Onrusitige peuter
Hallo,
Wij hebben een dochtertje van 2 en ze is de laatste tijd bijna onhandelbaar. Ze huilt en gilt veel overdag, lijkt nergens tevreden mee te zijn. Wil/kan slecht spelen, ook als wij erbij zijn.
Vanaf anderhalf jaar ging het middagslaapje al slecht en nu ze 2 is slaapt ze helemaal niet meer overdag en is ze 6u smorgens wakker. We zijn een beetje ten einde raad. Ze lijkt echt niet zo goed in haar vel te zitten. Vind het voor haar ook zo sneu.
Hebben jullie tips? Wij dachten om misschien naar de osteopaat te gaan met haar. Iemand daar ervaring mee op deze leeftijd?
Gewoon geduld hebben. Als je kind zich niet precies gedraagt zoals jij het wil is er nog niet meteen iets medisch. Een kind van 2 is volop in ontwikkeling. Misschien wil ze meer praten dan ze kan en wordt ze boos omdat ze zich nog niet goed kan uiten. Misschien wil ze motorisch meer dan ze kan en wordt ze daarom boos. Op dit forum krijg je meestal na tien berichten de suggestie dat ze wel autistisch zal zijn, dan weet je dat vast.
mijn advies als moeder van vijf: geduld hebben, het gaat wel weer over. Veel naar buiten, lekker laten klimmen, loopfietsen en rennen en thuis lekker spelen met haar, dan slaapt ze vanzelf ook lekker. En af en toe voorlezen op de bank, lekker samen tutten voor de rust.
Huisarts? Is ze gezond ?
speelt ze veel buiten? Mijn zoontje heeft dat echt nodig om zijn energie kwijt te kunnen. Als het een dag slecht weer is is hij ook erg jengelig
Annaniem2023 schreef op 04-08-2024 om 09:58:
Gewoon geduld hebben. Als je kind zich niet precies gedraagt zoals jij het wil is er nog niet meteen iets medisch. Een kind van 2 is volop in ontwikkeling. Misschien wil ze meer praten dan ze kan en wordt ze boos omdat ze zich nog niet goed kan uiten. Misschien wil ze motorisch meer dan ze kan en wordt ze daarom boos. Op dit forum krijg je meestal na tien berichten de suggestie dat ze wel autistisch zal zijn, dan weet je dat vast.
mijn advies als moeder van vijf: geduld hebben, het gaat wel weer over. Veel naar buiten, lekker laten klimmen, loopfietsen en rennen en thuis lekker spelen met haar, dan slaapt ze vanzelf ook lekker. En af en toe voorlezen op de bank, lekker samen tutten voor de rust.
Eens
Ik weet ook niet wat je bij een osteopaat hoopt te vinden
Structuur is ook een toverwoord. Elke dag zelfde laten verlopen.
Voorbeeld; Ontbijten, helpen met huishouden, fruit eten samen. Naar de speeltuin. Middageten. Rustig boekje lezen, blokken spelen enz. Wat lekkers eten. Dan samen boodschappen doen en koken. Avondeten en dan in bad en maar bed. Ik weet het voor jezelf heel saai maar voor een kind heerlijk
En uiteraard, hopelijk doe je dat al, geen schermtijd voor een zo’n klein kind.
Ik weet dat er veel mensen zijn die het consultatiebureau maar niks vinden maar ik heb altijd goede ervaringen gehad als ik zulke dingen daar besprak. Het ligt wellicht aan de arts of verpleegkundigen op jouw bureau naar hier zijn ze echt meedenkend naar een oplossing die voor jou en kind werkt en niet van zo moet het gewoon.. dat zou ik dus doen.
Het kan ook zijn dat ze toch echt te weinig slaap krijgt als ze om 6 uur op is en in de middag niet slaapt. Dat is echter wel moeilijk om weer in te bouwen. Ik zou denk ik beginnen met een gestructureerde dag zodat ze op een gegeven moment weet wat wanneer gebeurd. Peuters houden van voorspelbaar. En zorg voor activisten waarbij ze haar energie kwijt kan, afgewisseld met rustige activiteiten. Maar misschien doe je dit al allemaal. 2 kan ook gewoon een pittige leeftijd zijn. 2=nee....
Gaat ze naar een opvang en zien ze daar hetzelfde als wat jij ziet?
Annaniem2023 schreef op 04-08-2024 om 09:58:
Gewoon geduld hebben. Als je kind zich niet precies gedraagt zoals jij het wil is er nog niet meteen iets medisch. Een kind van 2 is volop in ontwikkeling. Misschien wil ze meer praten dan ze kan en wordt ze boos omdat ze zich nog niet goed kan uiten. Misschien wil ze motorisch meer dan ze kan en wordt ze daarom boos. Op dit forum krijg je meestal na tien berichten de suggestie dat ze wel autistisch zal zijn, dan weet je dat vast.
mijn advies als moeder van vijf: geduld hebben, het gaat wel weer over. Veel naar buiten, lekker laten klimmen, loopfietsen en rennen en thuis lekker spelen met haar, dan slaapt ze vanzelf ook lekker. En af en toe voorlezen op de bank, lekker samen tutten voor de rust.
Dankjewel voor je fijne reactie.
De dingen die je beschrijft doe ik al maar bij alles is het huilen en onvrede. Er is geen activiteit waarbij ze het wel leuk heeft. Heb echt al zoveel geprobeerd.
3 maanden geleden hebben we een baby gehad dus hele dagen weg lukt ook niet. Dit gedrag was er ook al voordat haar zusje geboren was
duizel schreef op 04-08-2024 om 10:35:
Ik weet dat er veel mensen zijn die het consultatiebureau maar niks vinden maar ik heb altijd goede ervaringen gehad als ik zulke dingen daar besprak. Het ligt wellicht aan de arts of verpleegkundigen op jouw bureau naar hier zijn ze echt meedenkend naar een oplossing die voor jou en kind werkt en niet van zo moet het gewoon.. dat zou ik dus doen.
Het kan ook zijn dat ze toch echt te weinig slaap krijgt als ze om 6 uur op is en in de middag niet slaapt. Dat is echter wel moeilijk om weer in te bouwen. Ik zou denk ik beginnen met een gestructureerde dag zodat ze op een gegeven moment weet wat wanneer gebeurd. Peuters houden van voorspelbaar. En zorg voor activisten waarbij ze haar energie kwijt kan, afgewisseld met rustige activiteiten. Maar misschien doe je dit al allemaal. 2 kan ook gewoon een pittige leeftijd zijn. 2=nee....Gaat ze naar een opvang en zien ze daar hetzelfde als wat jij ziet?
Op de opvang(1dag p.w) doet ze het heel goed
LindaVD schreef op 04-08-2024 om 10:55:
[..]
Dankjewel voor je fijne reactie.
De dingen die je beschrijft doe ik al maar bij alles is het huilen en onvrede. Er is geen activiteit waarbij ze het wel leuk heeft. Heb echt al zoveel geprobeerd.
Is er helemaal niets dat ze leuk vind ook is het een paar minuten?
3 maanden geleden hebben we een baby gehad dus hele dagen weg lukt ook niet. Dit gedrag was er ook al voordat haar zusje geboren was
Is er een mogelijkheid dat je wat meer 1 op 1 tijd met haar vrijmaakt , mischien toch een beetje jaloers, aandacht moeten delen is moeilijk op die leeftijd
absor schreef op 04-08-2024 om 10:27:En uiteraard, hopelijk doe je dat al, geen schermtijd voor een zo’n klein kind.
Vreemd advies, mijn dochter wordt heerlijk rustig van schermtijd. Juist ook wanneer ze nogal hyper is. Biedt afleiding.
bij gebrek aan middagdutje, kan het wel helpen een rustig momentje in te bouwen 's middags.
Als wij even naar boven gaan om tanden te poetsen, wil mijn dochter geen dutje. Maar wel haar speen. Dus terwijl ik mijn tandenpoets, gaat zij soms stiekem liggen op bed met speen. En doe ik net of ik het niet zie, want overdag mag ze geen speen. En doe ik in de buurt even wat anders tot ze zelf weer opstaat.
Op die manier pakt ze toch even rust, terwijl niemand het als dutje betiteld.
En daarna poetsen we natuurlijk wel die tanden nog even.
LindaVD schreef op 04-08-2024 om 10:55:
[..]
Dankjewel voor je fijne reactie.
De dingen die je beschrijft doe ik al maar bij alles is het huilen en onvrede. Er is geen activiteit waarbij ze het wel leuk heeft. Heb echt al zoveel geprobeerd.
3 maanden geleden hebben we een baby gehad dus hele dagen weg lukt ook niet. Dit gedrag was er ook al voordat haar zusje geboren was
Als lekker weg gaan er even niet echt inzit, kan familie misschien eens een halve dag met haar iets gaan doen?
Hebben jullie zelf ook rust, en zij een nieuwe interessante omgeving.
Mijn kind wilde op die leeftijd ook niet slapen overdag, dus ik vertelde dat we boven in bed een boekje gingen lezen, maar absoluut niet slapen natuurlijk. Met speentje erbij viel hij natuurlijk wel in slaap en sliep dan makkelijker drie uur.
Als alle goede tips die hier gegeven zijn niet zouden helpen: het is natuurlijk altijd mogelijk dat het iets medisch is, bv. een middenoorontsteking. Het verbaast me dat je gelijk naar een osteopaat zou willen gaan, ipv eerst 'breed medisch' door een huisarts te laten beoordelen?
Klinkt als - negatieve - aandacht vragen.
Vooral omdat er nu een baby is, die - al dan niet bewust - aandacht vraagt en krijgt
Een baby in huis is voor de ouders al vermoeiend laat staan als je 2 bent, ze zal mischien ook moeten wennen hieraan, vrienden van ons hadden dit ook toen de 2de er was , hun oudste kind vroeg ineens continu aandacht terwijl het eerst alleen kon spelen enz. Zelfs zo erg dat de oudste ineens weer een luier overdag om wilde terwijl het potje heel goed ging, het is allemaal goed gekomen ze hebben veel 1 op 1 aandacht gepland met hun oudste kind en dat hielp maar het 1ste jaar was erg zwaar , en taakjes mee laten doen , babydoekjes aangeven enz