Praat gezellig mee - over zwanger worden en zwanger zijn -
Lieve allemaal,
Ik leef graag en leef graag mee 
Dus vandaar mijn naam. Ik ben benieuwd naar de belevenissen van anderen op het gebied van zwanger worden, zwanger zijn en zwanger geweest zijn. Daarnaast ben ik zelf mama van drie kinderen en een vierde kindje zou bij ons ook heel welkom zijn.
Ik hoop dat je ook gezellig komt praten hier over zwanger worden, zwanger zijn en meer'.
@afrodite 25 minuten is inderdaad ook niet zo ver maar het speelt ook wel mee dat ik nu weet hoe het werkt in dit ziekenhuis. Ik weet waar we moeten parkeren, waar de rolstoelen staan, waar de verloskamers zijn. En waar ik vind dat gynaecologie nogal chaotisch over komt is mijn ervaring met de verlosafdeling wel goed, in ons ziekenhuis zijn dat twee losse afdelingen.
Ik snap wel dat je ergens hoopt dat de baby in stuit blijft zodat je weet waar je aan toe bent. Maar ik zou een keizersnede ook niet onderschatten, het duurt dan toch ook vaak weer even voor je op de been bent. Vervelend dat je je nog steeds niet goed voelt en angstig bent. Hopelijk helpen de gesprekken toch iets en ga je wat geruster de laatste paar weken in.
Ik merk hier dat ik sinds een paar dagen slechter slaap, maar ik doe overdag dan ook niet zoveel meer. Goede voornemen is dan ook om de komende dagen toch wat meer buiten de deur te ondernemen. Morgen komt een vriendin langs en gaan we nog even de stad in en lunchen. Ook al wordt het wel zwaarder nu ik in week 39 ben aanbeland. Ik heb verder niet het idee dat ik elk moment ga bevallen. Soms een dag meer buikpijn en rugpijn maar de dag daarna is het dan weer over. Wel merk ik dat alle spieren en gewrichten nu helemaal aan het verweken zijn. Van de week verdraaide ik me in bed en dat deed echt gruwelijk veel pijn rond mijn ribben en rug, ik had bijna de huisartsenpost gebeld.
Paasdagen waar vrij rustig normaal pakt mijn moeder graag uit maar gezien iedereen zowat in de lappenmand lag.
hebben we dat overgeslagen.
Vriend heeft vanmorgen zijn zaad ingeleverd... was een en al gedoe naar wat ik begrepen heb werd hij van het kastje naar de muur gestuurd en terug.
niemand wist hoe of wat.
gaan vrijdag de HA bellen om te vragen of zij de uitslag heeft gekregen want eigenlijk moest het meteen naar gynaecoloog 
@Yvaine idd, ik was bijna zover om naar HA te gaan en een verwijzing te vragen voor een seksuoloog of iets, werd er wanhopig van en snapte het ook niet
Ziekenhuis zijn altijd drama, ik kom er het liefst zo weinig mogelijk...toen ik de 1ste afspraak bij de gyn had moest ik bijna een halfuur wachten
succes met de laaste loodjes wens je een gezonde en blakende baby 
Naam lijkt mij super moeilijk.. en je weet pas aan hoeveel mensen je een hekel hebt wanneer je een naam moet bedenken 
@Masatu Normandië is leuk kan leuk langs de kust rijden en kleine dorpjes bezoeken fijne vakantie!!
dat kan zeker, mijn nicht is kraamverzorgster en die maakt nog net geen eten voor een heel weeshuis. maarja zij is echt dol op koken, ze had in een vorig leven een catering bedrijf.
@afrodite, een goede klik is idd belangrijk vooral als je over je gevoelens/angsten moet praten.
wat spannend allemaal 
hoop dat je lekker van je verlof kan genieten.
toen mijn zus bevallen was, zorgde mijn moeder en haar schoonmoeder voor het eten.
de koelkast & vriezer puilde uit van het eten
precies thuisbezorgd is ook een optie
@Neweve succes
Spannend Marielaveau, hopelijk een goed resultaat uit de zaadtest. Wel vreemd dat er zoveel verwarring was, je zou verwachten dat dit soort onderzoeken vrij standaard zijn. Bedankt voor je succeswensen.
Sinds gisteren lijkt het iets meer te rommelen maar ik weet niet of het komt omdat ik wat te druk ben geweest en teveel heb rechtop heb gezeten. Vandaag maar wat rustiger aan gedaan en wat meer met de voeten omhoog. Afgelopen nacht was ik kennelijk de hele tijd aan het kreunen in mijn slaap. Mijn vriend maakte mij wakker en ik had ontzettende rugpijn. Het kwam niet echt krampend maar was een continue pijn. Ik moest ook ineens een paar keer naar het toilet voor de grote boodschap en verloor slijm. Maar vanochtend was alles weer rustig. Toch een beetje voorwerk kennelijk. Ik hoop dat ik vannacht geen last heb of dat het doorzet. Maar ik las ook verhalen van vrouwen waarbij het op deze manier door ging tot aan week 42, dat hoop ik echt niet.
Wauw, 4 lijkt mij ook fantastisch😊 nu zwanger van de eerste en al zo bijzondee. Groot gezin lijkt me zooo leuk maar ook je handen vol😅 werk je dan nog ernaast?
Bakkertjes, gefeliciteerd met je zwangerschap!
Yvaine, spannend! Ik ben zo benieuwd!
Marielaveau, hopelijk hebben jullie inmiddels een gunstige uitslag van het onderzoek.
Hier is inmiddels het verlof begonnen. 6 weken voor de uitgerekende datum (verplicht, want ziektewet, maar vind ik prima, had het zelf ook niet anders gewild). Het schijnt dat mijn zus toch een babyshower aan het organiseren is. Ik hoop dan deze week, want ik word met de dag gammeler en wil eigenlijk zo veel mogelijk kunnen liggen. Ik dacht altijd dat die showers (precies om deze reden) in het 2e trimester gepland werden, dus ik had het al niet meer verwacht.
Blij dat wij alle voorbereidingen qua kamertje, diepvrieskoken etc dus al klaar hebben, juist omdat ik nu zo gammel ben. Ik moet alleen de vluchtkoffer nog inpakken en verder ga ik me vermaken met series kijken en een beetje lezen. En heel misschien ga ik de box in elkaar zetten, als dat grotendeels zittend kan of in elk geval zonder moeten bukken, anders laat ik het man doen en geef ik de aanwijzingen (hij heeft geen ruimtelijk inzicht 
). Verder heb ik wat knutselwerkjes, zoals de gebreide blaadjes op het hemeltje vastzetten, gisteren een wagenspanner gemaakt, dat soort dingetjes.
De kleine lijkt inmiddels van stuit naar overdwars te zijn gedraaid, voor zover wij dat kunnen beoordelen. Woensdag kan de gyn er meer over zeggen. Aan de ene kant ook wel fijn dat wij besloten hebben dat de beslissing door die kleine wordt gemaakt of het een ks of vaginale bevalling wordt, afhankelijk van de ligging. Ik heb begrepen dat beide voordelen hebben: ks op het moment minder pijn, maar vaak langere hersteltijd en meer napijn, vaginaal meer pijn op het moment supreme maar weer sneller mobiel. En ook dat verschilt voor iedereen. Moeilijk hoor.
Gefeliciteerd, Bakkertjes! Ik las in je bh-topic dat je 13 weken zwanger bent? Hoe gaat het qua klachten (naast niet-passende bhs 
)? Heb je ook al de 13-weken echo & nipt gehad? (als jullie daarvoor kiezen natuurlijk)
Spannend Yvaine! Heel veel succes met de bevalling, hopelijk gaat alles goed en enigszins naar wens. Wel goed om te weten dat het toch niet helemaal "onverwachts" lijkt te komen maar een soort aanlooptijd heeft.
Verwarrend van dat inleveren Marielaveau. Hopelijk heeft de huisarts nu inderdaad de uitslag ontvangen en is het resultaat goed. Of nouja, het lijkt mij ook een beetje dubbel. Aan de ene kant wil je dat alles goed is, aan de andere kant wil je ook dat er een oorzaak wordt gevonden natuurlijk.
Fijn verlof gewenst, Afrodite! Lekker dat je eigenlijk niets meer hoeft te doen. Babyshowers heb ik in mijn omgeving eigenijk nooit zien gebeuren. Maar ik neem aan dat je zus je wel goed genoeg kent of met je man overlegt om te kijken wat je wel/niet kan momenteel?
Ik ben inmiddels weer helemaal beter gemeld dus ik "mag" nog lekker 3 weken doorwerken en mijn werk afronden (nu 33 weken zwanger). De vakantie in Normandië zit er inmiddels op en was erg fijn! Mooie kust & prima weer. Afwisseling van lekker niks doen en op de bank liggen (& online de ontbrekende babyspulletjes uitzoeken) en de diverse kustplaatsjes bezoeken en daar rondwandelen. Toch nog elke dag zo'n 5km gelopen, viel mij alles mee (wel rustig aan met flink meer pauze dan normaal). Ook het geboortekaartje gemaakt, alleen de achterkant nog een beetje finetunen. De heen/terugweg met de auto was niet het meest comfortabel, maar ook wel acceptabel genoeg om uit te houden.
Sorry dames ik ben een tijdje afwezig geweest.
Het gaat hier op en neer, de ene dag voel ik me prima, de andere dag ben ik echt doodmoe en word ik gek van de jeuk in/op mijn buik. Mijn buik groeit inmiddels en ik weet me vaak geen houding te geven, nu al niet he!
Deze week 16 weken en we hebben ook deze week de geslachtsecho. Ben heel benieuwd.
Heel veel succes allemaal, ik ga kijken of het me lukt om weer wat regelmatiger te reageren.
Regendrup, vervelend van die jeuk. Ik heb het de laatste tijd veel gehad, doordat de huid oprekt en heel droog werd. Olie oid smeren hielp niet, alleen vaseline. Dat smeert niet fijn, maar helpt mij wel tegen de jeuk. Gaan jullie het geslacht delen met jullie omgeving, of houden jullie het voor jezelf?
Zondag was inderdaad mijn babyshower. Gelukkig gewoon thuis, dus ik kon tot het bezoek kwam lekker blijven liggen. Het werd uiteindelijk een high tea, (gelukkig) zonder de foute activiteiten als een luier met je ogen dicht moeten verschonen oid. Er was wel een quiz en elke keer als iemand een goed antwoord gaf, moest ik op een piñata in de vorm van een ooievaar slaan. Daar kwam een berg celebrations uit en een aantal babysokjes. Verder krankzinnig verwend qua cadeautjes en gewoon een gezellige middag. Duurde ook niet heel erg lang, gelukkig, want in de middag ben ik best wel moe.
Nu zijn we net terug van het ziekenhuis en op de terugweg een proefdruk voor het geboortekaartje aangevraagd. Hopelijk komen de enveloppen snel, dan kan ik die alvast gaan schrijven. In het ziekenhuis bleek dat de kleine nog steeds/alweer in stuit ligt. Inderdaad het praatje over de versie gehad. Helaas hadden we dit keer niet onze vaste gynaecoloog, maar eentje die nogal doordramde. Vaginaal bevallen is volgens haar nog net niet hemels, een keizersnede de hel. Dus geen versie willen en bij stuit voor een keizersnede gaan, was belachelijk in haar ogen. Dat ze niet naar mijn/onze voorgeschiedenis kijkt of naar het verslag van de psych, vond ik best kwalijk. Ze liet me ook niet uitpraten toen ik wilde uitleggen waarom we de "keuze" aan het kindje wilden overlaten. Daarbij gaf ze ook nog informatie die niet klopte, zoals dat je 6 weken helemaal niets kan na een ks. Tuurlijk, die eerste week/weken kan je weinig tot niets, maar in week 5 of 6 lig je echt niet nog steeds hulpeloos in bed, maar dat is wel hoe zij het schetste. We hebben nu voor de zekerheid wel een versie ingepland, maar kunnen hem nog prima afzeggen. Dus we gaan er nog even over nadenken. Maar een volgende afspraak liever niet bij deze gyn...
Ach wat naar, die ervaring met deze gyn, Afrodite. Ik zou inderdaad wel een andere vragen volgende keer. Je moet wel echt een klik hebben hoor!
Wij hebben het geslacht gedeeld met dochter en onze ouders. Onze beste vrienden volgen deze week en de rest gaat het niet "speciaal" horen, maar zal het gewoon ter sprake komen, of niet.
Dochter wilde het heel graag weten en die zal het ook niet voor zich houden (hoeft ook niet).
Maar dan nu het volgende vraagstuk... de naam! Vind het nog veel lastiger dan bij de eerste, want ja. Nu moet het voor mijn gevoel ook nog bij haar naam passen. En ik vind veel namen niet mooi of niet bij ons passen.
Hoe hebben jullie de naam gekozen, als jullie er al een hebben?
Hey afrodite, wat naar en vervelend dat die vrouw zo dramde. Dan voel je je echt niet serieus genomen. Is het geen optie voor jou om bij een vaginale bevalling van te voren een ruggenprik te regelen? Aangezien je angst hem waarschijnlijk in de pijn zit.
Als ik alleen voor mezelf en mijn vriendin spreek heb ik veel geluk gehad met een vaginale bevalling en zij geen geluk met de keizersnee. 6 weken wanhopig in bed liggen is zeker heel overdreven, maar ze kon wel echt weinig. Ze is nu bijna 5 maanden verder en nog steeds pijn aan haar wond maar daar is niks aan te doen (behalve afwachten) want het zit aan de binnenkant. Ik was na 2 dagen mobiel incl traplopen (is eigenlijk niet de bedoeling maar het kon wel). Heb wel lang pijn gehad bij seks maar verder niet.
Maar goed, waarschijnlijk heb je dit soort dingen wel eerder gehoord. Een angst is meestal niet met wat woorden weg te praten. Ik wens je in elk geval heel veel succes, wat het ook gaat worden 
Aviendha, ja, een ruggenprik wil ik zeker als het een vaginale bevalling wordt. Ook spannend, maar minder spannend dan die hele bevalling zelf. Waarschijnlijk word ik met 39w ingeleid (zal deze gyn het ook niet mee eens zijn, ze trok een beetje met haar gezicht toen ik zei dat we dat met de andere gyn hadden afgesproken), dus een ruggenprik kan dan sowieso. Mocht de kleine zich eerder aandienen, moet ik ook naar het ziekenhuis omdat ik "medisch" ben. Maar tijdens de laatste fase wordt die ruggenprik toch uit gezet, omdat je moet voelen tijdens het persen? Dus dan is het alleen gedurende de tijd ervoor "rust".
Ik weet niet goed waar ik bang voor ben. Deels de pijn, ja, dat zal ik niet ontkennen. Maar ook de angst dat het mij niet lukt om goed en wel een kind op de wereld te zetten, qua persen, uitscheuren/knippen bij vacuümpomp en dat soort dingen. Dat er toch ingegrepen moet worden, dat er paniek is. En dan de nasleep: nog pijn vanwege hechtingen bij basale dingen als plassen en poepen, maar ook gewoon bij zitten. Ik heb een zwakke rug (lichte hernia), waardoor ik sowieso al wat beperkt ben, ook buiten de zwangerschap om. Ik denk dus dat het meer een optelsom is van dingen, naast dat ik perfectionistisch ben en het graag goed wil doen, al heb ik dat ook in het bevalplan laten zetten.
Regendrup, leuk dat jullie het delen met jullie dochter! Vooral als het niet zo erg is als zij het per ongeluk doorvertelt. En tja, namen... Ik vond het nu bij de eerste al lastig, over de tweede naam van de eerste is nog steeds geen knoop doorgehakt (komt ook door man die geen keuze maakt). Ik heb nu voor de proefdruk eentje van de opties gekozen, misschien wordt dat hem dan gewoon omdat we het dan gedrukt zien staan. Maar soms twijfel ik ook nog over de roepnaam: past die naam wel bij ons/onze namen? Aan de andere kant: het wordt een individu, niet alleen een kind van ons. Daarom denk ik nu ook: bij een tweede kind hoeft zijn/haar naam niet bij de naam van de eerste te passen, maar ik kan het me goed voorstellen dat dat toch anders is als het eenmaal zo ver is.
Oh en hoe we de naam hebben gekozen: ik had van die apps waarmee we konden swipen tot we een match hadden, van Zwitsal. Maar daar kwamen zulke vreemde namen voorbij... Ik had eerder al een lijstje namen en die namen ook gedeeld met man. Ik dacht dat hij die namen eerst had afgeschoten, dus heb ik dat lijstje losgelaten, maar uiteindelijk kwam hij toch met een van dat oorspronkelijke lijstje. Daarna om zeker te zijn dat we geen leuke naam lieten schieten nog een namenboekje van de bieb gehaald. De betekenis van deze naam past niet echt bij ons, maar verder bleef dit wel de leukste. Toen we er definitief voor hadden gekozen, kwam ik achter steeds meer dingen die de keuze voor mij bevestigden. Een paar leuke zangers/bekende mensen met dezelfde naam, de eerste letter is de letter waarop de bijnaam van ons eerste embryo was gebaseerd, de bijnaam/afkorting van deze naam vinden we ook heel leuk en we zien/horen de naam zo nu en dan en kijken elkaar dan glimmend aan. Je hoort de naam niet veel, wij kennen ook niemand persoonlijk die zo heet, maar wij zijn er nu extra op gefocust. De naam is zo'n 50x gegeven de afgelopen 5 jaar, dus redelijk uniek maar toch ook heel gangbaar, dus geen problemen met uitspraak/schrijfwijze.
Ik ben erg stil in dit topic. Maar wilde nu toch even reageren op Afrodite. Wat rot dat je je zo onbegrepen voelde bij de gynaecoloog. Hoop dat je volgende keer een ander treft.
Ik herken ook je gevoel wel dat de zwangerschap zwaar is en gewoon enorm tegenvalt. Voor mij is het de tweede zwangerschap en ik wist en weet dus grotendeels wat mij te wachten staat. Ik tel letterlijk vanaf de positieve zwangerschap af naar het moment dat ik mijn lichaam eindelijk weer voor mijzelf heb.
Wat ik je wel wil mee geven is dat mijn eerste bevalling in tegenstelling tot de zwangerschap wel fijn was. Dat ik voor het eerst in het hele proces het gevoel van controle weer terug had en dat ik er ook met trots op terug kijk. Het maakte voor mij heel veel goed. Ik hoop dat je daar wat moed uit kan putten als het toch een vaginale bevalling wordt.
Verder denk ik dat de gynaecoloog het rot verwoord heeft, maar dat de intentie niet is om je bang te maken voor een keizersnede, maar om te voorkomen dat je denkt dat een keizersnede de easy way out is. En dat is het helaas niet, maar volgens mij ben je je daar ook wel bewust van. Je zult inderdaad geen zes weken bedrust hoeven hebben. Maar je mag bijvoorbeeld zes weken geen auto rijden en dat betekent dus dat je voor alles dat verder is dan wandelafstand afhankelijk bent van anderen. En die wandelafstand is ook nog eens flink beperkt, omdat je nog herstellende bent van een flinke operatie. Bovendien houden veel vrouwen langdurig pijn na een keizersnede, langer dan zes weken. Uiteindelijk is een keizersnede een heftige operatie.
Uiteraard neemt dat niet weg dat vaginaal bevallen ook risico's met zich mee brengt. Dat waar het voor de één een geweldige ervaring is het voor de ander traumatisch is. Dat sommige vrouwen er fluitend doorheen komen en anderen scheuren, medisch ingrijpen en/of blijvende schade overhouden. En je weet van te voren niet bij welke groep je hoort. Dus ik snap wel dat je er tegenop ziet en liever niet uit twee kwade wilt kiezen. Ik hoorde uiteindelijk bij de lucky ones. Thuis bevallen, geen complicaties, weinig pijn en geen enkele schade. Ook het poepen en plassen waar iedereen voor waarschuwt was geen enkel probleem. De enige pijn die ik gevoeld heb was het verwijderen van de katheter na de bevalling. Maar goed dat zegt ook niks over hoe voor jou een vaginale bevalling zou gaan.
Ik hoop dat je met hulp van de psych en eventueel een bevalcursus of doula toch het vertrouwen vind om minder tegen de geboorte (op welke manier dan ook) op te zien.
Regendrup, balen van die jeuk! Ik heb er helaas (gelukkig) geen ervaring mee dus heb geen tips voor je.
Voor de naam hadden we eerst gebruikgemaakt van de app Kinder (een soort Tinder voor namen waarbij je los van je partner namen 'liket' of 'disliket' en vervolgens de matches te zien krijgt). Dat leverde niet de naam op, maar wel de riching van namen die we beiden mooi vonden. Vervolgens hebben we vooral veel namenlijsten doorgezocht en daaruit mooie namen gekozen. Uiteindelijk hadden we er nog 10 over oid. Vanuit dat lijstje vooral gekeken naar 'als je moet kiezen tussen naam A en B, welke wordt het dan?', waaruit toch al snel een top-3 kwam. Mijn man had een sterke voorkeur van 1 daarvan, die is het uiteindelijk ook geworden. Ik probeer nu (in mijn hoofd) die naam ook steeds voor te stellen zodat het steeds natuurlijker wordt.
Afrodite, wat balen dat je een vervelende ervaring met de gynaecoloog hebt gehad. Ik hoop heel erg dat je de komende weken wat van je angst kunt kwijtraken en wat zelfverzekerder naar de bevalling toe kan gaan - of dat nu een keizersnede of een vaginale bevalling wordt. Wellicht zijn er nog extra sessies met je psycholoog mogelijk? Of de tip van een doula vind ik ook een goede.
Je babyshower klinkt in elk geval als een geslaagde dag! Fijn dat ze goed rekening met je hebben gehouden.
Voor het geboortekaartje hebben we op vakantie een mooie foto gemaakt met daarop de naam voor op de voorkant. Nu alleen de achterkant nog, daarvoor komend weekend misschien nog eens wat inspiratie opdoen bij andere kaartjes. We ontwerpen het in elk geval dus wel zelf, geen 'standaard' kaartje.
Verder ben ik nu om de dag ijzerpillen aan het slikken omdat mij ferritine-niveau net te laag was. Of nouja.. de nieuwe norm (sinds 1 maart oid) is minimaal een waarde van 30, daarvoor was 10 de ondergrens. Die van mij is 28. Ik kan alleen erg slecht tegen die ijzerpillen, ik word er behoorlijk misselijk & beroerd van (en daardoor ook moe / slapjes / etc.). Gisteren gaf de verloskundige aan dat ik hem ook tijdens het ontbijt kon nemen met een sinaasappel, in plaats van nuchter minimaal een halfuur voor het ontbijt. Dat heb ik vandaag gedaan, en had absoluut niet het gewenste effect. Rond een uur of 11 heb ik mijn ontbijt uitgespuugd (dat was overigens wel voor het eerst met die pillen).. Ik geloof dat ik het maar gewoon opgeef met die pillen en wat meer ijzerrijke producten ga eten (zoals appelstroop enzo). Het lijkt mij toch niet de bedoeling dat ik zieker word van het middel dan de kwaal zelf (waar ik helemaal geen last van heb), zeker als ik 2 maanden geleden nog helemaal prima zou zitten qua waarde volgens de toen geldende norm.
Bijna alle babyspulletjes zijn nu ook binnen of worden de komende dagen bezorgd. Die hadden we via marktplaats of webwinkels uitgezocht op vakantie vorige week. Alleen nog een paar extra rompertjes en wat spullen van de drogist (sudocreme, tepelzalf, extra pakje billendoekjes, dat soort dingen). Verder wil ik nog een geboorteTENS en de epi-no (geboortetrainer) bestellen en daarmee aan de slag. De epi-no trainer lijkt mij wel wat, sowieso om een manier te hebben om te 'oefenen' voor de bevalling en een wat beter idee te hebben hoe je de bekkenbodemspieren effectief kunt ontspannen.
Na deze week nog 2 weken werken en dan verlof!