Te voorkomen ongelukken bij kinderen kwaliceren als kindermishandeling?

ohja, we kwamen met ze in aanraking omdat we juist zelf hulp zochten. Maar toen kwam de gemeente met totaal niet passende hulpverlening. Dat wezen we af en vervolgens vonden ze dat 'zorgelijk', stuurden ze het AMK langs en toen waren we onze kinderen kwijt. 
En zeg niet: dat doen ze heus niet zomaar. 
Wel dus, want we waren kritisch, wezen niet passende zorg af en toen is er een dossier bij elkaar verzonnen. Er stond bv een melding van een buurtgenoot in die niet eens over onze kinderen ging. Er stond in dat we met een bepaald medisch probleem niet bij een arts waren geweest (wel. Ik had het verslag liggen). Een hersenschudding werd aangehaald, ik heb toen nog getuigen achterhaald die erbij waren dat kind toch echt zelf van een klimrek was gevallen.
Maar dat werd gewoon van tafel geveegd.
Conclusie: als ouders ben je per definitie dader. En als er niks te vinden is, dan wordt er net zolang gezocht en krom geinterpreteerd tot het in hun plaatje past. En de kinderrechter gaat er kritiekloos in mee.

Dat snap ik, Bellejolie.

Fijn om te lezen dat jullie zaak wel gevolgen heeft gehad voor de dader!

Maar stom toch, hoe dat werkt? Zolang een zaak in behandeling is, krijg je van je eigen advocaat het advies om te zwijgen en als je er achteraf over wil vertellen - voor jezelf of om anderen te waarschuwen - moet je er rekening mee houden dat je na alle ellende nòg een trap kan krijgen.

Helaas heb ik ook ervaring met aangifte tegen een hulpverlener. Dat ging om aanranding van onze minderjarige dochter. We konden terwijl het aanhangig was beter zwijgen, zeiden ze. En nadat de ovj de zaak had geseponeerd (woord tegen woord) zou praten 'smaad' zijn. Toen ik er anoniem op Viva een topic over opende, kreeg ik nogal wat mensen over me heen die mij incapabel vonden. Absurde redenaties en zeer kwetsend. Gelukkig waren er ook mensen die begrepen waar het probleem lag en constructief meedachten. Maar ik heb mijn lesje geleerd: bescherm jezelf, dus houd je mond. 

Het enige dat wij hebben kunnen bereiken voor anderen, is dat degenen die onze dochter destijds hebben doorverwezen, deze dader uit hun lijst van hulpverleners hebben geschrapt. Voor onze dochter hebben we niks bereikt.