Praat gezellig mee - over zwanger worden en zwanger zijn -

zijn hier toevallig mensen die ervaring hebben met ADD + medicatie + zwanger willen worden? Ben vooral benieuwd of je dan gestopt bent met de medicatie en wat voor effect dit heeft op jou en het gezin?

Dit omdat ik zelf medicatie slik en zwanger wil worden. Indien het beter is voor het kind wil ik ook stoppen met de medicatie. Maar zie er best tegenop. Voornamelijk omdat ik nog een kindje heb rondlopen. 

Bij m’n eerste zwangerschap slikte ik nog geen medicatie.
De huisarts kon mij niet naar de pop-poli sturen. Er zou niks in de buurt zijn… 

@bailey ik zie nu pas je berichtje maar een spannende tijd weer. Hopelijk is het raak deze keer 🤞🏻

@afrodite mijn navel steekt nog niet naar buiten, maar ik heb dan ook een vrij diepe navel normaal gesproken. Hij is nu nog heel oppervlakkig maar steeks niet naar buiten. Het vreemde vind ik dat mijn navel normaal gesproken heel erg gevoelig is maar nu heb ik er helemaal geen gevoel meer in. Normaal vind ik het heel vervelend om er aan te zitten, mijn vriend weet dat en nu raakt hij hem soms stiekem aan maar daar voel ik dus niets van.

@mysestra ik heb er zelf geen ervaring mee. Maar voel je welkom en wie weet heeft iemand anders er wel ervaring mee.

masatu schreef op 20-02-2023 om 18:16:

Bedankt voor de info over hydrofiele luiers. Blijkbaar toch ook een beetje 'uitproberen' hoe de doek eruitziet na wasmachine / drogerbeurt. Ik wilde sowieso al voor tweedehands-opties kijken, die zijn natuurlijk al meerdere keren gewassen en dan valt het op de foto's vast ook wel te zien hoe ze er dan uitzien.

@Afrodite: mijn navel plopt er niet uit, maar ligt wel hoger en jeukt soms ook een beetje. Eerst was het meer een 'kuiltje', nu ligt hij min of meer op dezelfde hoogte als de rest van mijn buik. Dus een beetje hetzelfde als bij Yvaine.

@Mysestra: Welkom hier! Ik heb daar geen ervaring mee. Raar dat je geen verwijzing kon krijgen van je huisarts, ookal is het naar een ziekenhuis wat verder weg. Juist die POP-poli is gericht op dit soort vragen dacht ik. Heeft je huisarts of behandelaar wel een advies gegeven? Of heeft een verloskundige in de buurt wellicht een kinderwens-spreekuur waar je dit kan bespreken? (en eventueel ook vanuit daar kan worden doorverwezen naar de POP-poli of andere hulp)

Hai, thanks! Is nog even wennen hier, maar komt vast wel goed. 

De huisarts had me verwezen naar de HAP, ze wist niet of je moest stoppen met de medicatie omdat mensen niet op zwangere mogen testen. Er zouden een paar babies zijn geboren met een kleine afwijking aan het hart, maar of dat van de medicatie kwam, weten ze niet. Er is eigenlijk dus niets over bekend. Mijn klachten zijn zonder medicatie dusdanig hevig dat ze zich afvraagt of de stress die ik dan ga krijgen, erger is voor de baby dan de medicatie. Maar goed. Daar kan ik dus eigenlijk niks mee. 

Bij Antes zou ik dus niet op de juiste plek zitten. Ik kan nog overwegen om zelf contact op te nemen met de pop-poli. Maar weet niet of dat de juiste route is. 

Ik voel me in elk geval een beetje verloren. Ben ook een beetje bang dat mensen me snel veroordelen omdat ik dus ergens twijfel om niet te stoppen. Ik heb nog een kind rondlopen, een baan waarbij ik echt concentratie moet hebben. En een man die ook hier allemaal mee zou moeten dealen. 

Maar aan de andere kant wil ik heel graag het beste voor het kind dat hopelijk straks gaat groeien in m’n buik. Ik wil dat kindje absoluut niet in gevaar brengen.

Het is zo rot dat er weinig over bekend is. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat er geen of weinig mensen zijn in mijn situatie…

Oeps verkeerd 

Regendrup. schreef op 20-02-2023 om 19:38:

Even een vraagje tussendoor, wanneer zagen jullie je buik groeien?
Bij de eerste was het voor mijn gevoel pas heel laat, maar ik kan sinds 2 dagen mijn buik niet meer verbergen: er is echt al een flinke bolling te zien.
Aangezien we het nog niet willen vertellen tot de 1e echo (over 2 weken) vraag ik me af of ik niet misschien al verder ben dan we nu denken..

Dus ff een realitycheck: buik zichtbaar bij 7 weken? Hoe dan?!

Bij de eerste zag ik het met 8 weken al een beetje. Ik kon het al gauw niet meer verbergen. 

Mysestra schreef op 20-02-2023 om 19:40:

[..]

Bij de eerste zag ik het met 8 weken al een beetje. Ik kon het al gauw niet meer verbergen.

Er ging wat mis bij mijn bericht  maar bedankt voor je reactie!

@Regendrup: bij mij was het ook rond 7/8wk, bij de eerste dus (tenzij je de miskramen meetelt, maar dat was telkens bij 5wk, dus nog geen buikgroei toen). Maar het was bij mij wel een darmenbuik. Nog steeds is een flink deel van mijn buik opgezette darm, maar goed. Wanneer de buik een babybuik werd, weet ik dus niet goed, omdat die darmen het beeld nogal vertekenden.

@regendrup bij 7 weken had ik ook een behoorlijke buik door de obstipatie, ik ben toen ook al zwangerschapskleding gaan dragen. Bij tien weken heb ik een poging gedaan het nog te verstoppen maar kreeg ik wel vragen/felicitaties ook van mensen die ik niet vaak zie.

Bij de eerste heb ik rond de 15 weken zwangerschapsbroeken gekocht. Daarvoor kon ik het af met mijn eigen broeken. Een collega had het overigens wel al gezien voordat ik het vertelde (denk dat dat rond week 10 was, ik vertelde het rond week 12 en er zat nog een kerstvakantie tussen). 

Mijn man vond de poppende navel een zeer interessant fenomeen. Er is dus een fotoserie van mijn navel . Die van mij is nooit volledig gepoot, maar was op een gegeven moment wel vlak. 

@mystrena, ken jij deze site al. Die geeft per medicijn aan wat de bekende/gemelde risicos zijn. Dat helpt je misschien iets bij de afweging. Het effect is vaak ook dosis afhankelijk dus hopelijk krijg je snel een arts te spreken en kan je voor jou met een lagere dosis toch een voldoende effect bereiken. 
https://www.lareb.nl/mvm-kennis

Zelf aan het eind van mijn 1e voor mijn eczeem een steroïde crème gebruikt. Een sterkere crème dan volgens de regels "mocht", maar uit ervaring weet ik dat de lichte varianten niet helpen. Dan zou ik zo helemaal onder zitten en veel langer iets moeten smeren. Voor dochter betekende dit dat ze haar bijnier functie in de gaten moesten houden, maar dat is allemaal goed gegaan. Ik heb ook meegedaan met moeders van morgen voor de registratie. 

Regendrup. schreef op 20-02-2023 om 19:48:

[..]

Er ging wat mis bij mijn bericht maar bedankt voor je reactie!

Oei! Haha

afrodite05 schreef op 20-02-2023 om 20:04:

Dank voor de navelervaringen (haha, dat ik ooit zo'n woord nodig zou hebben)!

Mysestra, welkom! Lastig dat de artsen je niet echt lijken te kunnen adviseren. Masatu heeft nog wat goede tips gegeven die ik anders had willen noemen. Ik heb geen ervaring met medicatie die schadelijk kan zijn voor het kind waar je mee zou moeten stoppen vóór de conceptie.

Wel heb ik toen ik 6/7 weken zwanger was een medicijn gekregen tegen extreme misselijkheid (HG-zwangerschap) dat eigenlijk bij die termijn nog niet definitief veilig was. Zou pas vanaf 10w mogen, anders zou de aanleg van het hartje mis kunnen gaan of een hazenlip zou kunnen ontstaan, maar er is recentelijk onderzoek gedaan waaruit bleek dat die aantasting niet door die pillen kwam. Daarom durfden man en ik het wel aan, terwijl de artsen het eigenlijk afraadden. (Nu nog steeds gedoe mee met het nabestellen van het medicijn, want dan krijg ik een verpleegkundige aan de lijn die het gaat navragen aan een arts die het niet wil voorschrijven en zeker niet voor langer dan 5 dagen aaneen, terwijl mijn eigen arts het inmiddels vanaf week 6/7 tot nu, dus 25w, heeft voorgeschreven, aan één stuk door.) Voor zover nu bekend is, heeft onze gup geen hartafwijking of hazenlip, dus waarschijnlijk heeft het geen effect gehad, gelukkig.

Het was destijds wel moeilijk om de keuze te maken: kiezen we voor geen risico op narigheid bij kind, of "comfort" voor mij? Uiteindelijk was het noodzakelijk "comfort", zonder dat medicijn kon ik werkelijk niets binnen houden, dus dan kon die kleine ook niet in mijn lichaam blijven. Ik denk dat deze keuze misschien in de buurt komt van waar jij mee zit. Jij bent misschien zonder jouw medicijn ook niet in staat om goed voor je ongeboren kindje te zorgen, dus dan neem je het medicijn indirect ook voor hem/haar. Maar dat is mijn mening zonder te weten hoe bewezen en hoe ernstig de bijwerkingen voor het kindje kunnen zijn, en het is sowieso niet aan mij (als leek) om je te adviseren.

Nam je dit medicijn trouwens ook al toen je zwanger was/werd van je eerste kindje? Ik zou je in elk geval willen aanraden om naar (recente) onderzoeken te zoeken. Maar als eerste stap zou ik de adviezen van Masatu opvolgen.

Bedankt! 
Ja, ik zal eens contact opnemen met een verloskundige zoals Masatu zei. Maar ik dacht dat dit pas kon als je daadwerkelijk zwanger bent. Volgens mij hoef ik nog niet te stoppen voordat ik zwanger ben. ( althans, dat heb ik nergens gelezen nog ) Want anders zou het prima nog een jaar kunnen duren + negen maanden. Dan is het wel een lange periode. Want ik ga er vanuit dat ik niet meteen zwanger ben. Ik probeer al wel een beetje te minderen met de medicatie. Ik slik nu 4x per dag 20 mg methylfenidaat. 
Als ik op een dag niet werk probeer ik toe te komen met 3x 20. Soms dan trek ik het s’avonds niet meer. En als het dan nog geen bedtijd is wil ik nog wel eens 10 mg nemen omdat het bijvoorbeeld pas 19u is en we nog naar een verjaardag moeten. 
Dit heeft ook te maken met hoe laat ik opsta trouwens. Want ik moet het direct nemen als ik wakker ben. Je kunt je voorstellen dat wanneer ik uitslaap, ik dus gelijk al best wat kan rekken. ( over de dag gezien).

De pest is dat ik dus een baan heb waarbij ik me geen dromerigheid kan permitteren. Ik wil daar verder niet over uitwijken wat ik precies doe. Maar het is geen standard kantoorbaan. Daarnaast merk ik echt met autorijden dat dit niet echt veilig is als ik m’n medicatie niet op heb. Nu heb ik onlangs gelezen dat er vervangende medicatie is via de pop-poli. Dus daaar wil ik eigenlijk wel graag heen.

Ik heb op een ander forum mensen gelezen die ook een heftige vorm van add hebben en die gestopt zijn met medicatie tijdens de zwangerschap. Hun hormonen hebben eigenlijk een hoop opgepakt en na de zwangerschap zijn ze weer begonnen met medicatie. Ergens geeft me dat ook hoop.

Ja, dat komt inderdaad in de buurt met wat jij toen had. Want ik maak me vooral zorgen om veiligheid. Omdat ik dan zo enorm dromerig ben dat ik echt een mega trage reactievermogen heb. Daarnaast ben ik dan ook snel geprikkeld en kan ik intern echt woede-uitbarstingen krijgen. Wat voor mijn dochter en man uiteraard echt niet feestelijk is. Maar wellicht helpen daar natuurlijke dingen wel bij.

Trouwens wel stoer van je om gewoon je eigen/jullie gevoel te volgen en toch door te gaan met die medicatie. Heb je hier ook last mee gehad? Qua moraalridders? Of heb je dit gewoon voor jullie zelf gehouden?

Bij mijn eerste zwangerschap had ik de diagnose nog niet. Geen medicatie. Ik was toen ter tijd ook alleenstaand. Ik woonde alleen en er dartelde toen geen kind om mij heen. Dus ik kon alles op mijn tempo doen. Ik ben toen wel veel vriendschappen verloren omdat ik mensen wegduwde omdat er geen plek voor was in mn hoofd. Alles voelde verstikkend. Als ik terugdenk aan die periode… 

Maar goed. Het verschil is dat ik nu dingen weet die toen niet wist. Misschien dat het nu makkelijker is om met mezelf om te gaan. Ik ken mezelf nu wel beter. Ik hoop alleen dat ik zonder die medicatie nog kan functioneren op m’n werk. 
Niet dat mijn werk belangrijker is dan mijn kind of toekomstige kinderen… maar ik heb toch ook wel gewoon een inkomen nodig en ik hou van mijn werk. Dus ik zou dit niet willen verliezen. 

Neweve schreef op 20-02-2023 om 21:35:

Bij de eerste heb ik rond de 15 weken zwangerschapsbroeken gekocht. Daarvoor kon ik het af met mijn eigen broeken. Een collega had het overigens wel al gezien voordat ik het vertelde (denk dat dat rond week 10 was, ik vertelde het rond week 12 en er zat nog een kerstvakantie tussen).

Mijn man vond de poppende navel een zeer interessant fenomeen. Er is dus een fotoserie van mijn navel . Die van mij is nooit volledig gepoot, maar was op een gegeven moment wel vlak.

@mystrena, ken jij deze site al. Die geeft per medicijn aan wat de bekende/gemelde risicos zijn. Dat helpt je misschien iets bij de afweging. Het effect is vaak ook dosis afhankelijk dus hopelijk krijg je snel een arts te spreken en kan je voor jou met een lagere dosis toch een voldoende effect bereiken.

Zelf aan het eind van mijn 1e voor mijn eczeem een steroïde crème gebruikt. Een sterkere crème dan volgens de regels "mocht", maar uit ervaring weet ik dat de lichte varianten niet helpen. Dan zou ik zo helemaal onder zitten en veel langer iets moeten smeren. Voor dochter betekende dit dat ze haar bijnier functie in de gaten moesten houden, maar dat is allemaal goed gegaan. Ik heb ook meegedaan met moeders van morgen voor de registratie.

Oh! Thanks goede tip. Ik ken de website alleen uit de Corona-tijd haha! 

Ik snap jouw keuze voor die crème inderdaad wel ja. Soms moet je je eigen gevoel volgen. Fijn dat het goed is uitgepakt