Hoe zou je de pandemie hebben beleefd als puber?
Al tijdens de hele pandemie lees ik dat kinderen/jongeren graag naar school zouden gaan, zelf vond ik middelbare school verschrikkelijk. Zou als puber dus juichen bij elke schoolsluiting. En als paardenmeisje dagelijks op de manege zitten.
Hoe zouden jullie de pandemie ervaren hebben als die had plaatsgevonden in jullie puberteit?
Aviendha schreef op 04-01-2022 om 16:56:
[..]
Introvert betekent niet per se geen behoefte aan contact. En bijna niemand is helemaal introvert of helemaal extravert.
Er zijn pubers/kinderen die beter gedijen bij thuisonderwijs, dat is gebleken tijdens de eerste lockdown. Waarom dan toch weer inzetten op iedereen verplicht de scholen in?
Gesteld dat ik toen internet etc had zoals nu:
Ik denk dat ik het wel redelijk okay had gevonden. Online les en zelfstandig werken, en dan de rest van de dag de hort op met vrienden. In de klas toen had ik wel contacten maar niet echt vrienden, die had ik vooral buiten school.
Niet uit kunnen gaan, had ik wel erg gevonden.
Geen gymles!!! Alleen dat al zou het me helemaal waard zijn geweest.
Lastige vraag om te beantwoorden.. ben veel gepest op de middelbare school (1e 4 jaar ofzo), dus die jaren zouden misschien wel beter zijn geweest in “lockdown”. Daarna bloeide ik helemaal op, had ik opeens vrienden/vriendinnen en ging ik meermaals per week op stap. Ik kreeg bijbaantjes in de retail/horeca/sportkantine, had een seizoenskaart voor ‘n voetbalclub.. dat zou dus echt wel een rottijd kunnen zijn geweest (online school even weggelaten in het 2e plaatje). Nu is het ook niet rooskleurig hoor (wegvallen werk & vrijwilligerswerk), maar het is te doen. Denk dat ik blij ben dat ik al wat ouder ben nu, ook qua relativeren etc. Zou nou niet in de bloei van mijn leven willen zitten denk ik!
redbulletje schreef op 04-01-2022 om 17:01:
[..]
Er zijn pubers/kinderen die beter gedijen bij thuisonderwijs, dat is gebleken tijdens de eerste lockdown. Waarom dan toch weer inzetten op iedereen verplicht de scholen in?
Omdat de mens in principe wèl gedijt bij sociale (fysieke) contacten. Voor echt extreem introverte mensen zou er wat meer maatwerk kunnen komen, maar het gros moet gewoon onder de mensen komen.
Veel vrienden had ik niet en ik ging niet uit ofzo.
De vriendinnen die ik had zou ik wel mee blijven afspreken denk ik. Sporten deed ik niet.
School missen zou ik helemaal niet erg vinden. Ik was nogal een buitenbeentje en het liefst onzichtbaar op school.
Maar ik zou niet de discipline hebben om zelf te gaan leren, dus mijn cijfers zouden nog lager zijn.
Ik werkte in de horeca, dus dat zou ook stilliggen en dat zou ik wel jammer gevonden hebben. Ik vond het werk erg leuk.
Ik voelde me absoluut thuis op school. Daar had ik m'n vriendinnen maar ook de veel grotere groep met wie je rond hing. Daarnaast had ik m'n sport en gingen we veel stappen. Ik had het absoluut heel slecht gehad op sociaal vlak. Ik ben dan wel introvert maar ik had (en heb) een grote behoefte aan sociaal contact. Het duurt misschien even voordat ik me genoeg op m'n gemak voel. Maar als ik me eenmaal thuis voel binnen een groep heb ik die contacten echt nodig.
En mijn school prestaties waren waarschijnlijk helemaal dramatisch geweest. Huiswerk deed ik eigenlijk nooit. Ik had genoeg aan wat er tijdens de les behandeld werd. Voor een proefwerk bladerde ik hooguit het boek nog even door maar dat was het wel. Mezelf kennende was ik met geen stok te motiveren geweest vanuit huis.
Heb dus echt enorm te doen met de huidige jeugd.
Ik zou hoogstens hebben gevloekt dat de bibliotheek dicht was.
Ik las als puber nogal veel.
Op school had ik geen vrienden. 6 jaar lang was de modus rot-pesten of straal negeren (je wou immers geen last met de pesters).
Effe een paar maanden geen gedoe en niet elke pauze me in 't toilet moeten opsluiten omdat iedereen me aanstaart of erger ... Héérlijk!
Qua punten ... Ik vrees dat die nog meer de diepte in zouden gegaan zijn. Ik was nogal een last minute-leerder (om er dan in 't beste geval met de hakken over de sloot te raken). Zonder deadlines deed ik geen barst.
Bij de leerkrachten lag ik hierdoor ook al niet echt in de bovenste lade 
.
Ik had het vreselijk gehad en het had me enorm belemmerd in mijn ontwikkeling. Op school had ik een handje vrienden, daar kon ik wel zonder, hoewel ckv m'n lust en m'n leven bleek en dat komt online toch minder uit de verf (huhuh).
Maar buiten school vond ik dankzij het uitgaan gelijkgestemden. En via die mensen kwam ik in het jongerencentrum terecht. Dat heeft me enorm gevormd als persoon. Als dat allemaal niet mocht en ik had in m'n uppie online les moeten volgen (alsof dat mogelijk was in de 90's) dan had ik heel veel gemist en niet geleerd op sociaal gebied. Mezelf motiveren om te leren kon ik wel, juist het sociale ging me niet makkelijk af. Ik had het vast heerlijk gevonden hoor, maar het was niet goed voor me geweest.
Ik had dat niet getrokken hoor. Middelbare school was voor mij een leuke tijd.
Ik was toen weinig thuis, fladderde overal heen: shoppen, uitgaan, afspreken, werken, verkering/vriendjes.
Mijn ouders wonen afgelegen, kan ik de schoonheid nu wel van inzien maar toen helemaal niet. En ik kon toen mijn vader en zus niet uitstaan, vreselijk.
De ene introverte persoon, is de ander niet. Ik heb hier thuis twee introverte jongeren die beiden (maar wel in verschillende mate) behoefte hebben aan meer contacten dan tijdens een lockdown mogelijk is. Ze missen vooral het met vrienden afspreken, kunnen winkelen, de conventies, concerten, festivals en bios. Een van hen juicht weliswaar nog steeds elke keer als de school dicht gaat, maar nu bekend werd dat hij gewoon weer begint na de vakantie, vond hij dat ook wel weer fijn. Voor hem was de periode dat hij half online/half irl onderwijs had, perfect.
Ikzelf ben vrij extravert en heb toevallig vanwege mijn gezondheid op mijn 16e en 17e heel veel periodes thuis moeten leren. Dat ging vwb mijn cijfers beter dan op school. Online onderwijs zou dus wel goed voor mijn leerprestaties zijn geweest. Maar ik miste mijn vrienden verschrikkelijk. Keek er echt naar uit als er een vriend (in) of docent op ziekenbezoek kwam. Of liefst meerdere tegelijk. Ik had als puber een hele leuke, ondernemende vriendengroep. We zaten grotendeels bij elkaar op school. We spraken veel af, gingen samen uit, bezochten concerten, festivals, grote steden... Als het ook maar een beetje goed met me ging, wilde ik weer volop mee doen. Dan dook ik er helemaal in. Ik organiseerde vanalles op sociaal gebied, was politiek actief, had horecabaantjes, deed aan jiu-jitsu en jazzballet, ging regelmatig op stap door het land (alleen of met vrienden, per trein of liftend).
Ik had die periodes echt nodig.
Als ik thuis zat, vluchtte ik in lezen, schrijven en tekenen. Op zich best fijne hobby's als je de deur niet uit kan en jezelf staande probeert te houden. Maar niet voldoende om gelukkig van te worden.
Al met al denk ik dat het er in die jaren voor mij niet heel anders uit zag dan wat jongeren nu mee maken. De periodes waarin ik ziek thuis was, waren in elk geval qua duur wel vergelijkbaar met de periodes van lockdown.
Ik vond het zwaar kut.
Ik had gejuigt. Ben vroeger behoorlijk gepest, uitgekost en uitgescheten. Was hel op aarde. Dus dit zou voor mij een zegen zijn geweest
redbulletje schreef op 04-01-2022 om 17:01:
[..]
Er zijn pubers/kinderen die beter gedijen bij thuisonderwijs, dat is gebleken tijdens de eerste lockdown. Waarom dan toch weer inzetten op iedereen verplicht de scholen in?
Je kan ze moeilijk, van geïsoleerd en thuisgeschoold, loslaten in de maatschappij en verwachten dat ze fatsoenlijk mee kunnen draaien.
School is niet alleen vakken leren maar ook leren omgaan met emotionele en sociale zaken.
Granny71 schreef op 04-01-2022 om 18:26:
[..]
Je kan ze moeilijk, van geïsoleerd en thuisgeschoold, loslaten in de maatschappij en verwachten dat ze fatsoenlijk mee kunnen draaien.
School is niet alleen vakken leren maar ook leren omgaan met emotionele en sociale zaken.
Waarom niet? Ik kwam volledig beschadigt uit de middelbare school en heb daarna ruim vijf jaar nodig gehad om weer overeind te komen. Met thuisonderwijs was dit vast beter geweest.
Voor mij blijf de middelbare school gelijkstaan met een afdaling in de hel.
Granny71 schreef op 04-01-2022 om 18:26:
[..]
Je kan ze moeilijk, van geïsoleerd en thuisgeschoold, loslaten in de maatschappij en verwachten dat ze fatsoenlijk mee kunnen draaien.
School is niet alleen vakken leren maar ook leren omgaan met emotionele en sociale zaken.
Die hoef je niet persé op school leren.
Kan je ook leren bij nichtjes en neefjes, vriendinnen thuis, hobby's, eventuele studentenjobs, ...