foto's showen van kleinkinderen
Veel oma's doen het: foto's van kleinkinderen showen. De smartphone tovert hele series tevoorschijn, inclusief geluidsopnames en filmpjes.
Voor een ander zijn leuke kleinkinderen gewoon kindertjes zoals alle andere gezellige kindertjes, dus ik laat alleen foto's zien als iemand daarnaar vraagt.
Laatst was er een personeelsactiviteit met collega's die ik maar eens per jaar zie en met wie ik verder geen contact heb. Prompt trok na het eten elke oma haar telefoon en iedereen keek geduldig en riep oh en ah.
Er zit ook een enkele oudere collega's zonder partner/kinderen/kleinkinderen bij. Ik voel me daar wat ongemakkelijk bij. Hoe beleven jullie dat?
Silone
Foto's van jouw trio boeien me dan weer wel meer dan een plaatje van een goed geslaagde rendang.
Dochter (alweer bijna 25) heeft al verschillende vriendinnen op facebook op niet volgen gezet vanwege de eindeloze stroom babyfoto's. De appel valt niet ver van de stam. Alleen in figuurlijke zin, want ze woont inmiddels in het buitenland met haar geliefde. Wat dat betreft is het maar goed dat ik het niet in me heb om zwijmeloma te worden.
Zielig
(gunst ik ontpop als een Annej in deze draad met drie opeenvolgende bijdrages in 1 draad )
Niemand is zielig, maar een beetje empathie en relativeringsvermogen ten aanzien van het eigen nageslacht mogen op mijn sympathie rekenen. Want tegenover Hortensia en Miekemieke staan ook mensen die in navolging van Willem Wilmink de kerstboom in andermans gelukkig gezin alleen vinden te verdragen met een uitslaande brand erin.
Waar blijft TO
Wat is jouw mening eigenlijk TO. Ben je soms een journalist die OOL gebruikt als inspiratiebron voor een stukje?
Kenfan
"Want tegenover Hortensia en Miekemieke staan ook mensen die in navolging van Willem Wilmink de kerstboom in andermans gelukkig gezin alleen vinden te verdragen met een uitslaande brand erin."
Hahaha, dat is wel weer heel erg het andere uiterste! 
Weet je 
mocht ik ooit kerst in mijn eentje vieren, dan weet ik dat de gelukkige huismoeder me stiekem benijdt omdat ik lekker ongestoord en schaamteloos Sissi en The Sound Of Music kan kijken zonder zuchtende man en er doorheen kleppende kinderen en dat die gelukkige huisvader me benijdt omdat ik de kerst-tv kan zien omdat er niemand anders is die zo nodig een foute film moet kijken
En ik heb geen gemiep over het kerstdiner omdat er niemand is die iets niet lust
Zo kun je het natuurlijk ook zien 
(maar ik ben natuurlijk ook wel blij dat mijn kinderen me regelmatig nog komen opzoeken en uit zichzelf vragen "ma, wat zijn je plannen met de feestdagen?")
kenfan
Ik vind babygrut toch schattiger op een foto dan die slungels van mij eerlijk gezegd. En jouw engeltje met blonde krullen zal toch ook ingeboet hebben in knuffelbaarheid (leuk om te horen dat het je oudste zo goed vergaat).
Nee, voor andermans foto's heb ik toch zeker voorkeur voor (klein) kinderen of puppy's.
Hoeveel van dat grut heb jij eigenlijk, Tonny?
Leuk om te lezen, die uiteenlopende reacties!
Silone, wat ons familiegrut betreft: mijn oudste zoon heeft meisje - jongen - meisje. De eerste twee werden net binnen het jaar geboren en worden deze maand alweer 5 en 6, en de jongste pretletter van het drietal is bijna 16 maanden. Ze wonen niet zo in de buurt, das jammer.
Mijn oudste dochter is de moeder van het kindje dat op OO bekend is als ienieminimeisje. Die is nu zowat 9 1/2 maand en vanwege haar spectaculaire start van het leven wordt er vaak geïnformeerd naar haar welzijn. Dat er nog drie kleinkinderen zijn weten veel van die belangstellenden niet, dat voelt weleens wat vreemd. Dit ukkie woont in een aangrenzend dorp, ik pas op ongeregelde tijden op haar mede omdat reguliere kinderopvang voorlopig ontraden wordt.,
Genoeg foto/filmmateriaal voorhanden dus.
( maar dat kan helaas/ gelukkig niet op OO 
)
Op Facebook zet ik ze zelden, dus wat dat betreft hoeft niemand me te ontvrienden of juist uit te nodigen.