Jongvolwassen Jongvolwassen

Jongvolwassen

Lees ook op

Vriend van dochter heeft geen verblijfplaats


Lizzyliz schreef op 26-11-2024 om 21:55:

Ik zou zeggen dat dit voor jou een reden is om hem niet meer doordeweeks op te vangen. Hij heeft nu een goed alternatief. Of hij deze kans pakt, moet hij verder zelf weten. Maar de noodzaak om bij jullie te zijn is er nu niet meer.

Eens

Hij kan vertrekken, onderdak en een baan aan huis. Als dakloze onderdak en een baan weigeren dat mag, maar dan moet hij de gevolgen ook dragen. Mocht hij het werk niet leuk vinden dan kan hij door blijven zoeken naar iets anders. 

Lizzyliz schreef op 26-11-2024 om 21:55:

Ik zou zeggen dat dit voor jou een reden is om hem niet meer doordeweeks op te vangen. Hij heeft nu een goed alternatief. Of hij deze kans pakt, moet hij verder zelf weten. Maar de noodzaak om bij jullie te zijn is er nu niet meer.

Natje hoeft natuurlijk niks te zeggen. Sterker nog, beter juist niet. Hij moet er zelf achterkomen wat de consequenties van zijn keuzes zijn. Het speelt zich nu voor zijn neus uit. En het is helemaal niet verassend dat hij nee tegen deze aanbieding zegt, hoor. Zoiets had mijn zoon ook kunnen zeggen, toen hij heel slecht in zijn vel zat. Hij moet hier gewoon van leren.

Natje hoeft alleen haar grenzen aan te geven, en daar valt niet onder: zeggen wat een ander moet doen.

Voor iedereen die dat kan gebruiken: Ik kwam dit filmpje op Instagram tegen waar zo helder wordt uitgelegd (in het Engels) wat grenzen stellen is en wat het niet is: https://www.instagram.com/reel/DCEcHrCvAm6/?igsh=MWNwY2o2cW5hejM4Yg==

Super inzichtelijk, ook hoe je/wij grenzen zou(den) moeten stellen in de opvoeding van je/onze eigen kinderen.

Natje1812 schreef op 26-11-2024 om 21:51:

Hij slaapt in een hostel en hij heeft daar nu blijkbaar de aanbieding gekregen om er te werken als conciërge…dus inwonen en 500€ per maand.Ik sprong een gat in de lucht wat een super kans om een vaste stek te hebben op deze manier…Want waarschijnlijk krijgt hij dan als conciërge wel een privékamer en kan hij wat werkervaring opdoen.

Nu zegt mijn dochter dat hij dat niet wil doen…Je zou hem toch wel achter het behang plakken…Ik heb hem op het hart gedrukt dat hij deze kans met beide handen moet grijpen.Hopelijk luistert hij 🙏

Geweldige kans. Wat heeft je dochter tegen hem gezegd toen hij aangaf dat niet te willen?

Tsjor

Yumi schreef op 26-11-2024 om 18:33:

[..]

Sorry Tsjor, maar Natje heeft al een baan en is geen hulpverlener. Je kan eisen wat je wilt dat er contact komt met de begeleider, hij wil het niet. Dus kan je een datum stellen wanneer hij weg moet zijn en dat heeft ze (terecht) gedaan.

Die leeg gevreten kasten niet aanvullen en alleen voor jezelf eten halen? Thuiskomen en dan zeggen, ik zie dat jullie al gegeten hebben dus ik ga naar de pizzeria toedeloe.... zoiets?

Meer rondkijken naar initiatieven voor dakloze jongeren mag hij zelf doen, wat ze heeft aangedragen daar doet hij niets mee, dus daar zou ik ook klaar mee zijn. Zoals ik al schreef ze heeft al een baan en een huishouden, daarnaast heeft ze volgens mij niet de intentie om een dakloze opvang te worden.

Natje is je man het weekend thuis? Of kan je iemand vragen om je te ondersteunen mocht het problemen geven als hij weg moet?

Eens. 

Je kan mensen niet helpen als ze zichzelf niet willen helpen. 

Ook gaat dit niet om de buurjongen waarmee dochter is opgegroeid of een klasgenoot die ze al lang kent. 

Hij is nooit niet hulpbehoevend geweest in de relatie en deze relatie heeft altijd gedraaid om zijn hulpvraag. 

Natje is geen hulpverlener, heeft wel van alles geprobeerd maar hij doet er niks mee en houdt zich niet aan afspraken. Ik zie echt niet in waarom zij nog langer hiermee door moet gaan. Zou hij de hele dag solliciteren en hulp vragen bij instanties, dan is er licht aan het einde vd tunnel maar dat is er niet. 

Deze jongen is een volledig onbekende. To weet feitelijk maar heel weinig en kent hem nog maar kort. Ik zou dus beter uitkijken wat je in huis haalt met zo'n jongen van de straat. Dat kan namelijk flink verkeerd gaan. Haar prioriteit is om te voorkomen dat dochter ook flink gaat afglijden en dat ze misbruikt gaat worden. Ik zou proberen dochter op het juiste pad te houden (school, bijbaan, vrienden en sport). Deze jongen kan terecht bij professionele hulpverlening. En dat is to absoluut niet. Hij heeft al laten zien beschadigd te zijn en wellicht mede daardoor geen goede keuzes te maken. 

BeesAreCool schreef op 28-11-2024 om 07:06:

[..]

Eens.

Je kan mensen niet helpen als ze zichzelf niet willen helpen.

Ook gaat dit niet om de buurjongen waarmee dochter is opgegroeid of een klasgenoot die ze al lang kent.

Hij is nooit niet hulpbehoevend geweest in de relatie en deze relatie heeft altijd gedraaid om zijn hulpvraag.

Natje is geen hulpverlener, heeft wel van alles geprobeerd maar hij doet er niks mee en houdt zich niet aan afspraken. Ik zie echt niet in waarom zij nog langer hiermee door moet gaan. Zou hij de hele dag solliciteren en hulp vragen bij instanties, dan is er licht aan het einde vd tunnel maar dat is er niet.

Dit is inderdaad een belangrijke. De relatie is niet gelijkwaardig en waarschijnlijk ook niet wederkerig. Als er niet voorzien is in basisbehoeften, is er helemaal geen mentale ruimte voor relaties zoals de meeste mensen die hebben. Voor hem is de dochter van TS waarschijnlijk vooral een dak boven zijn hoofd en te eten. Of dat meisje dan écht leuk is, doet er niet zo veel toe voor hem. 

Ik heb bij de dochter van TS, ook uit eerdere topics, toch wel het idee dat ze niet helemaal stabiel is en van hot naar her waait in haar wensen en levenskeuzes. Het ene moment ziet ze het licht en wil ze een opleiding gaan doen, heel mooi. En dan komt er zo'n jongen in haar leven en is daar opeens geen ruimte meer voor en denkt ze 'laat maar, ik ga wel samen met hem op straat wonen'. Het is zo radicaal en ondoordacht allemaal. 
Dus ja, haar op het rechte pad houden, dat ze haar opleiding afmaakt en gaat werken, lijkt me wel prioriteit hebben boven het 'redden' van deze begrijpelijkerwijs zwaar beschadigde en getroubleerde jongeman. 

MamaE schreef op 28-11-2024 om 09:47:

[..]

Dit is inderdaad een belangrijke. De relatie is niet gelijkwaardig en waarschijnlijk ook niet wederkerig. Als er niet voorzien is in basisbehoeften, is er helemaal geen mentale ruimte voor relaties zoals de meeste mensen die hebben. Voor hem is de dochter van TS waarschijnlijk vooral een dak boven zijn hoofd en te eten. Of dat meisje dan écht leuk is, doet er niet zo veel toe voor hem.

Ik heb bij de dochter van TS, ook uit eerdere topics, toch wel het idee dat ze niet helemaal stabiel is en van hot naar her waait in haar wensen en levenskeuzes. Het ene moment ziet ze het licht en wil ze een opleiding gaan doen, heel mooi. En dan komt er zo'n jongen in haar leven en is daar opeens geen ruimte meer voor en denkt ze 'laat maar, ik ga wel samen met hem op straat wonen'. Het is zo radicaal en ondoordacht allemaal.
Dus ja, haar op het rechte pad houden, dat ze haar opleiding afmaakt en gaat werken, lijkt me wel prioriteit hebben boven het 'redden' van deze begrijpelijkerwijs zwaar beschadigde en getroubleerde jongeman.

Zo, wat een aannames! Ik snap niet zo goed hoe je iemand zo kunt wegzetten en afschrijven. 

Alsof iemand die door een moeilijke periode gaat niet verliefd kan worden. Dan zouden mensen in oorlogsituaties ook nooit liefde kunnen vinden. En zoals ik al eerder zei, ik denk dat deze jongen gezien de omstandigheden juist veerkrachtig is. Mijn zoon, die gewoon opgroeit in een behoorlijk hecht gezin (met heus wel eens wat gedoe en echt niet perfect) heeft ook een zeer pittige periode meegemaakt met mentale problemen die zich misschien nog wel destructieve uitte dan wat ik hier lees.

En radicaal en ondoordacht? welkom in de wereld van jongvolwassenen die erom bekend staan meer vanuit sociale emotie meer impulsief te handelen en risico's te nemen. Door de achtergrond van dochter en deze jongen wordt dit misschien extra uitvergroot en ik zeg niet dat je je helemaal geen zorgen moet maken, maar je kunt ook onnodig problematiseren.

Natje, hoe gaat het? Heeft vriend de baan met kamer alsnog geaccepteerd en komt hij het weekend bij jullie?

Natje1812

Natje1812

30-11-2024 om 08:19 Topicstarter

De situatie is wat rustiger geworden.Hij is hier nu bij ons omdat het weekend is maar in de week slaapt hij in zijn hostel.De job is nog geen zekerheid.Blijkbaar zijn er ook nog 2 vrijwilligers onderweg van Spanje die voorrang krijgen wat jammer is dat ze hem eerst die job hebben aangeboden en dan achteraf gezegd hebben dat het nog niet zeker is.

Volgende week kan hij gaan helpen in een restaurant van een vriend en misschien hopelijk met de tijd vast.Werk vinden is op zich niet z’on probleem maar het is meer de huisvesting…Dus ik hoop dat hij alsnog de kans krijgt om in het hostel te werken en te blijven.

Ze houden zich aan de afspraken…wat mij veel rust brengt.

Gelukkig dat het zo loopt. Zo kan hij met zijn leefgeld toch een dak boven zijn hoofd hebben. Misschien is die ene nacht buiten toch goed genoeg geweest om te beseffen dat het anders moet. Werk hoeft niet het probleem te zijn, maar een dak boven je hoofd is lastig. 

Tsjor


Dat klinkt goed, Natje. Fijn dat je je grenzen aan hebt kunnen geven en dat dat zijn vruchten afwerpt.

Wat fijn voor je Natje, hopelijk krijgt hij snel zekerheid over die kamer en heeft hij het binnenkort te druk voor je dochter

Natje1812

Natje1812

09-12-2024 om 14:24 Topicstarter

Ondertussen is de situatie nog steeds hetzelfde.Hij slaapt hier niet meer dagelijks maar afgelopen nacht heeft ze weer een nacht met hem in de auto geslapen niet op straat deze keer.Hij heeft geen geld om zijn hostel te betalen.Werk heeft hij nog niet gevonden maar hij solliciteert amper en meestal voor functies waar hij niet voor in aanmerking komt.Ik heb hem gezegd dat hij nu even zijn verstand op 0 moet zetten en ergens in de horeca moet gaan werken.Bij ons is er super veel horeca en ze janken achter werknemers maar hij luistert niet.Zijn leefloon is niet genoeg om zijn hostel te betalen maar als hij dan geld heeft gaat het ook vaak naar uitgaan en macdonalds.Hij is jong natuurlijk en ergens heb ik er begrip voor maar jammergenoeg kunnen we niet veel doen als hij zichzelf niet wil helpen.Hij mag  bij ons eten en slapen in het weekend maar mijn man is het beu aan het worden dit sleept al een maand aan en hij onderneemt niks.Dus nu wil mijn man hem niet meer laten slapen zolang hij geen werk heeft.

To jullie vergelijken hem met een normale jongere. Dat is hij niet. Zijn ontwikkeling is totaal anders geweest. Tel daarbij op gebrekkige scholing en trauma. Hij leeft bij de dag en kan simpelweg zaken niet overzien. Daarvoor is professionele hulpverlening nodig. Let goed op je dochter (anticonceptie, veiligheid). En stel je grenzen samen met je man. Jij bent gewend dat mensen naar je luisteren. Logisch nadenken etc. Dat werkt hier niet. 

Natje1812 schreef op 09-12-2024 om 14:24:

Ondertussen is de situatie nog steeds hetzelfde.Hij slaapt hier niet meer dagelijks maar afgelopen nacht heeft ze weer een nacht met hem in de auto geslapen niet op straat deze keer.Hij heeft geen geld om zijn hostel te betalen.Werk heeft hij nog niet gevonden maar hij solliciteert amper en meestal voor functies waar hij niet voor in aanmerking komt.Ik heb hem gezegd dat hij nu even zijn verstand op 0 moet zetten en ergens in de horeca moet gaan werken.Bij ons is er super veel horeca en ze janken achter werknemers maar hij luistert niet.Zijn leefloon is niet genoeg om zijn hostel te betalen maar als hij dan geld heeft gaat het ook vaak naar uitgaan en macdonalds.Hij is jong natuurlijk en ergens heb ik er begrip voor maar jammergenoeg kunnen we niet veel doen als hij zichzelf niet wil helpen.Hij mag bij ons eten en slapen in het weekend maar mijn man is het beu aan het worden dit sleept al een maand aan en hij onderneemt niks.Dus nu wil mijn man hem niet meer laten slapen zolang hij geen werk heeft.

Waarom mag hij niet meer slapen in het weekend als hij geen werk heeft? Hoe zou je dat doen als het zou gaan om een jongen die zijn leven op orde heeft? Waar hebben jullie last van?

Ik denk dat je niet in de valkuil moet trappen om hem consequenties op te leggen omdat je denkt dat je daarmee zijn keuzes kunt controleren. Dat is de verkeerde motivatie om hem de deur te wijzen in het weekend. Doe gewoon wat je normaal ook zou doen. Als er dingen zijn waar je last van hebt als hij er is, ga je daar over in gesprek.

Hij (en jullie dochter net zo) moet zelf gaan ervaren wat er nodig is. Hij ervaart nu al de consequenties van zijn keuzes, en dat zal op een gegeven moment echt wel tot verandering leiden. Geloof mij, als je nu zegt dat hij het weekend niet meer mag komen omdat hij geen werk heeft, geeft dat munitie om de schuld buiten zichzelf te plaatsen. Je wil juist dat hij gaat ervaren dat hij zelf de sleutel is tot verandering. Alles wat jullie doen om hem in beweging te krijgen, leidt daar alleen maar vanaf.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.