Sociaal onhandige / complexe vierjarige

is dat niet heel normaal op deze leeftijd? Een aantal van de voorbeelden herken ik ook in mijn dochter, die bijna 4 wordt. Ze wordt wat zelfbewuster, maar weet nog lang niet altijd hoe ze iets aan moet pakken.
Ik probeer er dan vaak achteraf met haar over te praten, en uit te leggen hoe iets beter kan, of waarom ze iets beter kan laten. Wel op een zo positief mogelijke manier natuurlijk. Het is niet de bedoeling dat ze zich gaat schamen voor natuurlijk gedrag.

Ik lees ook niks geks.
Het klinkt mij niet jong, want 4 is gewoon nog hartstikke jong en er moet nog enorm veel geleerd en daar heeft hij nog flink wat tijd voor. 
Waar heb je precies problemen mee? Hoe gaat het op school? 

Videobellen lijkt me ook niet iets wat door een vierjarige te begrijpen is. Het is een volstrekt onnatuurlijk iets. En als je heel klein bent dan zal je nog vooral met je natuurlijke emoties reageren. 

Je inhouden leer je later pas, omdat je ontdekt hebt dat je meer bereikt als je niet primitief overal op reageert maar met beleid. Het verstand komt dus later en ontwikkelt zich tot op hoge leeftijd.

Ik vind hem ook relatief normaal klinken to, zie jij heel veel kinderen van die leeftijd die zich 'meer ontwikkeld' gedragen? Ik heb zelf geen kind van die leeftijd maar ik pas regelmatig op een meisje van vijf, en die heeft ook nog een hele gebruiksaanwijzing qua gedrag. Als ze een situatie niet overziet wordt ze boos op de situatie. Moeilijk te identificeren wat er dan is. Ze heeft hele specifieke voorkeuren qua mensen, sommige moet ze absoluut niet, aan anderen vertelt ze haar hele levensverhaal. Vind de tip hierboven wat betreft het knuffelen wel een goeie, want hoe je met andere mensen aanraken omgaat kun je niet vroeg genoeg leren denk ik. Vinden andere mensen het gedrag van jullie zoontje ook zorgelijk?

Het klinkt dat hij ergens een bepaalde veiligheid haalt uit ‘de regels, de gewoonten, normen en misschien patronen’. Dus als je bepaalde dingen al altijd zo doet, dat hij dat graag zo blijft doen. Als iets afwijkt is er onveiligheid en onzekerheid.
Ik denk dat hij nog erg ontvankelijk is voor jullie manieren. 
Daar zou ik me op richten denk ik. Hij zal nl best veel ‘afkijken’ bij jullie hoe op een situatie te reageren.
Je kunt als ouders zo rustig en flexibel als mogelijk reageren op onverwachte dingen die gebeuren in jullie dagelijks leven. Een lekke band met de auto, vervelend maar als je het rustig houdt, vooral kijkt naar de mogelijkheden en niet vloekt en je stem luchtig houdt zal dat voor hem een heel goed voorbeeld zijn dat jullie je rustig houden in onverwachte situaties en daar leert hij van voor zichzelf.
Probeer je iets nieuws uit, IKEA kast in elkaar zetten, luifel opzetten (ik noem maar een dwarsstraat omdat jullie op vakantie zijn) doe het met rustige, kalme energie. Lukt het niet volgens de instruktie, zeg het dan even, zo van: dit is niet de juiste manier geloof ik, en probeer erom te lachen, hou het licht. En zoiets van: ach, we gaan gewoon even uitvinden hoe we het juist moeten doen he lief.
Als je zoontje dit gedrag ziet zal hij leren dat ok is als iets niet in 1x lukt.

Sta je voor een volle camping op vakantie, ok, even ademhalen en zeggen: we zullen vast en zeker zo een andere camping vinden met een plek. Draag vertrouwen uit.
Wees speels met elkaar, is het warm, maak een ander even nat met de tuinslang of trek elkaars pet van je hoofd. Stoei met elkaar of soms met je kinderen.
Houdt eens een klein kussengevecht met het gezin.
Maw, wees speels in je omhang met elkaar, niet te serieus en je zoontje zal keer op keer de boodschap krijgen dat die luchtigheid goed is, mensen lachen en zijn ouders lachen.
Dat maakt wellicht dat hij ook meer leert ontspannen en misschien helpt dat in sociale situaties met anderen.

Verzin ook af en toe wat ‘onverwachte’ dingen en geef daarmee de boodschap dat het ok is om af en toe iets anders te doen dan het oorspronkelijke plan was. Leg even uit aan hem dat jullie iets anders gaan doen en dat het nieuwe plan ook prima is. Laat vooral je eigen rust hierin doorschemeren en gebruik je kalme vriendelijke stem.
Bijv een dagje naar een stadje toe was het plan. Verandert naar eerst even naar de supermarkt, dan een uurtje zwemmen omdat het toch warmer is dan voorspelt. 
etc etc. 
Neem de tijd. De tijd om dingen te doen, de tijd om te communiceren met elkaar in het gezin. Gebruik je kalme rustige stem als hij onzeker is. 
Haast is niet bevorderlijk. Probeer te voorkomen!

ik lees ook niets geks. Kleuter dingen. Maar ook dingen wat bij een oudste kind hoort. Het verantwoordelijkheidsgevoel bijvoorbeeld. Hebben oudere kinderen vaker. 
En het in paniek raken als jullie weg gaan kan bij de leeftijd horen maar kan ook een kraktertrekje zijn. Onze oudste dochter had dit ook heel Erg. Ik vroeg me af of dit ooit nog goed kwam. Terwijl ik voor de jongste dochter een tuigje nodig had om dit te voorkomen. Ze is nu 13 en het is zeker goedgekomen. 
Mocht je na de vakantie nog twijfels hebben kan je natuurlijk altijd aan de leerkracht vragen of zij iets gezien heeft waar jij je zorgen om maakt. Zij observeert veel kinderen dus bij haar ben je dan aan het goede adres.

klinkt als een compleet normale 4 jarige

SuzyQFive schreef op 13-07-2024 om 10:54:

Wat maakt dat jullie denken dat dit anders is dan bij andere net kleuters? Je opent er niet voor niets een topic over dus ergens heb je een ‘niet-pluis-gevoel’. Op zich zijn de voorbeelden niet uitzonderlijk.

Precies, waaraan merk je dat het net even anders gaat dan bij andere kleuters? Heb je specifieke voorbeelden?

Doemijdieglazenbol schreef op 13-07-2024 om 21:14:

klinkt vooral alsof jullie overanalyseren.

Dit , echt je kind van 4 kan niet goed genoeg videobellen? Vind je niet dat je kind van 4 heel veel moet kunnen? Zijn er vanuit school zorgen?

het kan zijn dat mfdm een bepaald gevoel heeft. Een niet pluis gevoel en dit aan het uitzoeken is. 
Daarom is dieper ingaan misschien nodig. Wat maakt precies dat je dit gevoel hebt of dat je deze dingen observeert in vergelijking tot andere kleuters?

Klinkt als een kind wat structuur nodig heeft, moeilijk om kan gaan met plotselinge veranderingen en graag de zaakjes zo heeft, zoals hij gewend is en dan desnoods zijn omgeving aanstuurt om dat in goed banen te leiden.
Hij klinkt ook als een kind wat snel overprikkeld is. Ik zou er nog niets aan verbinden verder behalve de conclusie van een paar sterke eigenschappen.

Overigens zou ik oppassen met zijn gewoonte om anderen te stevig vast te pakken als cute te bestempelen want dat pikt hij snel op. Het kan wel een teken zijn dat hij ook zelf behoefte heeft aan 'diepe druk': een stevige knuffel, een zwaartedeken of hesje om rust in het lijf te krijgen. Sensorische integratie spelletjes.

Ik lees hier eigenlijk een peuter die zich goed aan het ontwikkelen is en zelf dingen probeert te doen. Kinderen spiegelen met de ouders en dat ze dan "volwassen" gedrag proberen hoort ook bij die fase.