Ex therapeut praat over mij bij oud groepsgenoot
Ik heb net een GGZ traject niet fijn afgerond. Ik had (ook) groepstherapie en heb nog contact met een aantal groepsgenoten. Nu vertelde een groepsgenoot dat de therapeut naar mij had gevraagd en dat ik waarschijnlijk een negatief beeld schets over hem en dat groepsgenoot mij beter niet meer kan zien.
Groepsgenoot gaat hier niet in mee en zei al dat het hem niets aanging.
Mag dit?
Ik ben bezig met een officiële klacht en kan dit eventueel ook meenemen (met toestemming van groepsgenoot uiteraard). Ik kan zo snel nergens vinden of dit mag. Onethisch vind ik het in ieder geval.
als het je dwars zit gewoon vermelden.
Ik denk dat hier de context heel erg belangrijk is. Het feit dat jullie een vriendschap hebben en beide bij dezelfde therapeut onder behandeling zijn/zijn geweest is ingewikkeld. Mijn man en ik konden ook niet dezelfde behandelaar hebben en bovendien ook niet binnen hetzelfde team. Ik begrijp dus wel dat de therapeut in de basis het al lastig vind dat jullie vriendinnen zijn geworden.
Zeker nu jij negatief bent over deze behandelaar. De behandelaar weet natuurlijk niet wat jullie wel of niet hierover bespreken. Dat ondermijnt mogelijk de behandeling van de groepsgenoot. Want als deze het vertrouwen verliest in de behandelaar heeft dat consequenties voor de behandeling. In die zin is het niet zo gek dat hij informeert of jij je negatief over hem uit naar deze persoon. In dat geval vraagt hij dus niet zo zeer naar jou uit interesse of eigen belang, maar om een inschatting te maken of het de behandeling ondermijnt. De behandelaar kan er ook voor kiezen om de groepsgenoot te laten overzetten naar een collega.
Jilz, als je het zo omschrijft klinkt het wel logisch. Neemt niet weg dat ik het bijzonder onprettig vind. En dat mijn (nu) vriendin het ook onprettig vindt.
Ik heb zelf therapie gevolgd, oa groep, en daar ontstonden best wel vriendschappen. Ik zelf zat niet intern, was niet opgenomen. Er waren mensen die wel opgenomen waren en die buiten wel contact hadden na de opname. Daar is volgens mij nooit echt iets over gezegd.
Ik herinner mij nog wel dat ik een mede groepslid had met persoonlijkbeidsstoornis borderline die mij moest wegwijs maken. Dat was niet de reden van therapie. Was ook geen overeenkomst tussen deze persoon en de andere deelnemers. Ik wist van niets en viel met mijn neus in een berg negativiteit vanuit die persoon, want alles was ruk en alles was kut. Mijn therapeut bevroeg mij toen na dat contact wel hoe dat voor mij was en ik merkte aan hem dat hij niet blij was met mijn bevindingen. Het kostte mij veel energie en mijn onzekerheid werd vergroot. Verder werd er niets over gezegd. Ik kwam via een ander groepslid achter de stoornis. Niet via de therapeut.
Dus ik kan me zeker voorstellen dat bepaalde dynamieken een negatieve invloed kunnen hebben op herstel van iemand.
Ginevra schreef op 10-01-2025 om 15:16:
Heel lang geleden, in de tijd van de postkoetsen zeg maar, heb ik ook in een groep gezeten. Daar was het de gewoonte om afspraken te maken over onderling contact buiten de groep om.
Ik geloof dat toen de afspraak was dat je geen contact met elkaar had buiten de groep om, om te voorkomen dat zich 'parallelprocessen' gingen afspelen. Maar er zullen ook afspraken zijn geweest over hoe je met elkaar omging als je uit de groep was gegaan. En of je over elkaar sprak en of er over mensen werd gesproken die uit de groep waren gestapt.
Goed om te lezen dat er groepen zijn waar zulke afspraken gemaakt worden. Ik heb in een groep gezeten waar dit allemaal onduidelijk was en dan eindig je met een boel onduidelijkheden.
TO, een therapeut hoort idd niet aan een andere cliënt te vragen naar jou. Maar vraag je vooral af of het niet heel veel energie kost als je hier werk van maakt.
Damoontje schreef op 13-01-2025 om 20:46:
[..]
Goed om te lezen dat er groepen zijn waar zulke afspraken gemaakt worden. Ik heb in een groep gezeten waar dit allemaal onduidelijk was en dan eindig je met een boel onduidelijkheden.
Nja, uiteindelijk garandeert het ook niks hoor. Er was een groepslid dat de afspraken gewoon aan zijn laars lapte.
Maar het voordeel ervan was vooral dat het normstellend was. Je hoefde je niet af te vragen “ben ik nou gek, dat ik dit lullig vind?”.
De klacht die ik wil maken gaat niet hier over.
Ik vroeg me af of ik dit mee zou nemen met de rest van de dingen die er zijn gebeurd.
Wel heeft vriendin inmiddels bij de therapeut nog een keer duidelijk aangegeven dat ze dit soort vragen niet fijn vindt, waar hij volgens haar niet heel begripvol op reageerde.