Zoontje van 4 jaar slaat kinderen
Hoi mama's,
Ik probeer mijn situatie zo kort mogelijk te schetsen, maar ik voel mij zo ontzettend k*t over het volgende:
Mijn zoontje is in september 4 jaar geworden en is sindsdien naar de basisschool gegaan. Op de kinderopvang liepen wij er al tegen aan, dat hij andere kinderen slaat. Hij doet dit vaak zonder reden en soms uit boosheid. Ik dacht dat het, zodra hij naar school zou gaan over zou gaan, omdat hij daar meer uitdaging zou krijgen.
Inmiddels is hij van zijn gewone klas (gemengde groep 1/2) naar een instroomklas gegaan. Dat is een klas voor kindjes die net 4 jaar zijn geworden of verhuisgevallen. Deze klas is aanzienlijk kleiner dan de "gewone klas". Uiteindelijk is de juf van deze nieuwe klas 2 weken geleden begonnen met een stickerkaart voor hem. Hij kan dan 3 stickers per dag verdienen.
Helaas is het nog maar 1 keer voorgekomen dat hij alle 3 de stickers heeft verdiend. Verder is het vooral 2 stickers, soms 1. Dat schets al een beeld van hoe het nu dus gaat.
Hij sloeg zijn broertje thuis ook. Dat is inmiddels al wat verbeterd en is hij ook heel lief voor hem. Soms heeft hij een uitbarsting van boosheid waar hij hem dan toch nog slaat, maar ten opzichte van eerst, is dit wel echt stukken minder.
Ook ben ik een traject gestart met een orthopedagoog. Dit traject bestaat echter enkel uit gesprekken tussen mij en haar waarin ik mijn verhaal doe van de afgelopen tijd (we hebben om de 2 weken een afspraak) en zij geeft daarin advies. Ik heb haar gevraagd of zij een keer mee wilt kijken in de klas, maar helaas nog geen reactie.
Ik heb 2 kinderen in 2 jaar gekregen (nu dus 4 jaar en 3 jaar oud). Ik heb in die tijd helemaal aan de bodem gezeten en had last van een burn-out. In die periode was ik erg prikkelbaar en snel geïrriteerd waardoor ik snel schreeuwde of geïrriteerde reageerde op mijn kinderen. Ook kon ik hen, wanneer mijn emmer overliep met hun gedrag, hard aanpakken (hard bij de arm vastpakken, schreeuwen dichtbij in het gezicht enz enz).
Inmiddels heb ik mijn gedrag en opvoeding drastisch veranderd en ben ik erg bewust van mijzelf en mijn reacties.
Ik maak mij zo ontzettend zorgen om mijn kleine aapje. Hij is ontzettend gevoelig, slim, kon al vroeg heel goed praten, is erg prikkelgevoelig, maar heeft een ontzettend lief en warm hartje.
Wij hebben vanmiddag een gesprek met de juf en de intern begeleider, omdat de juf ook de veiligheid van de andere kinderen moet kunnen waarborgen (?). Toevallig uitgerekend vandaag, is er een moeder van een kindje uit de klas naar ons toegekomen, om te vertellen dat haar zoontje elke dag thuis komt met het verhaal dat mijn zoontje haar zoontje heeft geslagen. Ik voelde mij zo ontzettend k*t en schaam mij ook diep. Wij doen er alles aan om hem dit gedrag af te leren, maar het lukt hem toch nog steeds niet helemaal.
Is er iemand die dit herkend? Hoe is dit verlopen? Heb je tips of advies? Heb je goede hoop die je me kunt geven? Ik zit er echt helemaal doorheen en wil dat het goed gaat met mijn kindje en wil dat hij de beste toekomst krijgt.
Ik zit echt met mijn handen in het haar.
Liefs,..
MamaE schreef op 22-11-2023 om 15:32:
[..]
Ik ben geen pedagoog of psycholoog of therapeut. Ik kan ook niet bepalen of een kind wel of niet ergens PTSS van krijgt. Vroeger kreeg bijna elk kind wel eens een corrigerende tik. Toch hebben we niet massaal PTSS en mepten we er ook niet massaal uit het niks op los.
Trauma's kunnen door gedrag van ouders ontstaan, maar ook door externe omstandigheden. En misschien is de wisselwerking tussen die twee nog wel belangrijker.
Het lijkt me in ieder geval goed om uit te zoeken waar dit gedrag vandaan komt en hoe het te veranderen is. Het is in ieder geval heel goed en prijzenswaardig dat TS inziet dat ze vroeger fouten heeft gemaakt en heel hard werkt om het nu beter te doen. Dat is ook zeker wel een compliment waard.
Dank voor je antwoord, dat helpt bij het op waarde schatten van dergelijke opmerkingen. Ik denk dat het te kort door de bocht is om te stellen dat de opvoeding van vroeger niet (massaal) tot trauma’s heeft geleid. Ik zie in de oudere generatie juist heel veel rare gedragingen die te wijten vallen aan corrigerende tikken, gebrek aan zelfinzicht, geen respect voor grenzen en onvermogen om emoties te regulieren. Ik ben ook geen pedagoog (of iets gerelateerds) dus ik durf daar verder geen uitspraken over te doen.
verder eens met je 2e alinea.