Hoeveel heb je op je spaarrekening ?
Mijn spaarrekening is helaas niet rijkelijk gevuld. Dit kan best wat meer als ik goed budgeteer en heel zuinig leef, maar ik wil ook wat genieten. Dus de ene maand gaat er wat meer naar de spaarrekening dan de andere en nu heb ik voor het eerst wat terug moeten boeken.
Er staat nu zo'n 1600 euro op. Voor een goede buffer heb ik nog een keer dat bedrag nodig. Dat is best haalbaar binnen een jaar. Er gaat elke maand zeker 5% naar de spaarrekening, soms 10%. En als het lukt meer.
Wat het lastig maakt is de spaarrekeningen die ik soms voorbij zie komen.. Met mijn salaris kan ik helaas niet veel sparen. Ik woon alleen, heb een vrij hoge huur, maar woon best fijn (ook al is het heel klein)> Toch ben ik benieuwd naar wat andere nou op de spaarrekening hebben staan.
Ik woon trouwens alleen, verdien 2200 euro bruto (voor 40 uur). Vroeger nooit echt goed geleerd om te sparen. Die 'volwassenheid' begint nu pas te komen.
Desire schreef op 21-10-2021 om 16:13:
[..]
Geld in overwaarde zegt helemaal niks natuurlijk.
Dat is toch de reden dat mensen huizen kopen. Ze lossen af, krijgen zo dus overwaarde, en uiteindelijk wonen ze gratis. Ze kunnen het huis verkopen als ze willen en dan is de opbrengst weer spaargeld geworden.
Rockstar schreef op 21-10-2021 om 15:51:
Ik ben ook van 92, woon ook alleen, woon ook vrije sector huur en ik heb mijn netto jaarsalaris als spaargeld. Het verschil met jou? Ik verdien netto meer dan wat jij bruto verdient en ik werk al 5 jaar (waarvan 4 jaar voor ongeveer dit salaris, het eerste jaar dat ik werkte verdiende ik maar 2100 bruto. En ik woon nu 4.5 jaar op mezelf). Dus zelfs onder "dezelfde doelgroepen" kan je bedragen niet goed vergelijken. Als scholier en student woonde ik gewoon thuis en ik heb sinds mijn 15e bijbanen gehad, dus toen spaarde ik ook al. En mijn ouders betaalden mijn studie, ik heb zelf mijn rijbewijs en auto betaald. Dat lijkt me ook al een groot verschil met iemand die nooit bijbaantjes heeft gehad of die op kamers heeft gezeten of iemand die alles zelf moest betalen.
Ikzelf heb het liefste 10.000+ op mijn spaarrekening staan (liever 20.000+ en hoe meer hoe beter en zo, ik moet altijd door sparen van mezelf, zal nooit denken oké nu ga ik alles elke maand uitgeven want ik heb genoeg gespaard), maar ik ben erg risico mijdend. En ik ben dus alleen, dus ik kan op niemand terug vallen.Oh, en troost je, ook ik kan geen koophuis kopen want ik heb te weinig spaargeld.
En ook ik spaar niet genoeg om uberhaupt de prijsstijgingen bij te blijven. Dus wat dat betreft maakt het geen kont uit wat je verdient.
Vergelijken is hierin niet de juiste strategie. Vroeger heb ik echt nooit gespaard en daar heb ik nu spijt van. Omdat ik op late leeftijd pas het huis uit ging, heb ik lang kunnen sparen, maar dus niet gedaan. Ik was toendertijd flink depressief. Toch werkte ik pas de laatste 2 jaar dat ik thuis woonde fulltime. Mijn les heb ik dus wel geleerd: Er had veel meer op kunnen staan, dan had ik mijn studieschuld ook al afgelost.
Mijn ouders betaalden mijn studie, maar de studieschuld die ik er nu aan heb overgehouden moet ik zelf betalen.
Glamourlama schreef op 21-10-2021 om 16:36:
[..]
Dat is toch de reden dat mensen huizen kopen. Ze lossen af, krijgen zo dus overwaarde, en uiteindelijk wonen ze gratis. Ze kunnen het huis verkopen als ze willen en dan is de opbrengst weer spaargeld geworden.
Hoe kóm je daarbij? Je koopt een huis om te wonen...... En als je tig jaar geleden een huis gekocht hebt van 250K en je maandelijks een flinke hypotheek betaalt, dan zijn dan gewoon flinke maandlasten. Heel gewoon. En na een jaar of 10 is er geen sprake van dat je je huis afgelost hebt (normaal gesproken). Dus ik weet niet wat jouw wereld is? En dan is dat huis van 250K nu, 10 jaar later 400K waard. Nou leuk, maar wat héb je eraan? Verkopen? En dan? Dan heb je 400k minus nog je hypotheek schuld. Dus zeg 250K. En wat koop je daarvoor?
Glamourlama schreef op 21-10-2021 om 16:36:
[..]
Dat is toch de reden dat mensen huizen kopen. Ze lossen af, krijgen zo dus overwaarde, en uiteindelijk wonen ze gratis. Ze kunnen het huis verkopen als ze willen en dan is de opbrengst weer spaargeld geworden.
Ehm nee, ik heb een huis gekocht toen het kon op mijn 23e want ik verdiende toen gewoon loon om een huis te kopen. Werdt wel bekritiseerd omdat ik tot mijn 25e thuis gewoond heb bij mijn ouders (het ding moest nog gebouwd worden). Maar ik vond voor mijzelf dat ik geen recht had op een huurwoning (al kon dat toen wel).
Heb wel ooit 1 keer in een sociale huurwoning gewoond, maar dat was toen het internaat van de zeevaartschool dicht ging in Delfzijl. Moest toen nog 1 jaar zeevaartschool doen. Flatje waar ik toen inzat is gesloopt maar de appartmentjes van het internaat zijn nou kleine huurwoningkjes.
vrouw92 schreef op 21-10-2021 om 16:55:
[..]
Vergelijken is hierin niet de juiste strategie. Vroeger heb ik echt nooit gespaard en daar heb ik nu spijt van. Omdat ik op late leeftijd pas het huis uit ging, heb ik lang kunnen sparen, maar dus niet gedaan. Ik was toendertijd flink depressief. Toch werkte ik pas de laatste 2 jaar dat ik thuis woonde fulltime. Mijn les heb ik dus wel geleerd: Er had veel meer op kunnen staan, dan had ik mijn studieschuld ook al afgelost.
Mijn ouders betaalden mijn studie, maar de studieschuld die ik er nu aan heb overgehouden moet ik zelf betalen.
Maar ook hierin is het niet eerlijk om te vergelijken. Je was depressief, dan vind ik het niet gek dat je niet spaarde. Nog los van het feit dat je als tiener gewoon niet stilstaat bij dit soort dingen, je kan dat allemaal nog niet overzien.
Hoe ouder je wordt hoe meer je leert, en bij sommige mensen gebeurt dit iets sneller dan bij anderen. Niet dat ik sneller was wat dat betreft dan jij of zo, ik had dus mazzel met mijn achtergrond en ik was geen drank-fashion-drugs-rook-uitgaans typje, dus dan gaat sparen per ongeluk zolang je een baantje hebt, maar ik heb een kennis van 32 die financieel onafhankelijk is omdat hij op zijn 16e fulltime is gaan werken (hij kon geen opleiding aan), op zijn 25e uit huis ging en handje contantje een huis kocht die toen nog maar een tonnetje kostte, en toen een hypotheek heeft genomen op nog een huis van een tonnetje en zo langzaamaan een berg huizen als verhuurder bij elkaar heeft gespaard. Dat kon toen makkelijk met die spotgoedkope huizen. Hij zegt soms dingen tegen mij ("omdat jij x en y gedaan hebt, kan jij nu geen huis kopen") waarmee hij de indruk wekt dat ik dingen verkeerd heb aangepakt, maar ik kan mezelf niet kwalijk nemen dat ik me dit als 16 jarige tiener niet heb bedacht en uitgevoerd heb. Sowieso was ik dan alsnog te laat geweest haha want ik ben te laat geboren.
Beetje random verhaal, maar ik probeer maar te zeggen dat het geen zin heeft om te vergelijken tussen spaarrekeningen en bijbehorende levensverhalen. Ik zou zelf gewoon Nibud aanhouden en ik als risico-mijdend-mensch zou na dat minimum gewoon doorsparen (al is het 10-50 euro per maand, in elk geval iets).
Zeefietser schreef op 21-10-2021 om 05:37:
[..]
En dat is bij mij dus precies andersom. Nu ik weer alleen woon hou ik veel meer geld over dan toen ik nog getrouwd was. Mensen vergeten wel eens dat als de ene partner heel veel minder of niks verdient dat er dan niks te delen is en alles betaald moet worden door de andere partner. Geeft niks, is liefde. Tot de liefde ophoudt natuurlijk.
Och jee, hier ook! Als ik niet met mijn ex was getrouwd had ik natuurlijk niet die leuke kinderen, maar wat hééft het een geld gekost (man met gat in hand) maar goed, ook wel leuke exorbitante vakanties, (ik ben van nature misschien té zuinig) maar hij was precies het omgekeerde, dus dat hield elkaar ergens wel in balans, alleen schoot het vaak iets teveel zijn kant op. Met als resultaat lege spaarrekeningen, maar wel heel vaak uit eten en dan werd er op geen cent gekeken. Deels deed ik daar aan mee (wilde niet flauw doen) al kreeg ik er wel eens buikpijn van. Maar ach, achteraf, gelééfd hebben we in die tijd. Maar nu ik weer alleen ben, ben ik toch wel weer blij dat ik weer spaargeld heb. (en ik doe nog steeds leuke dingen, maar niet zo belachelijk vaak)
Glamourlama schreef op 21-10-2021 om 16:36:
[..]
Dat is toch de reden dat mensen huizen kopen. Ze lossen af, krijgen zo dus overwaarde, en uiteindelijk wonen ze gratis. Ze kunnen het huis verkopen als ze willen en dan is de opbrengst weer spaargeld geworden.
Huh, serieus??? 
Desire schreef op 21-10-2021 om 19:02:
[..]
Huh, serieus???
Het is wat kort door de bocht maar er zit toch wel een kern van waarheid in? Als je netjes je hypotheek aflost heb je tegen dat je met pensioen gaat een afgelost huis en dus lage woonlasten.
Herfstappeltaart schreef op 21-10-2021 om 19:06:
[..]
Het is wat kort door de bocht maar er zit toch wel een kern van waarheid in? Als je netjes je hypotheek aflost heb je tegen dat je met pensioen gaat een afgelost huis en dus lage woonlasten.
Het is heel erg kort door de bocht zelfs, vandaar mijn facepalm. Maar net afhankelijk van op welke leeftijd je het huis hebt gekocht en je (financiële) situatie. Met een beetje pech levert het je zelfs een schuld op waar je de rest van je leven voor krom ligt. Dus hoezo ‘wat’ kort door de bocht?
Je kunt er toch niet vanuit gaan dat iedereen getrouwd blijft, in een een tijd van overwaarde gaat scheiden etc, als je een huis koopt? Dus hoezo ‘kern van waarheid’? Het zegt helemaal niks wat mij betreft qua spaargeld.
Desire schreef op 21-10-2021 om 19:25:
[..]
Het is heel erg kort door de bocht zelfs, vandaar mijn facepalm. Maar net afhankelijk van op welke leeftijd je het huis hebt gekocht en je (financiële) situatie. Met een beetje pech levert het je zelfs een schuld op waar je de rest van je leven voor krom ligt. Dus hoezo ‘wat’ kort door de bocht?
Je kunt er toch niet vanuit gaan dat iedereen getrouwd blijft, in een een tijd van overwaarde gaat scheiden etc, als je een huis koopt? Dus hoezo ‘kern van waarheid’? Het zegt helemaal niks wat mij betreft qua spaargeld.
Uiteraard heb je hier gelijk in maar de intentie van mensen die een huis kopen is toch meestal wel om er een leuke financiële toekomst mee op te bouwen?
Dat het leven soms anders loopt is natuurlijk een waarheid als een koe maar dat is niet de bedoeling als je er aan begint neem ik aan.
Desire schreef op 21-10-2021 om 19:25:
[..]
Het is heel erg kort door de bocht zelfs, vandaar mijn facepalm. Maar net afhankelijk van op welke leeftijd je het huis hebt gekocht en je (financiële) situatie. Met een beetje pech levert het je zelfs een schuld op waar je de rest van je leven voor krom ligt. Dus hoezo ‘wat’ kort door de bocht?
Je kunt er toch niet vanuit gaan dat iedereen getrouwd blijft, in een een tijd van overwaarde gaat scheiden etc, als je een huis koopt? Dus hoezo ‘kern van waarheid’? Het zegt helemaal niks wat mij betreft qua spaargeld.
Helemaal eens! Daarbij je maar 10 jaar geleden in die situatie hebben gezeten. Toch niet al die ellende met die onderwater staande huizen vergeten? En ja, nu is het ook weer een bizarre markt, maar voor heel weinig mensen is dit gunstig. En spekopers en mazzelaars zijn er altijd, maar dat zijn uitzonderingen
Herfstappeltaart schreef op 21-10-2021 om 19:33:
[..]
Uiteraard heb je hier gelijk in maar de intentie van mensen die een huis kopen is toch meestal wel om er een leuke financiële toekomst mee op te bouwen?
Dat het leven soms anders loopt is natuurlijk een waarheid als een koe maar dat is niet de bedoeling als je er aan begint neem ik aan.
De intentie om een huis te kopen was nou niet ‘om een leuke financiële toekomst op te bouwen’. Wellicht ongelooflijk stompzinning van mij, dat ik dat niet deed voor een financieel voordeel. Nu ik intussen een 2e huis heb denk ik wel: goh, lekker als ik nou als een malle aflos, hebben we dat niet-bestaande pensioen van mijn man wellicht ook helemaal niet nodig.
Mevrouw75 schreef op 21-10-2021 om 19:39:
[..]
De intentie om een huis te kopen was nou niet ‘om een leuke financiële toekomst op te bouwen’. Wellicht ongelooflijk stompzinning van mij, dat ik dat niet deed voor een financieel voordeel. Nu ik intussen een 2e huis heb denk ik wel: goh, lekker als ik nou als een malle aflos, hebben we dat niet-bestaande pensioen van mijn man wellicht ook helemaal niet nodig.
Ik begrijp je toon niet goed. Jammer dat je man geen pensioen heeft en fijn toch als je dan een huis kunt hebben afgelost?
Ik ken veel mensen van mijn leeftijd waarbij dat het geval is als ze stoppen met werken.
Zelf huren we nog steeds. We hebben dingen in het verleden niet altijd even handig aangepakt.
Mijn reden om een huis te kopen was omdat ik ergens moest wonen. Veel liever had ik betaalbaar gehuurd, dat is veel zorgelozer.
Wat genoeg is, is helemaal afhankelijk van je situatie, je bereidheid risico te nemen en je persoonlijkheid.
Toen ik de leeftijd van TO had, 29, dat was in 1999, verdiende ik ongeveer 2800 gulden netto, met zo’n 800 gulden huur. Met een dik doorlopend krediet en geen spoor van spaargeld.
Geld was er om uit te geven en komt tijd, komt raad. Nee, niet verstandig.
Inmiddels ben ik 51, heb 8 jaar terug een huis gekocht voor een spotprijs dat inmiddels meer dan verdubbeld is in waarde. Hypotheek overgesloten, bouwdepot erbij, doorlopend krediet ervan afgelost en mezelf een enorme puist geld laten uitkeren. Ja, dat is ook een lening, maar hypotheekcomponent klinkt sjieker. Bestaande hypotheek gewoon annuitair, rest aflossingsvrij.
O jee! Aflossingsvrij! Hel! Verdoemenis! Want je moet alles aflossen!
Boeien. Ik ben alleen, heb geen directe erfgenamen en er blijft echt genoeg over als mijn neefje en nichtje mijn hut verkopen als het zover is.
Het staat 30 jaar vast. Dan ben ik 81. En ik denk al enkele jaren dood. Mannen in mijn familie worden niet erg oud. 80 komt al bijna niet voor.
Kan ik nu lekker mijn huis nog wat verder opknappen en hou een buffer over. Toch wel lekker, ergens.
Tot mijn eigen verbazing heb ik er eigenlijk nog niet eens écht onverstandige dingen van gedaan.
Had ik vrouw en kinderen gehad, had het plaatje er totaal anders uitgezien.