Hoe doe je co-ouderschap in een regenbooggezin in de baby tijd?

Misschien kan de moeder tijdelijk bij jullie intrekken? 

Misschien zijn er leuke tips te vinden in de podcast van Co&Zo? Hun leven lijkt erg op jullie gewenste situatie, zo te lezen. Zelf geen ervaring dus daar kan ik je niet mee helpen. 
Spannende tijd voor jullie!

Mijn partner komt uit exact deze situatie. Omdat ik pas later in beeld kwam ga ik niet alle details kennen maar ik kan je wel redelijk wat info geven. 
Vanaf het begin af aan hebben mijn partner en het homokoppel alles wettelijk vastgelegd (co-ouderschap, opening kindrekening waarop kindergeld wordt gestort, concrete afspraken over in welke mate je zelfstandig beslissingen mag nemen over het kind, etc.)
Na de geboorte is mijn partner regelmatig gaan logeren bij het koppel omwille van de borstvoeding. 
Na drie maanden is de volledige co-ouderschap begonnen (ook omdat zij toen weer moest beginnen werken). 
Toen ik haar leerde kennen was stiefzoon vier en verliep het co-ouderschap eigenlijk zoals bij gewoon gescheiden koppels. 

Wel wil ik je meegeven dat hoeveel je op voorhand ook met elkaar praat over de toekomst, je nooit weet hoe het ouderschap zal verlopen. In ons geval was het voor beide het eerste kind en op het moment dat ik partner leerde kennen verliep het contact met de papa's al op gespannen voet. Ondertussen is stiefzoon 11 en is er eigenlijk quasi geen contact meer tussen beide gezinnen. Er worden soms wel berichten gewisseld, maar het contact irl met de biologische vader is max. 1 keer per maand, zijn partner spreekt amper tegen ons. 

Als ik de voorbije jaren met mijn partner het hierover had, heeft ze al verschillende keren aangegeven dat ze er niet meer aan zou beginnen. Niet alleen door het contact met de papa's maar ook omdat ze onderschat heeft hoe zwaar het gemis bij co-ouderschap zou zijn die eerste jaren. 
Zelf heeft stiefzoon een beperking waardoor hij ook mentaal op sommige vlakken wat achterloopt, dus nu komen ook pas de vragen waarom mama en papa niet samenwonen zoals bij de andere kindjes.

Besef in ieder geval goed dat jullie aan een uiterst complexe situatie beginnen en heel persoonlijk zou ik eerder adviseren om de piste van adoptie of draagmoederschap te bekijken, zodat het kind zijn leven al niet moet starten in co-ouderschap. 

ps: geen idee hoe dit wettelijk in Nederland geregeld is, maar hier heeft de partner van de vader geen enkel recht op het kind. Dus mocht ooit hun relatie afspringen is hij ook direct zijn stiefzoon kwijt. 

Willen de moeder en allebei de vaders alle drie een volledige ouder rol gaan spelen? Of gaat de moeder als draagmoeder functioneren en de vaders een volledige ouderrol? Of nog anders? Ik denk dat je die vraag eerst heel duidelijk moet hebben voordat je over hechting gaat denken. 

Ik ben zelf de inwonende peettante van een nu zesjarige. Vanaf dat hij geboren werd woonde ik in het huis naast hem, vanaf dat hij 18 maanden was woonde ik in hetzelfde huis. Hij heeft een moeder en een vader die in hetzelfde huis wonen. Hechting kan heel goed gaan als je niet vlak bij elkaar woont maar is echt duizend maal makkelijker als je naast elkaar of bij elkaar woont. 

Als iedereen dus een volledige ouder rol wil gaan spelen zou ik bij elkaar gaan wonen, zeker de eerste drie jaar. 

Hou er wel rekening mee dat maar 2 personen de biologische en juridische ouders van het kind kunnen zijn. Er is dus altijd een 3e (of soms 4e) partner die feitelijk niets is van het kind. Er zijn situaties bekend waarbij stellen uit elkaar gaan en dan dan kan dat zomaar betekenen dat "jouw" kind uit je leven verdwijnt. 

Daarnaast heeft zeker een baby in het eerste jaar echt zijn moeder nodig. En zit die moeder nog vol hormonen. Het kind in dat stadium langdurig afstaan aan 2 anderen kan in de praktijk heel heftig zijn. Zeker als jullie niet vlakbij elkaar wonen. 

Ik begrijp de overwegingen als man. Maar zou hier als vrouw echt nooit aan kunnen beginnen. 

Wat betreft het ouderschapsplan. Je maakt nu een plan voor de komende 18 jaar. Dat is niet te voorzien. Zoveel kan er gebeuren. Zit je werkelijk te wachten op 4 personen en meningen die zich met 1 kind gaan bemoeien? 

In Nederland heeft een kind juridisch maximaal twee ouders. De biologische moeder is in principe altijd de juridische ouder bij de geboorte, tenzij jullie het kind achteraf adopteren. Maar dat is een heel proces.

Bij borstvoeding is de nabijheid van de moeder belangrijk. Hoe ver wonen jullie uit elkaar? Ook bij co-ouderschap moet de afstand overbrugbaar zijn voor dingen als school, spelen met vriendjes, sportclubjes etc. 

Met zijn drieën in een huis wonen, klinkt mooi maar dat vergt wel heel veel van jullie als je geen relatie hebt met elkaar. Dat zou ik zelf nooit doen. 

ken je het insta-account regenboogverkenners: https://instagram.com/regenboogverkenners?igshid=NzZhOTFlYzFmZQ==

Zijn nog niet zolang actief, maar verzamelen informatieve en vermakende tips voor (aanstaande) regenboogfamilies. Misschien een interessante bron. 

Ik snap dat veel mensen in eerste instantie zeggen dat ze hier niet voor zouden kiezen, maar als je zelf minder alternatieven hebt, ziet de wereld er soms toch anders uit. Ik heb het om me heen goed en minder goed zien werken. Net als “traditionele” gezinnen. Goed om te zien dat jullie het serieus nemen. 
O Enneh… meer als vermaak dan inhoudelijke tip, maar jullie hebben de serie dertigers gezien? Zonder al te veel te spoilen kan ik vast wel zeggen dat daar een soort gelijke constructie wordt overwogen. Misschien ook fijn om te kijken (en verder vind ik het een leuke serie). 

Beertjelief schreef op 13-10-2023 om 16:55:

[..]

Zeker niet, het is juridisch maximaal 4 ouders, dat heet meervoudig ouderschap en is er juist voor oa de regenbooggezinnen.
(Wel nog met haken en ogen, maar zomaar afstand moeten doen en weggehaald, dat is gelukkig niet meer)

Ik heb verder geen tips voor je TO, wilde bovenstaande alleen even rechtzetten na de laatste 2 reacties
Veel succes gewenst! Spannende tijden 😊

Kun je dit met een bron onderbouwen? Ik kan een heleboel vinden van mensen die daarvoor pleiten maar niet dat het in de praktijk al mogelijk is.

vanuit het kind gezien is co ouderschap natuurlijk niet wenselijk. Ook erg afhankelijk van het kind of dit überhaupt haalbaar is.
Maar is het een idee om te gaan kijken of jullie met zijn drieën een groter huis of boerderij achtig iets kunnen kopen en die dan opsplitsen? Dan woon je bij elkaar, maar met eigen woongedeelte voor je eigen privacy? Dat lijkt mij vanuit het kind en ook voor het gezinsgevoel het meest wenselijke. Ook vanuit praktisch oogpunt bekeken. En vanuit het kind gezien de meest wenselijke situatie.

Qua hechting kangaroeen. Dat doen vaders na de geboorte