Baby's van 2023 kletstopic
Er is de afgelopen tijd veel geschreven in zwangertopics, dus hierbij een vervolgtopic nu er baby's zijn!
Wees welkom (ook als je niet in die andere topics schreef) en schrijf hier gezellig mee, over mooie/grappige momenten, even lekker van je af klagen, stel je hulpvragen, deel ervaringen etc. etc. Over de baby's en alles wat erbij komt kijken: kraamvisite, bemoeienissen van (schoon)familie en anderen, opvang, eerste ontwikkelingen, spuitluiers, vermoeidheid, opvoedkwesties, wat dan ook.
@masatu wij hebben Sinterklaas gevierd met familie. De kleine vond het erg leuk om papier te scheuren. Ze heeft wat leuke cadeautjes gehad voor een wat oudere leeftijd dus daar kan ze nog even mee vooruit.
Dames, ik zit in de stress. Mijn menstruatie is uitgebleven. Ik had licht bloedverlies en dat stopte weer. Eigenlijk precies zoals bij mijn zwangerschap. Afgelopen maand hebben we één moment gehad waarop we onzorgvuldig waren. Maar volgens mijn eigen berekeningen was de eisprong al een paar dagen daarvoor (ik houd het altijd netjes bij). De zwangerschap van onze dochter ontstond pas na 3,5 jaar, ik kan dus eigenlijk niet geloven dat ik zwanger zou kunnen zijn van één keer onbeschermde seks. Mocht het zo zijn weet ik ook niet of ik er wel blij mee ben en dat vind ik heel erg om te denken. Man en ik hebben nog niet zo’n fijn ritme samen. En ik wil eigenlijk gewoon nu nog op en top genieten van de kleine. Ik ben helemaal niet toe aan een nieuwe zwangerschap, en twijfelde eigenlijk of ik überhaupt wel een tweede wilde. Ik had juist besloten de anticonceptiepil weer te gaan slikken en had deze van de week opgehaald bij de apotheek.
Ohjee Yvaine, dat is schrikken! Dat zet je leven wel even op z'n kop... Heb je al een zwangerschapstest gedaan voor de zekerheid? Was je alweer een tijdje / regelmatig aan het menstrueren of kan het nog een soort 'opstart'-fase zijn?
Ik las wel een keer ergens dat je vaak extra vruchtbaar bent na een zwangerschap door alle hormonale veranderingen. Maar verder geen idee.
Ik zou zelf ook absoluut nog geen zin hebben in nu weer zwanger zijn met bijkomende vermoeidheid / misselijkheid / ongemak / etc. Ik hoorde wel eens "ach, het duurt dan nog 9 maanden voor de baby er daadwerkelijk is, dus dan is alles alweer anders en je baby veel zelfstandiger", en dat geldt vast voor het ritme met de baby, maar natuurlijk niet voor die hele periode van zwanger-zijn. Eerst maar eens wachten tot zoontje een jaar oud is, zien we dan wel weer verder.
Maar ik kan mij voorstellen dat dit nog wel anders is als je er de vorige keer 3,5 jaar over hebt gedaan (ipv een paar maanden zoals bij mij).
Sterkte in elk geval!
Fijn dat de nachten weer beter gaan Masatu. Gelukkig zijn die bar slechte nachten vaak maar tijdelijk.
Wij hebben Sinterklaas gevierd met de families. Baby heeft nog geen idee maar zijn oudere zussen zijn er wel lekker mee bezig. Ik vind het heerlijk dat het voorbij is.
Vanmiddag gaan wij een kerstboom scoren.
Oei Yvaine ik snap dat je in de stress zit. Hopelijk zet je ongesteldheid gewoon door. Wanneer zou je anders kunnen testen?
Ik heb een test gedaan, en die werkte niet, er kwam ook geen teststreepje. Er staat op de test dat je hem dan weg moet gooien en een nieuwe moet gebruiken maar die had ik niet in huis. Ik heb hem nog een keer gebruikt, nu is hij positief. Maar ik ga ervan uit dat dit geen geldige meting is.
Ik ben echt bang dat het zo is. Ik wil dit helemaal niet, en baal nu echt dat we zo dom zijn geweest. Maar ik schatte de kans op nihil want het was 4 dagen na mijn eisprong, en zoals gezegd het duurde 3,5 jaar en heel veel pogingen voor de eerst zwangerschap. Als het nu in 1 keer raak is dan weet ik even niet wat te doen. Ik merk dat ik het niet wil, maar ik ben al boven de 35 dus het voelt ook ontzettend fout om deze zwangerschap af te breken en het dan over een jaar of 2 weer te proberen. En de mogelijkheid zit er natuurlijk ook in dat dit onze enige kans is op een tweede. Mocht het zo zijn dan zit er straks maar 1 jaar en 3 maanden tussen. Dat lijkt me zo zwaar. We hebben nu al moeite met een ritme en de huishouding en financieel is het ook niet prettig. Ik wil gewoon nu met mijn volledige aandacht bij mijn huidige dochter zijn.
Aan de andere kant zou ik heel veel moeite hebben met een abortus nu ik weet hoe zwanger zijn voelt en hoe het is om een kind te hebben. Ik ga straks nog maar een nieuwe test kopen.
Oef Yvaine, ingewikkelde situatie! Ik vind het ook vervelend om te lezen dat je samen met je man nog niet echt een lekker ritme hebt gevonden, lijkt me lastig. Ik wil je in elk geval sterkte toewensen.
Sinterklaas hebben we hier uitgesmeerd over meerdere dagen, anders in de aandacht weg of zoon te moe. Ging prima. Het uitpakken was een feestje en het inpakpapier was leuker dan de cadeaus zelf 
Er zit ook wat spul van de tantes bij wat voor 2+ is (duplo oa), dus dat pakken we volgend jaar opnieuw in. Van ons veel tweedehands en nuttig spul, zoals een zwemband. Die band gaan we dit weekend uitproberen.
Vandaag heb ik de kerstboom opgezet. Lekker vol met rood, goud en fout (gekke ballen). Ik ben benieuwd wat zoon ervan vindt als hij straks terug is van het kdv.
Intussen gaan de fruithapjes nu wat regelmatiger, maar zoon eet heel wisselend. De ene keer 3 happen, de andere keer een halve peer. Geen idee waar dat hem in zit. Groente lukt nog niet zo goed. We bieden alles inmiddels glad aan (staafmixer), maar ik hoop binnenkort wel weer stukjes te kunnen geven. Of nouja, proberen of hij dat nu wel weer wil. 5x een fles van 180+6 blijkt namelijk te weinig voor hem. Dus of hij moet het fruit beter gaan eten, of we moeten de flessen vergroten. Qua gewicht kan hij dat overigens prima hebben.
Wij zijn langzaamaan al voorzichtig aan het voorbereiden op een volgende zwangerschap, maar het echte werk mag pas vanaf eind mei. Dus de voorbereidingen beperken zich nu tot gezond eten en goed bewegen, zowel voor man als voor mij. Multivitamine slikken en ik ben ook maar vast met foliumzuur begonnen, had toch nog genoeg staan. Hopelijk duurt het nu niet 5 jaar voor het raak is.
Wat denken jullie?
Ik zie een streep dus positieve test.. (even ervan uitgaande dat dit een foto is binnen de aflees-termijn).
masatu schreef op 08-12-2023 om 16:25:
Ik zie een streep dus positieve test.. (even ervan uitgaande dat dit een foto is binnen de aflees-termijn).
Dit was na drie minuten, binnen 5 minuten aflezen stond erbij. Ik test later dit weekend nog wel een keer.
agh ja die is positief. Agh Yvaine, wat een rollercoaster. Weet je man het al?
Suuus schreef op 08-12-2023 om 16:44:
agh ja die is positief. Agh Yvaine, wat een rollercoaster. Weet je man het al?
Ja, hij staat er positiever in dan ik. Maar ja hij hoeft niet 9 maanden zwanger te zijn. Ik neem op dit moment meer zorgtaken op mij, dat zal dan ook moeten gaan veranderen. Ik ben benieuwd of hij dat doorheeft. Ik ga of morgen of zondag opnieuw testen en tot dan blokker ik het maar even in mijn hoofd. Vervelende is ook nog dat er een familieweekend aan komt en ik al voorpret had via de app over de cocktails die we gaan drinken. Ik ben dus bang dat we het ook niet lang verborgen kunnen houden.
Wat een rollercoaster Yvaine.
Hopelijk kan je man zijn positiviteit goed omzetten in steun de komende maanden (mocht je besluiten het te houden).
Echt het gevoel van ritme kwam hier trouwens ook pas tussen 6 en 12 maanden, dus dat wordt sowieso beter. Had je veel klachten je eerste zwangerschap?
Neweve schreef op 08-12-2023 om 18:18:
Wat een rollercoaster Yvaine.
Hopelijk kan je man zijn positiviteit goed omzetten in steun de komende maanden (mocht je besluiten het te houden).
Echt het gevoel van ritme kwam hier trouwens ook pas tussen 6 en 12 maanden, dus dat wordt sowieso beter. Had je veel klachten je eerste zwangerschap?
Dat is wel geruststellend, dat er wel een ritme kwam. Ik heb weinig klachten gehad. De eerste weken wel echt uitgeput, dat duurde tot een week of 17. En later wat last van mijn rug en bekken maar niet echt heel ernstig ofzo, ik kon tot mijn verlof 40 werken en eigenlijk verder de meeste dingen in huis nog wel.
Wel fijn dat je man er positief in staat, maar dan nog is het heftig. Het was niet de bedoeling en zeker niet zo snel al, schreef je eerder. Ik hoop dat jullie er samen goed uit gaan komen, wat de keuze ook wordt: zwangerschap voldragen of toch afbreken.
Qua familieweekend geen (ongevraagde) tips, je zou met een smoes kunnen komen waarom je niet drinkt, of gewoon eerlijk zijn, afhankelijk van wat bij jou past en hoe de band is.
Wel fijn dat je de vorige keer een rustige zwangerschap hebt gehad met relatief weinig klachten. En dat ritme met jullie dochter komt vast wel, dat zal bij de een wat eerder zijn dan bij de ander. Wat de zorgtaken betreft: misschien is het ergens ook wel goed als je man ziet wat jij aan extra zorgtaken hebt die hij niet doet/opmerkt, dan kan hij vaker realiseren wat jij doet en dus wat overnemen waar nodig. Dat is tijdens een zwangerschap fijn, maar ook daarna, in het "gewone" leven. Ik merk bijvoorbeeld dat ik veel taken naar me toe trek, maar mijn man wil die taken ook graag doen. Soms ziet hij alleen niet wat er moet gebeuren of was ik hem al voor, waardoor hij de kans niet krijgt. Ik denk dat in gesprek blijven vooral belangrijk is.
Ach Yvaine wat moeilijk dit. Een eerste kind is behoorlijk overweldigend. Niet alleen zoeken naar het ritme van de baby. Maar ook nog zoekende zijn naar wie je zelf bent als moeder en hoe je man is als vader. En dan kan het best wel eens even botsten. Dat komt binnen het jaar vaak wel weer goed, maar daar heb je nu natuurlijk niet zoveel aan. Neem even de tijd om het nieuws te verwerken en daarna er samen goed over te praten. Probeer verder te kijken dan de praktische bezwaren, daar is vaak wel een oplossing voor. De belangrijkste vraag is wil je nog een broertje of zusje en kunnen jullie dat samen als team aan.
Bedankt voor jullie lieve woorden. Mijn man staat er vandaag een stuk negatiever in en ziet het eigenlijk niet zitten. Ik ook niet als ik eerlijk ben maar er is wel twijfel. Het is zo definitief gelijk en ik ben bang later spijt te krijgen. Bij man en mij leven eigenlijk dezelfde emoties. We denken dat we het niet aan kunnen en vinden het leven met één kind al voldoende. Maar we gunnen ons kind ook een broertje of zusje. En ergens voelt het ook zo moeilijk, waarom het ene kindje wel en het andere kindje niet. Om ons heen lijkt het iedereen zo gemakkelijk af te gaan en beginnen sommigen zelfs aan hun derde. Daarnaast zijn we ook nog steeds een beetje in shock, hoe kan het ineens gelijk raak zijn.
Wat een rollercoaster aan emoties.