De uitzetknop voor huilende babies

White noise

Heet dat. Een vriendin van me had het gewoon op YouTube gevonden en zette dan de hele nacht de laptop aan.

Zelf ben ik ook wel een beetje van: je zit niet meer in de baarmoeder, jammer maar helaas, get used to it!

Mama's muziek

Zo heette de lp die ik als kind wel eens aanzette, dat waren 'geluiden uit de baarmoeder'. Bestaat dus allang!
Stodzuigen helpt nog steeds wel eens om kind van 6 rustig te krijgen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Fanfare ciocărlia

Mijn zoon werd meteen stil met een bepaald nummer van Fanfare Ciocărlia. Na een paar maten al.
Het was dit nummer;

Liora

Het gaat om een baby niet een volwassene.

mooie reactie op borstvoeding.com

Door Eva Thomasse
De uitknop is een fenomeen dat uit de mode raakt. Met name in onze verbinding met de digitale wereld wordt deze functie angstvallig ontweken. Als onverhoopt onze smartphone uitvalt omdat de batterij leeg is, laden we deze het liefst weer op terwijl hij aanstaat. Vierentwintig uur per dag is de hele wereld bereikbaar vanuit de palm van onze hand, of van achter de computer die non-stop staat te zoemen. Omdat we niet meer schijnen te willen weten waar die uitknop zit, is het juist zo frappant dat er dingen zijn in de offline wereld die we maar al te graag uit willen zetten. Dat we midden in de nacht de reacties op die ene o-zo-grappige foto van onze totaal mislukte ovenschotel wel na móeten kijken, maar we daarentegen ook heel graag willen dat onze o-zo-gewilde en geliefde baby alsjeblieft zijn kop houdt als het ons even niet uitkomt. Omdat mama even tijd voor zichzelf en haar Facebook nodig heeft.

In deze 24-uurs maatschappij hoort blijkbaar geen 24-uurs baby. Slechts een van-08.00-tot-20.00-baby. Helaas zijn baby's bij hun geboorte nog niet op de hoogte van deze opmerkelijke verwachting die overheid en zorgverleners scheppen; dat ze een uitknop hebben en die moeten gebruiken. Een verwachting die door veel ouders te makkelijk (en misschien te graag?) wordt overgenomen. Daarom mag baby op cursus: hoe vind ik mijn uitknop, de ik-stop zelf-met-huilen-en-ga-lekker-en-lang-slapen-knop? Met als drill-instructeurs: papa en mama.

Dit is niet mijn visie overigens. Maar hij wordt mij en zoveel jonge, zoekende ouders wél ongewild opgedrongen. Een gezonde dosis scepsis en eigenwijsheid is daarbij een must. De uitknop van de baby wordt namelijk gepresenteerd als een revolutionair idee en zo wordt het ook verkocht (alsof het om het nieuwste model mobiele telefoon gaat, waar ik écht niet zonder zou kunnen!). Zo zijn er bepaalde zorgverleners die je in de eerste tijd na de bevalling tegenkomt en je informatie geven over de beste weg naar rust (voor papa en mama), regelmaat en prikkelreductie.
Bij mij was het de wijkverpleegkundige die mij inlichtte dat mijn zoon wel 'mag huilen'. 'Maarrrr… ik geef borstvoeding op verzoek, wat moet ik dan als hij huilt?' Op verzoek voeden is heel mooi, was de strekking van haar reactie, maar niet elke huil was blijkbaar om eten. Als hij net getafeld had mocht ik hem best laten huilen om in slaap te vallen. Met een kookwekker ernaast 'op 15 tot 30 minuten voor objectief tijdsbewustzijn', zo stond in de folder die haar verhaal moest ondersteunen. Ja ja, zodat mama lekker overspannen kan twitteren dat babylief maar niet wil slapen, in plaats van hem bij zich te nemen en hem in een ogenblik te troosten met haar hartslag of aan de borst.

Naast deze goed bedoelende adviseurs, die betaald worden om ouders te leren hun baby zichzelf te laten uitzetten, zijn er de mede-ouders; een groep waarmee we heel veel gemeen hebben en bij wie we graag een klankbord vinden. Helaas moeten we ook bij deze groep op een gegeven moment de oren sluiten voor het 'advies' dat ze geven. Dat ze, wanneer je op een feestje vertelt dat je baby vier keer per nacht wakker wordt en je hem bij de eerste kik aanlegt, hun 'succesverhaal' aan je voorleggen. Dat hun kleine Sofie ook veel huilde. Maar dat ze het na een week eindelijk 'doorhad', nadat ze in haar eentje, in het grote koude donker, zieligjes en hartverscheurend had liggen huilen. Sofietje had haar uitknop gevonden en dat gaf zoveel meer rust. Juist omdat je weet dat deze ouders ook zielsveel van hun baby houden, is de door hen omarmde methode zo verraderlijk. Omdat je je, tegen je eigen intuïtie in, door andere ouders laat adviseren (en in een split second uit vertwijfeling zelfs doet overwegen?) de babyfoon uit te zetten, omdat je op een bruiloft bent en nu eindelijk wel eventjes mag 'ontspannen'.

Nee!
Stop!

Laten we terug gaan naar wat écht belangrijk is: Onze baby is ons leven. Wij zijn onze baby's leven. Het leven is altijd en overal, zonder onderbreking, zonder voorwaarden. Zonder uitknop.
En als het hectische leven van alledag toch te veel wordt, besef dan dat er échte uitknoppen zijn. Die zijn er om tijd vrij te maken voor wat al onze liefde en aandacht nodig heeft.