Hoe sta jij ervoor bij eventuele scheiding?
Naar aanleiding van topic wel werken of tbm vraag ik me af of mensen weten hoe ze er voor staan bij eventuele scheiding.
Ik heb het huis op mijn naam en getrouwd onder huwelijkse voorwaarden. Spaarrekening is goed gevuld voordat ik mijn man ontmoette en een erfenis later ontvangen en deze is dan ook van mij.
Ik sta er gezond voor gezien mijn lage lasten en ik werk paar uurtjes per week.
Oke ik ben weg uit dit topic joejoe😀
Ik ben niet getrouwd dus kan ook niet scheiden, maar we wonen wel samen. Wij verdienen samen modaal en wonen in een huurhuis.
Bij het eindigen van de relatie zou één van ons een nieuw huurhuis moeten zoeken. Nou staan we allebei apart ingeschreven bij de woningbouw dus dat moet op zich kunnen, mits we niet teveel verdienen… In je eentje kopen lijkt mij met de huidige huizenprijzen vrijwel onmogelijk. Hoewel ik zelf misschien nog wel net een heel klein flatje zou kunnen financieren.
We hebben beide ons eigen spaargeld cq beleggingen en beiden een vast contract, dus wat dat betreft zou het goed moeten komen.
Miraval schreef op 22-09-2021 om 07:50:
Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Hebben allebei een eigen bedrijf wat goed loopt dus ik zou wel voor mezelf kunnen zorgen al zou ik er uiteraard op achteruit gaan. Hebben een koophuis met flinke overwaarde maarja iets terugkopen is in deze tijd heel moeilijk. Dus zou ik iets moeten gaan huren. Gelukkig is er van scheiden helemaal geen sprake! Maar mocht er iets met mijn man gebeuren ben ik gelukkig in staat om financieel rond te komen en kan ik ook in ons huis blijven wonen omdat ik de vaste lasten zelf kan dragen.
Grappig, hier precies dezelfde situatie.
Alleen zou ik nooit dit huis verkopen, de kinderen moeten hier kunnen blijven wonen. Dan ga ik liever tijdelijk bij mijn ouders in hun gastenverblijf of om en om met mijn man... Uh ex man dan...krijg er toch een raar gevoel bij als ik dit schrijf 
Brienne schreef op 04-10-2021 om 10:02:
[..]
Grappig, hier precies dezelfde situatie.
Alleen zou ik nooit dit huis verkopen, de kinderen moeten hier kunnen blijven wonen. Dan ga ik liever tijdelijk bij mijn ouders in hun gastenverblijf of om en om met mijn man... Uh ex man dan...krijg er toch een raar gevoel bij als ik dit schrijf
Degenen die getrouwd zijn, hebben jullie ook nagedacht over partneralimentatie? Want het kan er natuurlijk op uitdraaien dat je moet betalen of dit krijgt.
Één van de dingen die ik namelijk raar vind aan trouwen is dat alimentatie praktisch afgedwongen kan worden. Zelfs als je samen afspreekt hier van af te zien, want als de ander dan terugvalt in de bijstand, dan komt de gemeente alsnog bij jou aankloppen voor een alimentatie.
Voor mij zijn dit soort dingen een reden dat ik echt nooit wil trouwen. Dat als je relatie uit is, dat je dan toch nog onvrijwillig een tijd aan elkaar zit door de alimentatie of dat als je relatie al een jaar en een dag over is, je ineens weer voor je ex moet gaan zorgen. Brrrr...
Zusterclivia schreef op 04-10-2021 om 10:15:
[..]
Degenen die getrouwd zijn, hebben jullie ook nagedacht over partneralimentatie? Want het kan er natuurlijk op uitdraaien dat je moet betalen of dit krijgt.
Één van de dingen die ik namelijk raar vind aan trouwen is dat alimentatie praktisch afgedwongen kan worden. Zelfs als je samen afspreekt hier van af te zien, want als de ander dan terugvalt in de bijstand, dan komt de gemeente alsnog bij jou aankloppen voor een alimentatie.
Voor mij zijn dit soort dingen een reden dat ik echt nooit wil trouwen. Dat als je relatie uit is, dat je dan toch nog onvrijwillig een tijd aan elkaar zit door de alimentatie of dat als je relatie al een jaar en een dag over is, je ineens weer voor je ex moet gaan zorgen. Brrrr...
Ja daar heb ik over nagedacht. En zoals mijn man zei bij het tekenen van de huwelijkse voorwaarden (hij was het er opeens níet mee eens dat ik qua geld werd overgeslagen): ze is wel de moeder van mijn kind. En hij is dus wel de vader van mijn kind, daar blijf je voor zorgen, want dat heeft gewoon effect op je kind.
Als je kinderen hebt blijf je sowieso met je ex te maken hebben.
Zusterclivia schreef op 04-10-2021 om 10:15:
[..]
Degenen die getrouwd zijn, hebben jullie ook nagedacht over partneralimentatie? Want het kan er natuurlijk op uitdraaien dat je moet betalen of dit krijgt.
Één van de dingen die ik namelijk raar vind aan trouwen is dat alimentatie praktisch afgedwongen kan worden. Zelfs als je samen afspreekt hier van af te zien, want als de ander dan terugvalt in de bijstand, dan komt de gemeente alsnog bij jou aankloppen voor een alimentatie.
Voor mij zijn dit soort dingen een reden dat ik echt nooit wil trouwen. Dat als je relatie uit is, dat je dan toch nog onvrijwillig een tijd aan elkaar zit door de alimentatie of dat als je relatie al een jaar en een dag over is, je ineens weer voor je ex moet gaan zorgen. Brrrr...
Nee, nooit over nagedacht, goeie.
Nu je het zegt, ik wilde liever niet trouwen. Daarom zijn we op huwelijkse voorwaarden getrouwd, de middenweg...
Maar we hebben nu wel beiden ongeveer hetzelfde inkomen. Hier geen terugval in bijstand.
Nou, zal vanavond is een balletje opgooien. Kan gezellig worden 😉
Mevrouw75 schreef op 04-10-2021 om 10:26:
[..]
Ja daar heb ik over nagedacht. En zoals mijn man zei bij het tekenen van de huwelijkse voorwaarden (hij was het er opeens níet mee eens dat ik qua geld werd overgeslagen): ze is wel de moeder van mijn kind. En hij is dus wel de vader van mijn kind, daar blijf je voor zorgen, want dat heeft gewoon effect op je kind.
Als je kinderen hebt blijf je sowieso met je ex te maken hebben.
Dat is zeker zo. Of je nu getrouwd bent geweest of niet. Aan de ene kant voelt een partneralimentatie dan wel logisch, maar soms krijg je er wel hele rare situaties door.
Ik heb zelf geen kinderen en beiden zijn jong/gezond/werkzaam, dus dan is het idee van een partneralimentatie volledig idioot.
Brienne schreef op 04-10-2021 om 10:29:
[..]
Nee, nooit over nagedacht, goeie.
Nu je het zegt, ik wilde liever niet trouwen. Daarom zijn we op huwelijkse voorwaarden getrouwd, de middenweg...
Maar we hebben nu wel beiden ongeveer hetzelfde inkomen. Hier geen terugval in bijstand.
Nou, zal vanavond is een balletje opgooien. Kan gezellig worden 😉
Het ding is, dat je van te voren nog zoveel goede intenties kunt hebben, als het per saldo tot een scheiding komt, dan kunnen er rare emoties mee gaan praten, ook al is er geen nare scheiding.
Het fijne van niet getrouwd zijn, was dat als we uit elkaar zouden gaan omdat hij bv vreemd was gegaan, ik hem financieel ook geen oor aan kon naaien. Mijzelf kennende, zou ik in zo'n situatie behoorlijk rancuneus kunnen zijn. Niet een fraaie eigenschap, maar zo was hij daar wel tegen beschermd.
SusannaT schreef op 01-10-2021 om 08:47:
[..]
Ja, in onze branche is er een aanvullende verzekering voor vanuit de werkgever, optioneel (dus dat wordt mooi niet gedaan, want niemand denkt erover na dus niemand vraagt er naar).
Behalve dus voor de bv waar ik in werk, anders had ik het natuurlijk wél aanhangig gemaakt (maar goed, ik zorg voor a) een spaarpot b) dat ik met minder rond kan komen dan ik verdien c) dat ik in geval van grote nood ook met (veel) minder tevreden kan zijn en bereid ben te verhuizen/auto verkopen etc.)
Winterkoud schreef op 01-10-2021 om 09:27:
[..]
En volgens mij kan je ook voor zeker AOV maar ook voor WW jezelf verzekeren. Wij kregen toen die opties bij het afsluiten van de hypotheek samen met je OVR. Ik weet niet in hoeverre en hoeveel tijd dat dekkend was voor tov je salaris. Ook werd er toen gevraagd of je verzekerd was bij je werk, want ook dat kan inderdaad.
Wij hebben kiezen ook voor grote buffer, lossen juist niet af op de hypotheek, want van je geld wat je aflost nu krijg je maar een minimaal voordeel op je maandelijkse lasten, terwijl je voor dat geld wel bij wijze van een jaar of langer, afhankelijk van factoren, je vaste lasten kan aanvullen betalen bij het missen van salaris door werkeloosheid.
Oké, toch maar voor gaan zitten een keer dan. Niet dat ik iets op de planning heb staan hoor, als het aan mij ligt word ik al snowboardend en paardrijdend 150 en val ik dan spontaan ineens om. Maar je weet het nooit en ik hou van zekerheid, ik heb geen partner om op terug te kunnen vallen. Overigens heb ik het na mijn doos assumptie nog eens doorgerekend en ik zou hier al noodles etend kunnen blijven als ik al mijn hobbies en auto weg doe denk ik, maar goed dan ben ik toch al kapot dus dan kan ik dat vast allemaal toch al niet meer. 
Zusterclivia schreef op 04-10-2021 om 10:34:
[..]
Het ding is, dat je van te voren nog zoveel goede intenties kunt hebben, als het per saldo tot een scheiding komt, dan kunnen er rare emoties mee gaan praten, ook al is er geen nare scheiding.
Het fijne van niet getrouwd zijn, was dat als we uit elkaar zouden gaan omdat hij bv vreemd was gegaan, ik hem financieel ook geen oor aan kon naaien. Mijzelf kennende, zou ik in zo'n situatie behoorlijk rancuneus kunnen zijn. Niet een fraaie eigenschap, maar zo was hij daar wel tegen beschermd.
Ik vond het met vriendjes ook wel handig hoor. Ik heb 3x samengewoond zonder iets geregeld te hebben. Dan gingen we gewoon uit elkaar en zochten we beiden een nieuw huis/kamer/appartementje en dat was het dan.
Wij zijn getrouwd omdat we en een kind en een koophuis hadden. Dan moet je sowieso íets regelen om het niet te ingewikkeld voor je kind te maken, of je partner als je overlijdt ofzo.
Mevrouw75 schreef op 04-10-2021 om 10:38:
[..]
Ik vond het met vriendjes ook wel handig hoor. Ik heb 3x samengewoond zonder iets geregeld te hebben. Dan gingen we gewoon uit elkaar en zochten we beiden een nieuw huis/kamer/appartementje en dat was het dan.
Wij zijn getrouwd omdat we en een kind en een koophuis hadden. Dan moet je sowieso íets regelen om het niet te ingewikkeld voor je kind te maken, of je partner als je overlijdt ofzo.
Wij hadden een notarieel samenlevingscontract + testamenten. Toen we uit elkaar gingen hebben we nog wel blauw gelegen daarom. Omdat in dat contract staat dat onze relatie een opzegtermijn heeft van 30 dagen middels aangetekende brief. 
Achteraf wisten we dat wel, maar waren dat vergeten en bij het doorlezen van: goh moeten we hier nog iets mee? Kwamen we er achter. Sowieso zou het vervallen als een van de twee zich ergens anders zou inschrijven, maar tot mijn partner echt uit huis was, hebben we best grappen gemaakt over het opzeggen van het contract.
Voor we gingen samenwonen heb ik mij verdiept in alle verschillen (trouwen, partnerschap, samenlevingscontract, niets ed) en wat het meest praktisch was. Alhoewel trouwen per definitie bij mij afviel. Samenlevingscontract was eigenlijk ideaal, want enkel als je kinderen kreeg, moest je wat extra handelingen doen. Maar die waren verwaarloosbaar qua ingewikkeldheid.
Hoogstens als partner perse had willen trouwen, dat er een issue was geweest, maar slechts tijdelijk, want dan was de relatie gewoon overgegaan.
partneralimentatie... goeie... nu hoop ik dat het niet zover komt dat ik in de bijstand zou komen aangezien ik er best goed voorsta met mijn bedrijf.... Maarrrr (en dat is natuurlijk ieder voor zich) ik eet liever droog brood en werk aan de lopende band bij de fabriek en draai nachtdiensten dan dat ik 1 euro alimentatie aan ga nemen. Nee... dat zou echt niet goed voelen voor mij. Ik ben nog jong genoeg en gezond om te kunnen werken dus ik voel me daar te goed voor. (Hopelijk vat niemand dat verkeerd op...)
In mijn naaste omgeving dus een vrouw ongeveer van mijn leeftijd die een eigen huis heeft en partner alimentatie ontvangt terwijl zij degene was die wilde scheiden. Ze werkt parttime terwijl ze prima in staat is fulltime te werken. Ja daar vind ik wel wat van. Maar goed zoveel mensen zoveel wensen....
Zoals ik er nu in sta ga ik liever paar uur extra werken dan dat ik partneralimentatie aan zal nemen. Bijstand verwacht ik niet in te komen.
Ongeveer 2 ton cash + alimentatie en eigen kleine inkomen en ik ben ook nog steeds ingeschreven voor een woning. Ik heb even gekeken hoeveel hij alimentatie moet betalen en dat zou uitkomen op ca. 9200 netto. En toch blijf ik liever met hem getrouwd (ca 30 jaar) maar geruststellend is het, ik had er nooit over nagedacht.
Miraval schreef op 06-10-2021 om 21:26:
partneralimentatie... goeie... nu hoop ik dat het niet zover komt dat ik in de bijstand zou komen aangezien ik er best goed voorsta met mijn bedrijf.... Maarrrr (en dat is natuurlijk ieder voor zich) ik eet liever droog brood en werk aan de lopende band bij de fabriek en draai nachtdiensten dan dat ik 1 euro alimentatie aan ga nemen. Nee... dat zou echt niet goed voelen voor mij. Ik ben nog jong genoeg en gezond om te kunnen werken dus ik voel me daar te goed voor. (Hopelijk vat niemand dat verkeerd op...)
In mijn naaste omgeving dus een vrouw ongeveer van mijn leeftijd die een eigen huis heeft en partner alimentatie ontvangt terwijl zij degene was die wilde scheiden. Ze werkt parttime terwijl ze prima in staat is fulltime te werken. Ja daar vind ik wel wat van. Maar goed zoveel mensen zoveel wensen....
De vraag is: zou ik nog zo principieel zijn als ik deels thuis was gebleven om voor onze gezamelijke kinderen te zorgen en mijn partner zou vreemd gaan/heeft een affaire, want hij vind mij saai of zo.
Maar verder eens hoor, ik ben liever onafhankelijk. Maar het scheelt dat het verbreken van mijn relatie er niet voor gezorgd heeft dat ik een enorme stap terug heb gedaan. Dat maakt het allemaal ook wel een stuk makkelijker.