Late prater ervaringen ?
Hallo,
Mijn dochtertje is nu 2 jaar en 3 maanden. Ze is echt een enorm sociaal kind met heel veel energie 🙈.Â
Toen ze 18 maanden was begon ik me zorgen te maken omdat ik kindjes zag die al heel wat woordjes zeiden en zij zei nog niks. (Motorisch wel heel snel, draaien en zitten ietsje trager vanwege de reflux als baby zijnde niet veel op de rug gelegd vanwege het spugen. Dus ze moest die nog wat meer trainen. Kruipen was ze 11 maanden ze kon het al langer op haar eigen manier maar ging pas echt goed kruipen toen ik haar op het gras zette, kroop ze opeens perfect sinds dat moment. En 2 maanden later liep ze opeens zelf weg zonder enige hulp, bij speeltuintjes altijd op de hoogste dingen klimmen en ze kan heel hard rennen). Alleen de spraak bleef achter… Toen ze 2 werd, zei ze : kuiken (super moeilijk woord snap er niks van), koe, die en klaar heel duidelijk)Â
Nu zegt ze veel meer losse woordjes en het gekke is moeilijke woorden gaan perfect, Helikop tegen helikopter, EelLAND, Bloem, Kleren) Maar papa noemt ze opeens aa aa ze laat de p weg. Ze combineert wat woordjes, Maan nee. Als ze geen maan ziet. Aandoen als ze kleren aan wilt. Minnie kleren, minnie mouse kleren.Â
Elke dag komen er woordjes bij. Maar toch blijf ik erg onzeker. Ze heeft al vanaf dat ze baby is erg veel aan dr oren gezeten en opeens afgelopen maand in een maand tijd 2 keer flinke oorontsteking. maar toen we bij de kno arts waren zagen ze niks geks.Â
Ze is al bij logopedie geweest maar die vond het verstandig om nog even te wachten. Â Dus afgelopen week na 3 maanden weer daar geweest en ze zei sow wat een vooruitgang.Â
Nu loopt er een aanvraag voor een gehoortest bij kentalis. En eventueel als wij dat willen verder onderzoek na de gehoortest.Â
Ik vind dit zoooo lastig vooral de intelligentie test staat me zwaar tegen omdat ze alles snapt wat we zeggen en alles doet wat we vragen en vragen beantwoord met ja en nee. Maar puzzelen en zulke geconcentreerde dingen vind ze totaal niet leuk ze kan het wel maar ze vind het niet leuk. Als ze een puzzel moet maken moet ik dr echt omkopen met te zeggen maak even die puzzel dan krijg je erna een chocolaatje en dan gaat het opeens kei snel super goed.Â
dus ik ben erg bang dat ze dalijk compleet een verkeerd beeld van haar krijgen en er is heel veel vooruitgang. En ze een stempel krijgt die totaal niet nodig is.Â
Wat zouden jullie doen, nog even afwachten ? Ik merk dat ik zelf echt elke dag eraan denk en er mega onzeker van wordt.Â
Hebben jullie ervaringen die mij kunnen helpen?
Ik zou eerst de gehoortest afwachten. Is ze jullie enigste kind of zijn er meer kinderen in het gezin?
Due-scimmie schreef op 23-12-2023 om 20:37:
Ik zou eerst de gehoortest afwachten. Is ze jullie enigste kind of zijn er meer kinderen in het gezin?
Ze is ons enigste kind, en ook niet veel kindjes in de omgeving.Â
Vind het zooo lastig. Ik wil sowieso de gehoortest afwachten maar als die helemaal goed is twijfel ik heel erg om dr meteen verder te laten onderzoeken.Â
Mummy2021 schreef op 23-12-2023 om 20:40:
[..]
Ze is ons enigste kind, en ook niet veel kindjes in de omgeving.
Vind het zooo lastig. Ik wil sowieso de gehoortest afwachten maar als die helemaal goed is twijfel ik heel erg om dr meteen verder te laten onderzoeken.
Maar waarom zou je haar verder laten onderzoeken dan? Wie heeft dat aangeraden? Want ik lees niks heel geks. Ze is wat later dan gemiddeld, nou en?
Bloemenzee schreef op 23-12-2023 om 20:42:
[..]
Maar waarom zou je haar verder laten onderzoeken dan? Wie heeft dat aangeraden? Want ik lees niks heel geks. Ze is wat later dan gemiddeld, nou en?
Omdat ze wel achterloopt, en t consultatiebureau zei dat als ze wel bijv. Tos of iets dergelijks zou hebben, we er wel baat bij hebben als ze er snel bij zijn. Maar het probleem is de moeilijke woorden die ze zegt passen totaal niet bij het beeld van tos.Â
Waarom zou je haar intelligentie willen testen als je daar niet aan twijfelt? Dat is toch nergens voor nodig dan. Je kind is net 2. Ze gaat vooruit. Makkelijker gezegd dan gedaan maar: geen zorgen maken. En gewoon niet testen als je dat niet wil. Het klinkt niet of zij ergens last van heeft of niet mee kan komen. Gehoor testen kan geen kwaad, maar de rest… geef haar de tijd.
Mijn dochter was trouwens een late prater. Ook nog logopedie gehad. Nu (5 jaar) kletst ze de oren van je hoofd in drie talen.Â
Ik vind je dochter nu al een kwebbeltante. 
Mijn zoon praatte pas met ruim drie jaar, maar wel direct in keurige volzinnen. Tot die tijd bestond de woordenschat uit papa, mama en èèèh.
Bij het consternatiebureau kwamen zelfs die woorden er niet uit, dus mocht hij de volgende dag langskomen tijdens de lunchpauze. Hij kwebbelde op het loopfietsje vrolijk in de wachtkamer waar de arts haar broodje at. Eenmaal in de spreekkamer kwam er geen woord meer uit.
"Hij is gewoon een eigenwijs geval", was haar diagnose.Â
Tegenwoordig zijn ze wel veel alerter op TOS.Â
Gaat ze ook naar peuterspeelzaal? Ze zou met een taalachterstand in aanmerking kunnen komen voor VVE (voorschoolse en vroegtijdige educatie).Â
https://www.boink.info/opvang-kiezen/vve
Ik denk dat ze daarvoor willen kijken wat haar mogelijkheden zijn?
Mijn dochter van nu 22 zei heel lang maar een paar woorden totdat we gingen doen alsof we haar niet begrepen en toen rolde er zomaar een hele zin uit. Zij was altijd van het eerst kunnen en dan pas doen. Denk dat ze toen rond dezelfde leeftijd als jouw dochter was.Â
Zelf was ik ook vrij langzaam, ook om dezelfde reden die jij mogelijk aangeeft. Ik was tot mijn amandelen eruit gingen op mijn 4e altijd wat dovig.Â
Mummy2021 schreef op 23-12-2023 om 20:40:
[..]
Ze is ons enigste kind, en ook niet veel kindjes in de omgeving.
Vind het zooo lastig. Ik wil sowieso de gehoortest afwachten maar als die helemaal goed is twijfel ik heel erg om dr meteen verder te laten onderzoeken.
Is er wel 'noodzaak' voor je kind om te praten?Â
Mijn neefje is net 2 en zegt ook vooral losse woorden. Die houdt overal zijn eigen ritme in aan. Maar zijn broer en ouders weten wel wat hij wil zonder veel praten dus weet niet of hij het wel nodig vindt. Hij lijkt er zelf geen hinder van te hebben.Â
In mijn omgeving zijn 2 kindjes met een tos. Een heeft de weg gevolgd van vroeg logepedie en speciaal peuter onderwijs en nu speciaal taalbasisonderwijs. Maar na de zomervakantie zal hij terugstromen naar regulier onderwijs. De andere kreeg pas rond basisschoolleeftijd logopedie en krijgt nu wekelijks op school paar uur extra begeleiding. Ik denk dat iedere ouder zijn eigen visit heeft en het beste voor zijn of haar kind overheeft. Volg je gevoel. Â
Laat je niet gek maken!! Ik heb exact hetzelfde gehad met mijn zoon, die was nog iets later en begonnen ze ook over van alles. Ik heb alles afgehouden en alles trok gewoon bij.
zoals een logopediste zei, tegenwoordig willen ze van alles onderzoeken en moeten hele kleintjes al oefenen en naar logopedie terwijl de ervaring leert dat het 9 vand e 10 keer gewoon bijtrekt. En ik maakte me zo een zorgen want de mijne had tlt zeker 3 jaar dat hij minimaal sprak en de woorden die hij wel zei daarvan zsi hij een heleboel letters niet (busje was bijvoorbeeld bu-e). Niemand werd er wijzer van. Ik maakte me zoveel zorgen en ben met logopedie begonnen bij 2,5 jaar en guess what, toen hij ruim 3,5 was begon hij ineens te praten en nu ruim 4 kan hij prima praten en geen achterstand meer. Alle achterstanden zijn verdwenen. Soms is het goed geduld te hebben. Ze zegt ecjt al zoveel meer dan de mijne deed. Gezien de vooruitgang zou ik alleen de oren checken en er verder op vertrouwen dat het goedkomt.Â
De logopediste van mijn dochter zei dat bij ongeveer de helft van de tweejarigen die niet praten sprake is van meer dan alleen maar ‘laat’ zijn. Dochter zei met 22 maanden nog helemaal niets behalve mama en da. Ze heeft ook nooit gebrabbeld. Bij uitgebreid testen kwam weinig bijzonders aan het licht, alleen die spraakachterstand. Na haar tweede verjaardag kwamen er steeds meer woordjes bij en uiteindelijk ook zinnetjes. Het is nooit een heel talig kind geworden. Pas toen ze 6 was, was ze helemaal op niveau, net op tijd voor groep 3.
Ik ben zelf wel van het meten en testen. Als er wel iets aan de hand is, ben je er vroeg genoeg bij om nog iets te kunnen doen. Beter dan dat je met je vierjarige aankomt en het allemaal veel lastiger gaat.
door oorontsteking kun je heel erg achter komen met praten, mijn dochtertje ook logopedie nodig gehad ,omdat ze begin klanken niet kon maken,of bv liete ipv lieve,nu is ze 25 en praat prima hoor,komt echt wel goed.
Mijn 2e sprak pas laat. Hij kende ongeveer 4/5 woorden met twee jaar. Maar vlak daarna kwam het ineens op gang en hij heeft het later allemaal ingehaald. Wel heeft hij rond zijn 3e flink gestotterd. De logopediste zei dat zijn mondmotoriek gewoon niet bij kon benen wat hij verstandelijk allemaal wilde zeggen. Vanaf een jaar of 4 stotterde hij niet meer.
Zelf heb ik mij nooit zorgen gemaakt, met name omdat ik zag dat zijn taalbegrip en sociale kant juist echt zijn kracht waren.Â