Wat ga je anders doen na Corona?
Laat ik eerst zeggen dat ik stiekem wel een einzelgänger ben.
Als ik ergens eenmaal ben vind ik het vaak wel gezellig, maar vooraf denk ik vaak ''oh, vanmiddag moet ik''
Door Corona heb ik dat nu heel erg met mijn sport roeien en het vrijwilligerswerk wat ik doe op de woensdagmiddag
Voor het roeien moet ik elke zaterdag de deur uit om 09.30 uur, 20 km rijden en om 10.00 uur beginnen we. Rond 11.15 stoppen we meestal en moeten we de spullen nog schoonmaken. Al met al ben ik om 12.00 uur pas thuis
Woensdagmiddag moet ik om 12.15 uur de deur uit voor mijn vrijwilligerswerk in Ruilwinkel en ben na 17.00 uur pas thuis. Afgelopen woensdag weer begonnen na de vakantie. Ik bevoorraad de winkel (2 lokalen in een oude school) en sta daar alleen, ik doe het al 4 jaar en dacht ineens ''wat doe ik hier eigenlijk?''
Naast deze 2 dingen werk ik 26 uur in de week, sport ik op vrijdag ook nog een uur (dichtbij) en krijg ik nog zo'n 2 uur per week vast bezoek ambulante begeleiding.Dit gaat misschien heel verwend klinken. maar voor m'n gevoel hou ik weinig eigen tijd over. Van de week kreeg ik een appje van een kennis dat we echt weer eens bij moeten praten; ik heb daar echt geen zin in..
Herkenbaar?
Conclusie: ik kijk het roeien en vrijwilligerswerk nog even aan en anders stop ik ermee
niks. Mijn leven voor die tijd was super fijn. Ik had al een goede balans tussen verplichtingen, leuke dingen en rust.
De dingen die niet goed liepen stonden al gepland om te verbeteren of aan te werken. Wat juist vertraagd is door corona en mijn eigen long covid. Anders had ik dat al gedaan.
Niks anders dan voor de Corona, ben wel gestopt met 3 kussen geven op verjaardagen etc, nergens voor nodig
Ik kan juist niet wachten tot het weer terug kan naar hoe het was. Mijn vrijwilligerswerk in het verpleeghuis is vorig jaar gestopt en mag nog steeds maar mondjesmaat plaatsvinden. Ik wil terug naar die drukke gezelligheid van voor corona.
Als ik zo'n vrijwilligerswerk had, waarbij je helemaal alleen daar bent, zou ik daar ook geen zin in hebben en stoppen.
ik ben ook een einzelganger. In het eerste jaar vond ik de rust heerlijk, maar daarna was ik er toch klaar mee. Ik ga graag naar concerten en festivals en dat mis ik enorm. Ik laad daar van op en vind het leven nu wel kleurloos
In geen geval terug naar het oude normaal. Het handen schudden en elkaar begroeten met 3 zoenen op de wang doe ik voor losse contacten in de ban en ook bij de maandelijkse koffie met schoonouders die ik het niet meer dat handje en 3 zoenen. Met een verjaardag of andere bijzondere gelegenheid moet en hand en 1 kus maar volstaan.
Door medicijngebruik ben ik verhoogd vatbaar voor infecties in het neus/keelgebied ik ben sinds maart 2020 maar 2 keer verkouden geweest. Normaal zat ik iedere 2 maanden wel een keer snotterend op de bank met paracetamol, zakdoekjes, neusspray en een stoombadje onder handbereik.
Edit:
En ik hoop dat het thuisblijven bij klachten ook goed ingeburgerd blijft. Snotverkouden gaan werken was vroeger heel normaal en na 2 dagen was de hele afdeling verkouden. Dat hoeft van mij niet terug te komen.
Niks. Ik kijk erg uit naar hoe het pre-corona was. Ik mis evenementen, festivals en de buitenlandvakanties zoals we die voorheen deden.
Ondertussen pak ik inmiddels al zoveel mogelijk dingen op die weer wel kunnen; op bezoek bij vrienden/familie - ook met meer dan twee, uit eten/terrasjes, groepslessen in de sportschool, (aangepaste) muziekevenementen. Dat soort dingen geven het leven kleur.
Die drie zoenen...ga ik wel selectiever mee worden 
haha ja, die 3 zoenen. Ik doe dat allang weer bij mensen waarvan ik weet dat zij dat ook niet erg vinden en ik lang niet gezien heb 🙈
Een goede vriendin, die nota bene vanwege een kwetsbare gezondheid heel lang nauwelijks mensen heeft gezien, initieerde zelf die drie zoenen én een dikke knuffel bij onze laatste ontmoeting. Heel bewust. Ze gaf aan nooit meer zo lang zo weinig echt contact met dierbaren te willen hebben.
Voortaan in het winterhalfjaar wat vaker mondkapjes op doen, want de laatste keer dat ik ziek was, was in januari 2020, en normaal wordt ik iedere winter wel eens ziek. (maar kan natuurlijk ook komen door minder contact). En in Aziatische landen is het ook normaal om mondkapjes te dragen in de winter.
En handen schudden en die 3 zoenen laat ik ook vallen.
Met dierbaren vind ik het een ander verhaal daarvan ben je ook vaak op de hoogte hoe zij zich eronder voelen, hoe serieus zij de maatregelen nemen, of ze zijn gevaccineerd.
Het gaat mij echt om de contacten waar je dat niet van weet. De collega tijdens het vrijwilligerswerk, de buurman van 10 huizen verderop die je komt bedanken voor de organisatie van de activiteit op burendag en je namens de halve straat met een hand en 3 zoenen en bloemetje aanbiedt. Hele sociale vent verder maar als je hem, zijn huis en zijn auto ziet valt hij wel in de categorie morsigge mannen. Alles net niet schoon en fris gewassen. Brrrr.
Ook dierbaren die het niet zo nauw nemen met hygiëne zal ik wat meer op afstand houden. Dat niet verkouden zijn de afgelopen tijd bevalt heel goed.
Ik ben een einzelganger en ik leef daar ook naar. Voor mij zijn veel coronamaatregelen een zege, vooral die 1,5 meter! Het is zo fijn om in een wachtkamer 2 stoelen tussen jou en de volgende patient te hebben zitten! Voor mij mag dat wel zo blijven!
Drukke feesten en partijen bezocht ik al jaren niet meer.
De enige persoon die ik sinds corona nog knuffel/3 zoenen geef is mijn moeder, voorlopig heb ik nog geen behoefte dat bij anderen ook te gaan doen.
Als je voor jouw gevoel weinig tijd over hebt, dan toch maar eens kritisch kijken naar jouw tijdbesteding. Zo op het oog heb je niet echt een druk programma, maar ik kan niet oordelen over hoeveel energie het jou kost. Het kan natuurlijk geen kwaad om dingen te laten vallen die niet genoeg energie geven.
Ik zou eens een schema maken met wat je nu echt doet en erbij zetten hoe leuk je het nu echt vindt, welke dingen echt noodzakelijk zijn en welke dingen opvulling zijn omdat je je bijvoorbeeld verveelt. Bijvoorbeeld social media kost vaak veel tijd en ik krijg daar geen voldaan gevoel van. Idem voor als ik zomaar tv zit te kijken. Zonde van mijn tijd, dus dat probeer ik te minderen en te besteden aan dingen die ik wel leuk vind.
Als straks alles weer kan, dan ga ik weer lekker allerhande workshops en zo volgen. Echt dagjes weg en lekker op vakantie. Sociaal gezien is het prima zoals het nu is, maar dat is grotendeels niet anders dan voor corona. Vreemden kuste ik sowieso al niet, en nu doe ik dat ook niet meer bij veel andere mensen. Dat zal het grootste verschil zijn.
Als je het vrijwilligerswerk niet leuk meer vindt dan kun je er toch gewoon mee stoppen? Zou ik zeker doen als je er geen plezier meer in hebt. Hetzelfde met het roeien.
Soms is het tijd om een bezem door je leven te halen, dat schept weer ruimte, energie en tijd voor andere activiteiten, of voor meer rust als je daar behoefte aan hebt.