Kat heeft baby gebeten
Hoi allemaal,
Wij hebben twee Maine Coon katers van 6 jaar oud. Ik had ze eerst zelf voordat mijn vriend/man bij mij kwam wonen en één van de twee katers (Spencer, van 11kg) had daar in het begin heel veel moeite mee. Hij krapte en beet mijn man en was heel erg jaloers. Inmiddels zijn het de beste vrienden en verruilt hij mijn schoot het liefste voor die van mijn man.
Met de komst van ons zoontje hadden de katten het in het begin heel erg moeilijk. Want minder aandacht voor hen. Maar de kleinste van de twee (Flynn) is echt super lief. Hij komt ons zoontje troosten als hij huilt en gaat vaak naast hem liggen. Ook mag ons zoontje hem “aaien” en als hij het beu is loopt hij gewoon weg. Spencer daarentegen is een ander verhaal. Die moet van kinderen sowieso niet veel hebben en verstopt zich altijd tot ze weg zijn. Als ik of anderen hem op zo’n moment zouden willen aaien bijt hij. Ik vraag alle visite dus om hem met rust te laten.
Ik zat gisteren op de bank en ons zoontje lag bij mij op schoot. Spencer wilde ook op schoot en kwam zelf tegen ons zoontje zijn benen aanliggen. Ons zoontje trappelde af en toe met zijn voeten maar Spencer deed niets. Tot 15 minuten laten mijn zoontje (ik denk te hard of op de verkeerde plek) trapte toen beet Spencer hem ineens in de voet. Hard genoeg dat er bloed was. Ik schrok me een ongeluk! Vorige week liep Spencer langs en wilde mijn zoontje Spencer vastpakken in zijn haren, ik kon hem gelukkig nog net tegenhouden maar ook toen hapte Spencer naar hem.
kunnen jullie mij aub helpen met wat ik nu moet doen? Ik hou heel veel van Spencer, maar ik hou nog meer van mijn zoontje en ik wil dat ze beide veilig zijn. Als mijn zoontje straks kan kruipen en de kat loopt langs weet ik niet of ik altijd snel genoeg ben om te voorkomen dat hij Spencer aanraakt….en die gedachte beangstigt mij.
Index224 schreef op 04-03-2023 om 18:58:
[..]
Oh mijn hond heeft nog nooit aangevallen. Tenminste, ik heb een vermoeden dat je mij bedoelt.
Nee, waarschijnlijk bedoelde ze baasjes als die van de hond die de zoon van decembermama aanviel 'omdat hij rende' en die van de hond die gingergirl behoorlijk verwondde 'omdat haar staart triggerde'.
Als je beest (of kind) de onbedwingbare neiging heeft om mensen aan te vallen om dergelijke volstrekt normale gedragingen, dan mag je dat gewoon niet bij andere mensen neerleggen.
Decembermamma schreef op 04-03-2023 om 15:54:
[..]
Nou precies ik ben zo blij dat de tante van mijn zoon en mijn buurvrouw (beiden hondeneigenaren) met ons meedenken ivm de angst voor honden van mijn zoon. Die angst is overigens ontstaan door diverse indiceren met honden waarbij de eigenaren de beesten niet in de hand hadden en mijn zoon geen enkele plausibele aanleiding gaf. (rennen over een winkelplein, stilstaand wachten voor de lift (3x))
Decembermamma, zoek hulp voor de angst van je zoon. Ik werk met iemand die kinderen traint om hun angst voor honden te overwinnen. Het is belangrijk om daar goede hulp bij te hebben. Niet als doel dat je zoon dol wordt op honden, of ook een hond wil, maar dat ie zich op z'n gemak voelt met een hond in de buurt. En daar verder niets mee moet.
En het zal je verbazen; maar zelden komt de angst voor honden door een incident.
MamaE schreef op 04-03-2023 om 19:03:
[..]
Nee, waarschijnlijk bedoelde ze baasjes als die van de hond die de zoon van decembermama aanviel 'omdat hij rende' en die van de hond die gingergirl behoorlijk verwondde 'omdat haar staart triggerde'.
Als je beest (of kind) de onbedwingbare neiging heeft om mensen aan te vallen om dergelijke volstrekt normale gedragingen, dan mag je dat gewoon niet bij andere mensen neerleggen.
Precies, die bedoelde ik.
Index224 schreef op 04-03-2023 om 19:07:
[..]
Decembermamma, zoek hulp voor de angst van je zoon. Ik werk met iemand die kinderen traint om hun angst voor honden te overwinnen. Het is belangrijk om daar goede hulp bij te hebben. Niet als doel dat je zoon dol wordt op honden, of ook een hond wil, maar dat ie zich op z'n gemak voelt met een hond in de buurt. En daar verder niets mee moet.
En het zal je verbazen; maar zelden komt de angst voor honden door een incident.
Hier was het echt de incidenten hoor, want voor de incidenten was hij nog druk aan het spelen met de herdershonden van schoonzus. We zijn nu al hele stappen aan het maken met de buurhond en de honden van zijn tante dus zijn op de goede weg.
Tatemae schreef op 04-03-2023 om 16:05:
onze lieve hond uit mijn ouderlijk huis. Een onwijze kindervriend, en ineens uit het niets maakte hij een hapbeweging naar de buurjongen, die gewoon langs liep. Alle alarmsignalen gingen bij ons aan, en de volgende dag naar de dierenarts gegaan. Die constateerde een hersentumor, en we hebben hem om die reden direct laten inslapen.
Het is mij altijd bijgebleven, de meeste honden en katten laten van te voren signalen zien. Maar sommige dus ook niet, vanwege trauma, ziekte of tumoren.
Zo heeft mijn schoonzus haar hond mijn schoonmoeder (die haar hele leven lang honden had) gebeten ook vanuit het niets. De hond is de dag erna door de dierenarts ingeslapen er bleek ook iets bij de hersenen te zitten.
Philou schreef op 04-03-2023 om 13:55:
[..]
Dit is niet waar. Ik heb hier juist heel goede ervaringen met feliway, van vuurwerk tot het introduceren van nieuwe huisdieren. Maar misschien helpt KGA ook. Als een telefoonnummer niet mag, dan het adres van de site zelf?
https://kattengedragstherapie.nl/
alstublieft
Bedankt voor jullie reacties. Even nogmaals ter verduidelijking: in reken het Spencer ook niet aan dat hij mijn zoontje beet, want in snap de natuurlijke reactie. Overigens lag hij twee seconden daarvoor gewoon te slapen of althans rustig met zijn ogen dicht, ondanks het getrappel. dus signalen dat hij ging bijten waren en toen niet. die signalen herken ik altijd heel goed bij mijn katten en ik waarschuw bezoekers er ook voor. De katten komen uit zichzelf als ze willen en anders moeten ze met rust worden gelaten.
Dit was ook niet de eerste keer dat Spencer en mijn zoontje samen op schoot lagen. Maar nu mij zoontje wat ouder is en dus ook harder kan trappelen of meer naar dingen grijpt kiest Spencer ervoor om te bijten en te blijven waar hij is, terwijl Flynn dan liever gewoon wegloopt. En zoals ook al gezegd, ik kan nooit altijd 100% voorkomen dat Spencer en mijn zoontje elkaar niet tegenkomen in huis. Als Spencer langsloopt en mijn zoontje grijpt hem bijvoorbeeld bij zijn staart, tuurlijk snap ik dan dat Spencer bijt, maar aan begrip heb ik niks als mijn zoontje vervolgens voor de rest van zijn leven een litteken in zijn gezicht heeft…en mijn zoontje leren dat hij van de katten af moet blijven ga ik hem uiteraard leren, maar daar is hij nu nog te jong voor.
het is echt een duivels dilemma. Ik hou van Spencer en wil hem niet kwijt, maar ik vergeef het mezelf nooit als dat ten koste gaat van mijn zoontje.
Met alle respect dat het natuurlijk voor jou een vreselijke rotsituatie is, maar het is geen duivels dilemma. Mijns inziens is er namelijk helemaal geen sprake van een dilemma; je kind gaat boven je kat, dus voor de kat moet een andere plek gezocht worden.
Prillewits schreef op 04-03-2023 om 16:41:
[..]
Nee, je hebt gewoon geluk gehad. Bij de dieren ambulance hebben meerdere mensen aan en infuus gehangen omdat een kattenbeet toch niet voldoende schoon gemaakt was en alsnog ging ontsteken, een kattenbeet sluit ook heel snel weer en dan zit het vuil opgesloten. Een beet is anders dan een krab.
Er valt ook wel eens een glazenwasser van 20 m hoog in een boom zonder een schrammetje maar toch raad ik dat ook niet aan
Dan heb ik wel tientallen keren geluk gehad :p
Marie24 schreef op 05-03-2023 om 08:53:
[..]
Dan heb ik wel tientallen keren geluk gehad :p
Dat is heel mooi! Ik weet van iemand die uiteindelijk een jaar na de beet van een kat er toch aan is overleden.
Poezie schreef op 04-03-2023 om 16:42:
[..]
Nou, dat lijkt me niet hoor.
Zal ik je hun telefoonnummer geven?
Prillewits schreef op 05-03-2023 om 12:33:
[..]
Zal ik je hun telefoonnummer geven?
Een mens aan het infuus in een Dierenambulance? Nee, dat geloof ik niet.
Poezie schreef op 05-03-2023 om 13:02:
[..]
Een mens aan het infuus in een Dierenambulance? Nee, dat geloof ik niet.
Mensen die bij de dieren ambulance werken (en daardoor wel eens in aanraking komen met minder vriendelijke katten) en aan het infuus moesten omdat de wond zo ontstoken was dat het niet meer met een gewone kuur onder controle te krijgen was. Zo duidelijk?
Prillewits schreef op 05-03-2023 om 13:13:
[..]
Mensen die bij de dieren ambulance werken (en daardoor wel eens in aanraking komen met minder vriendelijke katten) en aan het infuus moesten omdat de wond zo ontstoken was dat het niet meer met een gewone kuur onder controle te krijgen was. Zo duidelijk?
Aha, je bedoelt medewerkers van de dierenambulance.
Ik had een hele lieve kater, die je helaas continu in de gaten moest houden. Uit het niets kon hij te voorschijn komen en bijten. En toch was het de liefste kat die ik ooit heb gehad. Hij was niet te lezen, ook niet door de kattengedragsdeskundige of dierenarts. Door deze ervaring weet ik dat deze kat niet zomaar te herplaatsen is... maar ik zou hem nooit bij kleine kinderen laten.