Je excuses niet willen aanbieden

Een vriendinnetje kwam met mijn dochter spelen bij ons thuis. Toen het vriendinnetje opgehaald werd door haar vader, was ze waarschijnlijk een beetje oververmoeid en begon uit het niets om zich heen te slaan en te huilen. Uiteindelijk kalmeerde ze weer en van haar vader moest ze haar excuses aanbieden. Iets wat trouwens niet nodig was, maar dat terzijde. Toen gebaarde die vader naar mijn dochter dat zij dat ook moest doen. Mijn dochter deed dat niet, want zij had niks fout gedaan en ik sprong haar daar ook bij. Toen zuchtte hij en zei iets in de trant ''Waar twee kijven hebben twee schuld.'' Daar ben ik het niet mee eens. Want het was een totaal andere situatie. Uiteindelijk zei die nog tegen mij dat je echt niet dood gaat van een keer te veel sorry zeggen.
Die vent is enorm in mijn irritatiezone gekomen. Ik vind het juist goed dat je kinderen leert dat je niet voor alles sorry hoeft te zeggen. Zeker niet om de lieve vrede te bewaren. Hoe staan jullie daarin?