Juf groep 5 onredelijk streng
Mijn zoontje van 8 jaar heeft helaas nu in groep 5 een zeer onredelijke strenge juf. Ze zijn nog maar net gestart en hij (en vele anderen uit de klas) krijgt dagelijks waarschuwingen en is al 2x de klas uit gestuurd. Allemaal voor kleine incidenten. 1x omdat hij met zijn potlood een mug achterna zat (zittend op de stoel) die de hele tijd om zijn gezicht heen zoemde en de 2e x omdat hij aan het gniffelen was toen ze langs een voorstelling liepen. Ze waren onderweg van de klas naar het gymlokaal en moesten langs een voorstelling. De muzikale voorstelling had een toeter er in wat qua geluid op een scheet leek. Dus mijn zoontje samen met een aantal andere jongens moesten hier om gniffelen (dus niet luid lachend). Mijn zoontje en nog een jongetje zijn toen niet gewaarschuwd maar moesten van juf direct terug naar de klas en mochten niet meer mee doen met de gymles. Ze moesten toen een uur lang lezen. Ze heeft nadien ook helemaal niets meer met ze besproken over waarom hoe en wat. In mijn ogen is het een sanctie welke niet hoort bij zo’n kleine overtreding. En dan ook nog zonder waarschuwing vooraf en uitleg nadien…
Het schijnt dat ze dagelijks wel 1 of 2 kinderen de klas uit stuurt. Allemaal absurde regels zoals een bodywarmer mag niet aan in de klas, een jongetje wat per ongeluk zat te kwijlen moest apart in de klas gaan zitten. Het lachen om een scheet welke een jongen per ongeluk liet wordt niet getolereerd en je stoel even goed aanschuiven als je niet goed aan je bureau zit word je ook al gewaarschuwd. Het lijkt dus eerder op een strafkamp dan een gezellige start van dit schooljaar.
Nu benijd ik haar niet, het is een jongens klas (19 jongens, 5 meisjes). Maar ik vind de straffen niet in verhouding staan tot de overtredingen. En het lijkt mij toch een zwaktebod wanneer je zo vaak kinderen de klas uit moet sturen en ze waarschijnlijk niet op een andere manier in het gareel kunt houden. Wij als ouders weten dat ons zoontje ook geen engeltje is, hij is een lolbroek en kan soms te lang doorgaan met lolletjes, maar pesten/buiten sluiten/brutale mond/slaan dat soort gedrag zou hij nooit vertonen. Hij is erg lief, wil graag leren. Hij begrijpt niet waarom ze zo streng doet en wat hij nu verkeerd doet. Nu hebben wij binnenkort een startgesprek. Iemand tips wat wij kunnen zeggen?
Dweedledee schreef op 02-10-2023 om 23:23:
[..]
Ik benoem een feit. Het is een feit dat een groot deel van de docenten en leraren, klaar zijn met het gedrag van sommige ouders. En dat dit effect heeft op het aantal mensen dat voor de klas staat, of wil blijven staan.
Jij vond het blijkbaar nodig om het persoonlijk te maken. En dat zegt alles over jou en precies niets over mij.
Dat begrijp ik wel want alle ouders kijken met argusogen mee. Feitelijk heb je net zoveel managers als kinderen in de klas (x2). Maar wat meespeelt is dat school niet goed kan communiceren met ouders en ouders ook nauwelijks rechten hebben voor wat betreft school.
Als je je geloof legt in een kind van 8 zonder enige vorm van wederhoor en het halve dorp mobiliseert om dat mens op de brandstapel te krijgen heb je echt kortsluiting in je bovenkamer.
Philou schreef op 03-10-2023 om 00:42:
[..]
Dat begrijp ik wel want alle ouders kijken met argusogen mee. Feitelijk heb je net zoveel managers als kinderen in de klas (x2). Maar wat meespeelt is dat school niet goed kan communiceren met ouders en ouders ook nauwelijks rechten hebben voor wat betreft school.
Ik denk dat de meeste scholen prima communiceren, maar dat sommige ouders liever niet horen wat de school communiceert.
Welke rechten vind jij dat ouders zouden moeten hebben die ze nu niet hebben?
Koko67 schreef op 03-10-2023 om 08:32:
[..]
Ik denk dat de meeste scholen prima communiceren, maar dat sommige ouders liever niet horen wat de school communiceert.
Welke rechten vind jij dat ouders zouden moeten hebben die ze nu niet hebben?
Nou, nee. Hoe de communicatie in dit voorbeeld gaat, is niet echt een geïsoleerd geval te noemen. Scholen voelen de noodzaak tot communiceren niet want ze worden niet afgerekend door de ouders. Ouders hebben die positie helemaal niet.
Tegenvraag voor jou: welke rechten denk jij dat ouders hebben op school?
Philou schreef op 03-10-2023 om 10:06:
[..]
Nou, nee. Hoe de communicatie in dit voorbeeld gaat, is niet echt een geïsoleerd geval te noemen. Scholen voelen de noodzaak tot communiceren niet want ze worden niet afgerekend door de ouders. Ouders hebben die positie helemaal niet.
Tegenvraag voor jou: welke rechten denk jij dat ouders hebben op school?
Ze worden wellicht niet afgerekend door ouders. Dus in the end is het inderdaad wel als je het heel sec stelt: ben je niet tevreden? Dan zoek je een andere school.
Maar ouders kunnen de werkdruk en het werkplezier ontzettend beïnvloeden door te blijven mailen, gesprekken aan te vragen, met andere ouders bondjes te vormen, brieven op te stellen en ouders te mobiliseren (was tijdens corona populair). Een ouder kan voelen dat school het voor het zeggen heeft omdat zijn eisen niet worden ingewilligd, maar dat betekent niet dat school direct zegt "nee". Zo heb ik een ouder die (heel goedbedoeld) een link doorstuurt van een heus leuk onderwijsprogramma. Heeft ondertussen ook al wat andere ouders hierover gesproken want zij horen dat ze dit op school X hebben gedaan.
Mijn reactie is niet: dan ga je maar naar school X. Ik bekijk toch dat programma want ik wil weten waar ik wrs nee tegen moet zeggen. Kost tijd. Ik stel met zorg een mail op aan ouder want dit type ouder wil je zeker niet tegen je krijgen, maar ik kan niet aan haar verzoek voldoen. Volgende middag staat er een andere ouder op de stoep die het toch wel heel jammer vindt dat... vanaf dat moment kunnen ze met hun idee naar de directie. Deze ouder ervaart wrs alleen de "nee".
Ander puntje. Ouder komt met via de mail met het verhaal dat X spelling zo saai en makkelijk vindt. Of ze wat meer uitdaging kan krijgen. Spelling is doorgaans ook saai. Ik heb zo mijn tools om ook leuke bewegende oefeningen te doen om kennis op te frissen. Maar uiteindelijk is daar toch gewoon het dictee. Dat volgens ouder echt te makkelijk is. Ik zie een CITO II score. Check het gemaakte werk of ik over het hoofd heb gezien dat dit veel te makkelijk is. Zie niets bijzonders. Loop nog even naar de juf van vorig jaar. Herkent wel dat moeder dit aangeeft, ziet het niet in de klas. Gesprekje met kind, anders schrijf je er een hele zin bij? Of bedenk je er een rijmwoord bij? Ik wil namelijk wel dat kind de aangeboden woorden blijft oefenen. Kind ziet dit niet zitten want dat is meer schrijfwerk, heeft ze geen zin in. En voor compacten en echt vervangend werk vind ik deze leerling echt niet sterk genoeg. Ik nodig moeder uit voor een gesprek. De "nee" is dan toch wat beklijft.
Mevrouw Bulstronk, die is streng. Jouw zoon weet niet wat zijn streng is.
Ik heb dus een kind die ptss heeft van zijn juf in groep 3. Heeft er 2 jaar therapie voor gehad ( en laatst nog een keer een consult omdat hij hierdoor merkte dat hij in een ethisch dilemma kwam) . En was het maar onkunde. In dit geval was het dus echt het idee: " ik zal jou wel klein krijgen". Als ouder heb je niks te zeggen. En ik vind het dus alleen maar heel erg goed dat ouders kritisch meekijken.
Heb wat meer vertrouwen in de school en laat het los.
Ik zit niet naast kind op school en weet dus niet wat daar gebeurt en ik vind dat prima. Ik ga er niet vanuit dat alles wat kind vertelt over school de hele waarheid is (en er gebeurt nogal eens wat, hij gaat naar speciaal onderwijs wegens gedragsproblemen).
Wij zijn daar ook heel duidelijk in naar kind. Wat op school gebeurt, wordt op en door school opgelost en 'thuis' staat daarbuiten. Ik heb er vertrouwen in dat dat op een juiste manier gebeurt en moet er ook niet aan denken me daar tegenaan te moeten bemoeien.
Als er echt iets belangrijks is, hoor ik dat wel van school.
LydiaDietz schreef op 03-10-2023 om 10:43:
[..]
Ze worden wellicht niet afgerekend door ouders. Dus in the end is het inderdaad wel als je het heel sec stelt: ben je niet tevreden? Dan zoek je een andere school.
Maar ouders kunnen de werkdruk en het werkplezier ontzettend beïnvloeden door te blijven mailen, gesprekken aan te vragen, met andere ouders bondjes te vormen, brieven op te stellen en ouders te mobiliseren (was tijdens corona populair). Een ouder kan voelen dat school het voor het zeggen heeft omdat zijn eisen niet worden ingewilligd, maar dat betekent niet dat school direct zegt "nee". Zo heb ik een ouder die (heel goedbedoeld) een link doorstuurt van een heus leuk onderwijsprogramma. Heeft ondertussen ook al wat andere ouders hierover gesproken want zij horen dat ze dit op school X hebben gedaan.
Nou, wij bleken een school te hebben uitgekozen die niet goed functioneerde en net na aankomst in een overgangsfase ging. Wij hebben ongewild veel moeten praten met school, met de directeur en dan heb je juist het gevoel dat je heel alleen staat. Naar ons idee maakte niemand mee wat wij meemaakte. Dus bondjes? Helemaal niet. Eisen? Tja, je hebt niets te eisen als ouder. Kind maakte in groep 4 alleen nog maar donkere tekeningen. Wij kregen het idee dat er weinig plezier was, wat op andere vlakken werd bevestigd (sfeer in de klas). Dat is opgelost door de donkere kleurpotloden weg te halen. Heerlijk, van die simpele oplossingen. En dan kom je er achter dat school een enorme machtspositie heeft en die ook aan het werk zet. Blijkt achteraf dat meer ouders tegen de houding van school opliepen vanuit andere problemen op school. Als ik daar actief naar gevraagd had, had ik daar misschien wat meer over gehoord. Maar daar staat je hoofd niet naar.
Dus, voor mij is dat probleem dat je schetst een beetje een zelf gecreëerd probleem van scholen. Ik zie wel dat het niet makkelijk is voor de leerkracht maar kennelijk niet voldoende lastig over de hele breedte van school om eens stil te staan hoe eea nu geregeld is.
U moet zelf goed onderzoek doen en vervolgens dienovereenkomstig beslissen.
Mijn advies is om het gesprek open aan te gaan. Vraag waarom je zoontje (en andere kinderen) er zo vaak zijn uitgestuurd en probeer je emotie buiten het gesprek te laten. De waarheid zal zoals eerder gezegd waarschijnlijk ergens in het midden liggen.
Dweedledee schreef op 02-10-2023 om 19:56:
[..]
Types zoals TO (en haar kliek) zorgen ervoor, dat sommige mensen niet meer voor het onderwijs kiezen.
Al diestuurluiouders, die het allemaal beter wetenvanaf de wal. Lijkt me echt dodelijk vermoeiend.
Curling ouders zouden ze bij de Luizenmoeder zeggen.... Ons wondertje Maledief moet namelijk wel volop gepamperd worden want dat tere zieltje mag geen nee horen in haar leven... 😜
Kimdekim schreef op 03-10-2023 om 10:54:
Ik heb dus een kind die ptss heeft van zijn juf in groep 3. Heeft er 2 jaar therapie voor gehad ( en laatst nog een keer een consult omdat hij hierdoor merkte dat hij in een ethisch dilemma kwam) . En was het maar onkunde. In dit geval was het dus echt het idee: " ik zal jou wel klein krijgen". Als ouder heb je niks te zeggen. En ik vind het dus alleen maar heel erg goed dat ouders kritisch meekijken.
Ptss nog wel?! Wat heeft die juf hem allemaal aangedaan dan?
Poezie schreef op 03-10-2023 om 22:59:
[..]
Ptss nog wel?! Wat heeft die juf hem allemaal aangedaan dan?
Jammer dat er ongeloof doorschemert, het was namelijk nogal wat. Maar ik voel zo niet te behoefte om iets wat voor ons heel moelijk was te delen. Voor mensen die oprecht geïnteresseerd zijn staat mijn pb uiteraard open.
Poezie schreef op 03-10-2023 om 22:59:
[..]
Ptss nog wel?! Wat heeft die juf hem allemaal aangedaan dan?
Je kan echt een trauma overhouden aan zeer strenge juf, weet ik uit ervaring. Op de kleuterschool heb ik iets met een juf meegemaakt (meerdere zaken overigens) maar iets waarbij er een verhoor per kind en een 'gijzeling' plaatsvond van de hele klas (de bel was gegaan maar de klas moest een half uur binnenblijven, totdat ouders zelf naar binnenstapte). Als ik het hele verhaal uit de doeken ga doen zal iedereen zeggen dat het ziek gedrag is. Ik geloof dat tegenwoordig ouders eerder van school halen. Mijn zus die jaren later dezelfde juf had kreeg nachtmerries. Ik heb er een inprent van overgehouden, die nog niet heel lang geleden pas naar boven is gekomen. We gaan allemaal gebutst door het leven, dat is onderdeel van deze reis, maar je ongeloof en je badinereden opmerking Poezie komt voort uit ontwetend.