Wat is jouw relatie met geld?
Geen hulpvraag, maar meer een algemeen praattopic over geld, inkomen en uitgaven.
_melon schreef op 31-07-2021 om 14:27:
[..]
Kan hier helaas niet buurten. Dan moet ik speciaal rijden en kan ik beter de 20 cent duurdere melk nemen haha.
Maar dat is wel een goede afweging. Soms hoor ik dan mensen speciaal een eind gaan rijden, want producten zijn daar goedkoper, maar dan zijn ze meer kwijt aan bezine dan dat ze minder betalen.
Ik doe alles met de fiets, dat scheelt. 
Ik maak een week menu naar aanleiding van de reklame. En ga dus 1 keer in de week met volle karren 3 winkels uit....We hebben een groot gezin, dus dat loont zich wel.
Dank je wel, Nose
Fat-PumPum
Ik volg de YouTube video's van Psycho2Go
Gelukkig voel ik me wat beter in mijn vel zitten. Maar soms loop ik er toch weer tegenaan.
Oh en om ontopic te blijven: Het is wel heel Amerikaans, maar dit kanaal vind ik ook leuk: Two Cents -
Zusterclivia schreef op 31-07-2021 om 14:26:
Voor degenen die wat ouder zijn. Rekenen jullie nog wel eens om naar guldens?
Nee zeg. Dat heeft ook geen enkele zin want 20 euro nu is wat anders dan 45 gulden toen. Vroeger zou ik never zoveel voor een t-shirtje betalen, maar tegenwoordig is dat veel normaler ivm inflatie
2,20371!
Nee, dat doe ik nooit meer, maar die omrekenfactor raak ik nooit meer kwijt denk ik
Ik ook niet hoor. Maar ik hoor mensen van de generatie voor mij nog wel eens zeggen. Als mijn moeder het zegt, zeg ik altijd iets heel flauws zoals dat je vroeger met een kwartje naar de kermis kon of zo.
Leuk topic! Zelf ben ik opgegroeid in overvloed, alles kon, ik kreeg het nieuwste speelgoed, meerdere keren per jaar op vakantie, geld was nooit een probleem. Pas toen ik een stuk ouder was realiseerde ik mij dat dit niet bij iedereen zo was. Toch ben ik altijd een spaarzaam persoon geweest; zakgeld oppotten, kiezen voor een rol Fruittella ipv een ijsje bij het benzinestation (want daar kon ik langer mee doen). Blijkbaar zat dat altijd in mij. Mijn broer en zus leven veel meer in het nu.
En ook nu als volwassenen ben ik een stuk spaarzamer dan mijn siblings. Ik vind mezelf niet gierig, maar ik geef wel bewust mijn geld uit. Uiterlijk vertoon naar anderen heeft mij nooit geïnteresseerd; ik rij een zuinig autootje van 15 jaar oud, kan makkelijk een nieuwere betalen maar deze rijdt goed en ik vind dat prima. Er zijn maar een paar dingen waar ik zonder blikken of blozen geld aan uitgeef: goede apparatuur (Macbook, camera en lenzen) en verre reizen, maar ook daar vind ik het een sport of zo budget mogelijk maar wel comfortabel op reis te gaan.
In de supermarkt let ik niet op prijzen, maar ik heb qua eten blijkbaar uit mezelf niet een hele dure smaak. Met uit eten ga ik het liefst naar een pizzeria of eetcafe, dat vind ik gewoon echt het lekkerst.
Verder heb ik ook de wens om eerder te stoppen met werken en vind ik het een fijn gevoel genoeg spaargeld te hebben bij slechtere tijden.
Kom zelf uit een rijk nest alleen kreeg ik dat pas later door (15+). In die zin zo wereldvreemd dat ik als kind dat echt niet allemaal door had: dat er dure, gemiddelde en budgetvriendelijke vakanties zijn. Dat pa een dure SUV had en de buurman een ander soort SUV (ik zag gewoon lelijke auto’s met een trekhaak zoals overal in het dorp). Ik zag ook niet het verschil tussen de hysterische printjes van de markt en de meuk van Oilily die mijn moeder kocht. En als iedereen een omafiets kreeg dan kreeg ik dat ook, al ging ik op mijn kop staan voor een mountainbike (dat was toen nog heel erg nieuw en hip). Omdat er nooit over geld of wat iets moet kosten werd gepraat had ik ook geen besef van wat zaken kosten.
Mijn pa was fan van het principe: ‘wie betaalt die bepaalt’ dus ik wilde al heel jong zelf mijn centen verdienen. Geldzaken mocht ik ook zelf regelen, pa keek af en toe mee (tot mijn 14e) en dat was het dan. Nu besef ik mij dat het ook allemaal wel heel makkelijk was, als ik er een potje van maakte dan gooide pa er wat geld tegenaan en het probleem werd door hem overgenomen.
Dat zelfstandig geldzaken regelen was eigenlijk het grootste verschil met man. Bij hem thuis was het ‘armoede met een gouden randje’. Er was geen ruimte voor fouten dus pa en ma regelden daar alles: studiefinanciering, verzekeringen afsluiten, enz. Ik weet nog goed hoe mijn onderkaak op de grond lag toen ik met man ging samenwonen en op dag drie schoonouders kwamen met rekenmachine, brochures van verzekeringsmaatschappijen om ‘alles te regelen’. Ook de shock toen wij op huwelijkse voorwaarden gingen trouwen en dat we nog steeds eigen bankrekeningen hebben. Onbespreekbaar voor hen en onbegrijpelijk dat hun zoon dat oké vond. Zelfs na financiële drama’s van de twee overige kinderen bij hun scheiding (ex-partners die enorme schulden hadden gemaakt).
Verder heb ik denk ik wel een redelijke grip op geld. Het is geen Hoorn des overvloeds zoals thuis (daar zijn onze banen ook niet naar) maar we hoeven ook niet wakker te liggen. Ik doe liever een meerjarenplan met zelf sparen dan extra hypotheek nemen om gelijk dat droomhuis te (ver)bouwen. En daar was man heel blij mee toen zes maanden na de koop de eerste mega kredietcrisis kwam. Ik ben met geld vrij conservatief en dan zul je nooit je slag slaan met bitcoins of beleggingen. Maar rust is mij meer waard dan die mogelijke jackpot.
Zusterclivia schreef op 31-07-2021 om 14:26:
Voor degenen die wat ouder zijn. Rekenen jullie nog wel eens om naar guldens?
Dat doe ik nooit meer. Heeft na 20 jaar ook geen zin meer ivm de inflatie.
Verder weet ik geen prijzen uit mijn hoofd maar heb er wel een gevoel bij of iets duur is. Als een product is uitverkocht, kijk ik voor een vervangend product wel naar de prijs/kwaliteitverhouding.
Ook ik ben redelijk conservatief met geld. Neem geen onnodige risico's door aan de slag te gaan met bitcoins of zo. Over beleggen (en dan de relatief "safe" versie via ETF's of zo) twijfel ik al een tijdje.
watertoren schreef op 30-07-2021 om 19:04:
Mijn moeder wist ook wat alles kostte. Als bv de koffie omhoog was gegaan wat prijs betreft dan zag ze dat meteen. Zij wist echt veel prijzen uit haar hoofd. Ik ben zelf totaal niet prijsbewust. Ik doe in mijn winkelkar wat ik nodig heb en kijk niet naar wat het kost.
Dat wist mijn moeder ook!!
Volgens mij wisten veel vrouwen van vroeger dat, er was ook minder geld waardoor praktisch iedereen op moest letten en er waren minder producten.
In mijn vroege jeugd hadden mijn ouders het niet makkelijk met een variabele hypotheekrente die elke maand hoger werd. Zelfs tot ruim 12%. Maar wij hebben daar als kind nooit iets van gemerkt. We hadden te eten, kleding en gingen elk jaar 2 weken op vakantie in Nederland in de caravan van mijn opa en oma.
Mijn vader heeft in die tijd nog doorgeleerd en promoties gemaakt. Ook de hypotheekrente werd lager, daardoor kwamen we opeens in de positie dat we het best goed hadden. Maar het voorzichtig met geld omgaan bleef. Een dagje weg, dan werden er broodjes meegenomen, we aten wat in de aanbieding was en op vakantie (nu wel naar Frankrijk) namen we toch de blikken Smac mee.
Nu kan ik stellen dat mijn ouders het heel, heel goed hebben. Ze hebben ons ook geholpen met het kopen van een huis, waardoor wij het nu ook goed hebben. Ze hebben onze studies betaald, waardoor we goed betaalde banen hebben en ons werkende leven zonder schulden konden beginnen. Maar ook wij leven heel bewust en zijn van het type "broodjes mee". En sparen voor de studies van de kinderen. Kleding kopen we in de uitverkoop. Het enige waar we veel geld aan uitgeven is reizen. Maar ook dan kan ik avonden zoeken op internet voor de beste tickets. We denken goed na over wat we willen doen met ons geld, zodat het niet verdwijnt aan een koffie op het station, die eigenlijk niet eens lekker is.
Mijn ouders hebben nu wel gezegd dat wij een kleiner deel van de erfenis gaan krijgen, omdat ze vinden dat wij het al goed genoeg hebben. (hebben we ook). In plaats daarvan gaat het grootste deel naar de kleinkinderen, omdat ze denken dat het voor hen heel lastig gaat worden om bijvoorbeeld een huis te kopen.
Ik ben dus wel zo iemand die het gelijk opvalt als de chocopasta 10 cent duurder is geworden. En bij aanbiedingen kijk ik naar de kiloprijs om te checken of het wel echt een goede aanbieding is. Totaal niet nodig met ons salaris, met het zit gewoon in mij.
Voor degenen die naar een andere winkel gaan voor een goedkoper product, denken jullie dan niet aan tijd? Ik heb een redelijk goede baan en relatief weinig vrije tijd dus ik wil niet te veel tijd besteden aan boodschappen. Dus ik ga altijd 1x per week naar 1 winkel. Ik wissel wel, dus de ene keer naar de lidl, de andere keer naar de ah of de jumbo. En er zijn ook wel wat houdbare producten die ik specifiek bij een bepaalde winkel koop. Maar ik ga bijvoorbeeld niet speciaal naar een andere winkel als de goedkoopste melk op is bij de ah, dan neem ik wel een keer een duurdere mee. Ik vind mijn tijd dan duurder dan de geldwinst die ik maak.
Pluma schreef op 02-08-2021 om 07:55:
Voor degenen die naar een andere winkel gaan voor een goedkoper product, denken jullie dan niet aan tijd? Ik heb een redelijk goede baan en relatief weinig vrije tijd dus ik wil niet te veel tijd besteden aan boodschappen. Dus ik ga altijd 1x per week naar 1 winkel. Ik wissel wel, dus de ene keer naar de lidl, de andere keer naar de ah of de jumbo. En er zijn ook wel wat houdbare producten die ik specifiek bij een bepaalde winkel koop. Maar ik ga bijvoorbeeld niet speciaal naar een andere winkel als de goedkoopste melk op is bij de ah, dan neem ik wel een keer een duurdere mee. Ik vind mijn tijd dan duurder dan de geldwinst die ik maak.
Wij hebben een Lidl en een Jumbo vlakbij en daar doe ik (bijna) al mijn boodschappen. Ik ga alleen heel af en toe naar AH als er een echt goede bonusaanbieding is van een houdbaar product. Dan sla ik ruim in. Ik ga niet naar een winkel ver weg voor een goedkoper product. Ik werk niet meer dus het gaat mij niet om "dure" tijd maar ik vind dat gewoon teveel moeite eerlijk gezegd.
Pluma schreef op 02-08-2021 om 07:55:
Voor degenen die naar een andere winkel gaan voor een goedkoper product, denken jullie dan niet aan tijd? Ik heb een redelijk goede baan en relatief weinig vrije tijd dus ik wil niet te veel tijd besteden aan boodschappen. Dus ik ga altijd 1x per week naar 1 winkel. Ik wissel wel, dus de ene keer naar de lidl, de andere keer naar de ah of de jumbo. En er zijn ook wel wat houdbare producten die ik specifiek bij een bepaalde winkel koop. Maar ik ga bijvoorbeeld niet speciaal naar een andere winkel als de goedkoopste melk op is bij de ah, dan neem ik wel een keer een duurdere mee. Ik vind mijn tijd dan duurder dan de geldwinst die ik maak.
De Lidl en Jumbo zitten naast elkaar hier. De meeste boodschappen halen wij bij de Lidl en voor specifieke producten gaan we dan nog naar de Jumbo. Als bij de Lidl iets op is en er is ook geen vervangend product naar smaak, dan nemen we het bij de Jumbo mee. Bij andere supermarkten komen we eigenlijk alleen als we daar toevallig in de buurt zijn.