Kind geeft over van (ook leuke) spanning
Hoi!
Misschien herkent iemand dit en heeft wat tips, ik kan er online weinig over vinden.
Vandaag zou dochter van bijna 8 bij haar grootouders logeren en daar keek ze enorm naar uit, het gaat de hele week al nergens anders meer over. Maar, vanochtend om 5 uur riep ze vanuit haar kamer dat ze moest overgeven. Toilet op tijd bereikt, gelukkig.
Maar het maakte me bewust van een patroon. Want de vorige keren dat ze ook moest overgeven was bij het discozwemmen, de Halloween trick-or-treat in ons dorp, nadat ik haar behandeld had voor luizen. Ik denk dat er een dusdanige spanning ontstaat, dat ze er letterlijk ziek van wordt.
Er is geen sprake van koorts, ze spuugt een keer of 3-4 en na een nacht goed slapen is ze er weer bovenop. Het is sinds een maand of 4 een terugkerend gegeven met steeds een paar weken ertussen, maar de verbindende factor: er staat iets leuks of spannends op het programma.
Het is natuurlijk ontzettend sneu voor dochter, want daar moet ze iets leuks voor missen. Voor partner en mijzelf is het ook niet leuk, want het is niet de eerste keer dat man en ik onze plannen er voor moeten hebben annuleren.
Ik had zelf al bedacht dochter maar niets meer te vertellen op voorhand, tot op de dag van vertrek. Maar misschien hebben jullie nog goede tips.
Inderdaad liefst niks afblazen, omdat het de spanning dan nog groter maakt. Ze heeft er naar uitgekeken de hele week dan is het heel sneu als het niet kan doorgaan. Vooral als ze straks zelf het patroon begint te herkennen en dus gaat denken ik mag niet overgeven want dan wordt ik gestraft (zo kan het voelen als leuke dingen niet doorgaan).
Niet vooraf vertellen zou ik zeker niet doen. Dan wordt op een gegeven moment elke dag spannend want er zou zomaar eens een leuke verrassing kunnen zijn.
Ze is blijkbaar al dagen druk met zoiets leuks. Haak daarop in, kijk hoeveel onzekerheid (=spanning) je nog uit het uitje kan halen. Dus als zij het erover hebt praat dan met haar mee. Bespreek wie er komen, wat ze gaan eten, in welk bed ze gaat slapen etc. Komen er specifieke dingen naar boven die ze spannend vind, handel dan met die kennis.
Mijn dochter is iets jonger maar kan ook ergens enorm naar uit kijken en daar een hele week mee bezig zijn en dat uit zich in enthousiasme over alle leuke dingen die ze gaat doen. Maar als we er dan rustig over praten dan komen ineens de zorgen naar boven. Bijvoorbeeld toen ze samen met haar neefje mocht logeren bij opa en oma. Ze riep elke dag dat ze dan pannenkoeken zouden bakken, dat ze verstoppertje zouden spelen en dat opa grapjes zou maken. Maar als we het er in alle rust over hadden dan bleek dat ze zich afvroeg hoe dat moest als ze moe was en haar neefje niet wilde slapen. Of haar lievelingsknuffel niet vergeten zou worden en wat als dat zou gebeuren. Of wat er zou gebeuren als ze ineens ziek werd.
Jillz schreef op 04-02-2024 om 06:23:
Inderdaad liefst niks afblazen, omdat het de spanning dan nog groter maakt. Ze heeft er naar uitgekeken de hele week dan is het heel sneu als het niet kan doorgaan. Vooral als ze straks zelf het patroon begint te herkennen en dus gaat denken ik mag niet overgeven want dan wordt ik gestraft (zo kan het voelen als leuke dingen niet doorgaan).
Niet vooraf vertellen zou ik zeker niet doen. Dan wordt op een gegeven moment elke dag spannend want er zou zomaar eens een leuke verrassing kunnen zijn.
Wij vertellen ook niet altijd alles van te voren, maar dat is meer omdat kind anders bijna niet in slaap kan komen. Gelukkig heeft ze daar nu dus niet elke avond alsnog last van. 
Ik had het als kind ook. Maar gelukkig werd er niets afgezegd. Wel gingen mijn ouders sommige dingen niet ver meer van te voren vertellen. Dus niet zeggen we gaan over 2 weken naar de Efteling.
Bij het ouder worden werd het minder.
En kwam vooral bij minder leuke dingen. En meer achteraf.
Als ik een examen had gedaan of zo. Moest ik achteraf overgeven.
Ik ben nu midden 40. Maar spanning/stress slaat nog steeds op mijn maag.