Tekst uitstel kraambezoek

Fenyw schreef op 18-10-2024 om 09:52:

Ik vond het fijn om mijn -gecensureerde- erhaal van de bevalling te kunnen vertellen. Heeft me erg geholpen met de verwerking. Na de kraamtijd was het ook niet meer nodig.
Kraamvisite is sowieso korter dan gewone visite. De buurvrouw is gisteren bevallen, ik denk dat ik morgen even langs wip, oh en ah zeg en doorrrrr. Als ik 10 minuten binnen zal zijn, is het lang.

Klopt dat had ik bij mijn oudste ook, bevalling was niet makkelijk en had veel indruk gemaakt, ik had ook de behoefte keer op keer mijn verhaal te willen vertellen, bij mijn jongste had ik dat minder , ik liep na de bevalling vrijwel direct weer vrolijk rond.

Miepjecody schreef op 18-10-2024 om 08:48:

[..]

3-4 weken is helemaal niet kort wij hadden dan echt iedereen wel gehad hoor. En anders moet je het geen kraamvisite noemen.

Dat lukt alleen als je allemaal in hetzelfde dorp woont of zo.

Als je goede vrienden hebt in andere provincies, kunnen die alleen in het weekend komen. Ook al als ze in dezelfde provincie, maar een andere stad wonen.

Zelfs mijn moeder zei "als je door de week bevalt, kan ik pas in het weekend komen, hè?" Nou was dat wel heel erg, maar voor vrienden die werken is het wel heel normaal dat ze er geen dag vrij voor gaan nemen

Ginevra schreef op 18-10-2024 om 11:55:

[..]

Mwah, dat vind ik ook weer wat te kort door de bocht. Het kunnen ook mensen zijn die zich gauw te veel voelen, of denken dat anderen niet zo'n behoefte hebben aan hun gezelschap.

Als ik de boodschap krijg dat mensen voorlopig geen bezoek willen, en ik ben geen heel intieme vriendin, dan vat ik dat op als "eigenlijk willen ze liever sowieso geen bezoek maar ze zijn te beleefd om dat te zeggen en ze zullen wel alleen de mensen persoonlijk vragen die ze graag willen zien".

Dat mag je een kronkel vinden, het heeft te maken met veel afwijzing in mijn leven. Daar zit een historie achter (oa pesten), maar je hoeft me maar één hint te geven dat ik je teveel ben, en dan blijf ik liever weg. Niet omdat ik zo'n groot ego heb, maar omdat ik liever niet nog een keer te horen krijg "ik dacht dat ik duidelijk genoeg was, kun je geen hint begrijpen?".

Ik vind het rot als mensen me daarom een opgeblazen ego en gebrek aan inlevingsvermogen toedichten. Ik snap dat dit misschien overdreven of zielig klinkt, en zo wil ik het ook weer niet. Maar misschien lukt het om het inlevingsvermogen ook even vanuit de andere kant te activeren: als je iets doet om opdringerige mensen te weren, heb je kans dat de afweer ook degenen treft die als de dood zijn zich op te dringen.

Toevoeging: daarmee bedoel ik niet dat je geen grenzen zou mogen stellen, ik heb eerder in dit topic juist ondersteund dat je kunt aangeven als je de eerste tijd liever alleen met je eigen gezin blijft. Maar dan lijkt het me wel handig om ook expliciet te noemen dat bezoek na die tijd welkom is. De reden dat ik nu schrijf wat hierboven staat, is dat ik een beetje aansloeg op de redenatie "als je wegblijft als je de eerste 4 weken niet mag komen dan heb je een onvoorstelbaar groot ego/onvoorstelbaar dat zulke mensen bestaan" etc. Daar wilde ik de andere kant van belichten.

Dit mag je dus gerust samenvatten met NIVEA. Niet Invullen Voor Een Ander. 
Heel vervelend voor jou, niet iedereen staat er zo in als jij. Ik ken en lees veel mensen die echt redeneren vanuit zichzelf…wellicht inderdaad een andere generatie zoals hierboven ergens beschreven. Een generatie die nog heel strikt bezig was met de vraagstelling….wat zal een ander wel niet denken!
Oh wee, wat als ik niet voldoe aan die verwachtingen van die ander?

En dat is nou juist iets om graag zo snel mogelijk los te laten. Als zwangere en pas bevallende heb je meer dan genoeg aan je hoofd. En als nieuwe vader ook. Te veel in ieder geval om je bezig te moeten houden met wat een ander wel niet zal vinden.

Euphoria schreef op 18-10-2024 om 10:10:

[..]

Jij gaat geheel uit van jouw kijk hierop.

Kun je je misschien voor een keertje inleven in een ander?

Misschien iets beter lezen, ik zeg nergens wat een ander moet,  ik zei dat het niet " kort' is

Valeria schreef op 18-10-2024 om 11:46:

[..]

Dat lukt alleen als je allemaal in hetzelfde dorp woont of zo.

Als je goede vrienden hebt in andere provincies, kunnen die alleen in het weekend komen. Ook al als ze in dezelfde provincie, maar een andere stad wonen.

Zelfs mijn moeder zei "als je door de week bevalt, kan ik pas in het weekend komen, hè?" Nou was dat wel heel erg, maar voor vrienden die werken is het wel heel normaal dat ze er geen dag vrij voor gaan nemen

Niet iedereen heeft een baan van 8 tot 17.00,  dus hier kwamen veel mensen door de week, ook die niet in zelfde plaats wonen. We zijn ook weleens savonds 30 km verderop op kraamvisite geweest. 

Maar net wat je zelf wil. Maar 3 tot 4 weken is niet persé " kort"

En van te voren weet je toch niet precies hoe je je voelt. Wie weet vind je het juist leuk zo snel mogelijk. En anders zeg je dat, als ze bellen of appen, als het niet zo is

Bij mij wilden de meeste mensen toch in het weekend komen. En zelfs dat was soms lastig met sport, hobby's, kinderen met verplichtingen ed. Maar ze wilden wel heel graag komen, dus dat werd dan soms idd pas na 8 weken of langer.
Niemand bleef slechts 10 min. Veel mensen bleven langer dan 1 uur. 

Kraamhulp kwam niet zo veel uren én gaf zelf de eerste dag aan dat zij niks zou doen rondom bezoek, zoals koffie maken of zelfs mensen binnen laten. 

Veel bezoekers kwamen later dan afgesproken en/of bleven langer zitten. Zelf vond ik destijds voeden met vooral mensen die verder af staan (buren, collega's) niet prettig. Boven gaan zitten vond ik ook gekkig (ben alleenstaand, dus dan zat bezoek alleen). 

Ik had ook mensen die aan de deur bleven bellen en vervolgens op mijn telefoon gingen bellen als ik niet open deed. Ondanks dat ik had aangegeven dat de achterdeur open was. Dan zat ik helemaal onrustig te voeden met die rinkelende telefoon.

Ik ben nu de weer zwanger. En ik ga nu veel dingen anders aanpakken. (telefoon en deurbel uit tijdens voeden, wel gewoon boven gaan voeden als bezoek niet uit zichzelf vertrekr, afspraken die mijn moeder maakt afzeggen als het mij niet uitkomt, na 1 uur gewoon niks meer te drinken aanbieden).

Dat mag dan negatief klinken voor de 50 plussers hier. Of een teken van de individualisering (egoïsme?). Maar tijden zijn veranderd. Levens en mensen zijn veranderd. 'Wat hoort en wat willen Miep en Truus' staat idd niet meer voorop. Juist in mijn kraamtijd wil ik niet bezig zijn met wat de Miepjes vinden dat ik hoor te doen 'want zo deden wij dat'.

Miepjecody schreef op 18-10-2024 om 14:04:

[..]

Misschien iets beter lezen, ik zeg nergens wat een ander moet, ik zei dat het niet " kort' is

Je bedoelt dat jij het niet kort vindt. Of 3-4 weken kort is ligt maar net aan je herstel, je sociale kring enz. 

Ik heb 8 setjes ooms en tantes, had 4 groepjes collega's die kwamen, 'slechts' 2 buren en dan nog vrienden, ouders, zus. En al met al helemaal niet zo'n grote groep mensen aangezien ik al geen partner met collega's, vrienden en familie heb. Maar met iedere dag bezoek zou ik er alsnog niet in 3 weken doorheen zijn geweest. Dus ja, voor mij klinkt 3-4 weken ook als kort. 

Mayosate schreef op 15-10-2024 om 09:41:

[..]

Goede idd, via app vind ik ook makkelijker. Ik ben niet snel voor het blok gezet hoor maar man wel. Als ze hem zouden bellen dan weet ik al hoe het gaat. Dus als we al aangeven iets van stuur een appje als je langs wil komen, kunnen we daar samen naar kijken en op reageren.

Wij verwachten wel drammers uit een kant van de familie. En ook een soort gelijke situatie zoals je beschrijft van jouw moeder. Vandaar dat we dat voor willen zijn. Grenzen stellen aan die familie is echt enorm lastig, en je bent al zo kwetsbaar na een bevalling.

Hoe heb je dat eigenlijk opgepakt met je moeder en het bezoek dat zij regelde?

Ik heb mijn moeder een aantal keer aangesproken en na de 3e keer ben ik boos geworden. Maar echt begrijpen deed ze het niet. Ze bleef dan vragen stellen zoals wanneer/hoe laat ik dan het bezoek wilde, hoe ze het dan beter had kunnen plannen ed. Ik wilde dat ze zich gewoon helemaal niet ermee bemoeide. Ze hoeft niks voor mij te plannen. Zij gaf aan dat ze het toch goed bedoelde en dat ze wel kwam helpen. Dat laatste deed ze ook regelmatig. Ook als ik bijvoorbeeld mijn beste vriendin op bezoek had. Dan kwam zij na een half uurtje binnenlopen en ging 'redderen' en dan ook meekletsem. Heel lief bedoelt waarschijnlijk. Maar ik wilde gewoon alleen met mijn vriendin bijkletsen. Of ze pakte de slapende baby uit haar wieg en gaf hem aan het bezoek want ze vond dat dat zo hoorde; daar komen die mensen voor. 

Ik ben nu ook zwanger en ik ben nog in dubio. Ik kan haar zeggen dat ze zich er niet mee moet bemoeien. Maar ik denk dat ze dat toch weer gaat doen. Ik denk dat ik visite die mij niet gelegen komt gewoon afzeg/herplan. En misschien gewoon 'hard' aangeef 'sorry mam, ik heb nu bezoek, je komt niet gelegen'. Maar ik vrees dat ik dat in het moment zelf niet durf.

Daglichtlamp schreef op 18-10-2024 om 08:53:

Om eerlijk te zijn snap ik precies waarom topicstarter dit onderwerp graag dicht wil. Ze heeft inmiddels duidelijk uitgelegd waar haar probleem zit, en de meeste antwoorden hebben daar heel weinig mee te maken.

Nou en? Dit is een discussieforum en er komt een gesprek op gang naar aanleiding van het topic. Als dat gesprek haar niet interesseert, opent ze het topic gewoon niet meer lijkt me. 

Ik vind kraambezoek van een uur of langer! echt onbehoorlijk. Voor mijn beste vriendin heb ik bijna twee uur enkele reis gereden toen ze was bevallen en na twintig minuten weer bijna twee uur terug. Helemaal prima. Ze hoeft mij niet te entertainen omdat ik van ver kom.
Ik weet niet of het een generatieding is, ik behoor kennelijk ook tot de oudere garde. 
Het kan geen kwaad om voor jezelf van tevoren duidelijke grenzen te bedenken. Eén kopje koffie en dan klaar. Ik ga voeden, moet rusten wat dan ook. Doei en de groetjes, bedankt voor je bezoek. 

Mayosate schreef op 18-10-2024 om 15:27:

[..]

Jij beschrijft precies wat ik niet wil! Wat vervelend dat dit op die manier gegaan is met je eerste. Goed dat je het nu bij de tweede anders wil aanpakken.
te laat komen vind ik echt een no go, Dan laat ik mijn man aan de deur een nieuwe afspraak maken als er een voeding of dutje begint op dat moments

Het is toch eigenlijk raar dat mensen blijven plakken op kraambezoek, of te laat komen/niet op afgesproken tijd? Eerlijk gezegd vind ik dat best egoïstisch.

Na ja, ik ben zelf ook gewoon niet zo flexibel eerlijk gezegd. Dus ja, ik erger me als iemand later komt. Maar ik heb ook vriendinnen die zich daar niet druk om zouden maken, die het mss niet eens zou opvallen. Eén vriendin vroeg zelfs of ik bleef eten (3 dagen na haar bevalling). Leek mij een beleefdheidsaanbod, maar ze was oprecht teleurgesteld toen ik afsloeg. Ben toen maar gebleven. En heb natuurlijk geholpen met alles. Sja, daar moet ik dan weer niet aan denken. Dus zal ook heel persoonlijk zijn. Maar ik denk dat jij meer zoals ik bent, dus dan helpt het denk ik wel om tevoren over dit soort dingen na te denken in plaats van in het moment overvallen te worden.

Miepjecody schreef op 18-10-2024 om 14:04:

[..]

Misschien iets beter lezen, ik zeg nergens wat een ander moet, ik zei dat het niet " kort' is

Ik heb heel goed gelezen. Ik heb namelijk je andere berichten ook gelezen en daaruit spreekt dat je volledig uitgaat van jouw kijk op dingen en een andere gang van zaken “maar stom” vindt.

Meesje schreef op 18-10-2024 om 15:33:

[..]

Ik heb mijn moeder een aantal keer aangesproken en na de 3e keer ben ik boos geworden. Maar echt begrijpen deed ze het niet. Ze bleef dan vragen stellen zoals wanneer/hoe laat ik dan het bezoek wilde, hoe ze het dan beter had kunnen plannen ed. Ik wilde dat ze zich gewoon helemaal niet ermee bemoeide. Ze hoeft niks voor mij te plannen. Zij gaf aan dat ze het toch goed bedoelde en dat ze wel kwam helpen. Dat laatste deed ze ook regelmatig. Ook als ik bijvoorbeeld mijn beste vriendin op bezoek had. Dan kwam zij na een half uurtje binnenlopen en ging 'redderen' en dan ook meekletsem. Heel lief bedoelt waarschijnlijk. Maar ik wilde gewoon alleen met mijn vriendin bijkletsen. Of ze pakte de slapende baby uit haar wieg en gaf hem aan het bezoek want ze vond dat dat zo hoorde; daar komen die mensen voor.

Ik ben nu ook zwanger en ik ben nog in dubio. Ik kan haar zeggen dat ze zich er niet mee moet bemoeien. Maar ik denk dat ze dat toch weer gaat doen. Ik denk dat ik visite die mij niet gelegen komt gewoon afzeg/herplan. En misschien gewoon 'hard' aangeef 'sorry mam, ik heb nu bezoek, je komt niet gelegen'. Maar ik vrees dat ik dat in het moment zelf niet durf.

Het maakt toch niet uit of je moeder het begrijpt? Het gaat erom dat ze het niet meer doet. Dat gaat toch alle grenzen te over?

Ik snap niet goed dat ze zoveel ruimte krijgt, nou ja, die neemt ze. Ik schat in dat je haar veel nodig hebt voor oppas aangezien je alleen bent en het daarom lastig vind?