Stiefzoon wil volledig bij ons komen wonen
Binnenkort mag mijn 12 jarige stiefzoon kiezen of hij bij zijn vader en mij wilt wonen of bij zijn moeder en stiefvader.
Hij heeft al enkele keren te kennen gegeven dat hij de voorkeur aan ons geeft. De redenen ga ik hier niet noemen, om niet te veel herkenbaarheid te geven. Echter zie ik het zelf niet zitten dat dit gaat gebeuren. Mijn privacy is weg en gewoon even samen met mijn partner zijn zit er dan niet meer in. Stiefzoon heeft veel aandacht nodig en is geen type dat even zegt: gaan jullie maar even een dagje samen weg of ik ga vandaag wel even naar een vriend zodat jullie een dagje voor jullie zelf hebben, daarbij voelt partner zich weer schuldig als we dat wel zouden doen. Als stiefzoon thuis is, heb ik het gevoel dat ik overal gevolgd word. Alsof er steeds iemand over je schouder mee kijkt.
Hoe korter het nog duurt hoe lastiger ik het ga vinden. Ik durf dit alleen niet uit te spreken naar partner toe en ook niet naar stiefzoon zelf. Ik wil ze beiden namelijk niet het gevoel geven, dat hij niet welkom is en de redenen waarom hij hier wilt komen wonen snap ik volledig.
Partner heeft ook nog geen een keer aan mij gevraagd wat ik er van vind. Er wordt mij wel belooft door hem dat er echt nog dagen/avonden zijn dat we samen met zijn tweeën wat kunnen doen, maar dat betwijfel ik...
Zijn er hier (stief)ouders die in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten? Zo ja hoe zijn jullie hier mee omgegaan?
Wat vindt zijn vader van al jouw zorgen en bedenkingen? Ik kan het mis hebben, maar meen me te herinneren dat hij ook een frequent gamer is. Zo lang zijn vader het allemaal best vindt en jullie er niet over praten, levert dat bij jou alleen maar frustratie op. En dat is uiteindelijk voor niemand leuk en de sfeer in huis zal er dan niet beter op worden.
Maar deze jongen heeft toch een vader en een moeder. Zij bepalen lijkt mij wat ze wel en niet goed vinden in zijn opvoeding. Uiteraard kan jij je, als huisgenoot en verzorger wel bemoeien met dat hij zijn was in de wasmand moet gooien en zijn bordjes in de vaatwasser (o.i.d.) maar eigenlijk hoor jij je niet te bemoeien met zijn opvoeding. Je kunt natuurlijk wel je mening vertellen aan de vader van de jongen, maar hij en moeder bepalen.
Zo doen wij het in ieder geval met de kinderen van mijn partner en hij andersom met mijn kinderen. We latten, maar ik logeer wel veel bij mijn partner maar ik bemoei me echt niet met de opvoeding (terwijl ik me heus wel eens erger of verbaas over dingen)