Uren 'over' op de dag

Ik herken je behoefte aan controle en ritme TO. Ik vond dat ook lastig in de babyfase. Mijn baby ging op een gegeven moment juist vrij vroeg de nachtslaap in. Tussen 17:00 en 18:00 uur al. Pogingen om dit te verschuiven slaagden niet dus ben ik er in meegegaan en uiteindelijk werd het vanzelf een uurtje later.

Dus dat zou ook nog kunnen, dat je je baby 17:30-18:00 uur naar bed brengt. Klinkt misschien vroeg, maar moe is moe. En het verandert binnenkort toch weer. En sterkte met je PND klachten.

Ik herken het heel goed, al is het bij mij al bijna 20 jaar geleden.Ik had een flinke postpartumdepressie. Toen die adequaat behandeld werd was ook de extreme structuurbehoefte (bij mij, ik zeg niet dat het bij jou extreem is) en het gepieker een stuk beter onder controle. Heb je al hulp? 

Elzie, ik ging met een rotvaart onderuit na de eerste toen mijn man na een maand vrij weer moest gaan werken en ik er alleen voor stond met een baby die veel huilde, geen enkel ritme had en me geen enkele gelegenheid gaf om tot rust te komen. Overigens lukte dat als ze wel rustig was ook niet, want dan begon het gepieker en de angst. Ik was bang om alleen te zijn met de baby, bang dat ik haar iets aan zou doen, bang dat ik nooit van haar zou gaan houden, noem het hele rijtje maar op. Ik sliep niet en ik at niet en ik klampte me wanhopig vast aan elk beetje structuur dat ik kon vinden. Oei ik Groei stuklezen en zo, om maar het gevoel te hebben dat ik wist wat ik kon verwachten. Ik geloof dat het bij jou zo erg niet is maar mocht je hier stoer doen en het is wel zo erg: je bent de enige niet! 

Op de nacontrole bij de gynaecoloog begon ik na het vriendelijke "Hoe gaat het" zo verschrikkelijk hard te huilen dat hij meteen de telefoon heeft gepakt en voor diezelfde dag een afspraak geregeld met een psychiater daar in het ziekenhuis die gespecialiseerd was in postpartum-ellende. Ik ben meteen medicatie gaan slikken, gestopt met borstvoeding zodat ik een paar nachten kon slapen terwijl mijn man de nachtdiensten draaide. Met een paar stevige slaappillen om de slapeloosheid te doorbreken. Verder had ik gesprekken, kwam mijn beste vriendin elke middag bij me voor de gezelligheid en om me de deur uit te slepen en te gaan wandelen. Gelukkig sloeg de medicatie goed aan, na een week of drie ging het al een heel stuk beter, al bleef ik nog wel somber en wat angstig. Na mijn tweede ben ik zodra het kindje geboren was weer antidepressiva gaan slikken om herhaling te voorkomen en hoewel ik toen wel lichte klachten had is het niet meer zo erg geweest als die eerste keer. Wat toen ook wel hielp was dat mijn dochter al op de basisschool zat (zit zes jaar tussen) en ik dus automatisch veel meer structuur in de dag had want die moest naar school. Maar het blijft een aandachtspunt voor mij, ik houd nog steeds niet van dagen waarin ik niks hoef, dus die structuurbehoefte zit er toch wel in. Ik weet niet of dat bij jou ook zo is. 

Dochter is inmiddels overigens een hele leuke meid van 23 en met onze band is het helemaal goed gekomen gelukkig! 

Je hebt nog twee andere kleintjes, dus ik snap heel goed je behoefte aan structuur, juist voor de oudsten. Ik heb geen concrete tips, mijn jongste zit al in de brugklas dus het is lang geleden voor mij, maar wens je wel sterkte in deze periode. 

Hier ook een kindje van twee maanden. Geen vaste structuur, maar wel structuur in volgorde namelijk voeden, rechtop en boeren, spelen en dan weer slapen. Voor ons allebei fijn, dat geeft rust. Onder spelen valt van alles : in de box liggen, op schoot liggen en contact maken, liedje zingen, gekke bekken trekken, boekje of voorwerp laten zien, ev. als het eten wat gezakt is op buik liggen, hangen op de arm, rondlopend samen de omgeving bekijken en vertellen wat je ziet, massage, samen klap eens in je handjes zingen en de handjes pakken en meedoen. Net waar jullie zin in hebben en waar tijd voor is. In bad doen doe ik altijd voor de voeding, want met een volle buik krijg je het snel koud. Maar doe haar ook maar twee keer per week in bad, dus dat valt niet zo onder de vaste structuur. 
Die van mij krijgt ongeveer elke 3 uur borstvoeding en soms twee uur en soms 3,5 uur. 
Sommige baby’s slapen minder. Deze jongste van mij slaapt best veel, maar mijn andere meiden altijd een paar uren minder dan volgens het boekje nu nog steeds. 

Stressvol hè, die babytijd. En ze zijn zo moeilijk te sturen naar wat je zelf in gedachten hebt. En dan zijn ze moe, maar toch lukt slapen niet, maar wakker blijven eigenlijk ook niet. Als ik terugkijk denk ik ook: waarom was ik die baby zo 'in slaap aan het kijken'. Maar destijds vond ik het echt zwaar en was ik ook bang dat ze niet genoeg rust kreeg.

Dat gezegd hebbende: ik vind jouw schema met terugwerkende kracht echt jaloersmakend ☺️. Dat deed mijn baby echt niet hoor, en die ging zeker niet om kwart voor 7 'de nacht in'. Nu nog steeds niet trouwens.

Daarmee wil ik jouw gevoel niet bagatelliseren hoor, die babyfase is loeizwaar, laat staan met een PND (!) en twee andere kindjes. Ik bedoel het meer ter relativering dat je kindje voor zichzelf dus al echt best een heel mooi schema heeft.