Wat is jouw relatie met geld?

Ik zal starten.
Ik ben redelijk arm opgegroeid. Hierdoor moest alles altijd op een koopje en konden sommige dingen niet die voor anderen normaal waren. Op vakantie gaan bv. Ik herinner me een vakantie uit mijn vroege jeugd, daarna een hele tijd niks en toen ik 12 was een reisje naar Spanje (wat in onze ogen echt enorm exotisch was). De schoolvakanties in de andere jaren werden gevuld met logeren bij familie. Ik klaag er niet over, want ik heb het altijd heel leuk gehad.
Later toen ik samen ging wonen bleek hoe erg mijn vriend en ik hierin verschillen. Als we een dagje weg gingen, wilde ik broodjes mee nemen, want onderweg is alles zo duur. En hij vind het normaal om gewoon uit eten te gaan.
Ondertussen ga ik hierin mee, maar ik moet me nog steeds over een drempel heenzetten (ik ben ondertussen 40), terwijl we echt prima geld verdienen.
Hij maakt ook alles op, terwijl ik flink spaar. Ik koop nog steeds vrijwel nooit spullen zonder dat het uitverkoop is.

Ik heb er geen last van, maar ik vind dat ik wel een rare verhouding heb met geld. Ik word zenuwachtig als ik veel moet uitgeven. Bv veel boodschappen voor een feestje. Ik hou mezelf dan voor de gek door 2 x boodschappen te doen. Dan hoef ik niet in een keer veel af te rekenen. Of ik laat mijn partner betalen ( gaat toch van dezelfde rekening).

Hebben jullie ook van die rare dingen?

Herkenbaar wel. Ik kom ook uit een gezin waar elk dubbeltje omgedraaid moest worden (maar er nooit schulden waren  ). Op vakantie gingen we nooit en ik moest als kind/jongere ook al voor veel dingen zelf sparen.

Mijn man komt uit een gezin waar ze veel makkelijker geld uitgeven en dat heeft in het begin wel eens gebotst. Zijn rekening was altijd leeg en ik spaar het liefst zo veel mogelijk. De waarheid ligt in het midden denk ik en dat is ook wel waar we uiteindelijk zijn uitgekomen. Maar toch merk ik dat ik het soms wel genoeg vind en hij dan nog rustig door pint. Gelukkig kunnen we er goed over praten en komen we er altijd wel uit.

Ik kom uit een bijstandsgezin en voor ons waren vakanties ook logeren bij oma of andere opa en oma. Soms met zus en soms om de beurt. Dan deed de ander thuis iets leuks en andersom. Onze eerste echte vakantie was naar een stacaravan 15 km verderop van mensen uit de straat. En daarna een keer naar center parks. Pas toen ik 14/15 was   een keer met het vliegtuig maar dat was toen iets waar we een jaar voor gespaard hebben of zo.
Kleren waren over het algemeen tweedehands maar ik herinner me ook dat wanneer de kinderbijslag er was we naar de c&a en v&d gingen.

Tegenwoordig hebben man en ik mede door een schenking een lage hypotheek en kunnen we prima rondkomen maar nog steeds kan ik moeilijk grote bedragen uitgeven. Zo heb ik 3 jaar getwijfeld over het kopen van een paar Nikes en heb ik ze uiteindelijk in de uitverkoop gekocht. Terwijl man al lang gezegd had dat ik ze gewoon moest kopen.

 Broodjes meenemen doe ik de ene keer wel de andere keer niet. Had als kind al een hekel aan dat gesjouw en nu nog dus het ligt eraan wat we gaan doen.
Maar aan de andere kant, ik boek wel heel makkelijk een weekendje weg of vakantie al zoek ik dan wel naar de meest voordelige optie.

watertoren schreef op 26-07-2021 om 16:42:

Wij hadden het vroeger thuis ook niet breed en ik denk dat ik daardoor juist makkelijker geld uit geef. Mijn moeder wilde bijna nooit eens ergens koffie gaan drinken na het winkelen toen ze er financieel wel wat beter voor stonden. Thuis koffie drinken is veel goedkoper zei ze dan. Als ik nu ga winkelen met vriendinnen dan gaan we juist wel ergens wat drinken en lunchen. Geld moet rollen is mijn visie.

Dat heeft mijn man precies zo.

Hij heeft wat dat betreft ook een ander beeld van 'geen geld' gekregen dan ik. Hij roept bij alles wat hij niet deed, en wij wel 'ja maar, daar hadden we geen geld voor', terwijl er aan de andere kant weer geld uitgegeven werd aan dingen die wij gewoon echt echt echt niet deden. De boodschap die ik kreeg was dat die dingen stom waren, ipv dat ze zonde van het geld waren.

Ik heb het best moeilijk gehad. Vroeger thuis hadden wij het goed en ook in mijn eerste huwelijk was er geld genoeg. Totdat ik ging scheiden, chronisch ziek werd en uiteindelijk een iva-uitkering op bijna bijstandsniveau kreeg. Dat was al met al een enorme achteruitgang in inkomen en dat viel niet mee als je gewend bent alles te kunnen doen. 

Inmiddels hertrouwd met een man met meer dan goed salaris, dus geen zorgen meer, maar die arme tijd zal ik niet vergeten. Dat was echt niet leuk. 

Ze zeggen wel eens dat geld niet gelukkig maakt maar het is toch wel verdomde handig als je het wel hebt. Je kunt er leuke dingen door doen en je hebt minder zorgen. Mijn moeder was ook altijd bang dat er iets kapot zou gaan in huis en weer vervangen moest worden.

Vroeger was er niet heel veel geld, als we een dagje uit gingen dan kregen we onderweg wel ijsje maar er ging ook een tas met broodjes en drinken mee. Ik kreeg al vroeg kleed- en zakgeld, daar heb ik wel van geleerd om goed met geld om te gaan.

Tijdens mijn studie en de periode erna had ik erg weinig te besteden maar ik heb altijd rond kunnen komen gelukkig. 
Nu leven we op twee inkomens en hebben we geen geldzorgen. Dat betekent niet dat ik het over de balk smijt, ik maak altijd een bewuste keuze over hoeveel geld ik aan iets wil uitgeven. Ik koop bijvoorbeeld geen telefoon van €1000, want dat vind ik het niet waard. Maar bij een uitje waar horeca bij aanwezig is gaat er geen tas met broodjes mee, dan gaan we gewoon lekker op een terras zitten.

Sophia_! schreef op 26-07-2021 om 17:04:

[..]

Tuurlijk maakt geld wel gelukkig. Ik vind dat de domste uitspraak die er is.

Sophia_! schreef op 26-07-2021 om 17:04:

[..]

Tuurlijk maakt geld wel gelukkig. Ik vind dat de domste uitspraak die er is.

Ik vind dat ook een domme uitspraak. Er zijn dingen die belangrijker zijn zoals gezondheid en liefde maar ook al ben je niet gezond dan ben je nog altijd beter af met geld.

Mijn ouders waren redelijk zuinig, maar wij gingen wel ieder jaar 1 maand op vakantie naar het buitenland met de caravan en die zat dan ook helemaal vol met aardappelen, vlees uit blik (was toen helemaal hip bij de slager) en pindakaas enz. enz. Dus alleen het minimale werd gekocht op vakantie. Dan gingen we 1x uit eten met zijn allen en een ijsje halen deden we ook maar 4x in die hele maand. Maar al met al, geweldig leuke vakanties. En ik heb inmiddels voldoende geld om niet zuinig te zijn, maar ben het nog steeds. Vind het moeilijk om geld uit te geven, spullen heb ik niet zo snel nodig(vind ik dan), kleding koop ik al helemaal zelden, maar dan ga ik wel weer met gemak een paar keer per maand lunchen of borrelen met een vriendin. Oh en als er iets stuk is dan zou een ander het weggooien, maar ik probeer het altijd te lijmen of repareren (en dat lukt dan vaak ook nog) 
Ik heb een heel oud bankstel maar hij zit zo lekker (de bekleding ziet er niet meer uit) maar ik zie niets leuks in de winkels (ga ook zelden er naar op zoek) hou niet zo van verandering geloof ik.

watertoren schreef op 26-07-2021 om 17:08:

[..]

[..]

Ik vind dat ook een domme uitspraak. Er zijn dingen die belangrijker zijn zoals gezondheid en liefde maar ook al ben je niet gezond dan ben je nog altijd beter af met geld.

Precies. Verdrietige zaken neem je er uiteraard niet mee weg, maar beter rijk en verdrietig dan arm en verdrietig. Dan heb je die zorgen er tenminste ook niet nog bij. 

Sophia_! schreef op 26-07-2021 om 17:04:

[..]

Tuurlijk maakt geld wel gelukkig. Ik vind dat de domste uitspraak die er is.

Geld maakt niet gelukkig. De dingen die je hebt (onbezorgdheid) en kunt doen (zonder zorgen nieuwe wasmachine kopen) maken het leven wel een stuk gelukkiger. Het niet hebben van geld kan wel ongelukkig maken. 

Sophia_! schreef op 26-07-2021 om 17:04:

[..]

Tuurlijk maakt geld wel gelukkig. Ik vind dat de domste uitspraak die er is.

Het betekent dan ook dat geld niet synoniem staat aan geluk. Zonder geld kun je gelukkig zijn en met geld ongelukkig. 

Het is verder allang bewezen dat een comfortabele financiële situatie zeker bijdraagt aan het geluksgevoel. Maar alleen geld is niet genoeg om gelukkig te zijn.