Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Tiener op z’n kamer


Ik heb mijn zoon vanmiddag om 13 uur toch maar geroepen om op te staan…hij was net een half uurtje wakker, bleek toen hij beneden kwam. Hij heeft het klokje rond geslapen, dat zegt zijn slaapapp en zijn eigen verhaal. 
Ik ben zonet nog lopend met hem naar de stad geweest voor sportschoenen en een paar fleece/sportvesten. Daarvan waren we allebei moe. We hebben het zo simpel mogelijk gedaan: alles bij 1 winkel gekocht en het was heel rustig daar. Het is gelukt en dat mag weer een wondertje heten. En dan vanavond onze filmavond met z’n vieren.

En toen sloeg toch nog de vlam in de pan, waardoor ik me maar even teruggetrokken heb…
Wat is er gebeurd?
Het eten was klaar. Toen mijn man begon met koken, had ik dat al gezegd, zodat niemand verrast is als we 20 minuten later gaan eten. Zoon kwam niet, dus wij 3 aten met ons bord op schoot met de tv aan. Na een half uur komt zoon beneden. Drentelen, zuchten, ijsberen, energie zuigen, maar geen eten opscheppen. Ik vroeg wat er was. Hij voelde zich niet lekker en had ook geen trek want hij had nog koekjes gegeten voor het eten. Tja. En of er niet iets anders voor tv mocht, iets wat we allemaal leuk vonden. Ik zei dat we wat mij betreft al wel met de filmavond konden beginnen. Maar nee, dat was veel te vroeg en niet voor tijdens eten. Het was ook maar een idee, het hoefde niet hoor, man en ik kijken eerst nog wel iets anders en dan later die film gewoon. Zoon zei dat het nu allemaal te veel was, dus ik zette tv uit, en mijn man en ik pakten de telefoons er even bij. Broertje was nog aan het eten, en toen ging zoon maar aan tafel, achter, eten. Maar onbedoeld speelde er ineens een filmpje af vanaf de tijdlijn, en toen smeet hij met z’n bestek tegen het bord terwijl ik al snel ‘sorry, ging per ongeluk!’ riep en toen was ik dus volgens hem degene die overdreef en toen zei ik dat hij een probleem maakte van niets, en toen zei hij dat hij wel wist dat hij het probleem was en toen zei ik weer dat dat niet zo is en dat er überhaupt geen probleem was. Nou ja, toen heb ik gezegd dat ie mij even kwijt is en dat ik naar boven ging. Alwaar ik nu dit verhaal typ.

@kaas:
Klinkt als zo'n situatie dat je denkt: hoezo zijn we hier nu weer in beland!?!?
Geloof dat zoon niet helemaal wist wat ie met zichzelf aan moest en daar mochten jullie deelgenoot van zijn 

...Rust lekker uit daarboven en trek het je niet teveel aan.
 Morgen weer een nieuwe dag, moet je maar denken. 

Stormvogel schreef op 30-10-2024 om 20:20:

@kaas:
Klinkt als zo'n situatie dat je denkt: hoezo zijn we hier nu weer in beland!?!?
Geloof dat zoon niet helemaal wist wat ie met zichzelf aan moest en daar mochten jullie deelgenoot van zijn

...Rust lekker uit daarboven en trek het je niet teveel aan.
Morgen weer een nieuwe dag, moet je maar denken.

Precies dat.
Het is nu weer rustig geworden gelukkig en nu gaan we toch die filmavond starten. Ik vind het anders ook zo sneu voor broertje, die verheugde zich er ook zo op. De sfeer is weer goed en ontspannen.

Hoe herkenbaar ook, iedereen die zijn best doet, maar dan toch die error.
Goed dat je dan even voor jezelf kiest. En daarna de gewone dingen toch maar weer door laat draaien, fijn voor het broertje. Dochter kan trouwens weinig met consequenties, ze snapt het werkelijk niet, want daar is zelfreflectie voor nodig. Het enige wat er gebeurt is dat ze nog veel meer error krijgt en de boel escaleert. Gewoon maar weer terug naar de orde van de dag werkt hier ook het beste.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.