Grootouder met 2 honden laten babysitten tweewekelijks

Ik kan nergens uit opmaken dat er sprake is van een onveilige situatie...

Kimdekim schreef op 11-05-2023 om 16:48:

[..]

Nou ik ben het er niet helemaal mee eens. Ja als de een het niet veilig vindt luister je, maar..... mijn schoonouders hebben bijvoorbeeld een enorme hekel aan honden. Zij vinden het compleet onverantwoord dat wij honden hebben en kinderen. Dat er nooit iets gebeurd is en dat mijn honden en kinderen prima samenleven wijten zij meer aan geluk dat wijsheid. Soms zijn angsten ook compleet onterecht en kijk je gekleurd juist omdat het je schoonouders betreft.

Is jouw partner het met hen eens? Zo ja, hoe heb je dat onderling opgelost? Is hij overruled? Of zijn jullie het eens en oneens met schoonouders?

Lieveheersbeest schreef op 11-05-2023 om 16:49:

Ik kan nergens uit opmaken dat er sprake is van een onveilige situatie...

Kan jij andersom.... ergens uit opmaken dat er sprake is van een veilige situatie?

Nee, want omdat te kunnen beoordelen heb je meer informatie nodig...

Kimdekim schreef op 11-05-2023 om 18:23:

[..]

Nee natuurlijk is hij het er niet mee eens want het zijn onze honden, die we samen hebben. Ik bedoel alleen te zeggen dat mensen die niet van honden houden, honden als risico zien.

Ik weet van mijn eigen hond dat die kleine kinderen soms beschouwde als andere kleine hondjes, met agressie en al. Die vertrouwde ik zeker niet bij kleintjes in de buurt (en al helemaal niet op gelijk niveau, op de grond). Dat geldt niet voor alle honden maar als jij als jij het als moeder niet vertrouwt, waarom zou je gedwongen moeten worden de kleine bij een hond te laten? Het zegt toch niet perse iets over de hond of honden in het algemeen? 

Philou schreef op 11-05-2023 om 14:55:

Als je als ouder geen veilig gevoel ergens bij hebt, hoef je je daarvoor niet te verantwoorden (zeker niet met iets dat pedagogisch verantwoord is). Oma begaat de misstap door de verantwoording niet te nemen over het gevoel bij de honden, bij de fleece en bij de knuffels. Kennelijk heeft ze niet de houding om, zelfs al vindt zij het onzin, de moeder tegemoet te komen. Waarom niet? Vader van de baby door de gevoelens van moeder weg te wuiven.

Mijn ervaring als moeder van een jong kind (al weer even geleden) is geen enkele professional onveilige gevoelens wegwuift. Heeft moeder een onveilig gevoel, dan wordt daar naar geluisterd zonder vragen of eisen.

Dat vader en zijn moeder je zorgen wegwuiven (in plaats van wegnemen) en je dan ook nog de opdracht geven met een onderbouwde reden aan te komen, betekent niet dat je daar naar hoeft te luisteren en zeker niet dat je daar onzeker over moet worden.
Jij voelt je er niet goed bij, kláár. Zij doen daar niet zodanig aanpassingen op, daar zou ik ook klaar mee zijn. Ze doen niet veel om het vertrouwen te winnen en te herstellen. Daarmee zijn ze af. Daar is geen discussie over te voeren want ze willen niet (of kunnen niet, wat in dezelfde belabberde houding resulteert). Volg je eigen gevoel.

100% eens

Ken hier een oma met 2 Duitse herders ze past elke week op haar kleinkind en dat gaat probleemloos.

Punt is wel dat ze de honden nooit maar dan ook nooit alleen laat met de kleine.

Philou schreef op 11-05-2023 om 19:18:

[..]

Ik weet van mijn eigen hond dat die kleine kinderen soms beschouwde als andere kleine hondjes, met agressie en al. Die vertrouwde ik zeker niet bij kleintjes in de buurt (en al helemaal niet op gelijk niveau, op de grond). Dat geldt niet voor alle honden maar als jij als jij het als moeder niet vertrouwt, waarom zou je gedwongen moeten worden de kleine bij een hond te laten? Het zegt toch niet perse iets over de hond of honden in het algemeen?

Ik zei al eerder dat er heus honden zijn die niet te vertrouwen zijn.  Mijn vader heeft ook zo'n mormel en daar wordt ook niet goed mee omgegaan. Mijn kinderen heb ik altijd weggehouden van die hond.

Op enig moment hadden wij 3 honden ( waarvan 2 middelgrote) en kinderen in de basisschool leeftijd. Er heeft hier nooit een incident voor gedaan en de kinderen hebben juist heel veel voordeel gehad aan het opgrieien met honden. Mijn schoonouders zijn ervan overtuigd dat dat geluk is omdat honden per defenitie gevaarlijk ( en vies) zijn.  Ik vertrouw mijn honden met de kinderen èn nog belangrijker mijn kinderen met de honden.  

Als mijn kinderen later een partner hebben die niet aan honden gewend zijn zou mijn kind dat ook flauwekul vinden.  Uit eigen ervaring.  En misschien is dit angst in dit geval ook onterecht. 

Hangt natuurlijk van oma en de honden af. Maar, ik weet uit ervaring, dat super lieve relaxte honden in een reflex kunnen bijten (of iig happen) als een klein kind gilt, springt en de hond schrikt of bang wordt.

Labyrinth schreef op 12-05-2023 om 15:42:

Pas een dramatisch verhaal gehoord, waarbij de baby bij de grootouders door de hond is gebeten en overleden. De afspraak was dat de hond altijd in een ander vertrek zou verblijven, maar dat is toch een keer mis gegaan. Krijg dit verhaal van de moeder niet uit meer mijn hoofd. Zelf geen directe ervaring.

Was dat ook een Basset fauve de Bretagne of een Labradoodle? Er zit een enorm verschil in temperament/instinct tussen rassen. Hier wordt even alles op een hoop gegooid.

Zou handig zijn bij bijtincidenten ook even melden om wat voor een ras het ging en wat de impact was. Een pomeriaan of een herder zijn niet echt vergelijkbaar etc.

Het is niet nodig om de moeder hier banger te maken dan ze al is. 

Wat heel belangrijk is: is oma goed in het lezen van de lichaamstaal van honden? Ziet ze de kleine tekenen van stress die een hond kan laten zien? 

Ook heel belangrijk: kind streng opvoeden in de omgang met honden (en andere dieren). Hoe vaak mijn honden met knuffelbaar uiterlijk wel niet worden aangerand door overenthousiaste kinderen.... Zou levensgevaarlijk zijn als ze niet net zo lief en sullig zouden zijn als ze eruit zien. Maar wie krijgt de schuld als ze toch van schrik zouden bijten???

Mlah! schreef op 12-05-2023 om 16:18:

[..]

Was dat ook een Basset fauve de Bretagne of een Labradoodle? Er zit een enorm verschil in temperament/instinct tussen rassen. Hier wordt even alles op een hoop gegooid.

Zou handig zijn bij bijtincidenten ook even melden om wat voor een ras het ging en wat de impact was. Een pomeriaan of een herder zijn niet echt vergelijkbaar etc.

Het is niet nodig om de moeder hier banger te maken dan ze al is.

Wat heel belangrijk is: is oma goed in het lezen van de lichaamstaal van honden? Ziet ze de kleine tekenen van stress die een hond kan laten zien?

Ook heel belangrijk: kind streng opvoeden in de omgang met honden (en andere dieren). Hoe vaak mijn honden met knuffelbaar uiterlijk wel niet worden aangerand door overenthousiaste kinderen.... Zou levensgevaarlijk zijn als ze niet net zo lief en sullig zouden zijn als ze eruit zien. Maar wie krijgt de schuld als ze toch van schrik zouden bijten???

Rassen zeggen echt niet alles, honden zijn eigen persoonlijkheden. En bovendien een product van hun opvoeding en ervaring. Je kunt toch ook niet over mensen stellen dat pubers van een bepaalde afkomst wel en andere pubers niet goed met kinderen overweg kunnen, dat is zo persoonlijk.

Hondenrassen worden gefokt op eigenschappen, bv onze border collie zal proberen kleine kinderen bij elkaar te drijven net als elke border collie. Maar je kunt niet zeggen dat ze dat allemaal op dezelfde manier doen, want de een zal staren, de volgende bijten en een derde blaffen als ze niet luisteren. Enige wat je over rassen kan zeggen is dat de een een sterkere kaak heeft dan de ander, dus een woedende pitbull zal andere verwondingen aanbrengen dan een woedende chihuahua. En bij een tiener komt het anders aan dan bij een baby.

Ik zou bij de genoemde hondenrassen bij die oma niet ontspannen achterover leunen, zeker niet als oma zelf er zo laks in zit. En zeker niet bij zo’n klein kind. Wat is er mis mee om aan de veilige kant te blijven? Is de schade van niet met 10 maanden oud bij oma mogen logeren echt zo groot? Lijkt me discutabel. Voor mij weegt dat niet op tegen het risico. En ik zou het dus ook niet toestaan, wat man en schoonmoeder ook zeggen.

Ik ben oma en in bezit van 2 honden.
Ik pas inmiddels 15 jaar regelmatig op mijn kleinkinderen , die geen enkel probleem hadden met mijn honden .
De ouders en wij hebben overlegd, wat zijn hun verwachting ,regels wat betreft de honden.
Daar hebben mijn man en  ik ons aan gehouden, het is in al die jaren goed gegaan, het werden maatjes voor he5 leven.

Enigste  waarbij altijd om werd gedacht, kinderen nooit alleen laten met onze honden.

Dat ligt helemaal aan de situatie. Hoe is oma met de honden en hoe is het karakter van de honden.
Wij hebben zelf een hond en als wij ooit kleinkinderen krijgen dan kan dit prima in combinatie met elkaar.
Onze kinderen kwamen destijds ook bij opa en oma die een hondje hebben/ hadden.