Kdv of gastouder?
Het liefst zou ik baby (met ondersteuning van opa en oma) zo lang mogelijk thuis houden, maar op korte termijn zal er toch een dagje opvang bij moeten komen. Kdv vind ik tot nu (na 2 keer wennen) niks. Er lijkt veel op maat mogelijk, maar in de praktijk blijkt daar echt geen tijd voor. Een gastouder spreekt wat betreft de kleinschaligheid meer aan, maar ik vind het wel lastig dat daar dan weer geen enkele sociale controle is. En heeft in de praktijk een gastouder met 5 kinderen niet net zo weinig tijd? Wat als daar de echt jonge baby's op bed gelegd moeten worden bijvoorbeeld? Dan is er niemand om op de andere kinderen te letten. Ik merk dat ik een beetje op zoek ben naar ervaringsverhalen om een goede keuze hierin te maken. 
Persoonlijk kies ik voor een kdv. Het is voorspelbaar, er is altijd opvang, het 4-ogen principe waardoor er altijd meerdere mensen aanwezig zijn.
Als een gastouder 5 kindjes heeft en 1 is een kindje huilt veel is er ook geen tijd voor de andere kinderen. Op een kdv zijn er ook vaak nog stagiaires die meelopen op de groepen.
Hier ook zonder twijfel gekozen voor het kinderdagverblijf. Ik ben bij meerdere locaties gaan kijken en zag wel verschillen. Eentje had bijvoorbeeld vier verticale groepen naast elkaar met een soort verschoonstations tussen twee groepen. Daar had ik een onpersoonlijker gevoel bij. Ook kan zo'n verticale groep best druk zijn voor de echte kleintjes. Ik kreeg er een rondleiding van 10 minuten en dat was prima. Een andere was kleinschalig met een baby-/dreumesgroep en een peutergroep. Ik kreeg een rondleiding en gesprek van bijna een uur waarin vanalles werd uitgelegd en verteld. Het voelde gewoon heel fijn en persoonlijk en gelukkig bleken ze een plekje te hebben voor onze dochter vanaf het moment dat wij het nodig hadden. Ze hebben namelijk een flinke wachtlijst. Dochter gaat er met ontzettend veel plezier naar toe. Inmiddels zit ze in de peutergroep en de overgang ging heel makkelijk omdat ze die leidsters ook al kende. Er is heel weinig verloop bij dit kinderdagverblijf en ze werken met vaste invallers bij ziekte. We kunnen op vakantie wanneer we willen en ze doen ontzettend veel voor de ontwikkeling van de kinderen. Ook het vier ogen principe vind ik heel belangrijk. En als een kindje hulp nodig heeft of even getroost moet worden, dan zijn er nog andere leidsters die zich over de andere kindjes ontfermen.
Uiteindelijk gaat het er om dat je een opvang kiest die goed en vertrouwd voelt. Een kinderdagverblijf hoeft echt niet onpersoonlijk te zijn.
Ik ben ook benieuwd wat je qua maatwerk zoekt en in hoeverre dat met het kinderdagverblijf is besproken. Twee keer wennen heeft natuurlijk ook niet meteen een volledig beeld. Maar je kunt altijd een ander kinderdagverblijf zoeken (maar ja, dan kun je wel te maken krijgen met wachtlijsten).
Wat een hoop reacties al! Bedankt!
Om even antwoord te geven op de paar vragen die ik voorbij zag komen:
Het liefst zou ik baby tot 1 jaar thuis houden, omdat ik denk dat thuis voor een baby (als de omstandigheden daar goed zijn) altijd de beste plek is om te zijn. Praktisch is dit zeker niet altijd haalbaar natuurlijk. Voor een dreumes/peuter lijkt me het sociale aspect van een opvang (zowel gastouder als kdv) ook wel echt een groot voordeel.
Wat ik op maat zou willen bij een kdv is bijvoorbeeld halve dagen opvang, en niet zoveel focus op het 'moeten' slapen bij een kindje dat geen goede slaper is. Op papier komt het dan (bij dit kdv in ieder geval) over alsof ze het kind (en afspraken met ouders) volgen, maar in de praktijk bleek tijdens de tweede wenochtend dat ze bijna alleen maar bezig zijn geweest om kind te laten slapen (inclusief gecontroleerd laten huilen, waarvan we vooraf aangaven dat we dit niet willen). Misschien dat een ander kdv inderdaad een oplossing is.
En fijn om hier dan wel zoveel positieve ervaringen te lezen, geeft toch weer andere perspectieven!
Wij hebben gekozen voor een gastouder in de buurt, die we al kenden. Dus het voelde al vertrouwd. Onze belangrijkste reden was de flexibiliteit: ik werk geen kantoortijden en bij de meeste kinderdagverblijven betaal je meteen een hele dag of dagdeel. Onze gastouder hield de opvanguren zelf tot op het kwartier bij.
Onze GO had zelf geen jonge kinderen meer en wilde er ook liever niet meer dan 4 op een dag opvangen. Dan wordt het al gauw druk. Er zijn overigens wel regels over het aantal baby's dat je mag opvangen als GO (volgens mij max. 2 tot 1 jaar).
Nadeel vond ik dat er niet altijd kinderen van dezelfde leeftijd waren om mee te spelen. Daarom hebben we de kinderen vanaf 3 jaar ook een dagdeel naar de peuterspeelzaal gedaan, ook om een beetje te wennen aan school.
Wij hadden soms KDV, soms oppas aan huis (veel kinderen, dus goedkoper dan gastouder). het had beide voor- en nadelen. Nadeel was inderdaad dat ik maar wat moest zien te regelen als de opas geen zin had. Je moet dus wel een soort netwerk hebben, zeker met meer kinderen (die je niet even bij de buurvrouw dropt).
Wat betreft 1 jaar: pas op, dat is de eenkennige fase. Ik deed mijn oudste vanaf de geboorte naar een KDV en dat werkte goed. Toen had ik een tijdje geen werk en deed ik haar met ruim een jaar pas weer naar een KDV. Maar daar werd ik steeds uit mijn werk gebeld omdat ze echt niet ophield met huilen. De andere 2 deed ik weer direct naar het KDV en die bleven daar ook. Daar heb ik nooit problemen mee gehad. Dus 1 jaar is niet handig.
Pollita schreef op 19-07-2021 om 12:38:
Wat ik op maat zou willen bij een kdv is bijvoorbeeld halve dagen opvang, en niet zoveel focus op het 'moeten' slapen bij een kindje dat geen goede slaper is. Op papier komt het dan (bij dit kdv in ieder geval) over alsof ze het kind (en afspraken met ouders) volgen, maar in de praktijk bleek tijdens de tweede wenochtend dat ze bijna alleen maar bezig zijn geweest om kind te laten slapen (inclusief gecontroleerd laten huilen, waarvan we vooraf aangaven dat we dit niet willen). Misschien dat een ander kdv inderdaad een oplossing is.
Dit klinkt inderdaad niet alsof het kinderdagverblijf dit goed heeft opgepakt. Als jullie hebben aangegeven dat slapen een probleem is en hoe jullie willen dat hiermee wordt omgaan en dit ook besproken hebben met het kinderdagverblijf, dan is het natuurlijk wel een beetje gek dat hier op de eerste dag al vanaf wordt geweken. Mogelijk een communicatiefout met de leidsters, maar ik zou dit wel bespreken. Als dit lastig blijft, dan misschien toch uitkijken naar een ander kinderdagverblijf. Dat ze af en toe een beetje afwijken ten behoeve van de groep is niet erg, maar dit klinkt als precies het tegenovergestelde doen van wat is afgesproken.
Pollita schreef op 19-07-2021 om 12:38:
(...)
Het liefst zou ik baby tot 1 jaar thuis houden, omdat ik denk dat thuis voor een baby (als de omstandigheden daar goed zijn) altijd de beste plek is om te zijn. (...)
Ik haak hier even op aan omdat ik bij een vriendin heb gezien dat haar dreumes meer moeite had met wennen aan het kdv dan onze kinderen (die al met 3 maanden gingen). Haar kind zat toen net in de "ik wil niet bij mama weg" fase. Dat was langere tijd moeilijk voor moeder en kind.
Op onze kdv hoorde ik dat je kinderen beter "jong" kunt brengen en 2-3 dagen. Dan wennen ze sneller en voelen zij zich daar vertrouwd en veilig. Maar er schrijven hier ook echte kenners uit de branche mee, dus zij kunnen daar vast beter over adviseren dan ik. Ik wil je vooral de ervaring meegeven.
Mijn eigen ervaring met kdv is ronduit positief en ik denk dat mijn kinderen (nu basisschool) er ook veel aan hebben gehad. Ze zijn door kdv al behoorlijk gesocialiseerd en zelfstandig, zodat de overgang naar de basisschool kleiner is.
Ik weet overigens niet wat je precies met "maatwerk" bedoeld, maar als je kindje speciale zorg nodig heeft zijn daar ook speciale (zorg)kdv's voor met gespecialiseerd personeel.
KDV, we hebben in 2001/2002 noodgedwongen een gastouder gehad omdat er in de kinderopvang geen plek was. Ik vond het maar niets. Dan was zij ziek of een kind van haar en dan zat je meteen zonder opvang. Er werd weinig met de kinderen gedaan (maar dat is GO afhankelijk natuurlijk).
Ik heb de kinderen (alle vijf) met alle plezier naar een kdv gebracht. Vaste leidsters vind ik wel belangrijk daarin. Dat was hier ook zo. Er waren geen vaste bedtijden dus kinderen gingen slapen wanneer ze dat nodig hadden. Ze mochten ook slapen in lutjepotjes, campingbedjes, gewoon ledikantje, kinderwagen enz. Mijn kinderen lagen graag in een lutjepotje.
Bij kleuter hadden we in eerste instantie een gastouder. Dat werd een ramp. Toen hij 8 maanden was zijn we overgestapt naar kleinschalig kinderdagverblijf. Beste keuze.
Wel is kdv iets gegroeid en minder flexibel. Eerst konden we alle mogelijke breng en haaltijden kiezen. Dat werd toen vaste dagdelen qua tijden en momenteel is het enkel hele dagen voor nieuwe kinderen.
Wat me ook niet aanstaat aan een gastouder is dat je niet weet wie er allemaal over de vloer komen. Dan kun je de gastouder vertrouwen, maar je hebt geen idee van haar netwerk.
Ook qua professionaliteit vind ik een gastouder minder, ze hebben niet de 4 jarige opleiding gevolgd, maar alleen een korte cursus.
En ze staan er alleen voor, dus als er bijvoorbeeld met 1 kind iets aan de hand is, dan is er niemand die de rest van de kinderen kan opvangen.
Mijn ervaring is dat 1 jaar een heel moeilijke leeftijd is om te wennen. Meerdere keren meegemaakt. Jonger naar het kdv/gastouder gaat vaak veel beter.
Met 1 jaar komen ze in de eenkennigheids fase en krijgen ze last van verlatingsangst.
Soms gebeurt het ook als kind al een tijdje gaat dat ze er opeens last van krijgen.
Maar als kinderen op deze leeftijd opeens van hele dagen thuis bij mama naar 1 of meerdere dagen kdv gaan dan zie je dat ze vaak echt lang moeten wennen.
Ik kan me voorstellen dat jonger brengen tegen je gevoel in gaat maar je doet je kind er waarschijnlijk meer plezier mee. Soms duurde het weken tot een kindje gewend was. Heel zielig soms.
Julali schreef op 19-07-2021 om 13:12:
Wat me ook niet aanstaat aan een gastouder is dat je niet weet wie er allemaal over de vloer komen. Dan kun je de gastouder vertrouwen, maar je hebt geen idee van haar netwerk.
Ook qua professionaliteit vind ik een gastouder minder, ze hebben niet de 4 jarige opleiding gevolgd, maar alleen een korte cursus.
En ze staan er alleen voor, dus als er bijvoorbeeld met 1 kind iets aan de hand is, dan is er niemand die de rest van de kinderen kan opvangen.
Dat geldt niet voor alle gastouders. Er zijn ook gastouders, zoals ik was, die wel een meerjarige mbo 4 of hoger hebben gevolgd.
Maar dat kun je natuurlijk ook navragen. Ik zou ook liever naar iemand brengen met een volledig opleiding dan alleen een cursus gastouder.
Gastouders hebben wel verplichte achterwacht. Dus als er wat met een kind is komt de achterwacht om de andere kinderen op te vangen. Maar ja dat kan zelfs de buurvrouw zijn. De achterwacht hoeft geen opleiding te hebben en ook een VOG. Dus of je daar nu heel blij van wordt...maar er is wel achterwacht.
PinkFlower schreef op 19-07-2021 om 13:28:
Mijn ervaring is dat 1 jaar een heel moeilijke leeftijd is om te wennen. Meerdere keren meegemaakt. Jonger naar het kdv/gastouder gaat vaak veel beter.
Met 1 jaar komen ze in de eenkennigheids fase en krijgen ze last van verlatingsangst.
Soms gebeurt het ook als kind al een tijdje gaat dat ze er opeens last van krijgen.
Maar als kinderen op deze leeftijd opeens van hele dagen thuis bij mama naar 1 of meerdere dagen kdv gaan dan zie je dat ze vaak echt lang moeten wennen.
Ik kan me voorstellen dat jonger brengen tegen je gevoel in gaat maar je doet je kind er waarschijnlijk meer plezier mee. Soms duurde het weken tot een kindje gewend was. Heel zielig soms.
Die eenkennigheidsfase begint al te komen (9 maanden) 
Voor die tijd laten wennen ergens is dus al geen optie meer helaas. Bij grootouders gaat gelukkig wel heel goed. Wat is jouw ervaring op welke (latere) leeftijd het weer wel 'makkelijker' wordt?
De gastouder die ik had, had trouwens ook eigen kinderen thuis en was er volgens mij mee begonnen om meer thuis bij haar kinderen te zijn. Als ik ooit nog een gastouder zou kiezen, zou het zonder eigen kinderen zijn.
Voor ons was de heilige graal oppas aan huis, maar dat kost echt klauwen met geld als je maar één kind hebt. Toen wij er dus nog maar eentje hadden ging die naar het kdv. In het begin was dat even zoeken, soms haalden we hem op en dan lag hij in de box te brullen terwijl de leidsters met andere kinderen bezig waren. Maar meestal was hij gewoon vrolijk of zat hij bij iemand op de arm. Toen hij wat ouder werd en dat gejank minder werd had hij het supergoed naar zijn zin daar.
Nu hebben we voor onze drie kinderen oppas aan huis en dat is echt super. Ieder kan zijn eigen ritme houden, speelafspraken kunnen gewoon, de oppas heeft zich nog nooit ook maar een dag ziekgemeld. Voor t sociaal gebeuren hebben we de jongste een paar ochtenden op de peuterspeelzaal, een heel fijne combi!