Langdurige klachten na Covid, wie ook? (gesloten)

VivaLaVida schreef op 22-03-2022 om 13:09:

Als je 52 weken ziek bent (gemeld) start aanmelding 2e spoor en heb je je eerstejaarsevaluatie. Zal dan in juli zijn.
Voor jou zijn er dus zeker opties om terug te keren in je oude werk of iets soortgelijks, misschien minder belastend. Dat scheelt een hoop ellende en uitzoeken.

[..]

Nou dat denk ik ook wel! Voor veel mensen echt onbekend.

Dit was mijn eerste jaars evaluatie dus al, want in april ziek uitgevallen.

En ja gelukkig lijken er opties en amders zou ik niet weten wat ik anders zou kunnen doen, want een energie beperking raakt alles wat je doet. Maargoed ik ga er vanuit dat ik over een jaar in elk geval goed genoeg ben om de wia ge mijden

Ze moeten wel het 2e spoor in zetten om als dat niet lukt aan het uwv te bewijzen dat ze genoeg hebben gedaan, maar ik ga er niet vanuit dat dat meteen heel intensief gaat zijn. Want optie 1 is nog steeds blijven.

Jullie hebben gelijk. Bij mij was de verwachting dat ik niet terug zou kunnen naar eigen werk en dat ik mogelijk na twee jaar ook niet volledig hersteld ben. Vandaar dat tweede spoor loopt. Ook helpt de coach van tweede spoor mee met aanvragen van WIA, mocht dat nodig zijn. 
Die eerstejaarsevaluatie stelde bij mij niet zoveel voor. Vooral herhaling van hetgeen voorheen besproken was.

Super Lollypop en goed om het ook zo op te schrijven wat wel weer lukt. Ga ik ook weer eens doen.
Kan soms zo balen van wat niet meer lukt.
Terwijl ik vorig jaar tijdens deze maanden alleen maar op bed kon liggen! 
Ik wil de komende dagen mijn dakterras stap voor stap weer gezellig maken.
Zag gisteren de buurman met een ideaal azijn verspreidings apparaat. Mijn tegels zijn weer groen, maar met dit apparaat kost het zoveel minder energie dan normaal. Dus die ga ik mijzelf maar cadeau doen 

Nu zo naar de psychosomatische fysio en morgen naar mijn coach.
Wil ik samen met haar het nare gevoel wat mijn familie me geeft wegkloppen met EFT.
Lekt me energie qua emoties die ik zoveel beter kan gebruiken!

Hobbeltverder fijn dat je weer wat op de been bent.
Hoop dat het ziek zijn je niet veel gaat kosten qua energie. Maar lees ook verhalen van mensen die juist na de besmetting weer stappen vooruit hebben gedaan.

Succes en sterkte weer iedereen!

Dat vind ik ook echt wel lekker hoor bij mijn moeder even geen gesprekken met hulpverleners!
Maar hoor ik bij jullie ook, vind het zo intensief!

Vandaag nog flink moe van al de stress en emoties van de laatste dagen Bewust maar even extra rustig aan gedaan. Had wel mijn coach, maar verder niet meer gedaan dan een klein afwasje en 10 minuten opgeruimd. En ja dat opruimen doe ik dan ook echt met een timer en opzich geeft het wel voldoening, want elke keer blijk je in 10 minuten zelfs in een langzaam tempo veel meer te kunnen doen dan je denkt.

fijn dat je toch nog wat kon doen tijdens het rustig aan doen Lollypopje. Zeker weten dat langzame stapjes ook stapjes zijn! 
Hier vandaag wel positief verrast door mezelf. Ik heb nog best wat pijn aan m’n longen van het virus, omdat ik toch weer een aantal dagen flink benauwd ben geweest. Dus dat voel je. En hoewel ik moe was, want vanochtend voor school en vanmiddag de zorg voor Kind gehad, voelde ik vanavond na het eten en de afwas dat ik behoefte had aan even alleen zijn en even bewegen. Ben dus gaan wandelen met het idee, een blokje om is ook wandelen en buiten en alleen. Maar na een moeizame start kreeg ik mijn ritme te pakken (dank ook aan mijn muziek, Linkjn Park voor de liefhebbers) en heb ik warempel 25 minuten gewandeld! 

nu moe maar voldaan op de bank. 
ben blij! Want als ik even terugdenk aan vorig jaar, na mijn eerste besmetting, heeft het echt langer geduurd voordat ik dit rondje weer kon lopen. Volgens mij pas na ruim een halfjaar ofzo. Het lijkt erop dat m’n conditie minder erg is achteruit gehold dan ik vreesde! 

Pfff, ik had gisteren weer een totale off-day, waarbij ik alleen maar in bed kon liggen. Algehele malaise, spierpijn, verhoging. Vandaag voel ik nog wel het restje daarvan, maar voel me weer veel beter. Geen peil op te trekken... Ik word wel bijna ongesteld, misschien had dat er nog mee te maken, las van sommigen van jullie ook dat jullie daar meer last van hebben sinds LC.

@Yumi, mijn beste remedie tegen de spierpijn is trouwens mijn elektrische deken. Het neemt het niet weg, maar op die warmte liggen is wel heel fijn. Misschien voor jou ook een tip? Ik ga morgen naar de fysio, hoop dat die me ook kan masseren. 

Ben weer een eindje verder met bijlezen van het begin van dit topic en las over jullie kaakklemmen. Bizar, dat was me de laatste weken ook bij mezelf opgevallen. Is niet helemaal nieuw (bij mijn tweede bevalling had ik me voorgenomen te denken aan ontspannen van mijn kaak, omdat ik wel voelde dat daar spanning op kwam als ik me niet prettig voelde - niet dat er van zo'n voornemen dan trouwens iets komt ), maar de laatste weken viel het me extreem op. En nu lees ik het ook bij jullie. Ontzettend fijn hoor, die herkenning. Ga nu eerst maar met wat ontspanningsoefeningen proberen ervan af te komen, als dat niet helpt kaakfysio.

Goed dat je even extra rustig aan doet Lollypopje. Hoop dat de stress en emoties langzamerhand afzakken. En mooi om zo'n lijstje van positieve punten te maken!

Juffertje, inderdaad, alles wat dingen makkelijker voor je kan maken nu is denk ik een welkome aankoop! Juist nu is het ook extra wenselijk als je huis/tuin/balkon een prettige plek zijn. 
Wij zijn een jaar geleden hier komen wonen, met twee kleine kinderen en in een lockdown met dichte bouwmarkten etc, dus heel veel dingen 'liggen' er nog. En juist nu zit ik er de hele dag tegenaan te kijken... En mijn man doet al zo veel, dus alle extra dingen vind ik (en hij) eigenlijk te veel om aan hem te vragen. Ik wil graag een nieuwe tuinset, maar dan moet eerst de megagrote, splinterende steigerhouten bank weggesloopt, dus veel werk... En wilde een tweedehands set kopen (uit duurzaamheidsoverwegingen), maar dan past zo'n tafel niet in de auto en moeten we er een imperiaal op zetten etc etc... Oftewel niet haalbaar voor nu. Past allemaal in wat ik zo vaak ook van jullie zie, wel allemaal plannen hebben maar ze nu niet kunnen uitvoeren. 

@Hobbelster, wat naar van die pijn in je longen. Had je dat ook erg tijdens en na de eerste besmetting? Maar wat supergoed dat je toch nog in de avond zo'n eind hebt weten te lopen! Bedankt voor je PB's (mijn eerste hier, woehoe! ), ga er nu even op reageren!

over 2 weken is mijn jubileum en ik merk dat het me wat doet. Dat ik er onbewusr meer mee bezig ben dan ik zou willen. En dat hoewel ik continu zo positief en hoopvol blijf dat toch ook wel onzeker maakt. Bijna 1 jaar en op goede dagen 20% van wat ik was. En ik weet dat ik met een oogonsteking, een virus en slaapproblemen ook gewoon echt veel pech heb gehad, waardoor het niet gek is dat ik amper vooruit ben gegaan. Maar als het eerste jaar rond is ga je toch weer even vergelijken met hoe het toen was. En dat als het een jaar duurde om hier te komen, hoeveeltijd gaat mijn herstel dan nog kosten? Terwijl ik ook weet dat dat niks zegt. Dat mensen soms ook opeens sprongen vooruit maken. Dat komt voor. En ik weet dat ik niet moet terug kijken, maar toch doe ik het. Dus dat moet ik weer een beetje los proberen te laten.

Ik denk dat ik de datum maar een gebakje ga halen bij mijn favoriete pattissier. Als troost en om te vieren dat ik dus ook gewoon een jaar dichter bij mijn herstel ben ofzo

Ik snap dat wel Lollypopje, dat gekke 'jubileum' maakt zeker dat je gaat terugdenken en vooruit kijken en daar vanalles bij bedenkt en voelt. Wel goed dat je een gebakje gaat halen! Maak er iets moois van.
Als ik terugdenk aan hoe ik was zo'n 2 maanden na mijn eerste besmetting, dat was echt mijn dieptepunt, dan ben ik heel blij hoe het nu is. En tegelijk heel droevig want ik ben inmidels al zo gewend aan de nieuwe ik dat ik ook amper nog echt terugdenk aan hoe ik was voordat ik ziek was. Ik vind het om die reden ook lastig om foto's terug te kijken momenteel. En de kleding die me toen zo mooi paste maar nu net te klein, want helaas, ben ik weer best wat aangekomen, die zet ik maar op vinted. Tegen de tijd dat ik weer in die maat pas, wil ik toch weer andere kleding, om nieuwe herinneringen in te maken.

Vanochtend gesprek met mijn huisarts gehad over hoe het nu gaat, voornamelijk voor in mijn dossier. En dan vandaag een telefoongesprek met mijn leidinggevende, volgende week de 1e jaars evaluatie met de bedrijfsarts. Een roerige paar weken zo en ik ben blij als eea weer gewoon even 'loopt' want het kost wel energie. Merk wel dat ik sneller terug 'bounce' dan voorheen dus blijf hoopvol op meer herstel!

@Azalea ja ik had bij de 1e besmetting ook pijn aan de longen en dat heeft best nog lang geduurd. Ook had ik toen enorm veel last van mijn stem; hees, en zonder kracht. Ik kon heel vaak alleen heel zacht praten. Dat heeft zeker een maand of 3 , 4 geduurd. Als ik oververmoeid ben is het nog altijd te horen aan mijn stem trouwens.
Nu na 2e besmetting  is mijn stem nog niet helemaal op volle kracht maar dat hele zwakke heb ik gelukkig nu niet!

Genieten jullie van het mooie weer? Ik heb gistermiddag buiten geluncht met mijn kind, dat was heel gezellig. Denk dat man en ik dat morgen ook doen, en wie weet pak ik er een wijntje bij. De levensgenieter komt steeds vaker terug en dat is fijn om te merken.

En over die malaise, Azalea, dat herken ik echt heel erg soms dat er ineens zo'n dag tussen zit dat je echt gewoon slecht en ziek voelt. Dat kan soms samen (lijken te) hangen met ongesteldheid, maar ook soms 'zomaar' ineens. Eraan toegeven en beseffen dat er weer betere dagen komen is de enige remedie, maar dat kan echt mega frustreren, weet ik uit ervaring. Bij mij komen ze wel steeds minder frequent die dagen, hoop dat dit voor jou ook geldt!
En het klemmen met de kaken, tja. Oud probleem bij mij. Ik heb sinds kort een nieuwe kroon, die zou zogenaamd nooit kunnen beschadigen door knarsen. Nou, ik heb braaf elke nacht mijn antiknars gebitje in en toch is de kroon binnen 2 maanden al beschadigd. Terwijl mijn andere kroon er al 5 jaar zit en die is nog helemaal onbeschadigd. Binnenkort toch maar eens laten kijken dan want dit kan natuurlijk niet. Maar, zucht, dan moet ik wéér iets 'medisch'  plannen en het is al zoveeeeeeeel. Kan het nooit eens een keer ff klaar zijn.

@Hobbel Ik ging juist heel goed na die eerste maand. Was na drie maanden alweer bijna 2x 2 uur per dag aan het werk.
En toen kreeg ik begin juli dat ontstekinkje bij mijn oog en was ik terug bij af. En toen in november dat virusje. 

Maarja niet terugdenken en vergelijken met nu. Behalve dan om mij er aan te herinneren dat ik met al die rondgaande virussen voorzichtig moet blijven.

En pfff ja dat alles dat ool nog moet. Zoveel extra energie kost dat. Maar je weet nu in elk geval dat er uit die evaluatie gaat komen dat je amper iets mankeert 😉