidinggevende heeft nu gezegd dat ik alle ruimte krijg als het zover is. Maar ga ik die ook echt krijgen als het zover is. Ken Leidinggevende langer dan vandaag.
Ga nu 1 keer per week langs is dat vaak genoeg? Heb tussendoor nog wel contact
Tijdens de laatste uitvaart meer dan 10 jaar geleden is er iets gebeurt waardoor ik een wrange na smaak heb gehouden. Zo iets kan nu weer gebeuren.
Tuurlijk ga ik mijn moeder missen wat gaat dat met mij doen?
De angst ook voor wat gebeurd met na overlijden. Moet ik dan bij broer en vader blijven of kan ik ook een moment voor mijzelf pakken alleen. De angst om het verkeerd te gaan doen.
Ik ben heel erg van dingen graag weten voorbereid zijn maar in zn proces is dat lastig.
rooiekater schreef op 03-02-2024 om 13:41:
[..]
Het zijn meerdere angsten.
Wanneer besluit je we gaan waken?
Leidinggevende heeft nu gezegd dat ik alle ruimte krijg als het zover is. Maar ga ik die ook echt krijgen als het zover is. Ken Leidinggevende langer dan vandaag.
Ga nu 1 keer per week langs is dat vaak genoeg? Heb tussendoor nog wel contactTijdens de laatste uitvaart meer dan 10 jaar geleden is er iets gebeurt waardoor ik een wrange na smaak heb gehouden. Zo iets kan nu weer gebeuren.
Tuurlijk ga ik mijn moeder missen wat gaat dat met mij doen?
De angst ook voor wat gebeurd met na overlijden. Moet ik dan bij broer en vader blijven of kan ik ook een moment voor mijzelf pakken alleen. De angst om het verkeerd te gaan doen.
Ik ben heel erg van dingen graag weten voorbereid zijn maar in zn proces is dat lastig.
Ik pak er even twee uit. Ik lees dat je je afvraagt of 1 keer in de week op bezoek genoeg is. Hoe voelt dat voor jou? Je mag ook best aan je moeder vragen wat zij daarin zou willen? Zou zijn je vaker willen zien? Wat is haalbaar voor jou? Met haalbaar bedoel ik niet alleen praktisch maar ook draagbaar?
De andere, waar ben je bang voor? Je schrijft dat je angst hebt om het verkeerd te doen na het overlijden van je moeder. Voor wie zou je het dan verkeerd doen? Voor je vader? Voor je broer? Ben je bang dat iemand anders er iets van vindt? Het is jouw proces. Het is fijn als jullie er voor elkaar kunnen zijn na het overlijden maar het is zeker heel belangrijk dat jij doet wat goed is voor jou. Volg je gevoel daarin ook. Uitspreken wat je nodig hebt kan dan helpen om de ander te laten begrijpen waarom je iets doet en dat je het dus niet doet om je van je vader en broer af te leren. Pap, broer, ik merk dat ik even alleen wil zijn. Ik heb dat nu nodig. Ik ben er ..... weer.
Ik hoor wel eens dat kinderen bij de ouder die achterblijft blijven slapen in de eerste nachten. Als dat voor jou niet goed voelt is dat geen verplichting. Let op jezelf en vertrouw op je gevoel.
duizel schreef op 03-02-2024 om 20:40:
[..]
Ik pak er even twee uit. Ik lees dat je je afvraagt of 1 keer in de week op bezoek genoeg is. Hoe voelt dat voor jou? Je mag ook best aan je moeder vragen wat zij daarin zou willen? Zou zijn je vaker willen zien? Wat is haalbaar voor jou? Met haalbaar bedoel ik niet alleen praktisch maar ook draagbaar?
De andere, waar ben je bang voor? Je schrijft dat je angst hebt om het verkeerd te doen na het overlijden van je moeder. Voor wie zou je het dan verkeerd doen? Voor je vader? Voor je broer? Ben je bang dat iemand anders er iets van vindt? Het is jouw proces. Het is fijn als jullie er voor elkaar kunnen zijn na het overlijden maar het is zeker heel belangrijk dat jij doet wat goed is voor jou. Volg je gevoel daarin ook. Uitspreken wat je nodig hebt kan dan helpen om de ander te laten begrijpen waarom je iets doet en dat je het dus niet doet om je van je vader en broer af te leren. Pap, broer, ik merk dat ik even alleen wil zijn. Ik heb dat nu nodig. Ik ben er ..... weer.
Ik hoor wel eens dat kinderen bij de ouder die achterblijft blijven slapen in de eerste nachten. Als dat voor jou niet goed voelt is dat geen verplichting. Let op jezelf en vertrouw op je gevoel.
Mijn ouders vinden alles best kwa bezoek. Praktisch gezien kan het vaker mijn werk ligt er vlakbij maar als ik klaar ben slaapt mijn moeder altijd.
Als mijn moeder een panniek aanval krijgt ben ik na mijn vader de eerste die komt helpen. Ik werk er op 10 min vandaan. Dat is nu 2 keer gebeurd.
Het is extreem mijn onzekerheid en mijn verleden heb te vaak te horen gekregen dat achteraf het verkeerd heb gedaan en ik dan niet goed snap waarom verkeerd. Ik mis wat sociale skils 
blijkbaar. Slapen ga ik zeker niet doen dat staat voor mijzelf wel vast.
Die vervelende rot zus komt ook naar de uitvaart. Die heb ik nu overal geblokkeerd. Naar mijn moeder is ze super lief maar naar mij en broer niet. Ouders weten er van maar laat het bij ons liggen. Een vriendin van mjj en de relatie vriendin van broer hebben al aan gegeven de boel tijdens de uitvaart in de gaten te houden en als dat mens op ons af komt ze beide zullen ingrijpen om escalatie te voorkomen. Mocht het nodig zijn.
als de uitvaart is, zou ik proberen te denken, ik ben er voor mijn moeder.
Sorry even offtopic, ik kreeg van de week te horen dat het met mijn oma niet zo lekker gaat, ze is al behoorlijk op leeftijd dus we weten dat we een keer dat ene telefoontje kunnen krijgen. Met mijn moeder heb ik geen contact meer, maar zij komt ook naar de uitvaart. Ik vind het een enge gedachte om haar te zien maar ik zorg dat ik naast familieleden kom te zitten waar ik me wel fijn bij voel. Ook heb ik ademhalingsoefeningen gekregen van mijn therapeut die ik dan toe ga passen.
Hopelijk heb je iets aan bovenstaande stukje. Nogmaals sorry dat ik even offtopic ging.
broodjebrie dat is niet off topic in mijn ogen. Dat is ook heftig wat je te wachten staat. Ademhaling oefeningen kan ik zeker voor kijken en oefenen.
Jij ook sterkte