zindelijk worden peuter
We zijn begonnen met de zindelijkheid van onze peuter (jongen) van 2.5. Potje hebben we al voor zijn 2e verjaardag geïntroduceerd en sinds een aantal maanden plast hij al op de wc. We zetten hem altijd ´s ochtends na het ontbijt, voor zijn middagslaapje en voor het naar bed gaan in de avond op de wc en dan plast hij eigenlijk altijd. Hij doet dit heel bewust en heeft daar prima controle over. Nu zijn we sinds zaterdag begonnen om hem helemaal zindelijk te krijgen, dus een onderbroek aangedaan, uitgelegd wat de bedoeling is en een sticker beloningssysteem erbij. De eerste dag riep hij ons gelijk als hij in zijn onderbroek plaste en rende snel naar de wc, gister ging dit hetzelfde en ging hij uit zichzelf 2x naar de wc. Dit ging erg hoopvol, maar vandaag is het helemaal anders. Hij wil uberhaupt niet naar de wc, gaat dan helemaal door het lint als ik het voorstel en als hij in zijn onderbroek plast zegt hij mama nieuwe onderbroek en verder interesseert het hem weinig. Ik heb hem vandaag met geen mogelijkheid mee naar de wc gekregen. Dit gedrag past wel bij zijn karakter en vaak moeten we daar even doorheen. Maar nu twijfel ik wat handig is. Toch doorzetten, met deze tegenzin, of toch stoppen later opnieuw proberen (dit zou ik wel zonde vinden gezien hij al veel goede dingen laat zien)
Aviendha schreef op 06-11-2024 om 19:33:
[..]
Hoe oud was je dochter toen? Mijn zoon is in augustus 3 geworden en dit soort complexere omkoperij begrijpt hij nog niet echt volgens mij. Er zijn ook geen cadeaus die hij graag wil oid
Mijn dochter was 2,5 jaar. Zij kon toen ook al echt goed praten en zelfs een beetje onderhandelen. Ze kon haar plas al prima ophouden, maar vond het gewoon teveel gedoe om naar de wc te gaan als ze lekker aan het spelen was. Ik kon aan haar gezicht zien als ze even lekker in haar luier stond te plassen. Mama verschoonde wel weer. Ze snapte goed dat de beloning (de pop) pas kwam als zij ook wat beter haar best deed. En ze wilde die pop echt graag.
Neweve schreef op 06-11-2024 om 20:58:
Hier zijn we in totaal bijna een jaar bezig geweest met het proces tot zindelijk worden.
Bij ons was de trigger om te starten een luieruitslag die bleef hangen, dus we wilden zo min mogelijk luiers. In combinatie met zomer zijn we voortvarend van start gegaan.
We hebben het boek zindelijk maken is kinderspel gevolgd. De tactiek:
Stap 1 Je kind op het potje laten zitten. Maak het potje een leuke plek (boekje/muziekje/oid) en ga gewoon even zitten.
Stap 2. Het eerste succes. Deze kan je belonen (met een snack, maar applaus/complimenten is ook prima)
Stap 3. Het potje wordt dagelijkse routine. Hierdoor merk je dat de luier steeds vaker droog blijft.
Stap 4. Geen luier aan
Stap 5 het kind gaat zelf aangeven.
Wij hebben vrij lang tussen stap 3 en 5 heen en weer genavigeerd
- Thuis durfde ze het aan te geven maar niet op het kdv.
- Er was ook een terugval rond Sinterklaas, alle activiteiten elders en opletten op je zindelijkheid was gewoon teveel.
- we hebben een periode gehad dat ze het wel voelde maar spelen te leuk vond vervolgens een beloning ingevoerd (ik dacht een paasei bij eerst 1 succes later 5)
- toen een periode gehad dat ze mini plaatsjes deed op het potje alleen voor de beloning maar de rest nog als ongelukje op de vloer belande.
En ineens kon ze het, daar niet iets specifieks voor gedaan maar ze maakte zelf de klik ofzo.
Inmiddels (3,5) kunnen we haar vertrouwen als ze zegt dat ze niet moet en "dwingen" we haar alleen als we lang weg gaan zonder wc-stop-mogelijkheid. Nachten is ze nog niet droog maar het avondeten is het moment dat ze veel drinkt (zodra ze minder dorst heeft is ze gelijk ook droog) dus dat komt vast ook vanzelf.
Ik vraag me af of dit werkt. Mijn kinderen (3 stuks) zijn helemaal vanzelf zindelijk geworden en waren allemaal ergens tussen 3 en 3.5 jaar volledig zindelijk, 's nachts eerder dan overdag. Ik zou een onderzoek met willekeurige toewijzing van 'methode' hiernaar wel interessant vinden eigenlijk, maar dat zal wel lastig te organiseren zijn.
Hier 3 jongens. Bij alledrie wel eens wat geprobeerd tussen 2 en 3 jaar maar waren er duidelijk niet aan toe. Alledrie kort na hun derde verjaardag in paar dagen zindelijk. Dat lukte wel alleen door luier uit te doen, paar dagen thuis te blijven en stapel onderbroeken en dweiltjes klaar. Maar toen ging het dan ook heel snel vooruit.
Eerder ook wel hetzelfde geprobeerd maar dan was er nul vooruitgang in paar dagen.
Overigens konden ze alledrie voor hun derde sowieso niet op potje/wc plassen, wat we ook probeerden.
Ze konden alledrie eerder ophouden dan loslaten, had ik altijd het idee.
Jongste heeft hier in zijn blote billen huilend op de grond gelegen omdat hij moest plassen en niet op potje/wc wilde maar een luier wilde. Helemaal in paniek. Zo zielig. Maar toen we hierdoorheen waren, had hij ook bijna geen ongelukjes meer.
Kortom, ieder kind zijn eigen pad.