Poldervrouw
10-07-2021 om 00:28
Ouders van LGBTQI 🏳️⚧️ 🌈 kinderen verzamelen
Hoe vertelde jouw kind het?
Hoe was je reactie ?
Hoe reageerde de buitenwereld?
Waar loop jij of je kind tegenaan ?
Positieve kanten ?
Kortom. Alles is bespreekbaar
Lexus
10-01-2025 om 15:53
AnnaPollewop schreef op 10-01-2025 om 15:48:
[..]
Ik vroeg niet om wat jij ervan vindt Lexus, ik deel iets over mijn emoties. Dat jij dat vervolgens graag van een oordeel voorziet laat ik bij jou. En ik ga er ook niks mee doen, dank je wel.
Ik kijk voortaan wel weer uit om hier iets over te delen.
Oh ik had deze nog niet gelezen, poeh poeh wat ben je snel in je wiek geschoten joh, Niet nodig hoor, het vorige bericht schreef ik zonder dat ik deze had gelezen, ik bedoelde het goed maar blijkbaar had ik het te bout verwoord. Maar nee, ik bedoelde als je vindt dat gender een 'nature' ding is dus bepaald door de natuur je er anders in staat dan als je gender als nurture ding ziet, zoals je zoon dat wellicht ziet. En als je het anders zou zien, zou dat ook je emoties omtrent de kwestie kunnen veranderen.
lientje69
10-01-2025 om 16:49
Lexus schreef op 10-01-2025 om 15:49:
Ja ik besef me ineens dat voor mij natuurlijk ook meespeelt dat mijn zoon het al zo vroeg (2,5 jaar) aangaf. Daarna hebben we van beide genders speelgoed, kleding etc aangeboden, gewoon om te kijken wat hij koos en om hem de optie te geven. En hij was duidelijk in zijn keuze. Dat is natuurlijk anders als je kind tot haar 13e of zo (ik weet niet hoe oud hij bij jou was AP?) zich volgen éen gender heeft gedragen en plots zegt zich de andere gender te voelen. Lijkt me lastig voor een moeder of vader
Mijn kind was 20. Was niet je vraag aan mij uiteraard. Maar dat voelt echt idd heel anders. Ik heb echt moeite gehad met de nieuwe naam enz. Als je 20 jaar een zoon hebt en dan opeens een dochter is dat echt moeilijk hoor Lexus. Je post kwam idd enigzins veroordelend over, waarschijnlijk niet zo bedoeld? Maar snap de reactie van Annapollewop wel. Het is gewoon moeilijk om toe te geven dat je het er moeilijk mee hebt als de meeste reacties zijn van: geen probleem, geweldig, fantastisch, moet kunnen.
Lexus
10-01-2025 om 20:21
lientje69 schreef op 10-01-2025 om 16:49:
[..]
Mijn kind was 20. Was niet je vraag aan mij uiteraard. Maar dat voelt echt idd heel anders. Ik heb echt moeite gehad met de nieuwe naam enz. Als je 20 jaar een zoon hebt en dan opeens een dochter is dat echt moeilijk hoor Lexus. Je post kwam idd enigzins veroordelend over, waarschijnlijk niet zo bedoeld? Maar snap de reactie van Annapollewop wel. Het is gewoon moeilijk om toe te geven dat je het er moeilijk mee hebt als de meeste reacties zijn van: geen probleem, geweldig, fantastisch, moet kunnen.
Nou mijn kind is pas veel later in transitie gegaan hoor. Ik had meer te maken met het feit dat het niet bekend was, ikzelf weduwe was en er erg alleen voor heb gestaan. Bij mij geen halleluja maar keihard moeten vechten voor mijn kind.
Als mensen mijn posts hier kennen, weten ze dat ik me alles kan voorstellen bij verdriet bij de moeder en ook altijd het boek ´ transitions of the heart' aanraad om erkenning te vinden voor die gevoelens. Ook heb ik vaak mijn mening gegeven over het feit dat ik zie dat veel pubermeiden tegenwoordig 'ineens' non binair of trans zijn. Ik vermoed daar namelijk een extern geïnduceerde genderdysforie bij itt tot andere kinderen die een meer intern geïnduceerde genderdysforie lijken te hebben. De eerste groep zou misschien kunnen reageren op het vrouwbeeld in de wereld waar ze zich niet mee kunnen verenigen. En in die zin begrijp ik ook de twijfels van veel moeders van deze kinderen.
Dat gezegd hebbende gaat het mij toch te ver om kinderen te willen kaderen in 'maar dochters staan op tegen de moeder en zoons staan op tegen de vader' en daarom vind ik het moeilijk het trans zijn van mijn kind te accepteren. Dan denk ik "goh maar misschien helpt het door zelf te kijken naar jouw eigen opvattingen over gender". Dat kunnen mensen opvatten als oordeel, maar de intentie was helpen. Waarbij ik al gezegd heb dat ik het wat milder had kunnen formuleren.
BritgetJones007
10-01-2025 om 20:46
ik denk dat ze liever had gehad: wat ontzettend rot dat je je zo voelt en dat het ook gewoon niet makkelijk is
Lexus
10-01-2025 om 22:19
BritgetJones007 schreef op 10-01-2025 om 20:46:
ik denk dat ze liever had gehad: wat ontzettend rot dat je je zo voelt en dat het ook gewoon niet makkelijk is
ja hulp kan op verschillende manieren gegeven worden, dat is waar.
yette
11-01-2025 om 11:03
Volgens mij hebben we het in dit topic wel eerder gehad over verdriet. Niemand vindt het geweldig als hun kind in het verkeerde lijf zit. Als ouder wil je toch dat je kinderen gelukkig zijn, ze een zorgeloos leven kunnen leiden, eerlijke kansen krijgen en dat je niet bang hoeft te zijn voor onbegrip, vooroordelen of in het ergste geval zelfs fysiek geweld.
Hoe je omgaat met zorgen en verdriet, is voor iedereen anders. Wat dat betreft is hoe ik mijzelf voel over het transgender zijn van onze 3e (23) vergelijkbaar met hoe ik me voel over onze oudste (27) die door een beperking geen makkelijk, zorgeloos leven heeft. Ik had het voor beiden graag anders gezien, maar het is niet anders. Het verdriet hierover heb ik erkend en een plek gegeven. Meer kan en hoef ik er niet mee. Ik heb er persoonlijk meer aan om op een positieve manier op het gezamenlijke doel te focussen: een zo gelukkig mogelijk leven.
Cindy_meid
12-01-2025 om 11:18
AnnaPollewop schreef op 10-01-2025 om 13:42:
Ik vind het ook nog steeds lastig te zien. Mijn zoon wordt wel steeds meer jongen, maar qua rol in het gezin klopt dat nog niet lekker (dat gaat bij de andere jongens toch echt anders, die gaan met het ouder worden de strijd met hun vader aan, terwijl dit kind zich nog altijd op mijn positie richt) en het voelt daarom voor mij nog wat onecht. Daarom worstel ik er nog wel mee, het voelt alsof ik gedwongen word mee te doen aan een toneelstukje waar ik zelf niet helemaal in geloof.
Dat gun ik iemand op zich wel (waarom zou ik expres niet mee doen als het hem gelukkig maakt, alleen omdat ik het lastig vind) maar dit kind is meestal vrij dwingend en dan ergert het me ergens toch dat ik me in bochten moet wringen. Nouja, een kind dat niet meer ongelukkig is is natuurlijk best veel waard. Toch allemaal van die onderstromen in de relatie die het ingewikkeld maken.
Het puberen is daarom ook lastig vind ik, het is normaal dat kinderen aan de poten van je troon gaan zagen maar niet dat een zoon dat bij moeder doet en tegelijk alle vrouwelijks afwijst; dat voelt dus gek, ik kan me er eigenlijk niet tegen verweren. Ik kan het lastig uitleggen merk ik. Maar die roze wolk die ik bij sommige moeders van transkinderen zie, dat overlopen van begrip en fijn samen optrekken, ik red dat van geen kanten. Ik blijf een onbegripvolle achterlopende cishet...
Ik snap je volledig!! ook in ons gezin hebben de meeste er moeite mee. En wordt de transitie opgedwongen op de rest van het gezin. Ook hier geen roze wolk hoor, wat mij wel opvalt is dat mensen heel makkelijk praten. Dat alleen de gevoelens van van de persoon in transitie telt, en je er maar in mee moet gaan. Ik kan niks vinden over over ouders die er moeite mee hebben alsof dat niet mag en fout is. Wat eigenlijk heel raar is en eenzijdig. Dus ik leef met je mee!
yette
12-01-2025 om 11:44
Cindy_meid schreef op 12-01-2025 om 11:18:
[..]
Ik snap je volledig!! ook in ons gezin hebben de meeste er moeite mee. En wordt de transitie opgedwongen op de rest van het gezin. Ook hier geen roze wolk hoor, wat mij wel opvalt is dat mensen heel makkelijk praten. Dat alleen de gevoelens van van de persoon in transitie telt, en je er maar in mee moet gaan. Ik kan niks vinden over over ouders die er moeite mee hebben alsof dat niet mag en fout is. Wat eigenlijk heel raar is en eenzijdig. Dus ik leef met je mee!
Kijk bijvoorbeeld hier eens!
lientje69
12-01-2025 om 17:24
yette schreef op 12-01-2025 om 11:44:
[..]
Kijk bijvoorbeeld hier eens!
Yette , dank je! 😘