Uitgelekte maatregelen . Wat vinden jullie van dit pakket ?

Hannemeike schreef op 13-11-2021 om 14:52:

Ik denk ook maar: "Dit zijn de regels en daar moeten we het mee doen." Maar als zelfs een weldenkend iemand als Mija het bijltje erbij neergooit, dan moet ik wil even zuchten en voel ik de last op mijn schouders toenemen. Want dat betekent dat het nóg langer gaat duren en er nóg meer beperkingen komen.

Ik heb dat gevoel precies hetzelfde. Er is voor mij nogal wat te verliezen als de maatregelen lang duren, aangezien mijn man ondernemer is in een al zwaar getroffen sector. Ik vind het zo verschrikkelijk dat mensen daar gewoon lak aan hebben. Hebben mensen het dan gewoon te goed of zo? Of zijn ze gevoelloos? Ik snap het gewoon niet en krijg steeds minder vertrouwen in mijn “medemens”. 

Wednesday schreef op 13-11-2021 om 15:02:

[..]

Ik heb dat gevoel precies hetzelfde. Er is voor mij nogal wat te verliezen als de maatregelen lang duren, aangezien mijn man ondernemer is in een al zwaar getroffen sector. Ik vind het zo verschrikkelijk dat mensen daar gewoon lak aan hebben. Hebben mensen het dan gewoon te goed of zo? Of zijn ze gevoelloos? Ik snap het gewoon niet en krijg steeds minder vertrouwen in mijn “medemens”.

Ik begrijp wel wat je daar mee bedoeld.  Ik denk alleen dat er voor iedereen ergens een punt komt, dat de rek er wat uit is. 

Ik ben verpleegkundige,  in mijn familie zitten meerdere verpleegkundigen.  We maken op onze eigen manieren corona mee, maar ik zie bij allemaal dat de grenzen wat op schuiven.

Ik ben alleenstaand,  met een puber die geleden heeft onder de schoolsluiting. Ik heb geworsteld met mentale klachten.  Niet door corona, maar ben er van overtuigd dat door hoe de samenleving was/Is ingericht,  mijn herstel langer duurt. Nu het beter gaat, schuift ook mijn grens op. 

Ik heb mijn verjaardagsfeestje zogezegd af gezegd,  maar voor 5 december ben ik niet bereid concessies te doen.  

Ik heb dus geen lak aan jouw man en zijn onderneming , ik heb geen lak aan horeca of de cultuursector. Maar ik heb ook geen lak (meer) aan mezelf. 

Wednesday schreef op 13-11-2021 om 15:02:

[..]

Ik heb dat gevoel precies hetzelfde. Er is voor mij nogal wat te verliezen als de maatregelen lang duren, aangezien mijn man ondernemer is in een al zwaar getroffen sector. Ik vind het zo verschrikkelijk dat mensen daar gewoon lak aan hebben. Hebben mensen het dan gewoon te goed of zo? Of zijn ze gevoelloos? Ik snap het gewoon niet en krijg steeds minder vertrouwen in mijn “medemens”.

Of teveel centen.... Toen de avondklok gold en je maximaal één bezoeker mocht hebben hoorde ik de moeder van mijn vriend regelmatig opscheppen dat ze met die en die had geborreld en de boete voor de avondklok namen ze wel voor lief.

Herfstappeltaart schreef op 13-11-2021 om 14:47:

Ik vind alle ophef voornamelijk gezeik. Als we ons allemaal eens een keer goed zouden houden aan de maatregelen hoefde dit niet zolang te duren. En vaccineren. En anders 2G. Zo.

Een beetje dat "het moet strenger maar ondertussen ga ik wel overal heen"-idee. En dan gaan zitten klagen inderdaad. 

Herfstappeltaart schreef op 13-11-2021 om 14:47:

Ik vind alle ophef voornamelijk gezeik. Als we ons allemaal eens een keer goed zouden houden aan de maatregelen hoefde dit niet zolang te duren. En vaccineren. En anders 2G. Zo.

Het wordt tijd dat we die 2G masten in de hens gaan steken.

Daglichtlamp schreef op 13-11-2021 om 15:42:

Ik vraag me echt af wat de horeca nu eigenlijk wil. Er wordt weer massaal geroepen dat ze zich er niet aan gaan houden, net als aan de QR-code. Gaan ze dan liever helemaal dicht? Want dat is het alternatief denk ik. Jammer dat dan de goeden onder de kwaden moeten leiden.

 Ik vind het bizar. En maar roepen dat ze slachtoffer zijn. Als ze nu eens waren begonnen een paar weken terug om die QR te controleren dan waren de problemen nu minder groot geweest.

Als ze massaal open blijven hebben we straks weer een avondklok.

Wat is dat toch met ons Nederlanders dat we altijd vinden dat regels wel voor anderen maar niet voor onszelf gelden??

Hannemeike schreef op 13-11-2021 om 14:52:

Ik denk ook maar: "Dit zijn de regels en daar moeten we het mee doen." Maar als zelfs een weldenkend iemand als Mija het bijltje erbij neergooit, dan moet ik wil even zuchten en voel ik de last op mijn schouders toenemen. Want dat betekent dat het nóg langer gaat duren en er nóg meer beperkingen komen. Ik ga er inmiddels vanuit dat mijn zoon, die in het eerste coronajaar in de brugklas is begonnen en hopelijk volgend schooljaar eindexamen doet, geen normaal schooljaar zal meemaken, want ik denk dat het nog wel twee jaar zal duren.

Ha, de lat ligt hoog voor mij 😂. Dat snap ik ook wel hoor, met al dat verstandige gepraat. Even voor de duidelijkheid: ik ga me ook echt wel aan verreweg de meeste maatregelen houden! Sterker nog: bij mijn werkgever is het nog altijd vooral thuiswerken en dat doe ik ook keurig (behalve als het nodig is ivm met vergaderingen die live gehouden worden) en verder vind ik het ook echt belangrijk om mijn steentje bij te dragen waar ik dat kan. Ik let nog steeds wel op de afstand bijvoorbeeld, in het sociale verkeer, laat uiteraard mijn QR-code zien, draag een mondkapje waar dat moet etc. Maar ik merk wel dat ik geen puf meer heb om 'te handhaven'. Bijvoorbeeld: na een vergadering van mijn werk (overheid, keurig alles op 1,5 mtr opgesteld) gaan mensen te dicht bij elkaar staan borrelen. Ik werk voor deze mensen (politiek orgaan ). Voorheen maakte ik nog wel eens een kwinkslag om er de aandacht op te vestigen. Tegenwoordig prijst men degene van de facilitaire dienst die tijdig de gordijnen heeft dichtgetrokken zodat men van buitenaf niet kan zien dat de regels worden overtreden. Ik denk er het mijne van maar zeg niks meer. Zo'n verjaardag waar ik het eerder over had: voorheen zou ik contact hebben opgenomen met mijn zus en de verwachting hebben neergelegd dat het zou worden uitgesteld. Nu denk ik: ik wacht het wel af. Als zij besluiten dat het niet doorgaat of gesplitst wordt, beweeg ik uiteraard mee. Als zij besluiten dat ze het door laten gaan, ga ik niet protesteren. De vriendengroep van zoon bestaat uit zes kinderen die samen D&D'en. In de vorige lockdown zijn die niet bij elkaar geweest. Ook de andere ouders waren strikt. Op een gegeven moment merkte ik, irl en hier, dat veel andere ouders dat helemaal níet waren, tot feestjes aan toe gedurende de avondklok, want hun kinderen hadden het zo enorm nodig om leuke dingen te doen. Dat snapte ik natuurlijk heel goed! Mijn kinderen hadden het ook nodig. Ik zou dat dit keer niet meer ontmoedigen (al verwacht ik niet dat ze bij elkaar gaan komen, de komende drie weken. Er staan een aantal andere activiteiten die binnen de regels doorgaan, dus dat komt goed uit.)  

Mij geeft het een slecht gevoel als ik zie dat anderen het (veel) minder serieus nemen dan ik. Het moet wel in evenwicht blijven. Zo'n verhaal als van Salomé hier laatst, vind ik ook te gek voor woorden. Ik ben daar echt nog mee bezig geweest, merkte ik. Ik wil er niet dat hele verhaal weer bij slepen om mijn punt te maken maar het moet niet gekker worden dat iemand die consciëntieus is en verantwoordelijk handelen vraagt door haar familie de grond in wordt gestampt en dan ook hier nog moet horen dat ze een 'drammer' is (van mij notabene!). Afijn, degenen die dat draadje hebben gevolgd, weten hoe ik dat bedoelde. Dat was zeker niet afbrekend bedoeld! Maar in wat voor wereld leven we als iemand die doet waartoe het kabinet oproept haar hele familie tegen zich krijgt?. Als de werkelijkheid en het ideaal te ver uit elkaar liggen, klopt de vraag niet meer. Als ik Rutte en De Jonge streng hoor doen denk ik: wishful thinking. Je weet verdomd goed dat heel veel mensen het maar half gaan doen. Hopelijk heb je 35% meer gevraagd dan je nodig hebt. Ze moeten veel sneller handelen waar het geen/minder pijn doet: Boosteren op warp speed bijvoorbeeld. Gemeenten zouden met QR-locaties duidelijke afspraken moeten maken en er moeten consequenties zitten aan niet controleren. In hun eigen handelen zit veel te weinig urgentie. Dat krijgen ze met woorden niet goed. Niet bij mij en niet bij anderen. Er vallen daardoor teveel gaten in de linie.

Coreopsis schreef op 13-11-2021 om 16:56:

[..]

Wat is dat toch met ons Nederlanders dat we altijd vinden dat regels wel voor anderen maar niet voor onszelf gelden??

Ik heb het al eerder gezegd in een covid discussie: Het kabinet is er bij monde van Mark en Hugo nog steeds niet in geslaagd ALLE Nederlanders te doordringen van de ernst van de zaak. 

Steeds weer is het: nog even deze hobbel nemen en dan kunnen we weer los. En hoezo maar 4 mensen thuis ontvangen en wel met 1200 mensen en geplaceerd evenement bezoeken?

 4 gezinnen van 4 personen bij elkaar laten komen voor een in kleine kring gevierde verjaardag dat mag niet bij iemand thuis in een huiskamer die groter is dan het plaatselijke steakhouse. We mogen wel naar dat restaurant als we dan aan onze eigen tafel blijven met ons eigen gezin. Dat valt toch niet uit te leggen?

Wij gaan die verjaardag niet vieren daar zijn we veel te braaf voor een wij snappen de noodzaak maar ik denk dat er zat mensen zijn die denken ach als 1200 mag bij evenement X dan kan die verjaardag met 16 man ook wel. 

Wednesday schreef op 13-11-2021 om 15:02:

[..]

Ik heb dat gevoel precies hetzelfde. Er is voor mij nogal wat te verliezen als de maatregelen lang duren, aangezien mijn man ondernemer is in een al zwaar getroffen sector. Ik vind het zo verschrikkelijk dat mensen daar gewoon lak aan hebben. Hebben mensen het dan gewoon te goed of zo? Of zijn ze gevoelloos? Ik snap het gewoon niet en krijg steeds minder vertrouwen in mijn “medemens”.

Het is niet zo dat mensen lak hebben aan jóu of aan jouw man. Ze zien iemand anders die het niet zo nauw neemt en dan haken ze af, verliezen de motivatie en de moed. Het voelt op een gegeven moment ook als een druppel op een gloeiende plaat om jezelf dat ene kleine dingetje te ontzeggen. Het voelt zinloos om iets op te offeren want elders zie je de deur wagenwijd open staan voor het virus. Ik word ook cynisch. Als de politici op mijn werk zich er niet echt druk om maken ("de luchtverversing is echt heel goed hier", wat overigens klopt) wat ben ík dan eigenlijk nog aan het doen? Als je er iets van zegt, vinden mensen dat overdreven en moet je niet zo flauw doen. Net zoals er sociale druk is om je aan maatregelen te houden, is er nu ook best veel sociale druk is om je juist níet aan maatregelen te houden. 

Bij mij is het niet zozeer dat het vertrouwen in álle mensen afneemt maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de mensen die zich niet willen laten vaccineren echt niet meer begrijp en er ook niet écht begrip voor kan opbrengen. Meer dan afstandelijk 'respect' is het niet meer, dus dat is niet meer veel. Omdat ik van mezelf de 'metaalmoeheid' zo duidelijk voel en voel dat de puf er gewoon niet meer is om dat extra tandje bij te zetten, begrijp ik dat van anderen ook. Ik vind het beroerd. Maar ik zie het ook niet gauw meer beter worden. Van de mensen die echt aan heel veel dingen schijt hebben, begrijp ik vaak wel de gevoelens en gedachten maar niet het handelen. Uiteindelijk zul je toch iets van een bijdrage moeten leveren, denk ik dan. Maar kennelijk zijn de luiken helemaal dichtgegaan. Dat is erg jammer want het helpt ons helemaal niet verder en het maakt de opgave, schade en last alleen nog maar zwaarder. Wat jij eigenlijk ook zegt enwaar jullie dus ook persoonlijk mee te maken kunnen krijgen. Dat maakt het wel héél zuur allemaal. 

Ik hoop dat je man er met zijn bedrijf doorheen zwijnt Wednesday! Sterkte! En onthoud: ik doe ook héél veel wél keurig netjes! Als ik twijfel zal ik proberen aan jullie te denken  . 

Ik ben de moed ook een beetje verloren. Sinds de ingang van de QR code ben ik in de horeca nog nooit gevraagd om mij te legitimeren en de QR code zelf wordt ook op de meeste plekken niet gecheckt. Dus hoezo kan ik wel naar een restaurant om met mijn hele familie, team of vriendengroep aan één tafel zonder afstand. Met een heleboel mensen daaromheen waarvan ik niet weet of ze gevaccineerd zijn. Maar als ik dan met dezelfde familie bij mij thuis netjes anderhalve meter afstand houd terwijl ik weet dat ze allemaal gevaccineerd zijn en testen bij klachten, dan mag dat opeens niet.

Ik vier dus ook gewoon een verjaardag met een groep die iets te groot is voor de regels van huisbezoek, omdat ik niet geloof dat de restaurants veiliger zijn.

Het zou voor mij anders zijn als de horeca zou controleren zoals zou moeten. Dan zou ik met alle liefde daar mijn verjaardag vieren zodat het binnen de regels valt.

Het is wat hier al eerder werd geschreven. Als de maximale snelheid 70 is en er wordt niet gecontroleerd en anderen racen je met 120 voorbij dan kan het veiliger zijn om met de stroom mee te gaan. Ik vier dus liever buiten de regels om mijn verjaardag thuis dan in een kroeg waar niet gecontroleerd wordt maar waar ik persoonlijk me dan zogezegd aan de regels houd. Wat mij betreft is handhaving de oplossing. Gewoon tent 2 weken sluiten bij overtreding en terugbetalen van de ontvangen steun. Dan is het snel over.

In een restaurant voel ik me veiliger dan wanneer ik zoveel (meer dan 4) mensen thuis over de vloer zou krijgen. In een restaurant zit je immers op een vaste plek en in deze tijd ga je niet met een hele grote groep uit eten lijkt me. 

In mijn ervaring controleren ze in de horeca nu beter dan een paar weken geleden, maar dat is natuurlijk een heel kleine steekproef en niet erg representatief 

Voor mezelf maakt het niet zoveel uit. Ik ben gevaccineerd, heb veel contacten en test mezelf regelmatig. En hoewel ik meerdere keren een (zeer) nauw contact ben geweest van iemand met corona heb ik het zelf niet opgelopen, ook de GGD testen zijn steeds negatief. Ik denk dat ik intussen behoorlijk immuun ben.