Hoeveel zakgeld per maand voor volwassenen?
Hi,
Forumers die samenwonend zijn en de salarissen op 1 rekening laten storten, hoeveel spaargeld per maand voor nieuwe apparaten e.d en hoeveel zakgeld hebben jullie?
BlueFawn schreef op 07-01-2022 om 19:39:
[..]
Hier blijft er zo’n 750 per maand de man over maar we worden het niet eens hoe dat geld uitgegeven moet worden. En wie wat betaalt bij bijv uitstapjes of voor onze zoon.
Dat is een fors bedrag. Wat wil je er zelf allemaal van doen? Misschien alle twee een eigen rekening waar je die 750 op stort en dan kun je toch zelf weten wat je ervan doet? Wat je overhoudt laat je lekker staan en dat wordt dan gespaard. Kun je later een grote aankoop van doen als je wilt.
Zelf ken ik het stuk van verdelen niet, en zou dat in deze relatie ook niet willen. Maar komt omdat we heel jong bij elkaar kwamen en alles samen opgebouwd hebben. Man brengt véél meer in dan ik omdat ik niet kan werken, maar dat wil niet zeggen dat hij daardoor meer geld uitgeeft. Juist doordat ik thuis bespaart dat ook op opvangkosten bijv en heeft hij meer vrijheid om zich werkgerelateerd te ontwikkelen. Dus in die zin zorg ik er indirect ook voor dat ons gezamenlijk inkomen hoger is/gezamenlijke kosten lager zijn. Daarom zouden we beiden niet willen dat het heel strak omrand zou worden wie wat per maand te besteden heeft. Zien dat als een gezamenlijk inkomen. Maar daarentegen snap ik heel goed als je in je volwassen leven pas je partner leert kennen en er een groot verschil is in vermogen en inkomsten en uitgavenpatroon, dat er meer gescheiden financiën plaatsvinden. Maar is gewoon niks voor ons.
Wij doen 300 eigen geld per maand. Alle Abonnementen gaan van gezamenlijke rekening.
80-20% vind ik bij ons niet eerlijk bijvoorbeeld want ik werk minder maar zorg die dagen wel voor de kinderen.
Mijn man en ik hebben een totaal andere vorm van geld besteden. Man koopt graag A merken, ik ben opgevoed met tweedehands en goedkoop. Dat heeft nog wel eens gebotst.
Tegenwoordig kunnen we dat beide los laten. Maar er was een tijd dat vooral ik dat nog wat lastiger vond. Vooral als hij geld besteedde aan dingen die ik absolute onzin vond, zoals een weegschaal van 100+ euro, terwijl je die ook voor 15 euro bij Kijkshop kon halen. Of een broek van 200 euro. Of een motor van 12.000 euro waar 10 ritjes per jaar op worden gereden. Ik vond dat ik er niks van mocht zeggen (het is immers ook zijn geld!) maar vond het ook zonde (het is ook mijn geld!). '
In die situatie zijn wij begonnen met een soort budgetten systeem, waarbij we standaard samen geld opzij zetten voor grote uitgaven zoals een nieuw mobieltje als die stuk gaat of een nieuwe wasmachine. Verder kreeg ieder zo'n 100 euro per maand vrij te besteden voor kleding en leuke dingetjes voor jezelf. Wat je niet gebruikte, spaarde op. Dat bedrag was voor ons ruim voldoende. De afspraak was dat grotere uitgaven natuurlijk ook konden (het is immers je eigen geld), maar dat die even in overleg gingen.
Tegenwoordig hebben we dat allemaal los gelaten. We kennen nu beide elkaars uitgavepatroon en hebben onze draai er samen in gevonden. Maar het heeft zeker gewerkt voor ons in de beginperiode.
Alles wat betrekking had op kinderen, ging daar trouwens niet vanaf. Dus ook niet als iemand besloot naar Ballorig te gaan en daar zichzelf te trakteren op een lekkere lunch. Dat is allemaal gewoon onder de noemer 'uitjes' en werd van de gezamenlijke rekening betaald. Ook kleding voor de kinderen (hoe tweedehands of merk ook) ging gewoon van de gezamenlijke.
Man en ik 'gooien' alles op de gemeenschappelijke rekening.
Daar betalen we de vaste lasten van en doen de boodschappen.
Van wat er overblijft stort ik 50-80 of 100 euro naar de spaarrekening.
Wij doen het andersom. Salarissen komen binnen op eigen rekeningen, daarvan maken we maandelijks allebei hetzelfde bedrag over naar de gezamenlijke rekening. Van die rekening gaan alle vaste lasten af. Wat overblijft op je eigen rekening is van jezelf. Als we een keer rood staan op de gezamenlijke vullen we wat extra aan.
Stamt nog uit de tijd dat we allebei ZZP-er waren, maar inmiddels hebben we allebei een baan en bevalt het nog steeds prima.
Wij hebben ieder onze eigen rekening en storten ieder een deel van ons salaris op de gezamenlijke rekening. We houden zo een deel over voor onszelf. Man heeft afhankelijk van zijn bonus wat meer of wat minder eigen geld per maand. Ik heb eendertiende maand, hij niet. Soms maakt een van ons wat extra over, dat gaat bijna altijd meteen naar de spaarrekening.
Op deze manier hebben we ieder eigen te besteden geld en kunnen we elkaar ook nog eens verrassen met een cadeautje of een uitje. Ik denk dat we nu ieder gemiddeld zo’n 400 euro per maand eigen geld hebben.
Wij geven onszelf 200 euro per maand voor sport, kleding, telefoon, uitjes zonder elkaar, cadeautjes voor elkaar, en persoonlijke troepjes. De rest van onze salarissen gaat naar de gezamenlijke rekening, daar betalen we gezamenlijke dingen voor het gezin van en sparen we ook gezamenlijk van.
Gioia82 schreef op 07-01-2022 om 19:09:
Haha zakgeld, wat grappig om het zo te noemen.
Misschien is dit niet wat je bedoeld maar man en ik maken beide 80% van ons salaris over naar de gemeenschappelijke rekening voor de vaste lasten, uitgaven aan ons huis, uitgaven aan kind en gezinsdingen.
20% houden we dus zelf en geven we beiden uit aan wat we willen. Kleding, etentjes met vrienden, boeken, cadeautjes voor elkaar, van alles. Ik vind het wel prettig, ik voel me nu vrijer om die te dure laarzen of telefoon te kopen dan als we het samen betalen. Man koopt absurd veel boeken die hij nooit leest, maar omdat het zijn eigen geld is laat ik hem lekker.
Zo doen wij het ook, maar dan 70 - 30. Superfijn.
Beiden 75 euro. Bedoeld om hobby’s te bekostigen. Wij leven van 1 salaris
zwaankip schreef op 07-01-2022 om 21:26:
Man en ik 'gooien' alles op de gemeenschappelijke rekening.
Daar betalen we de vaste lasten van en doen de boodschappen.
Van wat er overblijft stort ik 50-80 of 100 euro naar de spaarrekening.
Hier ook. Wij zijn toch samen en dus ook samen verantwoordelijk voor de inkomsten en uitgaven? Zakgeld/huishoudgeld, doen we dus niet aan
Ainne schreef op 07-01-2022 om 18:55:
Ben jij samenwonend dan, TO?
Mijn man krijgt geen zakgeld. What’s his is mine and what’s mine is mine.
Hier ook. Beide een eigen rekening. Vaste lasten en boodschappen delen we naar ratio.
Moet er niet aan denken om alleen een gezamenlijke rekening te hebben. Ik wil gewoon zelf bepalen waar ik mijn geld aan uitgeef, en idem voor partner. Wil niet totaal afhankelijk zijn van iemand anders. Partner heeft ook hele andere bestedingen dan ik (duurdere smaak en koopt meer gadgets) terwijl ik zuinig ben en ook tweedehands koop.
GroenTuintje schreef op 08-01-2022 om 01:07:
[..]
Hier ook. Beide een eigen rekening. Vaste lasten en boodschappen delen we naar ratio.
Moet er niet aan denken om alleen een gezamenlijke rekening te hebben. Ik wil gewoon zelf bepalen waar ik mijn geld aan uitgeef, en idem voor partner. Wil niet totaal afhankelijk zijn van iemand anders. Partner heeft ook hele andere bestedingen dan ik (duurdere smaak en koopt meer gadgets) terwijl ik zuinig ben en ook tweedehands koop.
Ik wil geen discussie beginnen over wie het ‘beste’ systeem heeft maar ik wil wel even benadrukken dat wij (geen eigen rekeningen of zakgeldsysteem) nooit maar dan ook nooit woorden of discussies hebben over uitgaven. Wij bepalen totaal niet van elkaar wat er wel of niet mag gekocht worden. Het hoeft ook niet ‘gelijk’ verdeeld te zijn. En we voelen ons ook nooit verveeld als we iets voor onszelf kopen. Dus je mag er niet zomaar vanuit gaan dat koppels met dit systeem verantwoording moeten afleggen of afhankelijk zijn.
Ik heb eerder het idee dat koppels die ‘ons’ systeem ook hanteren dat stukje ‘van jouw - van mij’ veel gemakkelijker kunnen loslaten. Wij zijn daar gewoon niet mee bezig. Man en ik hebben ook een totaal ander uitgavenpatroon maar dat geeft geen wrijving.
* van jou - van mij, natuurlijk 🤓
LydiaDietz schreef op 07-01-2022 om 22:55:
[..]
Zo doen wij het ook, maar dan 70 - 30. Superfijn.
Dit zou bij ons niet eerlijk zijn. Ik werk voor de kinderen parttime en man niet. Dan had ik veel minder te besteden gehad.
Mijn man leeft niet meer maar wij deden ook niet aan zakgeld. Ik had ook geen eigen inkomen omdat ik niet werk. Wij hadden geen vast bedrag wat we aan onszelf mochten besteden. Grote uitgaven bespraken we samen en voor de rest kochten we waar we zin in hadden en dat bedrag was elke maand anders. Wel ging er elke maand een vast bedrag naar onze spaarrekening.