"helmpje"

hij kan wel gewoon "de andere kant" op zonder moeite overigens, het is gewoon dat de ene kant nu lekkerder ligt dan de andere kant....

Babysleep

Allebei mijn kinderen hebben een voorkeurshouding gehad en ook allebei een afplatting. Bij de oudste zijn wij voor een helmpje gegaan. Die was na 2 dagen al af, want dochter kreeg er hele nare open plekken van op haar hoofd. Een helmpje is geen kattepis. Daarbij hadden wij zo links en rechts al het een en ander gelezen over wat een helmpje zou kunnen veroorzaken, onze huisarts was geen voorstander en dus hadden wij het zo bekeken. Bij dochter is de "forse" afplatting in de loop de jaren gewoon verdwenen.
Zoon werd bijna 3 jaar geleden geboren en bij hem zagen we het ook gebeuren. En voor hem hebben we na 2 maanden een babysleep gekocht. En dat deed wonderen.
Bij beide kinderen was het zo dat ze gewoon graag op de achterkant van hun hoofd sliepen en daar ook niet in te corrigeren waren. Met de babysleep was het hoofdje binnen een paar weken weer gewoon.

Dendy

Nog even....

ook bij 1e zoon is het hoofd goed gekmen, wat we bij miniman wel nu al zien is dat er vervorming in zijn aangezicht komt, dat is de reden dat we aan de bel trekken. Eerste zoon heeft dat nooit gehad en is voorzien van een dikke bos haar wat lang is dus het minimale wat over is zie je niet meer. Bij zoon 2 zie je het ook aan de voorkant....hadden jouw kinderen dat ook en is dat nog redelijk goed gekomen?

Nee

Ik bedoel echt de babysleep. Dit is een soort driehoekskussen waarin je je kind op de zij laat slapen. Google even op babysleep zijligkussen, dan zie je wat ik bedoel.
Ik begrijp dat de fysio zegt dat als het hoofd overdag niet op de platte kant ligt het wel goed komt? Of begrijp ik je verkeerd?
Ik vind het wel logisch klinken. Als je zoon overdag op zijn zij gedwongen wordt of onder toezicht op zijn buik slaapt, dat deukt dat hoofd snel genoeg uit en dan krijg je vanzelf dat hij 's nachts ook niet meer op die platte plek blijft liggen.
Ik begrijp je zorg goed hoor. Zeker bij onze oudste wisten wij echt niet goed wat te doen. Gevoelsmatig dachten we dat het vanzelf wel goed kwam, maar je krijgt zoveel commentaar erop en tips over helmpjes enzo, dat je bang wordt dat als je niets doet het nooit meer goed komt en je kind voor de rest van zijn leven mismaakt is ofzo.
Bij onze dochter kwam het vanzelf goed en die was echt heel plat hoor. Vlak achter haar oortjes begon haar achterhoofd al. Tussen haar en haar broertje zit 6 jaar en dat was genoeg tijd om te zien dat het vanzelf hersteld. Bij zoon hebben we buiten de babysleep ons helemaal niet druk gemaakt.

Dendy

Re: nog even

Mijn kinderen hadden een keurig rechte afplatting aan de achterkant. Ik heb aan de voorkant nooit iets gezien.
Als er echt een vervorming in het gezicht komt, betekend dat dat hij echt een scheef hoofd krijgt. Wat ik daarmee zou doen weet ik ook niet. Je aangezicht is wel belangrijk natuurlijk.
Ik heb trouwens wel veel goeds gehoord over de osteopaat. Die schijnen veel te kunnen met kinderen met een voorkeurshouding. Hier op het forum kan je daar ook veel over vinden.

Dendy

Ervaring

Hoi 100% mama

Hoe oud is je zoontje nu?
Ik heb hier ook ervaring. Dochter was 7 weken toen we de voorkeurshouding ontdekten en vanaf week 8 (vrijwel direct dus na ontdekking) hebben we wekelijks fysiotherapie gehad tot een maand of 4, 5. De voorkeurshouding is daarmee verdwenen. Ze gaf veel tips over hoe vaste momenten in te bouwen om er voor te zorgen dat die houding er uit gaat (bijv. hoe we haar neer moesten leggen bij het verschonen, waar we speeltjes moesten neerleggen). Ik legde haar vaak op haar zij in de kinderwagen met een handoekrol er voor en er achter zodat ze niet om kon rollen. En natuurlijk altijd in het zicht. WE leenden een zijligkussen waar we in de box veel gebruik van maakten. Ze waarschuwde ons wel dat de kans groot was dat het niet voldoende was om de afplatting tegen te gaan en dat bleek ook zo. Zij heeft de eerste meting gedaan en ons doorverwezen naar de kinderarts (routing geloof ik huisarts - kinderarts). Deze heeft haar met 5 maanden gezien en ons doorverwezen naar het ziekenhuis in Tilburg, waar ze gespecialiseerd zijn in die helmpjes (was niet het dichtsbije ziekenhuis, maar wel waar zij naar doorverwezen). Maand later daar een afspraak (6 maanden), gelijk geconcludeerd dat een helmpje nodig was en we konden gelijk door naar LIVIT voor het aanmeten van een helmpje. Ze maken dan een soort van gipsafdruk van het hoofdje en dat gebruiken ze om de helm te maken. Maand later is hij aangemeten, dus ze was toen 7 maanden. Kortom, bij ons ging er nog 2 maanden overheen tussen het doorverwijzen (tijdig) en het daadwerkelijke opzetten van het helmpje. De afplatting, die heel fors was, is niet volledig weg, maar je ziet er weinig van (lang haar) en ze is niet scheef in haar gezicht of zo. Van tevoren zag ik erg tegenop, vanwege foto's en zo, ik vond het zielig en met knuffelen en dergelijke. maar ze heeft er weinig last van gehad en de periode is kort. Wees wel alert op 'doorligplekken'. als het hoofd groeit en de helm dus kleiner wordt, dan kan je plekken krijgen waar het gaat schuren. Wij hebben dat ook gehad, nadat ze het helmpje 6-8 weken had en toen kon ze hem een periode niet dragen omdat de plek eerst weer dicht moest. Hij is toen ook weer ruimer gemaakt (er zijn laagjes die uitkunnen). De eerste periode vond ik het makkelijkst, later werd ze groter, zat de helm ruimer en wilde ze hem niet meer op, dus met name 's nachts schoof ze hem af. We hadden enkele controle afspraken bij LIVIT en na 3 maanden bij de arts in het ziekenhuis. Die constateerde toen een enorme verbetering. Ze meten de diagonalen van het hoofd in cm, die waren bij ons bij de start: 12 en 15 cm (moeten ongeveer gelijk zijn!!) en na die 3 maanden helmtherapie (met nog ongeveer 2-3 weken eraf vanwege die plek) was dat geworden: 14 en 15 cm. Nog misschien een randje geval, maar zij had dus een enorme afplatting. Wij zijn dus zeer tevreden over het resultaat.

Ik weet dus niet of het al eerder kan / mag. Maar dit zijn zo wat ervaringen. Als je meer wilt weten, dan hoor ik het wel.

Succes, Lynn

Fijn die info!

Zowel de "negatieve" als de "positieve" reactie's. Het is natuurlijk eerst afwachten of hij in aanmerking komt voor deze therapie. Zoals ik het nu begrijp zal hij een afwijking van 110% of meer moeten hebben om in "aanmerking" te komen. We zullen dus eerst het consult bij de kinderarts moeten afwachten. Miniman is nu 4 maanden en dus gelukkig "op tijd" om te kunnen bepalen welke therapie werkt. Voor nu lopen we met hem bij een kinderfysio. Een bezoek aan een osteopaat hebben we gehad, echter is er niets mis met zijn mobiliteit, maar gaat het om "gewoonte gedrag" wat de afplatting maakt (het ligt lekkerder). Omdat we weerstand merken met de oefeningen die we doen en het continue letten op onze houding naar hem toe hebben we besloten hem verder te laten onderzoeken. Komt ook voort uit he feit dat we, en dat is misschien niet helemaal eerlijk omdat het wellicht door de weerstand komt, niet echt een "band" met de fysio krijgen. Lastig uit te leggen, maar als ik kijk naar 1e zoon die door het Kiss-syndroom deze "afwijking" had (overigens bij dezelfde kinderfysio praktijk omdat we er maar 1 hebben hier) hadden we meer het gevoel dat de fysiotherapeut "wat deed" met hem (moeilijk uitleggen gevoel...). Deze fysio wilde in eerste instantie 1x per 2 weken terwijl we met 1e zoon (die in mindere mate de afplatting had en geen weerstand bood) 2x per week therapie hadden. Nu gaan we 1x per week en als het rot uitkomt omdat haar agenda vol is 1x per 2 weken. In ieder geval gaan we proberen via het JKZ de fysio te volgen (zoon 1 heeft vanwege zwakke blaas fysio in het JKZ).

@Kari: ik heb over je posting nagedacht en je hebt gelijk dat ik niemand ken waarvan ik die gedachte heb. Komt natuurlijk ook voort uit het feit dat er pas enkele jaren geadviseerd wordt ivm wiegendood de kinderen op hun rug te laten slapen. In "mijn tijd" sliepen we awisselend op de zij waarna de buik kwam. Deze vergelijking is dus niet helemaal reeel te noemen van "toen" en "nu". Wel heb je vor nu gelijk in het cosmetische gedeelte hoewel daar u ook langzaam wat verandering in lijkt te komen en dat het weldegelijk medisch gezien consequentie's heeft. Daarin zijn nu vollop onderzoeken alleen nog te kort om stavende bewijzen te geven. En dat maakt het dus wat lastig een beslissing te maken als die gemaakt moet worden, begrijp je?

Al met al denen we zeker niet licht over de helm therapie, zoals ik het begrijp is het loeizwaar vol te hoden zeker emotioneel gezien. We kunnen heel hard zeggen "wat moet dat moet" en dat is ook wel zo, maar emotioneel baal je ervan als een stekker, kijkt iedereen naar je (en niet omdatje zo'n schattig uitzien kind hebt) en heb je het gevoel dat je misschien niet hard geoefend hebt het op de natuurlijke manier goed te laten komen. Goed, we zullen eerst de KA moeten afwachten, maar door jullie zijn we weer wat wijzer, bedankt hiervoor!

100% mama

Kinderfysiotherapeuten kunnen je prima helpen met tips en voorbeelden van oefeningen om de dagelijkse gang van zaken (voeden, slapen, spelen, dragen) zo optimaal mogelijk te maken voor een evenwichtige groei van het hoofd. Maar eigenlijk maakt het niet uit of je 2 x per week gaat of 1 x per 2 weken. Het gaat er om wat je de zelf hele dag thuis doet, dat half uurtje ofzo bij de fysio zal het verschil niet maken. Als het oefenen moeilijk is kan meer hulp daarbij (en zeker hulp met een "klik") natuurlijk wel fijn zijn, dat helpt de motivatie om het vol te houden.
"In "mijn tijd" sliepen we awisselend op de zij waarna de buik kwam." Buiklig is in de jaren 80 heel populair geweest. Maar daarvoor was dat niet zo, hoe kinderen sliepen wisselde nogal. Er zijn tijden en culturen dat kinderen stijf ingepakt werden en geen kant op konden, zonder aandacht voor wisselligging. Ook bij die generatie en die groepen zie je geen overmaat aan rare hoofden. De natuur lost gelukkig veel op.
Ik ben heus niet tegen een helm hoor. Ik reageer alleen maar op het idee dat een helm nódig zou zijn en dat is hij niet. Bij de keus voor een helm hoort aangeprate(?)vermeende noodzaak geen rol te spelen.
"dat het weldegelijk medisch gezien consequentie's heeft. Daarin zijn nu vollop onderzoeken" die ken ik niet, maar misschien loop ik achter? Kun jij me vertellen welke medische consequentie er kan zijn?
Kari

Kari

Voor zover ik het begrepen heb, onderzoeken ze nu of een extreme afplatting schade aan de groei van de hersenen (ik meen dat het te maken heeft met de vochtverdeling) geeft. Er is dus tot op heden geen bewijs dat het consequentie's geeft, alleen doordat ik nu weet dat ze dit dus wel degelijk onderzoeken maakt het het lastig om te zeggen "het gaat vanzelf wel weer over" en "het trekt wel weer bij". Snap je mijn "angst", stel nu dat het wel degelijk consequentie's heeft, ik heb het over een extreme afplatting bij zoon, niet een lichte afwijking.....

Je hebt helemaal gelijk dat het gaat om zelf de oefeningen doen, dat doen we ook echt. Op zich gaat het niet om het ontbreken van motivatie, maar ik denk meer om het "mee kijken". Het "samen" gevoel wat ik dus blijkbaar wel nodig heb.

Ik heb iig een lijstje gemaakt met vragen, deels uit jullie ervaringen en opmerkingen om straks voor te leggen aan de kinderarts. En zeker de vraag OF een helm wel nodig is in die zin die jij aangeeft: komt het ook goed door door te gaan zoals we nu bezig zijn, maar dan is het termijn langer (welke op zich niet erg is) of dat toch beter is het eea een beetje "te helpen".

Onderzoek

Toen wij ermee bezig waren waren ze juist aan het onderzoeken of de helm geen schade zou veroorzaken. De constante druk zou bijv. achterstanden bij spraak veroorzaken. Toenertijd werkten 5 kinderartsen ermee.En ik heb toen ook van minstens 5 gelezen die er op tegen waren. Ik vond het toen best onduidelijk.

(

100 % mama

Natuurlijk wil je het beste voor je kind en al deze onderzoeken/ mogelijkheden maken het lastig te kiezen.
Maar dat vond mijn moeder al toen mijn kinderen klein waren :o)

Daarom is het ook lastig te zeggen "wat is wijsheid". Is het helmpje nu "slechter" of is juist geen helmpje "slechter". Als leek is dat lastig te beoordelen en ben je afhankelijk van ervaring. Ik vind ervaring van andere ouders net zo, misschien wel meer, belangrijk als de ervaring van een arts die er denk ik toch heel anders tegen aan kijkt.

"Maar dat vond mijn moeder al toen mijn kinderen klein waren :o)": ehhh, ja.....en? Ik snap niet zo goed welke tonatie hierachter zit....

100 % mama

Sorry dat was niet zo duidelijk :o) Ik bedoel te zeggen dat er steeds meer te kiezen valt, dus dat zuchtte mijn moeder toen ik kleine kinderen had en nu, 20 jaar later is er weer zoveel meer om uit te "kiezen"

Tja

De arts bij ons, dat was dus een arts uit tilburg, waar ze gestart zijn met die helmtherapie, zei bij onze dochter dat hij het hier in elk geval zou adviseren, omdat de afwijking dusdanig fors was dat hij daarvan maar enkele kinderen per jaar zag. Dus ja, bij ons was het inderdaad een esthetische keuze, maar ik vond dat wel degelijk heel belangrijk. Volledig weg is het niet, maar dankzij het lange haar (en het feit dat het dus alleen aan de achterkant is en verder niet), is het goed genoeg goed gekomen.

En emotioneel: weet je, ik vond het toen best heel emotioneel. Zat er echt mee. Nu 3 jaar later denk ik, tjee, waar heb ik het eigenlijk over gehad. Het gaat om een periode van een half jaar. En ja, het is niet supermooi. < Maar goed, het is allemaal te overzien

De arts legde het overigens verder nog uit bij ons dat de druk dus niks deed, ze hadden er geen last van, maar dat doordat het hoofd nog zoveel groeit in die periode, en die helm op is, het hoofd daarheen groeit waar nog ruimte is, en dat is dus, door de helm, aan de kant van de afplatting. Verdere onderzoeken ken ik ook niet, maar als ik naar ons kind kijk zie ik in elk geval niks van problemen met taal/ spraak (integendeel, hield ze af en toe haar mond maar eens... )

Succes in elk geval, je bent er vlot bij. Weet je en sommige dingen kan je makkelijk inbouwen, gewoon door hem van de ' juiste' kant te benaderen, door het verschonen altijd zo te doen dat hij naar je moet kijken met zijn niet-voorkeurshouding. Dat is toch best een paar keer per dag, zonder dat je gericht oefeningen doet. En tja, al is het leuk (hier ook drama geweest), soms moet het gewoon. Hier was het zelfs zo erg, dat de spier opgerekt moest worden. We moesten van de fysio op een gegeven moment een oefening doen 3 keer per dag of zo, waarbij we haar nek heel voorzichtig die kant op draaiden die dus 'niet lekker zat', haar niet voorkeurshouding kant, en dat dan 10 tellen vasthouden. Krijsen dat ze deed bij de eerste paar keer. Zodra je los liet, was het over. En vervolgens hielp het wel, want na twee weken oefenen, hoefde ze niet meer te huilen (het was dus niet heel hard he, zo ontaard waren we niet...)

Succes hoor, tis best een lastig proces.

Lynn

Ik ben blij

met jullie reactie's!

"Sorry dat was niet zo duidelijk :o) Ik bedoel te zeggen dat er steeds meer te kiezen valt, dus dat zuchtte mijn moeder toen ik kleine kinderen had en nu, 20 jaar later is er weer zoveel meer om uit te "kiezen"" Dank je voor je uitleg, je verhaal kn namelijk 2 kanten op (van deze tot het mens zeur niet zo) dus vandaar dat ik het even vroeg!

Vooralsnog blijven we oefenen, oefenen en oefenen. Ik weet niet wat de norm is, de fysio doet er vaag over, de cb arts zegt dat er wel degelijk door een ka naar gekeken moet worden. Ook de ha vanochtend (ventje is behoorlijk ziek) vond het verstandig de ka te laten beoordelen. Goed, volgende week, tenminste als het ventje beter is....(longinfectie en virale infectie op zijn bovenste luchtwegen, zucht....)

Fijn

dat alle reacties je helpen je gedachten te ordenen. Oefenen, oefenen, oefenen is nooit verkeerd! Maar wat "de norm" is, tja...omdat het om een cosmetische afweging gaat is die niet zo keihard. Wanneer zijn oren zo afstaand dat ze rechter gezet moeten worden? Dat zal per persoon verschillen.
Er is wel een soort overeenstemming tussen fysio's en KA's over wanneer een kind (nog) niet in aanmerking komt voor een helm. Maar ook dat is een beetje arbitrair natuurlijk.
Als HA en cb vinden dat er wel degelijk een KA naar moet kijken is dat misschien omdat ze zeker willen weten dat de scheefheid door zijn voorkeur komt en niet door iets anders? Beterschap met de infecties!
Kari

100% mama

Wat zie je precies voor afwijking ontstaan aan de voorkant van je zoontjes hoofd?

Chris

Chris

Je ziet zijn ene oor duidelijk hoger zitten dan zijn andere oor en ook zijn ehh, hoe schrijf je dat....voorhoofd is aan 1 kant iets hoger dan de andere kant. Achterhoofd is daar behoorlijk plat...leg ik het zo goed uit?

Overigens, heb ik het idee dat het ineens beter gaat! Ok, miniman is goed ziek en benauwd dus dat zal een rol spelen in zijn "slappe" houding, maar ik maak in dit geval even gebruik van de situatie....ontaarde moeder he, hihi

Ik snap het. Als je bij de kinderarts bent zou ik hem voor de zekerheid toch even vragen of hij kan uitsluiten dat de afplatting het gevolg is van een voortijdige sluiting van de schedelnaad van het achterhoofd (craniosynostose). Dit komt echt heel zelden voor dus het is niet waarschijnlijk dat je zoon dit heeft (vooral ook omdat je oudste die afplatting ook had) maar ik wilde je het toch even noemen.

Succes met je mannetje!

Chris