Oudste zoon heeft gebroken met zijn ouders en beinvloed broer en zus
we hebben een gezin met 3 volwassen kinderen 2 zonen van 32 en 38 j en een dochter van 34j allen al jaren uit huis. Moeder heeft sinds een tiental jaren een drankprobleem . Drie jaar geleden heeft de oudste zoon een nieuwe relatie begonnen. 2 jaar geleden is hij nog naar het kerstfeest van 2022 geweest met nieuwjaar is hij niet meer langsgeweest. Enkele maanden later heb ik (vader) hem nog gesproken hij wou niet meer naar huis komen omwille van het drankprobleem van zijn moeder. Woorden zijn er nooit geweest, onze kinderen zijn vrij zelfstandig opgevoed en in alles wat ze onderneemden aangemoedigd, ze hebben mogen studeren wat ze wilden en zolang ze wilden. Toen ze werkten hebben ze niets moeten afgeven zodat ze konden sparen, ze zijn zolang mogen blijven thuis wonen als ze wilden hij is pas op28j leeftijd zelfstandig gaan wonen zijn broer en zus respectievelijk op 26 en 25 j leeftijd. Vrienden en vriendinnetjes werden steeds met open armen ontvangen mochten blijven slapen en meeeten...nooit geen probleem over gemaakt. In de periode voorafgaand aan zijn breuk zijn er in gezinsverband verschillende gesprekken geweest met mijn vrouw maar ze wil het probleem niet inzien. In de zomer volgend op zijn breuk heb ik hem een laatste keer gesproken hij beweerde nog altijd dat de drank aan de oorzaak ligt van de breuk. Begin 2024 erft mijn vrouw een aanzienlijke som geld. Ze wil een schenking doen aan de kinderen en stuurt ze alle drie een mailtje. Via onze dochter laat hij weten dat de schenking voor hem niet hoeft en dat hij het als omkoperij ervaart hij weet ook onze dochter zo ver te krijgen dat ze resoluut de schenking weigert. Om onenigheid te vermijden hebben we dan maar besloten om van de schenking af te zien voor de jongste zoon. De relatie tussen onze dochter en mijn vrouw is ook redelijk koel geworden en beperkt zich tot het hoogst noodzakelijke. Een maand geleden heeft de oudste via zijn broer de sleutel die hij nog steeds in bezit had teruggegeven een gebaar dat ik ervaar als een definitieve breuk. Berichtjes met kerst, nieuwjaar, verjaardag of moederdag stuurt hij niet meer naar zijn moeder. Op mijn verjaardags- kerst- en nieuwjaarswensen aan hem heeft hij nog kort geantwoord. Mijn verjaardag was hij ook niet vergeten met een what's app berichtje maar een vaderdag kon er niet meer af. Binnenkort is het zijn verjaardag ik zal hem zeker mijn wensen doorsturen evenals voor kerst en nieuwjaar. Hoe is het mogelijk om je ouders allebei zo te laten vallen zonder dat er woorden gevallen zijn zonder ruzie zonder dat er aanleiding toe is behalve het drankprobleem van zijn moeder. Facebook berichten van ons worden nooit door hem geliked terwijl de berichten van zijn schoonouders steevast altijd een like van hem krijgen. Ik ben er gewoon kapot van, ligt zijn nieuwe vriendin aan de basis van alles of is het zijn eigen beslissing.Hoe kan je je moeder zo laten vallen zonder dat ze je ooit een strobreedte in de weg gelegd heeft, hoe kan je een schenking van je eigen ouders weigeren en je broer en zuster proberen in je verhaal mee te trekken. En toch moest hij morgen voor de deur staan we zouden hem allebei met open armen ontvangen.
Maar Patrick, begrijp je dan écht niet waarom je kinderen het contact met hun moeder uit de weg gaan en aangezien jij het volledig voor haar opneemt en niet de realiteit wenst te zien, is er met hun vader ook geen normaal gesprek mogelijk. Die vader ontkent nl. de realiteit.
Jij bent misschien horende doof en ziende blind geworden voor je vrouw om er maar mee om te kunnen gaan. Maar alle anderen zien wél wat er gaande is, nl. een nogal onaangenaam persoon zonder zelfinzicht en schofferend gedrag. Wil je daar werkelijk kerst mee doorbrengen? Nee toch?
En nu je wat eerlijker durft te zijn, schrijf je eigenlijk dat je vrouw ook al vóór haar aandoening nogal een moeilijk persoon was. Het nest wat jij gezin noemt heeft in jouw blik een hele andere kleur, omdat jij dingen niet wil zien. Je staat in de ontkenningsstand. Maar jouw oudste niet (meer). Alleen is hij zijn vader ook nog kwijt, aangezien deze geen enkele kritiek aankan op zijn vrouw en in sprookjes blijft geloven.
Dan kun je simpelweg geen volwassen relatie hebben met je kinderen. Je ontkent hun realiteit omdat het jou confronteert met hoe pijnlijk en eenzaam je leven wérkelijk is (geworden).
Steek je hand uit naar je kinderen en luister gewoon eens. Zonder in de verdediging te schieten. Want ik denk dat hun pijn eigenlijk ook gewoon jouw pijn is. Het is alleen verdrietig om dat na zoveel jaar hard werken onder ogen te moeten komen.
Diyer schreef op 14-12-2024 om 23:37:
Maar Patrick, begrijp je dan écht niet waarom je kinderen het contact met hun moeder uit de weg gaan en aangezien jij het volledig voor haar opneemt en niet de realiteit wenst te zien, is er met hun vader ook geen normaal gesprek mogelijk. Die vader ontkent nl. de realiteit.
Jij bent misschien horende doof en ziende blind geworden voor je vrouw om er maar mee om te kunnen gaan. Maar alle anderen zien wél wat er gaande is, nl. een nogal onaangenaam persoon zonder zelfinzicht en schofferend gedrag. Wil je daar werkelijk kerst mee doorbrengen? Nee toch?
En nu je wat eerlijker durft te zijn, schrijf je eigenlijk dat je vrouw ook al vóór haar aandoening nogal een moeilijk persoon was. Het nest wat jij gezin noemt heeft in jouw blik een hele andere kleur, omdat jij dingen niet wil zien. Je staat in de ontkenningsstand. Maar jouw oudste niet (meer). Alleen is hij zijn vader ook nog kwijt, aangezien deze geen enkele kritiek aankan op zijn vrouw en in sprookjes blijft geloven.
Dan kun je simpelweg geen volwassen relatie hebben met je kinderen. Je ontkent hun realiteit omdat het jou confronteert met hoe pijnlijk en eenzaam je leven wérkelijk is (geworden).
Steek je hand uit naar je kinderen en luister gewoon eens. Zonder in de verdediging te schieten. Want ik denk dat hun pijn eigenlijk ook gewoon jouw pijn is. Het is alleen verdrietig om dat na zoveel jaar hard werken onder ogen te moeten komen.
Ik denk dat vetgedrukte de spijker op zn kop is!