Steeds clashes met dochter (19)
De laatste tijd heb ik steeds clashes met mijn dochter. Ze geeft aan uit huis te willen en niet meer thuis te willen zijn. Ik ben alleenstaande moeder en werk.
Dit jaar ben ik vrij veel weg geweest waardoor ze het gevoel heeft dat het huis van haar is. Het is enorm lastig om nu weer de rolverdeling te vinden. Zij gedraagt zich als de ‘ moeder’ en dat accepteer ik niet.
Ik weet gewoon niet meer wat te doen om te voorkomen dat onze relatie verslechtert en ze met ruzie het huis uit gaat
Is uit huis gaan een reële optie?
Jij bent veel uithuizig geweest en zij heeft mogelijk het huishouden al zelf draaiende gehouden? Stop met haar zien als dochter, maar zie haar als volwaardige huisgenoot. Maak samen afspraken over hoe en wat je alles verdeeld.
Verder hartstikke leuk als ze op kamers wil, kan je gewoon aanmoedigen toch?
Ik weet niet wat je precies bedoeld met 'ze gedraagt zich als de moeder en dat accepteer ik niet' . Kan je hier een voorbeeld van geven? Want als ze bijv jou vraagt of je je zooi achter je kont wil opruimen, kan ik me best wat bij voorstellen als je als volwassenen samen een huis deelt.
Ben je veel weg geweest voor je werk of voor "leuke dingen"? Dat zal ook nog uitmaken voor hoe zij erin staat denk ik. Ik kan me zo voorstellen dat zij zich eenzaam heeft gevoeld als ze zoveel alleen is en dan logischerwijs uit huis wil want dan heeft ze zelf inspraak over haar huis en hoe dingen gaan en weet ze zeker dat ze alleen is.
Ik zou met haar in gesprek gaan over wat jij verwacht en wat zij verwacht.ze is geen kind meer dus behandel haar dan ook als een volwassene en maak samen afspraken.
Daarnaast zou ik kijken naar hoe je haar kunt helpen uit huis te gaan als dat haar (gezonde) wens is. Kijk samen waar je haar mee kunt helpen en welke stappen ze moet ondernemen daarvoor.
Moradora schreef op 10-12-2023 om 09:02:
Ben je veel weg geweest voor je werk of voor "leuke dingen"? Dat zal ook nog uitmaken voor hoe zij erin staat denk ik. Ik kan me zo voorstellen dat zij zich eenzaam heeft gevoeld als ze zoveel alleen is en dan logischerwijs uit huis wil want dan heeft ze zelf inspraak over haar huis en hoe dingen gaan en weet ze zeker dat ze alleen is.
Ik zou met haar in gesprek gaan over wat jij verwacht en wat zij verwacht.ze is geen kind meer dus behandel haar dan ook als een volwassene en maak samen afspraken.
Daarnaast zou ik kijken naar hoe je haar kunt helpen uit huis te gaan als dat haar (gezonde) wens is. Kijk samen waar je haar mee kunt helpen en welke stappen ze moet ondernemen daarvoor.
Daar zijn we over in gesprek (uit huis gaan) maar dat is heel lastig qua woningmarkt. Je hebt gelijk dat ik haar als volwassene moet zien maar dat is soms nog lastig.
Ik snap wel dat ze uit huis wil. Als jij weg bent mag ze de boel alleen draaiende houden, zodra je terug bent pak je het stuur terug en moet ze onderdanig doen. Heb je al eens overwogen om haar te behandelen zoals je je collega’s zou behandelen? Of ga je daar ook zo de strijd mee aan? Kennelijk vind jij het “jouw huis” maar waar moet zij dan wonen?
Als je wil voorkomen dat ze met ruzie uit huis gaat, dan zou ik stoppen met ruzie maken. Bedank haar voor hoe goed ze de boel overeind houdt als jij weg bent en overleg hoe je samen de dingen gaat doen. Als huisgenoten. Een dochter van 19 is een gelijke, geen horige.
AnnaZ schreef op 10-12-2023 om 09:11:
[..]
Daar zijn we over in gesprek (uit huis gaan) maar dat is heel lastig qua woningmarkt. Je hebt gelijk dat ik haar als volwassene moet zien maar dat is soms nog lastig.
Waarom is het lastig om haar als volwassene te zien ?
AnnaPollewop schreef op 10-12-2023 om 09:12:
Ik snap wel dat ze uit huis wil. Als jij weg bent mag ze de boel alleen draaiende houden, zodra je terug bent pak je het stuur terug en moet ze onderdanig doen. Heb je al eens overwogen om haar te behandelen zoals je je collega’s zou behandelen? Of ga je daar ook zo de strijd mee aan? Kennelijk vind jij het “jouw huis” maar waar moet zij dan wonen?
Als je wil voorkomen dat ze met ruzie uit huis gaat, dan zou ik stoppen met ruzie maken. Bedank haar voor hoe goed ze de boel overeind houdt als jij weg bent en overleg hoe je samen de dingen gaat doen. Als huisgenoten. Een dochter van 19 is een gelijke, geen horige.
Vreemd dat je een kind als horige beschrijft. Zo heb ik dat nooit gezien. Maar je hebt gelijk als je zegt dat ik meer waardering kan tonen van hoe ze het deed toen ik weg was. Verder denk ik dat dit een normale moeder dochter relatie is die onder zwaar vuur ligt. Zij heeft problemen met haar vriendje en projecteert deze nu op mij.
Het is aan mij als volwassenen het hoofd koel te houden maar dat lukt me helaas niet altijd…
AnnaZ schreef op 10-12-2023 om 11:13:
[..]
Zij heeft problemen met haar vriendje en projecteert deze nu op mij.
Het is aan mij als volwassenen het hoofd koel te houden maar dat lukt me helaas niet altijd…
Of ze heeft problemen met jou en die projecteert ze op haar vriend.
Kinderen moeten zich losmaken van hun ouders en dat gaat niet zonder slag of stoot, dat betekent niet dat je gelijk een slechte moeder bent, hoewel sommige reacties hier (en van je kind) dat gevoel wel kunnen geven. Je moet een nieuwe rol aannemen en dat valt niet mee.
Je dochter is gegroeid in die rol van zelfstandigheid toen je er niet was, en je bent niet meegegroeid, dus dat is wennen.
Ook als je er wel bent, kan er wrijving zijn. Toen mijn zoon die leeftijd had, heb ik dat ook wel eens meegemaakt. Ik kwam eens vroeger dan normaal thuis van mijn werk en zoon die in de huiskamer zat, keek kwaad naar me, stoof overeind, stampte de trap op en gooit boven met de deur. Toen ik later vroeg wat er loos was, zei hij, mam, het ligt niet aan jou, maar ik was zo blij dat ik het huis voor mezelf had, kom jij opeens thuis! Geen probleem met mij of vrienden, maar gewoon teleurgesteld.
Biebel schreef op 10-12-2023 om 13:21:
[..]
Of ze heeft problemen met jou en die projecteert ze op haar vriend.
Actie hoe kunnen we de topicstarter nog rotter over zichzelf laten voelen?
Ik heb zelf geen dochter maar van horen zeggen van een vriendin vertoonde haar dochter op die leeftijd ook dit gedrag. Als ze thuiskwam van haar werk zat haar dochter bijvoorbeeld op de plek op de bank waar zij altijd graag zit. Of dochter zat uitgebreid en hardop te bellen en te lachen en verwachtte van haar moeder dat ze dan stil was. Dan voel je je in je eigen huis niet meer thuis.
Wat vervelend, dat zal voor jullie beiden geen fijne situatie zijn. Is ze enig kind? Heb je er een gesprek met haar over gevoerd?
Auwereel schreef op 10-12-2023 om 14:06:
[..]
Actie hoe kunnen we de topicstarter nog rotter over zichzelf laten voelen?
😂😂 dat valt wel mee hoor. Ik weet dat er mensen zijn die het beter weten etc maar iedereen heeft recht op zijn mening. Ik had vanochtend een goed gesprek met haar en de angel is weer uit.
Zoals mensen hier zeggen: het is een proces en ik zal de wijste moeten zijn. Dat is onze rol maar soms zijn we ook maar mens.
Precies. Die kuikens voelen zich heel volwassen en we verwachten dat ze zich als verstandige volwassenen gedragen, maar zeker tot hun 25e hebben ze nog heel wat bij te leren. Tot die tijd moet je als ouder dus echt de wijste zijn. En hopelijk zijn ze dan met 25 al een tijdje het huis uit 
AnnaZ schreef op 10-12-2023 om 11:13:
[..]
Vreemd dat je een kind als horige beschrijft. Zo heb ik dat nooit gezien. Maar je hebt gelijk als je zegt dat ik meer waardering kan tonen van hoe ze het deed toen ik weg was. Verder denk ik dat dit een normale moeder dochter relatie is die onder zwaar vuur ligt. Zij heeft problemen met haar vriendje en projecteert deze nu op mij.
Het is aan mij als volwassenen het hoofd koel te houden maar dat lukt me helaas niet altijd…
Is ook knap lastig. Toen mijn dochter die leeftijd had dacht ik maar aan een bijenkorf, twee koninginnen in een korf werkt niet goed. We zaten samen om dezelfde plek te vechten.
Onze relatie werd een stuk beter toen ze uit huis ging om te logeren (en nu mis ik haar vaak, zo gaat dat…).