Baby afpakken???
Goede morge,
Wij zijn nu 2,5 maanden onderweg met onze 1e dochter en dat gaat helemaal goed.
We leuren on aan huishouwe overal mee naar toe, en niks is te gek en de kleine blijft lekker verder slapen.
Zo hebben we vorige week een verjaardag van de oma van mijn vrouw gehad, net klaar met flesje geven ligt mijn dochter nog geen minuut op mijn schouder wordt ze door een tante ar afgepakt? Ik stom verbaasd en er wat van gezegd.
Nu afgelopen vrijdag weer zo'n voorval...
Ik met dochter op schoot ff rustig maken, naast mij zat het nichtja van mijn vrouw met haar dochter van 2j in slaap te wiegen. Dan legt ze haar kind op dr bank en pak ze mijn dochter?? Ik enorm verbaasd maar niks gezegd.
Maar gisteren gebeurde het weer tot 2 keer (weer nichtje van mijn vrouw) "want ze heeft mijn dochter nog niet vast gehad".
Nu zijn wij echt niet benauwd om onze dochter uit handen te geven, maar herkennen jullie dit, dat je kindje eigenlijk gewoon afgepakt wordt...
Vragen hoef niet meer?
Schijnbaar maakt zo'n baby zoveel los bij sommige mensen dat ze de ouders maar vergeten?
Benieuwd of jullie dit herkennen en hoe er mee omgegaan wordt.
Overigens, heb ut met mijn vrouw er overgehad en we gaan meer op onze strepen staan want onder worden door Jan en alleman gewoon onder de voet gelopen..
Strepen
Zeker op je strepen gaan staan hoor! Ik herken het heel goed. Op familiefeesten ging mijn pasgeboren dochter van hand tot hand en ik vond het vreselijk. Les nummer 1 voor mij als moeder was dan ook: zeg luid en duidelijk dat je wil dat ze je kind met rust laten. Je hebt geen enkele boodschap aan zussen, schoonzussen en tantes die denken dat je kind een soort openbaar bezit is.
Och ja
Mijn eerste heb ik de eerste weken ook bewaakt. Bij kraamvisite bleef ze in haar bedje of op mijn schoot en mochten geïnteresseerden alleen kijken en niet aankomen. Van de week was er een collega op het werk om haar drie weken (!) oude baby te showen. Ik krijg daar ook graaineigingen van, maar de moeder maakte non-verbaal wel duidelijk dat het kindje alleen was om naar te kijken 
Gewoon zeggen dus: afblijven.
Gewoon
Lekker in een draagzak of slendang bij je dragen, kan niemand erbij en is het gelijk duidelijk
Hier
kreeg iedereen die binnenkwam juist een baby en een flesje in de armen gedrukt. Hier, voeren! Handen uit de mouwen! Of ze mochten de peuter even bezig houden. In luiers had helaas niemand zin.
duidelijk zijn
Hier ook wel hoor, al hoewel ik heel duidelijk heb gezegd dat ik zoon zelf vasthield. Tante van oom was jarig en het huis zat stampvol. Wij kwamen aan met zoontje (4 mnnd). Direct mijn schoonmoeder en schoonzus in mijn nek natuurlijk. Ik heb zoon opgepakt en heb hem gewoon vastgehouden. Ze wilden overnemen van mij, maar dat heb ik geweigerd. Bij schoonmoeder weet ik gewoon dat zoon dan van hand tot hand gaat.
En ja, ze was verontwaardigd, maar ik ga geen kind afgeven (ook niet aan zijn oma) in een huis met 30 man.
Gewoon heel duidelijk zijn naar je omgeving en het gewoon zeggen.
Ik moest tegen schoonmoeder wel 100x zeggen dat ze zoon met rust moesten laten en bij de keer erna gewoon opstappen.
JIJ
JIJ bent de moeder en JIJ bepaalt
Hier wou iemand mijn kind van een jaar een winegum geven want dat kon gewoon. Nou never nooit niet ik ben de moeder en ik bepaal het (samen met vader ok maar in elk geval niet een tante of oma)
Koekoek, ben jij een man?
De topic is alweer redelijk oud maar het kan ook te maken hebben met de gedachtegang van diverse vrouwelijke familieleden die mogeljk van mening zijn dat een man nog niet voldoende kennis bezit hoe met een baby om te gaan. Te meer reden voor een man om die achterhaalde onzin voor hun voeten te werpen.
Als kakelverse moeder van een eerste kind, moet je al op je hoede zijn voor zoveel vooroordelen, laat staan als vader.