Omslag in de relatie met je kinderen

De afgelopen weken ben ik door een ongeluk volledig afhankelijk geweest van zorg door mijn (vowassen) kinderen. Dit doen ze met zijn allen op een hele fijne manier. Het is mij opgevallen dat de afgelopen jaren/maanden onze relatie langzaam aan het veranderen is.

Als ouders wij altijd geprobeerd er te zijn voor de kinderen. Ze mochten hun eigen fouten maken, maar in nood waren wij er om te helpen met oplossen. Dit heeft altijd iets vanzelfsprekends en onvoorwaardelijks gehad.

De laatste maanden en zeker de afgelopen weken merk ik steeds meer dat zij niet alleen op ons kunnen vertrouwen, maar dat het andersom minstens net zo vanzelfsprekend en onvoorwaardelijk is. We gingen altijd al op basis van gelijkwaardigheid met elkaar om, maar de aansturing en de zwaarte lag bij ons. Dat is veranderd, zeker in het positieve.

Het valt me op hoe geleidelijk en niet helemaal zichtbaar dit is veranderd. Bij onze ouders nemen wij weer de taak van verzorgers steeds meer over. Best een mooi mechanisme.