Wat is jouw relatie met geld?
Geen hulpvraag, maar meer een algemeen praattopic over geld, inkomen en uitgaven.
Fat-PumPum schreef op 27-07-2021 om 19:41:
Ik ben een beetje als assepoester opgegroeid. Ik was omringd door (materiele) welvaart, alleen werd dat niet aan mij besteedt
Anderen daarentegen kregen ''alles'' zonder problemen,
Dat komt mij helaas bekent voor.
Mijn moeder had manische buien en gaf geld uit dat er niet was. En ik liep in de herfst in haar lange grijze regenjas en op sandalen, want er was nergens geld voor. Oh, maar wel voor haarzelf en mijn zusjes.
Als 19-jarige uit huis gegaan en er een flinke financiële bende van gemaakt. Manlief en ik zijn nu 40 en zijn nu nog bezig met "de rommel opruimen". Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Het is alleen bagger dat ik niet meer dan 10 uur in de week kan werken vanwege mijn gezondheid.
Tamsyn schreef op 28-07-2021 om 16:22:
[..]
Dat komt mij helaas bekent voor.
Mijn moeder had manische buien en gaf geld uit dat er niet was. En ik liep in de herfst in haar lange grijze regenjas en op sandalen, want er was nergens geld voor. Oh, maar wel voor haarzelf en mijn zusjes.
Als 19-jarige uit huis gegaan en er een flinke financiële bende van gemaakt. Manlief en ik zijn nu 40 en zijn nu nog bezig met "de rommel opruimen". Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Het is alleen bagger dat ik niet meer dan 10 uur in de week kan werken vanwege mijn gezondheid.
Tamsyn wat verdrietig om te lezen. Weet je waarom jij niet en je zusjes wel?
Wat ontzettend fijn dat je nu wel op de goede weg bent ❤️
Rockstar schreef op 28-07-2021 om 13:11:
[..]
Ik ook! Tot ik op mezelf wilde en me realiseerde dat 2100 euro bruto bijna niks is.🤣 Maar die eerste paar maanden voelde ik me toch een rijke tata, daarvoor was mijn hoogste loon 750 euro per maand (waarvan 300 euro op ging aan reiskosten).
Ik had dat ook toen ik nog op vrij dure kamers woonde en al mijn extra gewerkte vakantiegeld naar de rekeningen moest 
Maar toen ik destijds eenmaal die goedkope woning gescoord had waren al mijn vaste lasten 650 euro dus voelde ik me rijk rijkk met de resterende 1500 euro 
er.is.maar.1.Pino schreef op 28-07-2021 om 15:22:
[..]
Ik schrik hier wel van….was dit onderscheid er binnen jouw gezin? Dat lijkt me namelijk heel heftig om als kind mee te maken, om telkens die boodschap “je doet er niet toe” te krijgen, zeker in combinatie met “anderen” die er kennelijk wel toe deden. Wat kunnen mensen toch verschrikkelijk zijn.
Binnen de hele familie was dit onderscheid, ik was het zwarte schaap voor mij onbekende redenen. Ik werd als de dumpplek voor mensen hun negatieve projecties gebruikt en gevolgen van de trauma was achteraf heel groot. Wat je zegt inderdaad met niet het gevoel hebben en erin geloven geen bestaansrecht te hebben.
Ik ben gelukkig jaren geleden uit mijn ''coma'' ontwaakt en heb al het contact met iedereen verbroken en nooit meer om gekeken!
Tamsyn schreef op 28-07-2021 om 16:22:
[..]
Dat komt mij helaas bekent voor.
Mijn moeder had manische buien en gaf geld uit dat er niet was. En ik liep in de herfst in haar lange grijze regenjas en op sandalen, want er was nergens geld voor. Oh, maar wel voor haarzelf en mijn zusjes.
Als 19-jarige uit huis gegaan en er een flinke financiële bende van gemaakt. Manlief en ik zijn nu 40 en zijn nu nog bezig met "de rommel opruimen". Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Het is alleen bagger dat ik niet meer dan 10 uur in de week kan werken vanwege mijn gezondheid.
Wat naar, zo moederziel alleen, geen kant op kunnen, emotioneel en pedagogisch verwaarloosd worden. De gevolgen zijn op alle vlakken jammer genoeg groot en ik herken het allemaal. Nooit iets kunnen kopen en krijgen en dan ineens wel die mogelijkheid hebben, ja daar ga je van los! Het komt allemaal wel weer op zn pootjes terecht
Vroeger bij mijn ouders was er wel eens ruzie over geld.... Pa hield van te dure auto"s. En kon heel goed met de creditkaart over weg....
Mijn partner en ik hebben nooit ruzie over geld.... we hebben het goed, en ook luxes, maar ik zou voor een auto nooit lenen, en nooit boven mijn budget kopen. We rijden beiden nieuw. We hadden al 3 kinderen toen mijn man nog moest afstuderen. Ieder dubbeltje omgedraaid, en toch was dat een erg leuke tijd....
Onze kinderen hebben we geleerd voor iets te sparen en niet boven je macht te leven....
Tamsyn schreef op 28-07-2021 om 16:22:
[..]
Dat komt mij helaas bekent voor.
Mijn moeder had manische buien en gaf geld uit dat er niet was. En ik liep in de herfst in haar lange grijze regenjas en op sandalen, want er was nergens geld voor. Oh, maar wel voor haarzelf en mijn zusjes.
Als 19-jarige uit huis gegaan en er een flinke financiële bende van gemaakt. Manlief en ik zijn nu 40 en zijn nu nog bezig met "de rommel opruimen". Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Het is alleen bagger dat ik niet meer dan 10 uur in de week kan werken vanwege mijn gezondheid.
Fat-PumPum schreef op 27-07-2021 om 19:41:
Ik ben een beetje als assepoester opgegroeid. Ik was omringd door
(materiele) welvaart, alleen werd dat niet aan mij besteedt ook niet wat
toiletartikelen betreft. Een pak maandverband moest minimaal 2
menstruaties overleven want geld daarvoor vragen was een hele opgave en
kreeg standaard als antwoordt: ''Daar moet ik over nadenken''.
Anderen daarentegen kregen ''alles'' zonder problemen, zelfs auto's.
Ondanks dat mijn salaris 1,5 boven modaal is, ik goedkoop woon/leef
ervaar ik angst zodra ik merk dat ik geen reserve product meer over heb
in mijn mini thuissupermarkt. Ondanks mijn angst rondom geld ben ik niet
gierig of knieperig naar anderen, wel zeer bewust in relatie tot mezelf
wanneer ik iets moet aanschaffen. Ik wilde bijv. al een tijdje een
aantal (grote) planten in huis, deze heb ik uiteindelijk na DRIE jaar
aangeschaft.
Jeetje, wat erg voor jullie allebei 
Mijn relatie met geld is lastig, ik vind geld zelf lastig.
Opgegroeid in een eenoudergezin, ouder afhankelijk van uitkering en toeslagen, maar waarbij mijn opa en oma veel hebben voorgeschoten, cadeau hebben gedaan e.d. Mijn ouder had ook enkele schulden en kon door verslaving en psychische problematiek mij niets leren op financieel gebied. Opa en oma hebben veel gedaan, maar het stukje financiële opvoeding helaas niet. Hierdoor worstel ik zelf helaas nog vaak met geld. Ik ben nu wel veel blogs e.d. aan het lezen van anderen, over hoe zij met geld omgaan en hoop hierdoor mijn relatie met geld ook beter te kunnen maken. Blijft helaas nog wel moeilijk.
Fat-PumPum schreef op 28-07-2021 om 16:56:
[..]
Ik had dat ook toen ik nog op vrij dure kamers woonde en al mijn extra gewerkte vakantiegeld naar de rekeningen moest
Wow dat is zo zowat niks, dat is alleen mijn kale huur niet eens.🤣 Gelukkig verdien ik nu geen honger loontje meer en kan ik het goed betalen, ik voel me nu wel/weer poepie rijk. 😄
Fat-PumPum schreef op 27-07-2021 om 19:41:
Ik ben een beetje als assepoester opgegroeid. Ik was omringd door (materiele) welvaart, alleen werd dat niet aan mij besteedt ook niet wat toiletartikelen betreft. Een pak maandverband moest minimaal 2 menstruaties overleven want geld daarvoor vragen was een hele opgave en kreeg standaard als antwoordt: ''Daar moet ik over nadenken''.
Anderen daarentegen kregen ''alles'' zonder problemen, zelfs auto's. Ondanks dat mijn salaris 1,5 boven modaal is, ik goedkoop woon/leef ervaar ik angst zodra ik merk dat ik geen reserve product meer over heb in mijn mini thuissupermarkt. Ondanks mijn angst rondom geld ben ik niet gierig of knieperig naar anderen, wel zeer bewust in relatie tot mezelf wanneer ik iets moet aanschaffen. Ik wilde bijv. al een tijdje een aantal (grote) planten in huis, deze heb ik uiteindelijk na DRIE jaar aangeschaft.
Over dat lange nadenken voor je iets aanschaft: ik heb soms ook moeite met iets duurs kopen. Kan groot of klein zijn, bijvoorbeeld een dure reep chocola uit de supermarkt koop ik al niet zo snel als er ook een goedkopere te koop is. Maar wat mij wel helpt is dat ik me inmiddels besef dat ik er achteraf nooit spijt van heb, eerder juist blij mee ben, en er eigenlijk ook niet meer over nadenk. Alleen het moment dat ik het in mijn winkelwagen gooi twijfel ik heel erg, maar is het eenmaal afgerekend dan is dat over. Misschien is dat bij jou ook zo en helpt het je bij volgende twijfels om iets te kopen, om even aan dat besef te denken?
@Nose en @Marcador
Dank jullie wel voor jullie medeleven.
Net als Fat-PumPum was ik het zwarte schaap.
Er werd mij ook dagelijks verteld dat ik het licht in mijn ogen niet waard was.
Resulteerde in dat ik dus eigenlijk geen geld aan mijzelf wil uitgeven en mijn man daar een beetje dol van wordt.
Laatst goede wandelschoenen van 200 euro gekocht, voor mijn werk als postbezorger. Ik heb er twee dagen buikpijn van gehad, want het was te veel geld in mijn ogen. Mijn man werd een beetje boos en zei dat ik goede schoenen moet hebben en moet stoppen met elke drie maanden Sketchers te kopen uit de aanbieding van 30 euro. Met drie maanden zijn die Sketchers totaal versleten van het vele lopen.
@Fat-PumPum
Dank je wel
Ik heb net als jij ook alle kontact verbroken.
Het is zo onbegrijpelijk dat familie zo kan zijn. Wat hebben wij ze misdaan??
Wat naar dat sommigen van jullie zulke ellendige ervaringen hebben uit jullie jeugd....
Ik hoop dat jullie vanaf nu toch kunnen genieten van fijne aankopen. Het is jullie van harte gegund. 
Tamsyn schreef op 30-07-2021 om 07:42:
@Nose en @Marcador
Dank jullie wel voor jullie medeleven.
Net als Fat-PumPum was ik het zwarte schaap.
Er werd mij ook dagelijks verteld dat ik het licht in mijn ogen niet waard was.
Resulteerde in dat ik dus eigenlijk geen geld aan mijzelf wil uitgeven en mijn man daar een beetje dol van wordt.
Laatst goede wandelschoenen van 200 euro gekocht, voor mijn werk als postbezorger. Ik heb er twee dagen buikpijn van gehad, want het was te veel geld in mijn ogen. Mijn man werd een beetje boos en zei dat ik goede schoenen moet hebben en moet stoppen met elke drie maanden Sketchers te kopen uit de aanbieding van 30 euro. Met drie maanden zijn die Sketchers totaal versleten van het vele lopen.
@Fat-PumPum
Dank je wel
Ik heb net als jij ook alle kontact verbroken.
Het is zo onbegrijpelijk dat familie zo kan zijn. Wat hebben wij ze misdaan??
Tamsyn een dikke knuffel voor jou 💋
Woezelisboos schreef op 30-07-2021 om 04:44:
[..]
Over dat lange nadenken voor je iets aanschaft: ik heb soms ook moeite met iets duurs kopen. Kan groot of klein zijn, bijvoorbeeld een dure reep chocola uit de supermarkt koop ik al niet zo snel als er ook een goedkopere te koop is. Maar wat mij wel helpt is dat ik me inmiddels besef dat ik er achteraf nooit spijt van heb, eerder juist blij mee ben, en er eigenlijk ook niet meer over nadenk. Alleen het moment dat ik het in mijn winkelwagen gooi twijfel ik heel erg, maar is het eenmaal afgerekend dan is dat over. Misschien is dat bij jou ook zo en helpt het je bij volgende twijfels om iets te kopen, om even aan dat besef te denken?
Ik herken veel van wat je schrijft. Ik ben voor wat betreft ''duur'' of kwalitatief voedsel voor een heel groot deel al over die drempel heen. Alleen het overige deel is nu inderdaad aan de beurt, vooral aankopen die eigenlijk niet onder basisbehoeftes vallen.
Door je tip ben ik net gaan beseffen dat ik eigenlijk alleen v.w.b. basisbehoeftes de moeite heb genomen om het patroon te doorbreken. Thanks! 
Tamsyn schreef op 30-07-2021 om 07:42:
@Nose en @Marcador
Dank jullie wel voor jullie medeleven.
Net als Fat-PumPum was ik het zwarte schaap.
Er werd mij ook dagelijks verteld dat ik het licht in mijn ogen niet waard was.
Resulteerde in dat ik dus eigenlijk geen geld aan mijzelf wil uitgeven en mijn man daar een beetje dol van wordt.
Laatst goede wandelschoenen van 200 euro gekocht, voor mijn werk als postbezorger. Ik heb er twee dagen buikpijn van gehad, want het was te veel geld in mijn ogen. Mijn man werd een beetje boos en zei dat ik goede schoenen moet hebben en moet stoppen met elke drie maanden Sketchers te kopen uit de aanbieding van 30 euro. Met drie maanden zijn die Sketchers totaal versleten van het vele lopen.
@Fat-PumPum
Dank je wel
Ik heb net als jij ook alle kontact verbroken.
Het is zo onbegrijpelijk dat familie zo kan zijn. Wat hebben wij ze misdaan??
Heel herkenbaar het goedkoop-duurkoop principe en dan het liefst zo lang mogelijk dragen tot het kledingstuk letterlijk uit elkaar valt! Is de ervaring (structureel tekort komen) en verinnerlijking (je hebt geen bestaansrecht zoals je bent, vooral niet het goede in het leven).
Wij hebben ze niets misdaan; sommige hebben het psychisch niet alle 24 in een kratje zitten, het weten, ontkennen en daar bewust niets aan willen veranderen. Ik heb dankzij boeken en youtube filmpjes veel inzicht opgedaan in de dysfunctionele dynamiek waardoor ik echt ben gaan ingezien dat ik nooit het probleem ben geweest. Je was tenslotte een onderontwikkelt kind zonder besef van de wereld en zonder haat in je hart. Ik hoop dat je inmiddels wat lekkerder in je vel zit wat betreft je bestaansrecht als mens 