Ouders van LGBTQI 🏳️⚧️ 🌈 kinderen verzamelen
Hoe vertelde jouw kind het?
Hoe was je reactie ?
Hoe reageerde de buitenwereld?
Waar loop jij of je kind tegenaan ?
Positieve kanten ?
Kortom. Alles is bespreekbaar
Lientje, echt waar? 3 kilo??? Arm kind, war een gigantische frustratie is dat
Is ze misschien bij de huisarts geweest? Er moet toch begeleiding mogelijk zijn om die 3 tot 5 kg kwijt te raken voor de ingreep?
Crepe_au_fromage schreef op 10-04-2023 om 19:51:
Lientje, echt waar? 3 kilo??? Arm kind, war een gigantische frustratie is dat
Is ze misschien bij de huisarts geweest? Er moet toch begeleiding mogelijk zijn om die 3 tot 5 kg kwijt te raken voor de ingreep?
Ze gaat nu contact opnemen met een diëtist. Was bezig met personal begeleiding en sporten maar het lukt gewoon niet. Misschien mijn genen....ik ben ook flink te zwaar ( maar dan echt heel veel) en bij mij lukt het afvallen ook niet. Heb al tig diëtistes en diëten versleten. Ik hoop echt dat het haar lukt, vind het echt sneu zo.
GinnyTwijfelvuur schreef op 10-04-2023 om 16:28:
[..]
Mijn kind ook Omnik.
Echt verschrikkelijk dat zoiets gebeurt.
Hé, wat leuk! Dan kennen onze kinderen elkaar waarschijnlijk 😃!
Ergens denk ik wel dat juist de aanwezigheid van de J&O-ers, dat ze zo jong zijn, dit tot een nieuwswaardige gebeurtenis heeft gemaakt. Heel veel media hebben het bericht overgenomen. Als het een volwassen homobar was geweest, zou het waarschijnlijk niet zoveel aandacht hebben getrokken. Het COC is er handig opgesprongen om duidelijk te maken hoe schadelijk dit soort gedrag echt is! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik toch blij ben dat die van mij er niet met haar neus bovenop stond. Echt akelig om mee te maken, heel confronterend.
lientje69 schreef op 10-04-2023 om 16:46:
Triest zulke dingen Omnik.
Hier is dochter ook een beetje verdrietig. De arts wil haar niet operen zolang ze niet afvalt. Er moet minimaal 5kg af. Ze is al lange tijd bezig maar het afvallen lukt niet. Waarschijnlijk door de hormonen. Ze is niet dik ofzo, maar 3 kilo te zwaar ( bmi van 25,5 ofzo )
Voor de operatie moet dit minimaal 24,5 of lager ofzo zijn. Anders opereert de arts niet.
Dat zijn nu eenmaal zijn eisen.
Bij een overgewicht van > 10 of 30 kilo kan ik dit begrijpen, maar 3 kg???? Zó verdrietig
Ach Lientje wat verdrietig dat het om die paar kilo hangt. Ik hoop dat ze hulp krijgt om het toch te laten lukken. Maar wel een enorme domper.
lientje69 schreef op 10-04-2023 om 20:08:
[..]
Ze gaat nu contact opnemen met een diëtist. Was bezig met personal begeleiding en sporten maar het lukt gewoon niet. Misschien mijn genen....ik ben ook flink te zwaar ( maar dan echt heel veel) en bij mij lukt het afvallen ook niet. Heb al tig diëtistes en diëten versleten. Ik hoop echt dat het haar lukt, vind het echt sneu zo.
Ik ook Lientje, ik ook 
lientje69 schreef op 10-04-2023 om 20:08:
[..]
Ze gaat nu contact opnemen met een diëtist. Was bezig met personal begeleiding en sporten maar het lukt gewoon niet. Misschien mijn genen....ik ben ook flink te zwaar ( maar dan echt heel veel) en bij mij lukt het afvallen ook niet. Heb al tig diëtistes en diëten versleten. Ik hoop echt dat het haar lukt, vind het echt sneu zo.
Ik ook Lientje, ik ook
Omnik schreef op 10-04-2023 om 20:18:
[..]
Hé, wat leuk! Dan kennen onze kinderen elkaar waarschijnlijk 😃!
Ergens denk ik wel dat juist de aanwezigheid van de J&O-ers, dat ze zo jong zijn, dit tot een nieuwswaardige gebeurtenis heeft gemaakt. Heel veel media hebben het bericht overgenomen. Als het een volwassen homobar was geweest, zou het waarschijnlijk niet zoveel aandacht hebben getrokken. Het COC is er handig opgesprongen om duidelijk te maken hoe schadelijk dit soort gedrag echt is! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik toch blij ben dat die van mij er niet met haar neus bovenop stond. Echt akelig om mee te maken, heel confronterend.
Het zou wel heel grappig zijn als jullie kinderen elkaar kennen. Maar de omstandigheden zijn zo verschrikkelijk
Onze zoon is vandaag 22 
Krijg ik zojuist een appje van mijn schoonmoeder: 'Gefeliciteerd met je jongste dochter'!
Niet omdat ze dement is, maar omdat ze het ontkent. Ze weet dat onze zoon bij de genderpoli komt, we hebben het traject uitgelegd en corrigeren haar voortdurend. Maar volgens haar is het vast een fase. Ik er nu eigenlijk wel klaar mee. Ga niet reageren op haar appje en ik zeg er ook niks over tegen onze zoon. Vanaf nu mag De Vader het even met haar uitzoeken 
yette schreef op 12-04-2023 om 09:23:
Onze zoon is vandaag 22
Krijg ik zojuist een appje van mijn schoonmoeder: 'Gefeliciteerd met je jongste dochter'!
Niet omdat ze dement is, maar omdat ze het ontkent. Ze weet dat onze zoon bij de genderpoli komt, we hebben het traject uitgelegd en corrigeren haar voortdurend. Maar volgens haar is het vast een fase. Ik er nu eigenlijk wel klaar mee. Ga niet reageren op haar appje en ik zeg er ook niks over tegen onze zoon. Vanaf u mag De Vader het even met haar uitzoeken
O , wat vervelend is dst zeg Yette. Herkenbaar. En helemaal als het nabije familie is die zo doet. Goed dat je niks tegen zoon erover zegt.
En: van harte gefeliciteerd met de verjaardag van jullie zoon!! 
Dankjewel 
Mijn schoonmoeder is gewoon een raar en koppig mens met haar eigen geschiedenis. Ooit, decennia geleden, heeft ze zich erbij neergelegd dat haar man een minnaar had. Best bijzonder. Ik zou dat niet kunnen. Maar een paar jaar na het overlijden van mijn schoonvader, begon ze die relatie te ontkennen. De minnaar is volgens haar een leugenaar. Heel vervelend, want hij hoorde al jaren bij de familie en werd er toen dus door haar uitgeknikkerd. Alleen mijn zwager en ik hebben nog contact met hem. Onze kinderen hebben hun opa nooit gekend en we zagen daarom ook geen reden ze deze geschiedenis te vertellen. Dat zou alleen maar verwarring brengen en pijnlijk zijn voor oma. Pas toen onze zoon uit de kast kwam, leek het me voor hem misschien wèl relevant. Hij vond het fijn om te horen en wil binnenkort een keer met me mee op bezoek. Geen idee wat het oplevert. Wie weet houdt hij er een soort van grootouder aan over die hem beter begrijpt? Ik heb mijn schoonmoeder over dat plan verteld. Ze deed alsof ze het niet had gehoord.
Ben dat rare gedoe van haar al een tijdje zat en nu het om mijn kind gaat, ben ik er eigenlijk wel klaar mee.
Maar goed, een bijzondere familie dus 
yette schreef op 12-04-2023 om 10:30:
Dankjewel
Mijn schoonmoeder is gewoon een raar en koppig mens met haar eigen geschiedenis. Ooit, decennia geleden, heeft ze zich erbij neergelegd dat haar man een minnaar had. Best bijzonder. Ik zou dat niet kunnen. Maar een paar jaar na het overlijden van mijn schoonvader, begon ze die relatie te ontkennen. De minnaar is volgens haar een leugenaar. Heel vervelend, want hij hoorde al jaren bij de familie en werd er toen dus door haar uitgeknikkerd. Alleen mijn zwager en ik hebben nog contact met hem. Onze kinderen hebben hun opa nooit gekend en we zagen daarom ook geen reden ze deze geschiedenis te vertellen. Dat zou alleen maar verwarring brengen en pijnlijk zijn voor oma. Pas toen onze zoon uit de kast kwam, leek het me voor hem misschien wèl relevant. Hij vond het fijn om te horen en wil binnenkort een keer met me mee op bezoek. Geen idee wat het oplevert. Wie weet houdt hij er een soort van grootouder aan over die hem beter begrijpt? Ik heb mijn schoonmoeder over dat plan verteld. Ze deed alsof ze het niet had gehoord.
Ben dat rare gedoe van haar al een tijdje zat en nu het om mijn kind gaat, ben ik er eigenlijk wel klaar mee.
Maar goed, een bijzondere familie dus
Mooi dat jullie die man nog wel zien. Zo te horen heeft je moeder ontkennen tot copingstrategie verheven. Misschien dacht ze indertijd ook wel dat de minnaar van haar man gewoon een vriend was of dat het wel over zou gaan. Wat vindt je man er eigenlijk van dat ze zo doet over jullie zoon?
Ik heb ook een bijzondere familie hoor. Met gestoorde broer, die mijn kind dus ook maar een " modevolger " vindt. Mijn moeder doet haar best, maar vindt het ook raar en eigenlijk helemaal niks dat onze oudste nu " opeens " vrouw wil zijn.
Broer is 44 , woont nog bij moeder en bepaalt daar de sfeer. Dochter komt er dus nooit....
Snap heel goed dat je er klaar mee bent. Je kind blijft je kind, of deze nu man, vrouw, bi , homo, of wat dan ook is. Je wilt maar één ding, en dat is dat kind gelukkig is.
Lexus schreef op 12-04-2023 om 10:57:
[..]
Mooi dat jullie die man nog wel zien. Zo te horen heeft je moeder ontkennen tot copingstrategie verheven. Misschien dacht ze indertijd ook wel dat de minnaar van haar man gewoon een vriend was of dat het wel over zou gaan. Wat vindt je man er eigenlijk van dat ze zo doet over jullie zoon?
Mijn man kreeg precies hetzelfde appje en vindt het natuurlijk ook vervelend. Maar hij heeft het al lang opgegeven om zijn moeder dingen te vertellen en uit te leggen. Komt toch niet aan, zegt hij, dus waarom zou je je boos maken? Hij heeft teruggestuurd: 'Jij ook gefeliciteerd met je kleinkind!'
yette schreef op 12-04-2023 om 11:29:
[..]
Mijn man kreeg precies hetzelfde appje en vindt het natuurlijk ook vervelend. Maar hij heeft het al lang opgegeven om zijn moeder dingen te vertellen en uit te leggen. Komt toch niet aan, zegt hij, dus waarom zou je je boos maken? Hij heeft teruggestuurd: 'Jij ook gefeliciteerd met je kleinkind!'
Daar zou ik me toch een beetje aan ergeren. Klinkt alsof je man de makkelijkste weg ( voor zichzelf) kiest. Ik herken dit overigens van mijn man hoor, dus geen verwijt of zo.
Ik denk dat ik, in jouw geval, heel passief agressief een appje terug zou sturen, ja, u ook gefeliciteerd met uw kleinZOON. En laatste idd in hoofdletters. Maar ik ben nogal van passief agressief reageren, wordt over het algemeen niet erg op prijs gesteld. 
Yette, gefeliciteerd 
Mijn tante (91) heeft ook tegen mijn moeder (85) gezegd dat ze daar niet aan meedoet.
Dit heb ik niet tegen zoon verteld. Hij ziet die tante eigenlijk nooit dus lekker zo laten.
Mijn moeder tegen haar zus "dat kan maar het is gewoon een feit" 
lientje69 schreef op 12-04-2023 om 12:07:
[..]
Daar zou ik me toch een beetje aan ergeren. Klinkt alsof je man de makkelijkste weg ( voor zichzelf) kiest. Ik herken dit overigens van mijn man hoor, dus geen verwijt of zo.
Ik denk dat ik, in jouw geval, heel passief agressief een appje terug zou sturen, ja, u ook gefeliciteerd met uw kleinZOON. En laatste idd in hoofdletters. Maar ik ben nogal van passief agressief reageren, wordt over het algemeen niet erg op prijs gesteld.
Precies dàt was hij in eerste instantie ook van plan. Maar ik ben het eigenlijk ook wel met hem eens dat het niet zoveel zin heeft. Als ze er nu nog steeds zo in staat, zal het echt niet veranderen. Heel misschien als onze zoon met hormonen begint en het zichtbaar wordt? Geen idee. We zien elkaar trouwens ook zelden - eens in de paar maanden of zo. En de kinderen gaan al lang niet meer altijd mee.