stiefdochter van 17 jaar - geen respect meer
hallo allen,
ik wil mijn verhaal delen, want ik ben soms ten einde raad.
Sinds 4 jaar woon ik samen met mijn partner, hij heeft een dochter (Sofie) die, destijds ik bij hem ging wonen, 13/14 jaar was, zij is altijd een schat van een meisje geweest, helpen met kleine dingen in het huishouden, vriendelijk, lief, beleefd.... Helaas is hier een hele ommeslag in gebeurd. Sinds haar 16de (zomer van 2022) heeft ze een vriendje, hij is een jaar ouder dan haar. Sindsdien heb ik haar gedrag beetje bij beetje zien veranderen van dat lieve meisje naar een arrogante, onfatsoenlijke puber. Het is ook een feit dat haar vriendje van een lage komaf is, van een familie die allemaal van het ocmw leven, geen enkele zus of broer van hem heeft ooit een job gehad en ze staan bekend voor vechtpartijen. En ze wonen allemaal onder hetzelfde dak , hele dagen te niksen. Als je zijn familie ziet dan kan je ze een beetje vergelijken met de flodderfamilie. Echter de moeder van Sofie heeft die relatie direct goedgekeurd (I don't get it). Aangezien de opvoeding bij haar moeder gebeurd en er nooit overleg is met mijn partner.. heeft hij als vader niet veel in de pap te brokken.
Sofie komt enkel in de weekends bij ons en in de week woont ze bij haar moeder.
Nu het begin van het verhaal: de eerste keer dat ze met haar vriendje bij ons kwam in het weekend (zomer 2022) wist ik niet wat ik allemaal zag.
Die gast ging zich onmiddellijk in de zetel neerleggen, alsof hij kind aan huis was.
Mijn partner (vader van sofie) zei hier niets op, tja hij wist eigenlijk niet hoe te reageren.
Hij was zelf stomverbaasd en heeft die dag een beetje de vlucht genomen door met een biertje op ons terras naar een voetbalmatch te gaan kijken. Echter ik was in de woonkamer naar het nieuws aan het kijken, terwijl Sofie bij hem ging liggen in de zetel en ze zonder schaamte elkaar begonnen af te likken, hij met zijn hand in haar broek , ik hoef er geen tekeningtje erbij te maken. Aangezien ik nooit een rol heb moeten spelen in haar opvoeding, kon en mocht ik hier ook niets op zeggen. En plus ik wist niet wat ik zag.. Ik vond het een zo onfatsoenlijke en genante situatie, dat ik mijn partner ben gaan vergezellen op het terras. Ik voelde mij eigenlijk teveel in mijn eigen huis, 2 vrijende pubers in mijn zetel... Ik sprak toen mijn partner hierover aan en hij minimaliseerde de situatie en telkens hij binnen een kijkje ging nemen, hadden ze al snel hun gsm genomen om te doen dat ze onschuldig aan het gsm'en waren. Als ik binnenkwam deden ze gewoon verder alsof ik er niet was, ook wat later was de jongeheer rustig aan zijn ballen aan het krabben onder mijn ogen, ongegeneerd. Ik dacht toen wat een onbeschoft, ongemanierd ventje.
Ook sinds Sofie haar vriendje heeft, heb ik geen enkel gesprek meer met haar, ze praat gewoon niet meer tegen mij en ze heeft een grote mond gekregen. Als ik iets vraag krijg ik een korte ja of nee. De band die we hadden is er niet meer.
Ze spreekt mij enkel nog aan als ze iets nodig heeft, als ik bijvoorbeeld iets moet wassen in de wasmachine of als ik iets moet kopen, bv een parfum. Voor de rest negeert ze mij compleet.
Ik mag ook niets weigeren, als ze iets wil , dan moet ik dat stante pede doen, anders krijg ik de wind van voren.
Beetje bij beetje is zij chef geworden in huis en mijn partner heeft geen grip meer op haar en ik ben hier de dupe van. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat zij mij als geldschieter en poetsvrouw beziet, haar dienster.
Het laatste jaar is de situatie aan het escaleren, nog meer arrogantie en ordinair gedrag.
Ook haar vriendje zegt nooit een woord tegen mij en elk weekend is hij er ook bij. Hij blijft overnachten, ontbijten, lunchen en souperen bij ons. Nog NOOIT heeft hij nog maar 1x een dank u gezegd als ik het eten op tafel zet of bv het is lekker. Geen enkele dankbaarheid, geen enkel woord. Als ik iets vraag, antwoord hij mij niet.
Net voor laatste kerstmis kreeg ik plots een whatsappje van Sofie. Eerlijk gezegd, ik blij dat ze contact met me nam, oh er is hoop..... helaas.
Ze vroeg mij via whatsapp of ik wilde bijleggen voor het kerstcadeau van haar vader.
oh tof dacht ik....
Een voetbaltruitje dat hij graag zag, kostprijs 100euro.
Ik heb haar toen voorgesteld dat ik 60euro ging bijleggen, zij blij en ik blij dat ik een contact met haar had.
Nu komt het, met kerstmis pakt mijn partner zijn cadeau uit en het truitje pastte perfect.
Hij knipte dus het etiket eruit en toen zag ik de prijs erop, 80euro.... ipv 100euro.
Ik heb dit toen nagekeken op internet en effectief , het truitje kostte maar 80euro....
Ik heb (en kon niet, durfde niet) hier toen niets van gezegd, maar vroeg mij ten stelligste af waarom zij heeft gelogen over de aankoopprijs....tja opdat ik meer zou geven natuurlijk....
Ook elke kerstmis is haar vriendje erbij en kopen wij ook een cadeau voor hem.
Vice versa, koopt hij niets voor ons, hij komt steeds met lege handen binnen.
Ook koop ik altijd een mooi duur cadeau voor Sofie, omgekeerd krijg ik van haar telkens iets van amper 10euro, terwijl ze voor haar vader en haar vriend cadeau's van rond de 100euro koopt. Geeft mij het gevoel van de dienster te zijn die ook een kleinigheidje heeft gehad.
Wat ze ook al gedaan heeft is mijn spulletjes in de badkamer wegnemen en die in een kast verstoppen. Als ik haar daarover aansprak, haar vroeg waarom ze mijn spullen uit de badkamer had weggenomen, dan antwoordde ze : zomaar , ik verveelde mij......
Ze is mij meer en meer een onbehaaglijk gevoel aan het geven, mij aan het uitsluiten in alles.
Het maakt mij zo verdrietig en ik sta machteloos hiertegen.
Want het ergerlijke hieraan is , dat mijn partner, meestal niet aanwezig is als ze mij denigrerend aanspreekt of dingen uitsteekt.
Mijn verjaardag vergeet ze ook telkens , maar van mij verwacht ze een mooi cadeau voor haar verjaardag.
Ik krijg ook geen gehoor of steun bij mijn partner, het is zijn dochterje , de engel en ik moet mijn mond houden.
Ik weet zeker dat hij enkel zo reageert omdat hij het niet wil inzien, hij zegt mij ook dat hij het niet wil weten....
Elk weekend is een verschrikking voor mij, ik moet plaats maken voor hun, ik moet haar gehoorzamen en er is geen enkel leuk moment, gesprek.
Nog een voorbeeld, soms haalt ze het bedovertrek en hoeslaken van haar bed om te wassen en ze gooit dat in het midden van de traphal, zoals je handdoeken op de grond gooit in een hotel voor de housekeeping. Als mijn partner dan vraagt om dat in de wasmand te gooien, dan kijkt ze verbaasd en vraagt ze: waarom moet ik dit doen? Zij verwacht van mij dat ik alles opruim en opkuis.... zij beziet mij niet als een lid van de familie, niet meer.... en ik begrijp het niet, is dit nu de slechte invloed van haar vriendje en zijn familie?
Wie herkent deze situatie?
VanLotje schreef op 24-01-2024 om 14:25:
[..]
"Erger" is ook maar een bandbreedte.
Zo kan je niks meer zeggen natuurlijk.
Dit is ver boven gemiddeld schandalig gedrag. Wat TO ondergaat is bij de beesten af, vooral omdat ze helemaal niet gesteund wordt door man. Waarom ruimt hij die rommel niet op?Jonagold schreef op 24-01-2024 om 13:35:
"In elk ander draadje zou hier heel hard geroepen worden dat zijn kind op de eerste plek hoort te komen bij hem…"
Juist. En wat maakt did draadje zo anders dan? Dat deze situatie niet in de buurt van de "normaal" opstandig pubergedrag is.
Ik zeg nergens dat ze er niks van mag zeggen, maar juist dat ze er allang wat van had moeten zeggen. Maar dat wil ze zelf niet horen geloof ik.
Catz schreef op 23-01-2024 om 15:06:
hey Doemijdieglazenbol,
ik heb absoluut geen aversie tegen haar, maar ik kan emotioneel haar gedrag en leugens niet meer aan. Ik wou dat alles terug gezellig kon zijn. Het probleem is dat er nooit huisregels geweest zijn..... Vader was altijd verheugd dat zijn dochter bij hem in het weekend te hebben , hij is jaren vrijgezel geweest, dus echt regels heeft hij nooit gesteld. Daarbovenop , zij was een fantastisch lief kind waar je nooit iets kon van zeggen. Je moest haar niet vragen om haar huiswerk te doen, dat gebeurde vanzelf..... snap je. Maar nu mag je aan haar niets meer vragen, want dan krijg je het antwoord van : laat me met rust, trek u plan, trap het af. Zij spreekt mij ook niet meer bij mijn voornaam aan, maar met : hey jij ! Er zijn gewoonweg geen normen en waarden meer...en ik heb geen zeggenschap. Ik zie dit fout aflopen voor haar toekomst, ze was een briljante meid, en nu zie ik een ordinaire meid (bv in topje en string de namiddag in de zetel doorbrengen) Soms ga ik ook een weekend weg, bv naar mijn moeder en blijf ik daar het weekend. Maar dan kom ik zondagavond thuis en bots ik op een enorme stapel wasgoed en rommel.
Hoi
Oké ik kan je originele op bericht niet quoten dus doe het even zo
Thats alot to unpack
Dus ik ga proberen om het kort te houden voor ik me ontzettend ga opwerken want dit triggert me nogal en dat is niet goed voor me
Maar kon het toch niet laten thats why ill try to keep it brief/short
Oke 1 het is een puber dit klinkt als typisch puber gedrag en daarbij haar ouders zijn uit elkaar en daar ben jij dan ineens dat kan voor haar niet makkelijk zijn dat is het nooit dus wat begrip voor haar zou je sieren
2 ze heeft al een moeder en een vader en is jou daar niet bij nodig en nee je hebt niks over haar te zeggen dat is aan HAAR vader en moeder en dat ben jij niet
3 is het niet juist heel gebruikelijk dat als ouders uit elkaar zijn (of iets anders als je snap wat ik bedoel) dat kind de nieuwe vriend/vriendin van moeder/vader niet mag
4 obviously mogen dochter en haar boyfriend jou niet maar eerlijk gezegd zoals klinkt uit je originele post jij hun ook niet dus wat is het probleem
En daarbij komt ze de dochter dus (en vriend) zijn er alleen maar in het weekend dat zijn 2 dagen de overige 5 dagen heb je je vriend/haar vader helemaal voor jezelf als ik jouw was en dat adviseer ik je dringend zou je er echt overheen zetten ze mogen je niet tja dat heb je soms en nogmaals het is niet aan jou jij hebt niks te zeggen
Ik kan nog zoveel meer zeggen maar eerlijk gezegd heb ik het nu al niet meer kort gehouden en daarbij is niet waard
kost me alleen maar m'n kostbare energie en die kan ik beter in andere dingen steken
Maar zoals ik al zei
Maar zal er met m'n hoofd nooit bij kunnen
Nooit kunnen begrijpen
dat een volwassen vrouw zou praat/ loopt te vitten/oordelen over een kind/puber (ja ze is 16/17 maar alsnog
Jij hebt niks over haar te zeggen en al helemaal niet over haar vriendje
Dus ja is haar vriendje daar dan bijt je gewoon op je lip doe je vriendelijk en thats it en als dat je niet bevalt dan weet je waar de deur is(om maar zo te zeggen)
Het is haar huis het was haar huis en jij bent daar gewoon bijgekomen als een soort indringer (voor haar op z'n minst) en wil dan ineens de dienst uitmaken nee sorry dat zou ik ook niet pikken
Wees blij dat ze niks zeggen/je negeren geloof me dat is beter dan als ze dat niet zouden doen
Zoals mij altijd verteld is als je niks
goeds aardigs enzv te zeggen hebt zeg dan maar liever niks en dat doen ze dus ook
Ze zijn jouw niks verschuldigd
Net als wat je zegt dat je altijd als je wat te eten ofzo iets voor zet voor dochter/haar bf een dankjewel verwacht das nogal veel
Kun je het je voorstellen
Jullie gaan avond eten
Dochter krijgt eten "dankjewel"
Vriend krijgt eten "dankjewel
Beiden ook nog drinken "dankjewel "
Er is ook zoiets als too much dankjewel of eigendunk
En daarbij dankbaar moeten wezen zo extensief voor zo iets vanzelfsprekends ik vind het nogal veel/Overkill
oké is stop want dit bericht is al lang genoeg
Doemijdieglazenbol schreef op 23-01-2024 om 14:56:
Ik niet, maar jouw aversie tegen haar spat van het scherm. Wat zie je zelf als oplossing? Want het leest bijna als "zij eruit of ik eruit".
We kunnen natuurlijk roepen dat vader zich er meer mee moet bemoeien, dat het ook maar een puber is. Dat je best grenzen mag stellen en likken op de eigen kamer gebeurt. En ze is volgens mij 17, dus met zijn allen om de tafel om wat huisregels opnieuw vast te stellen nu de situatie veranderd is, kan ook geen kwaad. En dat jij wat minder thuis bent als zij er is, zou ook nog een optie zijn. Het is beter geweest, misschien helpt wat afstand ook om het wat beter te krijgen. Ik zou verder aan die cadeautjes niet te zwaar te tillen, al snap ik dat ze symbool staan voor jouw teleurstelling en (mogelijk terechte) gevoel van afwijzing en buitensluiting.
Maar jouw aversie lijkt zo diep, dat ik bang ben dat ze geen goed meer kan doen en elke kleine misstap bij jou met zwaailicht en sirene wordt ontvangen als "zie je wel, wat een rotkind". Denk je dat jij daar nog in kan veranderen?
Precies dit zo las ik het ook
Ik zou zeggen zorg dat je de dagen dat zij er zijn
Dat jij er dan niet bent
Het zijn maar 2 dagen je hebt er nog 5 over voor "jullie"
Gun hun dit
Doemijdieglazenbol schreef op 23-01-2024 om 14:56:
Ik niet, maar jouw aversie tegen haar spat van het scherm. Wat zie je zelf als oplossing? Want het leest bijna als "zij eruit of ik eruit".
We kunnen natuurlijk roepen dat vader zich er meer mee moet bemoeien, dat het ook maar een puber is. Dat je best grenzen mag stellen en likken op de eigen kamer gebeurt. En ze is volgens mij 17, dus met zijn allen om de tafel om wat huisregels opnieuw vast te stellen nu de situatie veranderd is, kan ook geen kwaad. En dat jij wat minder thuis bent als zij er is, zou ook nog een optie zijn. Het is beter geweest, misschien helpt wat afstand ook om het wat beter te krijgen. Ik zou verder aan die cadeautjes niet te zwaar te tillen, al snap ik dat ze symbool staan voor jouw teleurstelling en (mogelijk terechte) gevoel van afwijzing en buitensluiting.
Maar jouw aversie lijkt zo diep, dat ik bang ben dat ze geen goed meer kan doen en elke kleine misstap bij jou met zwaailicht en sirene wordt ontvangen als "zie je wel, wat een rotkind". Denk je dat jij daar nog in kan veranderen?
Ooh sorry #doemijdieglazenbol
De reactie op jouw bericht was grotendeels gericht op OP
Ik vind het toch zo raar wat sommige mensen allemaal zien als acceptabel gedrag van een adolescent jegens de nieuwe partner van een ouder. Alles moet maar kunnen, eindeloos begrip voor vervelend gedrag en de nieuwe partner moet het maar slikken of het veld ruimen.
Lievemoedervan4 schreef op 24-01-2024 om 21:53:
[..]
Hoi
Oké ik kan je originele op bericht niet quoten dus doe het even zo
Thats alot to unpack
Dus ik ga proberen om het kort te houden voor ik me ontzettend ga opwerken want dit triggert me nogal en dat is niet goed voor me
Maar kon het toch niet laten thats why ill try to keep it brief/short
Oke 1 het is een puber dit klinkt als typisch puber gedrag en daarbij haar ouders zijn uit elkaar en daar ben jij dan ineens dat kan voor haar niet makkelijk zijn dat is het nooit dus wat begrip voor haar zou je sieren
2 ze heeft al een moeder en een vader en is jou daar niet bij nodig en nee je hebt niks over haar te zeggen dat is aan HAAR vader en moeder en dat ben jij niet
3 is het niet juist heel gebruikelijk dat als ouders uit elkaar zijn (of iets anders als je snap wat ik bedoel) dat kind de nieuwe vriend/vriendin van moeder/vader niet mag
4 obviously mogen dochter en haar boyfriend jou niet maar eerlijk gezegd zoals klinkt uit je originele post jij hun ook niet dus wat is het probleem
En daarbij komt ze de dochter dus (en vriend) zijn er alleen maar in het weekend dat zijn 2 dagen de overige 5 dagen heb je je vriend/haar vader helemaal voor jezelf als ik jouw was en dat adviseer ik je dringend zou je er echt overheen zetten ze mogen je niet tja dat heb je soms en nogmaals het is niet aan jou jij hebt niks te zeggen
Ik kan nog zoveel meer zeggen maar eerlijk gezegd heb ik het nu al niet meer kort gehouden en daarbij is niet waard
kost me alleen maar m'n kostbare energie en die kan ik beter in andere dingen steken
Maar zoals ik al zei
Maar zal er met m'n hoofd nooit bij kunnen
Nooit kunnen begrijpen
dat een volwassen vrouw zou praat/ loopt te vitten/oordelen over een kind/puber (ja ze is 16/17 maar alsnog
Jij hebt niks over haar te zeggen en al helemaal niet over haar vriendje
Dus ja is haar vriendje daar dan bijt je gewoon op je lip doe je vriendelijk en thats it en als dat je niet bevalt dan weet je waar de deur is(om maar zo te zeggen)
Het is haar huis het was haar huis en jij bent daar gewoon bijgekomen als een soort indringer (voor haar op z'n minst) en wil dan ineens de dienst uitmaken nee sorry dat zou ik ook niet pikken
Wees blij dat ze niks zeggen/je negeren geloof me dat is beter dan als ze dat niet zouden doen
Zoals mij altijd verteld is als je niks
goeds aardigs enzv te zeggen hebt zeg dan maar liever niks en dat doen ze dus ook
Ze zijn jouw niks verschuldigd
Net als wat je zegt dat je altijd als je wat te eten ofzo iets voor zet voor dochter/haar bf een dankjewel verwacht das nogal veel
Kun je het je voorstellen
Jullie gaan avond eten
Dochter krijgt eten "dankjewel"
Vriend krijgt eten "dankjewel
Beiden ook nog drinken "dankjewel "
Er is ook zoiets als too much dankjewel of eigendunk
En daarbij dankbaar moeten wezen zo extensief voor zo iets vanzelfsprekends ik vind het nogal veel/Overkill
oké is stop want dit bericht is al lang genoeg
Wat een heftige reactie, ik schrik hiervan, moedervan4 die zichzelf lief noemt 
Jonagold schreef op 23-01-2024 om 15:47:
Tja, ik zie vooral pubergedrag. Ook engeltjes kunnen zich in de puberteit drakerig gedragen. Neem dat gewoon niet zo persoonlijk, zo is het namelijk meestal niet bedoeld, maar gewoon als onderdeel van het losmaakproces. Ik neem aan dat jij geen kinderen hebt? Dan is het extra lastig, dat snap ik, maar ik raad je aan om vooral een teflonlaag te kweken en alles wat ze zegt of doet zoveel mogelijk van je af te laten glijden.
Persoonlijk snap ik niet zo goed dat ze ieder weekend het hele weekend bij jullie zijn. Ze zijn 17 en 18, hebben ze geen eigen leven? Baantje, sport, vrienden?
Verder valt me op dat je schrijft dat jij heel veel van haar 'moet'. Maar je hoeft niks natuurlijk. Als ze haar beddengoed wil wassen complimenteer jij haar hiermee, fijn dat ze dat zelf aangeeft! En vervolgens wijs je haar waar de wasmachine staat en waar ze het waspoeder kan vinden. Schrijf op een briefje hoe ze de wasmachine moet bedienen en hoe ze welk wasgoed moet behandelen en succes verder!
Cadeautjes geef je omdat je de ander een plezier wil doen en niet omdat je dan iets terug kunt verwachten. Vind ik. Dus als je van haar een net zo groot cadeau verwacht pas jij je aan aan haar budget (dat ongetwijfeld kleiner is dan het jouwe) en geef je ook iets van een tientje. Of je wil haar gewoon graag een plezier doen en dan zeur je niet over de waarde van haar cadeau voor jou.
Naar 'hey jij' luister je toch niet? Je reageert gewoon niet. En blijft ze doorgaan, dan zeg je rustig dat je graag wil dat ze jou met je voornaam aanspreekt, want je bent haar vriendinnetje niet. Daar heb je je partner niet voor nodig, dat kun je prima zelf.
Zo ook het gevoos voor jouw neus. Gewoon zeggen dat ze dat op haar eigen kamer mag doen. In de huiskamer wil je dat niet. Jouw huis, jouw regels. En stelt ze dat niet op prijs, dan kan ze lekker bij haar moeder of zijn ouders gaan zitten vozen. Waarom bijt je zelf niet een beetje van je af?
En als zij niet wil doen wat je vraagt (je vraagt toch wel, of commandeer je?) dan doe jij dus niet wat zij vraagt. Heel simpel.
Dat hij niet bedankt voor het eten, tja, hij zal dat van huis uit niet mee hebben gekregen. Opvoeden is voorleven, dus als je hem iets vraagt en hij doet dat, dan bedank je hem. Op een dag valt dan hopelijk het kwartje. Maar je kunt een ander niet jouw normen en waarden opleggen. In China is het juist netjes als je boert na het eten, zou je een Chinese gast aan tafel dan onbeschoft vinden als hij boert, of juist niet? Til daar niet zo zwaar aan.
Alles bij elkaar krijg ik erg het idee/gevoel dat vanaf dag 1 die jongen geen goed kan doen bij jou en dat je vooral heel erg moeilijk doet en je verschuilt achter je partner die naar jouw idee te weinig tegengas geeft. Wat let je om zelf wat actiever te worden?
Ik ben erg allergisch voor kwalificaties als 'lage komaf'. Daarmee sta je bij mij meteen mijlenver achter. Ik kan me voorstellen dat deze mening van jou in alles van jou afstraalt en dat je daarmee ook weinig goed doet aan de relatie met je stiefdochter. Ga desnoods zelf de deur uit als je stiefdochter en vriend er zijn. Of probeer er bij je partner op aan te sturen dat ze niet meer ieder weekend komen. Ga samen met je partner een paar keer een weekend weg, win-win, want kwali-tijd voor jullie samen en je ontloopt je stiefdochter. Dit vriendje is vast niet voor eeuwig, maar je bent wel op weg om jouw relatie met haar voor eeuwig om zeep te helpen.
Ten 1ste
Dochter is er maar 2 dagen in de week en dan adviseer je OP dat zij en haar "vriend" vader van dochter een weekend weggaan
Ze heeft hem al 5 dagen voor zichzelf mag dochter hem ook nog even hebben om maar zo te zeggen
Ik vind dat OP niet zo egoïstisch moet doen
En laat haar de weekenden maar weg gaan als ze hier zoveel last van heeft ze weet waar de deur is neem ik aan
Zij heeft niks te zeggen over dochter of haar bf for that matter dus heeft ze last van hun intimiteit dan weet ze wederom waar de deur is
Zij iriteert zich eraan en dan moeten dochter & bf weg gekker moet het niet worden
En het is niet haar huis maar het huis van vader en daarbij ik mag hopen dat dochter belangrijker is voor hem dan OP dat hoort wel zo bij kinderen
Het volgende stuk in particulair is bedoeld voor OP
Dus ik zou zeggen of je past je aan houd je mond en kent je plaats (ik bedoel niet perse hiermee slaafje wezen)(maar meer dat je niks over hun te zeggen hebt)
Dus heb jij last van hun intimiteit dan ga jij naar een andere ruimte of weg
je hebt nog genoeg dagen in de week met je "vriend" over dus die 2 dagen kun je echt wel missen/doorkomen enzv
Gun haar ook haar tijd met haar vader
lientje69 schreef op 23-01-2024 om 17:06:
[..]
Dit denk ik inderdaad. Zou het zeker ook niet trekken en dit klinkt als een goed plan. Te beginnen bij punt 1.
Ik zou zeggen punt 4
Doei doei
Wat betreft de stiefkinderen hebben mijn vriend en ik een afspraak die luidt: je voedt elkaars kinderen niet op. Maar als een stiefkind over jouw eigen grens gaat, zeg je daar wel wat van.
Dus als mijn kinderen bv vloeken in zijn bijzijn, en hij vindt vloeken echt niet oké (fictief voorbeeld) dan zegt hij dat niet wil dat er in zijn bijzijn gevloekt wordt. Als hij morgen weer weg is, vloeken ze maar een eind heen (doen ze niet, hoor).
Echt voorbeeld: als ze later dan wij naar bed gaan en te luidruchtig doen, waar een van ons wakker van wordt, dan horen ze dat van degene die wakker geworden is, niet per se van hun eigen ouder. De nachtrust van huisgenoten verstoren wordt niet op prijs gesteld. Dat wordt geen scheldpartij, maar de volgende dag wel een not amused gesprekje dat we dat echt niet op prijs stellen. De sanctie dat wij anders om 7 u 's ochtends lawaaierig gaan doen, hebben we nog niet uit hoeven te voeren. Maar wij hebben sowieso vrijwel geen conflicten, we kunnen goed met elkaar praten.
Yumi schreef op 24-01-2024 om 22:08:
[..]
Wat een heftige reactie, ik schrik hiervan, moedervan4 die zichzelf lief noemt
Is dit niet de stiefdochter zelf?
Mijn god wat een vreemde reacties.
Catz schreef op 23-01-2024 om 19:09:
Reactie aan iedereen, haar moeder en meter zijn steenrijk. Zij zelf zwemt ondertss ook in de luxe en heeft een bankrekening van meer dan 10.000euro... toch dien ik haar parfum, luxe salon shampoo te betalen, ik heb maar een simpel bediendeloon... ik vind hier veel botte Reacties tussen.. als jullie het hele verhaal maar eens wisten... en idd mijn vriend is alle controle kwijt over haar en bang haar te verliezen..en ik overweeg om hem te verlaten want idd ik voel mij niet gerespecteerd en hij werkt het op mij uit...EN ik heb absoluut geen hoge dunk van mezelf, ik kom ook uit een arbeidsgezin en veel respect voor de mensen die werken , maar geen respect voor de profiteurs en vechters... en dus ja ik moet haar vriendje niet... hij geeft me de kriebels... hij houd ervan om egels dood te rijden...hilarisch vind hij... en in de winter gaan jagen op konijnen en herten in de Ardennen , voor de lol.. maar school of werk is vreemd voor hem.... ik zal dus ook nooit mijn cavia's alleen laten met hem. Ik had hier gewoon wat gehoopt op positieve steun en raad.. maar wat is me dat hier... maatschappij is echt gewoon rot
Jij dient dat niet te betalen
Daar ben je toch zelf bij
Ze dwingt je niet met een "jeweetwel" tegen je kop toch dus dat gaat niet op
Ten tweede ugh wat zwelg jij in het zelfmedelijden zeg ugh word er niet goed van
Er zijn zoveel mensen die doen aan hunting
Vind ik het fijn Nee
Maar ik laat wel iedereen in de waarde
wie ben jij om daar over te oordelen
JA GA MAAR BIJ HEM WEG IS BETER VOOR IEDEREEN
En advies ga dan op zoek naar een afgetrainde aap /vriend zonder kinderen adviseer ik want je kan er niet mee omgaan tenzij het engeltjes zijn
Maar dat is nou niet reëel dus ja
Lievemoedervan4 schreef op 24-01-2024 om 21:53:
[..]
Hoi
Oké ik kan je originele op bericht niet quoten dus doe het even zo
Thats alot to unpack
Dus ik ga proberen om het kort te houden voor ik me ontzettend ga opwerken want dit triggert me nogal en dat is niet goed voor me
Maar kon het toch niet laten thats why ill try to keep it brief/short
Oke 1 het is een puber dit klinkt als typisch puber gedrag en daarbij haar ouders zijn uit elkaar en daar ben jij dan ineens dat kan voor haar niet makkelijk zijn dat is het nooit dus wat begrip voor haar zou je sieren
2 ze heeft al een moeder en een vader en is jou daar niet bij nodig en nee je hebt niks over haar te zeggen dat is aan HAAR vader en moeder en dat ben jij niet
TO woont daar ook, die dochter heeft haar gewoon met respect te behandelen. Ik vind het trouwens vreemd dat ze niets over haar te zeggen mag hebben, ander huis, andere regels, moeder of niet.
3 is het niet juist heel gebruikelijk dat als ouders uit elkaar zijn (of iets anders als je snap wat ik bedoel) dat kind de nieuwe vriend/vriendin van moeder/vader niet mag
I wil keep it brief....bullshit
4 obviously mogen dochter en haar boyfriend jou niet maar eerlijk gezegd zoals klinkt uit je originele post jij hun ook niet dus wat is het probleem
Hoe zou jij reageren als jouw dochter met haar vriendje op de bank in de huiskamer liggen en ze doen alsof je er niet bent? Of zit jouw partner ook met zijn hand in jouw broek als jullie kinderen erbij zitten?
En daarbij komt ze de dochter dus (en vriend) zijn er alleen maar in het weekend dat zijn 2 dagen de overige 5 dagen heb je je vriend/haar vader helemaal voor jezelf als ik jouw was en dat adviseer ik je dringend zou je er echt overheen zetten ze mogen je niet tja dat heb je soms en nogmaals het is niet aan jou jij hebt niks te zeggen
Ze heeft wél wat te zeggen, TO woont daar fulltime
Ik kan nog zoveel meer zeggen maar eerlijk gezegd heb ik het nu al niet meer kort gehouden en daarbij is niet waard
kost me alleen maar m'n kostbare energie en die kan ik beter in andere dingen steken
Dat had je eerder kunnen bedenken, bijvoorbeeld na je eerste zin
Maar zoals ik al zei
Maar zal er met m'n hoofd nooit bij kunnen
Nooit kunnen begrijpen
dat een volwassen vrouw zou praat/ loopt te vitten/oordelen over een kind/puber (ja ze is 16/17 maar alsnog
Als jij dit normaal gedrag vind dan is er iets helemaal mis met je
Jij hebt niks over haar te zeggen en al helemaal niet over haar vriendje
Herhaling
Dus ja is haar vriendje daar dan bijt je gewoon op je lip doe je vriendelijk en thats it en als dat je niet bevalt dan weet je waar de deur is(om maar zo te zeggen)
Het is haar huis het was haar huis en jij bent daar gewoon bijgekomen als een soort indringer (voor haar op z'n minst) en wil dan ineens de dienst uitmaken nee sorry dat zou ik ook niet pikken
Leer lezen, het gedrag van kind was eerder niet zo. En TO woont daar fulltime, hoezo is het huis van dochter?
Wees blij dat ze niks zeggen/je negeren geloof me dat is beter dan als ze dat niet zouden doen
Zoals mij altijd verteld is als je niks
goeds aardigs enzv te zeggen hebt zeg dan maar liever niks en dat doen ze dus ook
Ze zijn jouw niks verschuldigd
Net als wat je zegt dat je altijd als je wat te eten ofzo iets voor zet voor dochter/haar bf een dankjewel verwacht das nogal veel
Kun je het je voorstellen
Jullie gaan avond eten
Dochter krijgt eten "dankjewel"
Vriend krijgt eten "dankjewel
Beiden ook nog drinken "dankjewel "
Er is ook zoiets als too much dankjewel of eigendunk
Eigendunk is jou ook niet vreemd, wat een vreselijke post met veel verwijten naar TO en nog meer herhalingen. And make up your mind, Nederlands of Engels.
En daarbij dankbaar moeten wezen zo extensief voor zo iets vanzelfsprekends ik vind het nogal veel/Overkill
oké is stop want dit bericht is al lang genoeg
Ja, je had beter na "hoi" kunnen stopen.
Yumi schreef op 24-01-2024 om 22:08:
[..]
Wat een heftige reactie, ik schrik hiervan, moedervan4 die zichzelf lief noemt
Ook ik ben ook heel lief hoor echt
Word me vaak genoeg gezegd zelfs te lief
Maar wel voor mensen die dat verdienen en sorry maar ik ben van mening dat dit niet OP is
Lievemoedervan4 schreef op 24-01-2024 om 22:41:
[..]
Ook ik ben ook heel lief hoor echt
Word me vaak genoeg gezegd zelfs te lief
Maar wel voor mensen die dat verdienen en sorry maar ik ben van mening dat dit niet OP is
Verdienen? 
Miraval schreef op 24-01-2024 om 22:23:
[..]
Is dit niet de stiefdochter zelf?
Mijn god wat een vreemde reacties.
Ooh mijn god die is goed
Nee nee nee absoluut niet
Hoe kan ik haar zijn
zij heeft geen 4 kinderen toch zoals mijn naam hierop zegt it makes no sense dat je dit zegt
Maar ik moest er wel om lachen dus Dankje daarvoor