Steun grootouders/ familie
hallo,
Ik ben nieuw hier, sorry als dit topic niet helemaal goed staat.
Ik ben pril zwanger. Dit was niet gepland en de "papa" wil er niets van weten. Ik kom er dus alleen voor te staan. Nu heb ik ook geen groot netwerk en zal mijn kindje niet echt grootouders, tante, nonkel enzo hebben.
Ik las online over steungrootouders. Waar mensen die zelf geen, of nog liefde over hebben voor een extra, kleinkind die rol op zich nemen.
Ik kan hier alleen niet zoveel over vinden en vroeg me af of hier misschien mensen zijn uit België, west-vlaanderen die hier meer over weten of misschien zelf iemand die zich geroepen voelt in contact te komen?
neemt contact op met een vereniging voor ongewenste zwangerschap. Die helpen je niet alleen bij abortus maar zeker ook als ie het juist wil houden. Bijv siriz
Goede morgen, SL,
Mag ik je feliciteren of ben je zelf ook niet helemaal gelukkig met wat je is overkomen? Want dat mag ook!
Is 1994 je geboortejaar? Dan ben je nu 28. Was de relatie met de 'papa' nog maar pril of is het iemand die geen verantwoordelijkheden wil/kan nemen?
Om op je vraag in te gaan: steunmensen.
Je hebt dus geen (of weinig) familie die je steunt in deze moeilijke situatie. Dat is bedroevend. Heb je gewoon geen (groot)ouders meer of zijn ze gewoon uit beeld verdwenen? Is er de mogelijkheid om deze zwangerschap aan te grijpen om eventueel verbroken familiebanden te herstellen? Zal natuurlijk niet eenvoudig zijn, maar uiteindelijk is een goed contact met je eigen familie nog altijd het beste. (Vind ik).
Als ikzelf nadenk over steunopa's of -oma's dan zou ik hetvolgende willen schrijven: hou er wel rekening mee dat zo een band ook moet 'groeien'. Je hebt niet van de ene op de andere dag een echt innige band met iemand die je voordien niet kende. Omdat je nu in de situatie zit dat je alleen naar de geboorte van je kindje toeleeft, vraag ik me af of je ook de tijd en energie kan vinden om een vriendschapsband (en liefst nog verder) met mensen op te bouwen. Mensen die al een generatie verder zijn dan jij.
Ik wil je niet bang maken of onzeker, maar ik denk dat een onverwachte (eerste!) zwangerschap al zoveel van je vraagt, dat investeren in het opstarten van een band met onbekende mensen, veel dingen bij mekaar is.
Hoe ziet de rest van jouw leven er uit? Heb je vriendinnen bij wie je terecht kan? Zussen? Nichtjes? Collega's?
Mijn post kan koel overkomen, zo is hij niet bedoeld. Ik wil alleen maar even de aandacht trekken op het feit dat het niet noodzakelijk tot een goed einde komt met mensen die je op deze manier in je leven wil krijgen. Maar natuurlijk kan het ook wel! Wie niet waagt, ....
Ik wens je een goede zwangerschap (hoe ver ben je?) en een wolk van een baby. En natuurlijk ook een héél lief grootouderpaar die jouw kindje als bijna hun eigen kleinkind beschouwen en liefhebben.
Doe het goed, SL
Hoi, er komt heel wat op je af nu en natuurlijk maal je af en toe in je hoofd over van alles. Dit lijkt me iets wat op termijn wel goed gaat komen, ook al lijkt het nu een heel groot probleem. Je gaat vanaf nu onder begeleiding komen van huisarts, verloskundige of gynaecoloog. Ik zou daar vanaf het begin open kaart spelen dat dit een van de dingen is waar je je zorgen over maakt. Dan kunnen zij je meteen verwijzen naar de organisaties in je buurt die je kunnen helpen. Waar je bijvoorbeeld lotgenoten contact met andere alleenstaande moeders kan krijgen.
Ook via de zwangerschapscursus en/of babyzwemmen en dergelijk ga je veel nieuwe mensen leren kennen. En ik zou ook vooral nu al in je omgeving kijken: misschien is er wel een oudere collega of buurvrouw waar je wat meer contact mee hebt, waarmee je het contact wat zou kunnen gaan uitdiepen. Niet per se om meteen een soort van "geadopteerde opa of oma" te worden, maar wel om te voelen dat er wat mensen om je heen staan waarmee je eens van gedachten kan wisselen of je zorgen kan bespreken.
Je kan zoiets niet instant oplossen of overhaasten, dus geef het vooral tijd.
In Nederland heb je ‘buurtgezinnen’, hier melden zich ook regelmatig oudere mensen aan.
Als ik google op Belgie en steungezin krijg ik verschillende organisaties. Kun je wat met die organisaties?
je ontmoet ook snel nieuwe mensen met de kinderen. Ik ben ook alleenstaand en door dingen te ondernemen met de kinderen kom ik zoveel leuke ouders tegen waar ze altijd welkom zijn!
Ik wil nog even toevoegen dat ik het juist heel goed vind van je dat je er nu al over nadenkt. Buiten opvang tijdens werk is het fijn om soms even ontlast te worden en wat tijd te hebben om dingen thuis te regelen of om even te ontspannen. Zeker als je alleenstaand ouder bent.
Mensen die je leert kennen zijn ook fijn natuurlijk, maar toch kun je daar vaak minder van op aan en voel je je wellicht bezwaard om regelmatig om hulp te vragen. Het structurele karakter van iets als buurtgezinnen lijkt me in jouw situatie dan ook erg fijn.
Geen ervaring met steunouders, maar ik zou je als tip willen geven om goed na te denken over het peter- en meterschap.
Mijn partner was ook alleenstaande moeder, als peter koos zij voor een van haar broers en als meter voor een goede vriendin. Op haar beurt is zij ook meter van de kinderen bij twee andere vriendinnen.
Op die manier zijn er hier in feite drie gezinnen toegevoegd aan de familie want voor stiefzoon voelen deze kinderen echt aan als neefjes en nichtjes ondanks dat er geen bloedverwantschap is.
Bekijk ook je directe omgeving eens. Goed het zijn andere tijden, dus misschien is dit nu wat moeilijker, maar zelf had ik als kind (jaren 80/90) een bejaarde buurman waar ik meerdere keren per week over de vloer kwam. Met hem had ik eigenlijk dezelfde band als met mijn grootouders. Misschien is er zo ook iemand bij jou in de buurt. Een oudere alleenstaande die je wat kunt helpen en waarmee je vervolgens ook een kop koffie kunt drinken.
Hallo,
Ik las je berichtje met zeer veel aandacht.
Ik hoop, als ik de datum van je berichtje zie, dat je ondertussen bevallen bent
van een gezonde jongen of meisje.
Je bent op zoek naar grootouders voor je kindje en wij zijn zelf jammer genoeg ongewild kinderloos gebleven.
Indien jij nog steeds met die zoektocht bezig bent, mag je ons steeds contacteren.
Wij wonen in Oost Vlaanderen, maar er zijn Westvlaamse roots. We zijn 52 en 60 jaar oud en nog zeer actief 
.
Het zou leuk zijn om van je te horen.
liefs, Sofie.
hey ik wil graag in contact komen me jou en je kindje
Ik ben 52 en mijn kinderen zie ik ni Meer...en ik mis het om moeder te zijn en grootmoeder...
Knip
Maraineke schreef op 22-01-2024 om 16:06:
hey ik wil graag in contact komen me jou en je kindje
Ik ben 52 en mijn kinderen zie ik ni Meer...en ik mis het om moeder te zijn en grootmoeder...[Quote gewijzigd]
Ik zou je telefoonnummer even weghalen. Dit forum is openbaar. Je kunt mensen ook privéberichten sturen voor dergelijke informatie.
MamaE schreef op 22-01-2024 om 16:12:
[..]
Ik zou je telefoonnummer even weghalen. Dit forum is openbaar. Je kunt mensen ook privéberichten sturen voor dergelijke informatie.
En daarop aanvullend, het mag ook niet volgens de forumregels.