Vervangende toestemming erkenning
Hoi,
Indien je geen toestemming van de moeder krijgt om je eigen kind te erkennen kun je vervangende toestemming via de rechtbank aanvragen.
Nu ik overweeg om vervangende toestemming te vragen bij de rechter wil ik graag weten op basis van wat je die toestemming krijgt? Moet je bijv bewijsstukken hebben oid?
Ik hoop dat iemand hier verstand van heeft en mij kan helpen.
https://www.rechtspraak.nl/Onderwerpen/Erkennen-kind/Paginas/Vervangende-toestemming-erkennen-kind.aspx#ed5b2d4b-4644-4edc-ad41-da39b7079256692c2dbb-11ea-4557-81b8-9d13c330bcf91
Hier staat dat bij twijfel DNA onderzoek kan worden gedaan
Benader een advocaat.
Aan erkenning alleen heb je overigens niets. Dan mag je het kind misschien je naam geven, en verder moet je alimentatie betalen. Erkenning betekent niet dat je vanzelf ook ouderschap krijgt. Dat moet je apart aanvragen.
BeertjeColargol schreef op 07-08-2021 om 17:28:
Aan erkenning alleen heb je overigens niets. Dan mag je het kind misschien je naam geven, en verder moet je alimentatie betalen. Erkenning betekent niet dat je vanzelf ook ouderschap krijgt. Dat moet je apart aanvragen.
Die stap kan pas na erkenning.
BlueHeart schreef op 07-08-2021 om 17:29:
[..]
Die stap kan pas na erkenning.
Dat klopt. Maar erkenning is geen garantie dat je ook ouderschap krijgt.
De belangrijkste voorwaarden vooraf zijn dat het kind niet al twee ouders heeft (dus dat niet iemand anders het kind al erkend heeft) en dat er geen bloedverwantschap is tussen jou en de moeder van het kind. Als daaraan voldaan is, gaat de rechter inhoudelijk kijken. Afhankelijk van de situatie kan die dan opdracht geven voor DNA-onderzoek en/of voor onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming. Dat laatste is om vast te stellen of het kind niet ernstig in de ontwikkeling belemmerd zal worden door de erkenning.
Om een verzoek in te dienen, is het verplicht dat je een advocaat hebt. Die kan je verder informeren over welke dingen je aan moet leveren bij je verzoek.
Piratenkoningin schreef op 07-08-2021 om 17:35:
De belangrijkste voorwaarden vooraf zijn dat het kind niet al twee ouders heeft (dus dat niet iemand anders het kind al erkend heeft) en dat er geen bloedverwantschap is tussen jou en de moeder van het kind. Als daaraan voldaan is, gaat de rechter inhoudelijk kijken. Afhankelijk van de situatie kan die dan opdracht geven voor DNA-onderzoek en/of voor onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming. Dat laatste is om vast te stellen of het kind niet ernstig in de ontwikkeling belemmerd zal worden door de erkenning.
Om een verzoek in te dienen, is het verplicht dat je een advocaat hebt. Die kan je verder informeren over welke dingen je aan moet leveren bij je verzoek.
Dat opdracht geven voor dna onderzoek is dat standaard of doen ze dat alleen bij twijfel? En op basis van wat kan er twijfel ontstaan?
De moeder wordt gevraagd om reactie nadat jij je verzoek hebt ingediend. Aan de hand van haar reactie bepaalt de rechter welke vervolgstappen nodig zijn. DNA-onderzoek als zij ontkent dat jij de vader bent. Onderzoek door de RvdK als ze zegt dat jij een gevaar bent voor het kind. Er moet over het algemeen wel aantoonbaar heel wat aan de hand zijn, wil de rechter besluiten dat jij op basis van bezwaren van de moeder het kind niet mag erkennen.
Als je kind 12 jaar of ouder is, wordt die door de rechter ook gevraagd om reactie, dus of die bezwaar heeft of juist graag wil dat je erkent.
Maree schreef op 07-08-2021 om 17:28:
Benader een advocaat.
Je hebt sowieso een advocaat nodig in de procedure, dat is verplicht. Misschien kun je er een zoeken die de mogelijkheid tot een gratis vrijblijvend eerste gesprek biedt voor deze vragen.
BlueHeart schreef op 07-08-2021 om 17:39:
[..]
Dat opdracht geven voor dna onderzoek is dat standaard of doen ze dat alleen bij twijfel? En op basis van wat kan er twijfel ontstaan?
Alleen bij twijfel. Twijfel zal ontstaan als iemand in de procedure daar aanleiding voor geeft: jij, de moeder, het kind, iemand anders die erin betrokken wordt. Als iemand aanvoert dat jij niet de biologische vader bent, dan is er aanleiding voor DNA-onderzoek. Als niemand bestrijdt dat jij de biologische vader bent, dan is er geen reden voor de rechter om daaraan te twijfelen.
Jij zal moeten aantonen dat er een relatie bestaat tussen jou en het kind.
krantenwijk schreef op 07-08-2021 om 21:10:
Jij zal moeten aantonen dat er een relatie bestaat tussen jou en het kind.
Dat kan ik, er is een omgangsregeling en ik betaal ook alimentatie. Maar er bestaat een mogelijkheid dat hij niet mijn biologische kind is dus als er bij vervangende toestemming een verplichte dna test komt kijken zou dat waarschijnlijk problemen opleveren voor die vervangende toestemming.
BlueHeart schreef op 07-08-2021 om 21:24:
[..]
Dat kan ik, er is een omgangsregeling en ik betaal ook alimentatie. Maar er bestaat een mogelijkheid dat hij niet mijn biologische kind is dus als er bij vervangende toestemming een verplichte dna test komt kijken zou dat waarschijnlijk problemen opleveren voor die vervangende toestemming.
Niet als er geen andere ouder geregistreerd staat 
Je mag kinderen erkennen die je niet hebt verwekt
BeertjeColargol schreef op 07-08-2021 om 17:28:
Aan erkenning alleen heb je overigens niets. Dan mag je het kind misschien je naam geven, en verder moet je alimentatie betalen. Erkenning betekent niet dat je vanzelf ook ouderschap krijgt. Dat moet je apart aanvragen.
Je verwart ouderschap met gezag. Erkenning geeft zeker ook wel rechten, niet alleen plichten. Bijvoorbeeld het recht op omgang en het recht op informatie over je kind.
Heel goed dat je voor erkenning gaat. Wil de moeder niet zonder rechtszaak instemmen met erkenning?
krantenwijk schreef op 07-08-2021 om 21:26:
[..]
Niet als er geen andere ouder geregistreerd staat
Je spreekt echter over je eigen kind, terwijl de kans bestaat dat hij niet biologisch van jouw is. Hoe werkt dat?